Syriana


RCA Red Seal (0828767612126)
Movie | Released: 2005 | Film release: 2005 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Syriana2:28
2.Driving in Geneva2:45
3.Fields of Oil2:10
4.The Commute4:22
5.Beirut Taxi3:46
6.Something Really Cool1:38
7.Syriana (Piano Solo)3:19
8.I'll Walk Around2:38
9.Access Denied2:51
10.Electricity4:00
11.Falcons0:58
12.The Abduction4:17
13.Tortured2:17
14.Take the Target Out1:24
15.Truce1:42
16.Mirage1:39
17.Fathers and Sons3:38
 45:52
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Syriana - 05/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Amerikaanse thriller Syriana is geregisseerd door Stephen Gaghan (Abandon, Gold, Dolittle), die eerder een Oscar won voor zijn scenario voor de film Traffic. Ook voor Syriana schreef hij het scenario en kreeg er een Oscarnominatie voor. Het verhaal is deels gebaseerd op een boek van Robert Baer. De film bestaat uit verschillende verhaallijnen, die uiteindelijk allemaal met elkaar te maken hebben, en waarin politiek gekonkel, vriendjespolitiek, geheime deals, geld en macht een grote rol spelen. De film is door de critici goed ontvangen en was redelijk succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om de politieke elite van een Arabische golfstaat, waarin de familie Al-Subaai de lakens uitdeelt. Zij hebben besloten om de rechten om naar aardgas te boren niet aan hun Amerikaanse partner Connex Oil te verkopen, maar aan een Chinees bedrijf. Bryan Woodman (Matt Damon) werkt bij een energie-agentschap en krijgt van hogerhand opdracht om zijn bedrijf op een feestje van de emir van de Al-Subaai-familie te promoten. Maar de jongere zoon van de emir lijkt meer oog te hebben voor de Chinese bezoekers. Ondertussen is Bob Barnes (George Clooney) bezig om wapensmokkel in het Midden-Oosten te voorkomen. Hij werkt bij de CIA en komt erachter dat ergens een raket is verdwenen. Dan krijgt hij de opdracht om de oudste zoon van de emir Al-Subaai uit te schakelen...

De muziek bij deze politieke thriller is van Alexandre Desplat, die er een wat minimalistische score voor componeerde. Misschien omdat hij in 2005 een druk jaar had. Voor de film heeft hij allicht een prima score afgeleverd, maar om los daarvan naar te luisteren is toch wat anders. Wat dat betreft past de muziek goed bij de minder deugdelijke kanten van de personages in de film.
De score laat overwegend vrij grimmige muziek horen, met relatief weinig instrumentatie en veel elektronische klanken en effecten. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een niet nader genoemd land in het Midden-Oosten en af en toe laat Desplat dan ook Oosterse instrumenten klinken, waaronder de duduk, die soms best aardige melodielijnen laat horen. Die meer etnische klanken heeft Desplat gemengd met allerlei moderne, veelal elektronische muziek, hoewel ook akoestische instrumenten aanwezig zijn. Vooral de piano komt regelmatig terug. Daarnaast speelt de percussie een stevige rol in de muziek, wat de spanning zonder meer verhoogt en in de film z'n effect niet zal missen. Sommige tracks laten de percussie bijna solo horen, en dat komt best heftig over, zoals in 'I'll Walk Around'.

Het album opent met de wat meer melodieuze titeltrack, waarin strijkers en harp een wat grotere rol spelen. De melodie is best heel aardig, maar de harpklanken komen dan weer wel erg minimalistisch over. Later komt deze themamelodie nog weer terug in een lange op de piano gespeelde solo, die echter evenmin erg aansprekend is, hoewel beperkt een aantal harmonieën zeker wel fraai klinken. Toch komt de muziek hier evenmin voorbij het niveau van het minimalisme.
De vioolostinato's in 'Driving in Geneva' zijn eveneens wel aardig, vooral wanneer Desplat dit aanvult met pianoklanken en duduk. Maar qua melodie houdt het niet over.
Daarna wordt het bij vlagen steeds minimalistischer en krijgen vreemde klanken en geluiden steeds meer de overhand, regelmatig aangevuld met orkestrale instrumentaties, die de ene keer wat lichter en vervolgens weer veel donkerder zijn.
Weer andere tracks laten alleen continu herhalingen van klanken horen, zoals in 'Electricity' of 'Abduction', waarbij in die laatste vooral Oosters getinte percussie een rol speelt. In de track 'Take the Target Out' blijft steeds een constante toon doorklinken, waaronder dan wat wisselende lagere klanken zijn gezet. Dat geldt ook voor 'Mirage', waarin een trage piano voor die wisselende klanken zorgt.

De afsluitende track 'Fathers and Sons' is eigenlijk de enige track die redelijk melodieus is en een mooie orkestrale instrumentatie heeft. De melancholieke kleuring zit wat aan de tragische kant, maar deze track maakt het album nog enigszins beluisterbaar. Dat is dan wel wat weinig, ook al zit de muziek voor de film vast uitstekend in elkaar. Bij het beluisteren van deze score is de Hollywood-kleuring ver weg, wat maakt dat de score zeker geen dertien in een dozijn is. Tegelijk merk je bij het beluisteren dat Desplat uitstekend weet hoe hij de spanning met minimale middelen maximaal kan opvoeren en ook nog enigszins die Oosterse sfeer weet te treffen. Die kwaliteiten maken er echter nog geen prettig beluisterbare score van, los van de film. Daarom komt mijn waardering dan ook niet hoger dan 53 uit 100 punten.
Syriana - 07/10 - Review of Cohen Oat, submitted at (Dutch)
Er zijn de laatste jaren maar weinig films uitgekomen die mij zo beroerde en aan het denken zette als Syriana. De film laat op schokkende wijze zien dat de internationale machtsverhoudingen bepaald worden door politieke, economische, militaire en tot op zekere hoogte religieuze factoren. Syriana ligt een tipje van deze sluier op en gaat in op drie losstaande verhalen die elkaar op een bepaald punt in tijd en ruimte ontmoeten.
Zo is daar CIA agent Bob Barnes (George Clooney), die al jaren in het Midden Oosten zijn werk doet, maar nu door zijn bazen in Amerika aan de kant gezet wordt omdat hij wel eens een risico kan worden met alle gevolgen van dien.
In het tweede verhaal zien we de fusie van de twee vooraanstaande Amerikaanse oliebedrijven Connex en Killen. Killen is wel de kleinere van de twee maar heeft het recht verworven om in Kazakstan naar olie te mogen boren en dat maakt het bedrijf een interessante partner. Maar achter de schermen van de fusie is heel wat meer aan de hand.
In het derde verhaal zien we Prins Nasir Al-Subaai (Alexander Siddig), die op het punt staat om de nieuwe Emir te worden van een rijke oliestaat. Maar Nasir wil de zaken anders aanpakken. Hij richt zich op dat wat goed is voor zijn volk maar komt daardoor tegenover het beleid van de Verenigde Staten te staan. Zeker wanneer hij meer geld wil zien voor de olie die zijn land levert.

De muziek voor deze film werd gecomponeerd door Alexander Desplat die de laatste jaren hard aan de weg getimmerd heeft. Syriana heeft duidelijk herkenbare stijlmiddelen van eerdere scores van Desplat maar is daarom niet minder boeiend. Net als Iglesias voor ‘The Constant Gardener kiest ook Desplat hier voor beeldbegeleidende muziek en minder voor thematische uitwerking. Toch is de muziek een veel coherenter geheel doordat Desplat steeds terugkerende elementen gebruikt. De componist maakt veel gebruik van strijkers, maar afwisselend horen we ook een piano, gitaar, duduk en andere instrumenten afkomstig uit het Midden Oosten die dan weer samen werken en dan weer elkaar tegenpool lijken te zijn. Het beste voorbeeld daarvan is nog wel Driving in Geneva die een zeer tegenstrijdige gelaagdheid kent. De snelle strijkers met daarboven zeer rustige en haast hypnotiserende tonen afwisselend afkomstig van piano, synthesizers en de duduk zorgen voor een zeer apart gevoel bij de luisteraar.

Het knappe van de score vind ik dat Desplat ondanks het ontbreken van een thema de muziek spannend en goed beluisterbaar houdt. Dit heeft vooral te maken met het feit dat de muziek sfeerscheppend is. Je krijgt een idee hoe de personages zich in de film voelen, desolaat een spaak in een alsmaar doordraaiend wiel. Het is zeker niet Desplats beste werk, maar het is een zeer geraffineerd werk. Hoe vaker je de score beluisterd hoe meer je zicht krijgt in de complexe structuur van de score. Dat geldt echter niet alleen voor de muziek maar zeker ook voor de film zelf.

Een kleine opmerking wel: Omdat Desplat niet kiest voor thematische uitwerkingen van personages maar sfeerscheppende muziek geschreven heeft is het wel van groot belang dat je de film hebt gezien zodat je de muziek en het gevoel dat de muziek geeft kunt plaatsen bij de gebeurtenissen van de film
Syriana - 06/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
Syriana is a political thriller from the writer of the (rightly) acclaimed Traffic, starring George Clooney and Matt Damon, confirming their status as serious actors rather than just matinee idols. Much in the manner of Thomas Newman, having Alexandre Desplat's name attached to a film seems some fairly good indication of its quality and Syriana further expands his range, albeit slightly shying away from the qualities that have made all his other scores so memorable. Indeed, a very tangential comparison to Newman in the style for Syriana could be made - one could never confuse the composers' work, but varied and interesting textures, light string writing and inventive percussion are all at play here, together with effective and discrete use of electronics, notably the deep pedal note that was such an integral part of Desplat's score to Birth.
Unlike his previous works which have been strong on melodies, Syriana is rather more low key in this regard. What is ostensibly the main theme begins the album and is reprised in the melancholy, lilting Piano Solo version in the seventh track. In this guise it almost feels like something Gabriel Yared might have written, which is certainly no bad thing. Being a thriller, there are plenty of suspenseful passages; the pedal note features prominently, as does another Desplat trademark, the use of timpani as a primary melodic instrument (notably I'll Walk Around). However, it's the more fully orchestrated passages that most will remember afterwards, notably the prototypical string writing of Driving in Geneva. The aforementioned digital percussion is added into the mix for The Commute and Beirut Taxi, with just the appropriate amount of menace, as well as the kind of grungy, urban modernity this kind of film requires.

For all the fine and memorable passages, the nature of the film means that there are some quiet passages. Tracks such as Access Denied and Electricity are well wrought and certainly very effective in context, but are less engaging on disc. At only three quarters of an hour, it would be a bit mean to suggest these could have been omitted, but it is tempting to skip forward. As with Thomas Newman scores that eschew a generally orchestral approach, the style of the film rather dictates Desplat's writing and the enjoyment factor is hardly a reflection on his compositional ability. Thomas Newman and, to some extent, Elliot Goldenthal fans, will find plenty to enjoy here, as will the rising (I hope) number of Desplat's own fans, so long as expectations are tempered with regard to the type of film.
Golden Globes: Best Original Score (Nominee)
This soundtrack trailer contains music of:

Birth (2004), Alexandre Desplat (Movie)
God Moving Over The Face of The Waters, Moby (song(s))
Spy Game (2002), Harry Gregson-Williams (Movie)
Dryka, Ars Arcana (Trailer)




Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More