Duello nel Texas


DigitSoundtracks 12/12/2012 CD (8032628997051)
Película Estreno de película: 1963
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.A Gringo Like Me2:25
2.Duello Nel Texas - Seq.11:02
3.Duello Nel Texas - Seq.22:32
4.Duello Nel Texas - Seq.31:57
5.Duello Nel Texas - Seq.42:01
6.Duello Nel Texas - Seq.51:51
7.Duello Nel Texas - Seq.60:55
8.Duello Nel Texas - Seq.71:00
9.Duello Nel Texas - Seq.81:34
10.Duello Nel Texas - Seq.91:42
11.Duello Nel Texas - Seq.101:20
12.Duello Nel Texas - Seq.112:11
13.Duello Nel Texas - Seq.123:00
14.Duello Nel Texas - Seq.131:15
15.Duello Nel Texas - Seq.141:11
16.Duello Nel Texas - Seq.154:07
17.Duello Nel Texas - Seq.161:55
18.Duello Nel Texas - Seq.173:38
19.Duello Nel Texas - Seq.182:40
20.A Gringo Like Me2:49
 41:04
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

Duello nel Texas - 07/10 - Crítica de Lammert de Wit, Publicado en (Neerlandés)
Vanwege het overlijden van Ennio Morricone op 6 juli 2020, is dit de tweede recensie van een serie als hommage aan de Italiaanse grootmeester van de filmmuziek.

Vorige: Pane e Libertà (original score album)
Volgende: La Califfa (original score album)

De Italiaans-Spaanse film Duello nel Texas is een western, die in de Engelstalige gebieden Gunfight at Red Sands heet. De film is geregisseerd door Ricardo Blasco en geproduceerd door de Amerikaan Albert Band, die daarmee zijn eerste Italiaanse western produceerde. Hij schreef ook mee aan het scenario. De productiemaatschappij is echter de Italiaanse Jolly Films, die een jaar later ook Fistful of Dollars zou produceren. Om die reden wordt Duello wel de eerste Spaghetti-Western genoemd, die zich, net als veel andere Spaghetti-Westerns afspeelt in het grensgebied van de V.S. en Mexico, omdat veel figuranten gemakkelijk voor Mexicaan door konden gaan.
Het verhaal speelt zich af in een grensdorpje, waar 'Gringo' Martinez (Richard Harrison) woont, die als kind door een Mexicaans gezin in dat Amerikaanse dorp is geadopteerd. Hij heeft in Mexico meegeholpen in de burgeroorlog en net als hij terugkomt wordt zijn vader vermoord en het goud dat de familie op hun land gevonden heeft, gestolen. De overval blijkt te zijn gepleegd door drie mannen, maar de sherriff weigert een onderzoek, omdat het maar Mexicanen zijn. Dan gaat Gringo zelf op jacht, maar in het dorpje zijn ook anderen die azen op het land van de familie...

De muziek bij deze Western is van niemand minder dan Ennio Morricone, die daarmee zijn eerste western van muziek voorzag. Hij was toen 35 jaar oud en werd als 'Dan Savio' op de posters en aftiteling vermeld. Dat klonk beter, vond men. Hij componeerde bij de film een score in een tamelijk klassieke Western-stijl, waarin nog niet helemaal zijn handelsmerk zit waarmee hij een jaar later in Sergio Leone's Fistful of Dollars zou doorbreken. Leone had er toen nog wel de nodige twijfel over of Morricone wel de geschikte componist was voor zijn film, want hij vond Morricone's score voor Duel in Texas eigenlijk veel te braaf, te gewoon, teveel 'Americana'.
En daar heeft Leone wel een punt gehad, want de muziek van Morricone voor deze film is inderdaad redelijk tradioneel, braaf en gewoon, en een in een tamelijk Americana-stijl gecomponeerde score. De melodieën zijn heel aardig en de muziek is prima beluisterbaar, en als geheel zelfs een beetje voorspelbaar en daardoor wat aan de saaie kant. Met veel op banjo of gitaar getokkelde muziek heeft de score een behoorlijk country-music-gehalte, wat zeker heel aardig klinkt. Ook vlotte koperblazers, begeleid door geraspte gitaren komen voorbij, of meer stevige drumpartijen, en zelfs de saloonpiano ontbreekt niet, die in track 17 zelfs een hele track solo mag vullen.
Een paar tracks laten de mondharmonica horen, waar Morricone later wereldberoemd mee werd. In track 9 wordt dit instrument geheel solo gespeeld, maar in een wat brave uitvoering.
Morricone staat ook bekend om z'n prachtige strijkerarrangementen, waarvan iets doorklinkt in track 11, met een erg aangename, wat melancholieke melodie. En ook in de tweede helft van track 18 weet hij dit op een erg fraaie manier vorm te geven in een combi van gitaren en strijkers, en zelfs even met een solo viool.

Toch hoor je in de meer spannende tracks al iets meer van Morricone's later stijlvormen doorklinken, zoals in track 5, waarin de vlotte en lage pianoklanken zorgen voor de eerste spanning, naderhand overgenomen door strijkers en koperblazers in een wat ongemakkelijk arrangement. En in track 7 komen dan al de eerste dissonante klanken voorbij.
Ook track 10 heeft een wat grillig arrangement. De lage pianoklanken en grimmige koperblazers komen in een spannende combinatie terug in track 12, die daarmee wat ongemakkelijk in het gehoor ligt. Ook de kleurwisselingen in de muziek zijn voor de film vast effectief, maar spreken niet echt aan.
Snelle drumpercussie, typerend voor een achtervolging in de film, hoor je in track 13. Ook hier is de muziek vooral grillig, met aparte strijkereffecten van korte opgaande klanken, terwijl op andere momenten de strijkers het vlotte 'achtervolgingstempo' aanhouden.

In track 6 wordt een licht dreigend, maar erg fraai arrangement gespeeld op een solo trompet in de lagere klankregionen, begeleid door strijkers en geraspte gitaar. Een van de mooiere tracks. Dit laat Morricone eveneens op een erg mooie manier horen in track 14, die daarmee in de prettige melodie al een voorbode is van zijn Dollars-scores.

Het album opent en sluit af met een song. In track 19 horen we hiervan de instrumentale versie, die ook in de veel kortere track 8 al voorbij kwam. Qua melodie komt het wat poppy typisch zestiger jaren over. Toch ligt de instrumentale versie duidelijk beter in het gehoor dan beide songs, die ook qua tekst wat krom zijn. De openingstrack 'A Gringo like Me' wordt gezongen door Peter Tevis, die een fraaie, volle zangstem heeft, terwijl de afsluitende song gezongen wordt door Dicky Jones, die een veel scherpere stem heeft. De beide songs en met name de afsluitende song vallen daarom toch wat tegen.

Kortom, met zijn muziek voor Duello nel Texas heeft Ennio Morricone (als Dan Savio) een best wel aardige score gecomponeerd voor zijn allereerste Western. Veel tracks in deze score zijn nogal traditioneel en wat braaf neergezet, maar toch hoor je in een aantal daarvan al hoe Morricone zich later zal ontwikkelen. De elementen hierin, zoals de solo mondharmonica, de trompetsolo's en de saloonpiano komen in zijn latere scores regelmatig terug. Voor Duello heeft Morricone vrij veel meer spannende en wat grillige muziek gecomponeerd die duidelijk minder prettig in het gehoor ligt. Ook daarin komen al elementen voor die later typerend voor Morricone zouden worden. De spannende, wat minder toegankelijke muziek en de fraaie tracks houden elkaar goed in evenwicht, waardoor dit toch een heel aardige score is geworden, die een waardering krijgt van 71 uit 100 punten.
Duello nel Texas - 08/10 - Crítica de FilmClassic Soundtrack , Publicado en (Francés)
La particularité de Duello Nel Texas (parfois connu sous le nom de Gunfight at Red Sands) est que ce film ouvre l'épopée glorieuse du western italien, plus vulgairement appelé « western spaghetti ». Produit par la Jolly Film d'Arrigo Colombo et Giorgio Papi, la société qui produira l'année suivante Per un pugno di dollari (fr : Pour une poignée de dollars), l’histoire met en scène Richard Harrison dans le rôle de Ricardo « Gringo » Martinez, fils adoptif d'une famille d'éleveurs de moutons mexicains, qui assiste au meurtre de toute sa famille par des bandits. Décidé à se venger, Gringo s'associe à un homme de loi local pour traquer les tueurs, mais il découvre rapidement que tout le monde dans sa ville natale ne veut pas que les tueurs soient retrouvés...

Duello Nel Texas est aussi le premier film western dont la musique a été composée par Morricone. Signé par le pseudo Dan Savio comme compositeur et celui de Leo Nichols comme chef d'orchestre, Morricone signe une partition qui commence par une chanson propre à ce genre de film. S’intitulant ‘A Gringo Like Me’, les paroles sont de Anne Carol Danell et Tino Fornai, et est interprétée dans le film par un certain Dicky Jones, sous un courant orchestral galopant et lyrique. Le chanteur folk Peter Tevis reprendra cette chanson qui établit la norme pour toutes celles qui ont suivi.

Le reste de la partition proprement dite est en fait étonnamment conventionnelle, beaucoup plus proche dans le ton des partitions de western de Jerome Moross et d’Elmer Bernstein que de tout ce que Morricone aurait pu écrire lui-même. Néanmoins, un Morricone conventionnel reste un bon Morricone, et il y a beaucoup de choses à recommander. Il y a de nombreuses séquences pleines de musique d'action intense et percutante, des moments d'introspection et de beauté menés par la trompette, quelques solos de guitare apaisants et folkloriques, et une musique pseudo-comique de saloon qui brise le flux mais fonctionne probablement dans le contexte.

Les séquences 7, 14 et 18 reprennent la mélodie de la chanson ‘Gringo Like Me’ avec un enthousiasme bon enfant.
Les séquences 4, 11 et 12 sont probablement les plus intéressants. Ils comportent des accords de piano austères et insistants sous un orchestre strident et des percussions de caisse claire rappées. La mélodie chantante de la guitare qui flotte dans plusieurs morceaux, notamment dans la séquence 2, est parfois transposée à un harmonica solitaire, comme dans la séquence 8, ou à un banc de cordes émotionnelles, comme dans la séquence 10. Le côté plus réfléchi de la partition est également illustré par un solo de trompette plein d'âme que l'on peut entendre dans la séquence 5 et surtout dans la superbe séquence 13. Enfin, l'ensemble culmine avec une émotion manifeste dans la magnifique séquence 17, avec un banc de cordes luxuriantes.

La partition a été publiée sur CD et un LP en 2012 par le label italien Digitmovies, avec dix-huit morceaux non étiquetés, dont la chanson thème principale incluse en plus, Peter Tavis pour la séquence A1 et Dicky Jones pour B1.
Bien qu'il ne soit pas aussi créatif que les partitions emblématiques de western spaghetti qu'il a écrites par la suite, Duello Nel Texas est un regard fascinant sur la genèse du genre tout entier, et mérite d'être exploré par les passionnés de l'histoire de la musique de film.

FilmClassic Soundtrack
Digitmovies, with collaboration of Gruppo Sugar, issues for the very first time on CD, in the de-luxe digipack series, the complete OST in mono by Ennio Morricone for the western movie “Duello nel Texas” (aka “Gunfight at the red sands”) directed in 1963 by Ricardo Blasco and starring Richard Harrison, Giacomo Rossi Stuart, Mikaela. The village of Carteville on the border to Mexico is in danger from a mysterious and dangerous gang of thugs. One night the band assaults the house of a Mexican family, including an orphan of American nationality adopted by Don Diego and known by all as “El Gringo”. The gang kills the householder and steals the gold the family has at home. The man eventually discovers the true identity of the criminals. One against all, “El Gringo” succeeds with cunning and courage in liberating the town from the presence of evildoers forever. For this film Ennio Morricone has signed his first western score ever, just one year before the global success of “Per un pugno di dollari” (aka “A Fistful of Dollars”) by Sergio Leone. Although still far from his musical style which is internationally known for this kind of genre, the then 35 yearsold Ennio Morricone has composed a strong symphonic score featuring the main theme song “A Gringo Like Me” (we hear both the performance of Peter Tevis and the alternate one of Dicky Jones) which gets reprised with exciting instrumental versions, alternated with saloon music, highly dramatic orchestral passages full of tension, music for wild rides, romantic and epic sequences. Till today only the song performed by the voice of Peter Tevis and a suite of 4:53 issued on a C.A.M. compilation were avaialble on the soundtrack market. For our CD (TT 41:54) we have used every note which had been recorded during the original session. This project has been fully approved by M° Morricone who with his great friendship helped us in the making of a CD which is much awaited from all his fans around the world.

Otras versiones de Duello nel Texas (1963):

Duello nel Texas (2018)
Duello nel Texas (2020)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más