The Manchurian Candidate


Colosseum (4005939660321)
Varèse Sarabande (0030206660326)
Movie | Released: 2004 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
David Amram's 1962 Score
1.Theme from the Manchurian Candiate (Jazz Version)5:35
2.Queen of Diamonds4:12
3.John Birch Lurch1:51
4.Slightly Manchurian Blues4:22
5.Summer Affair/Wiggin' Out in Central Park3:02
6.A Night in the Garden2:30
7.Theme from the Manchurian Candiate (Main Title)1:43
8.Mesopotamian Mambo7:07
 
Rachel Portman's 2004 Score
9.Fortunate Son (Instrumental)Wyclef Jean1:27
10.Black Helicopters, Secret Laboratories, Mind Drugs..3:15
11.Sergeant Raymond Shaw0:55
12.Deep Implant Modification Behavior6:39
13."What if This is All a Dream?"4:29
14."I am the Enemy, Major Marco"3:45
15.The Assassin Always Dies2:29
16."There are Always Casualties of War"3:26
17.Fortunate SonWyclef Jean4:13
 61:00
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Manchurian Candidate - 08/10 - Review of Arvid Fossen, submitted at (Dutch)
Bennett Marco (Denzel Washington) is een majoor in het Amerikaanse leger die zijn tijd doorbrengt met lezingen over hoe hij met zijn manschappen in de woestijn van Koeweit in een hinderlaag is beland. Zijn peloton had haar redding slechts te danken had aan het heldhaftige optreden van Sergeant Raymond Shaw. Shaw (Liev Schreiber) is nu een veel belovend kandidaat als vice-president, en dankt dit vooral aan zijn ere medaille en aan zijn gedreven moeder-politicus (Meryl Streep). Maar Marco ziet in zijn dromen eigenaardig genoeg een andere bizarre realiteit, en wanneer een van zijn manschappen dezelfde dromen heeft, begint hij te twijfelen aan de waarheid. Zijn onderzoek wordt al snel gedwarsboomd in het klimaat van de belangrijke presidentsverkiezingen. The Manchurian Candidate, gebaseerd op het boek van Richard Condon’s uit 1959, is de remake van de film uit 1962, met weliswaar enkele grote verschillen. De film is spannend, maar het concept is naar mijn mening nogal achterhaald.

Het soundtrack label Varèse Sarabande is zeer origineel door zowel de score uit de versie van 1962 en de nieuwe score op de cd te zetten. De eerste is van componist David Amram's die een gevarieerde jazzy score met blues en Latino invloeden componeerde, de nieuwste versie heeft een score van de Britse componiste Rachel Portman, die een tijdloze suspense score creëerde.

David Amram’s score bestaat uit enkele pure jazzy tracks en een orkestrale score. Deze orkestrale score heeft tracks die vol staan met tokkelende strijkers, scherpe tonen van fluiten, volledig uit ritme, dit alles om zowat het brainwashing effect weerspiegelen, wat op cd maar een eerder saaie luisterervaring is. Verder is er een enorm patriottisch thema voor het militaire/politieke motief, met veel tromgeroffel, en tenslotte een meer gevoelsgeladen thema, voor strijkers. Je moet er van houden, en het beste ervan vind ik nog de jazz tracks, maar deze staan als jazz op zich, en minder als soundtrack.

Echt wel geslaagd vind in ik de suspense score van Rachel Portman. Begin alvast maar met alles wat je van Portman kent te vergeten, want haar score voor deze film lijkt op niets van wat we van haar meest bekende scores kennen. Haar muziek voor The Manchurian Candidate is een echte sluimerende suspense soundtrack, met een orkestratie van mysterieuze strijkers, onheilspellend koper en koor, met steeds een diepe continue resonerende bassist strijkers op de achtergrond. Wel typisch voor Rachel Portman is de aanwezigheid van de piano, maar hier dan eerder in een duistere en dreigende functie. Het knappe aan deze score vind ik hoe ze aantoont dat een toch wel cliché spanningsopbouw met de goede uitweging nog steeds goed werkt in de film van vandaag. Al vanaf de eerste beelden is de sfeer heel duidelijk gezet.

Tenslotte is er een song van Wyclef Jean "Fortunate Son", een erg goede song, maar het verband met de film en score is ver te zoeken.
The Manchurian Candidate - 04/10 - Review of Joris Kessels, submitted at (Dutch)
Deze score verdient enige uitleg. Het gaat hier namelijk om een combinatie van de filmmuziek voor The Manchurian Candidate uit 1962 gecomponeerd door David Amram en de filmmuziek voor The Manchurian Candidate uit 2004 gecomponeerd door Rachel Portman. De eerste 8 nummers behoren tot de eerstgenoemde en de laatste 9 nummers kan Rachel Portman op haar naam schrijven. Of dat ze daar blij mee moet zijn is maar de vraag.

De muziek van David Amram doet me zeer weinig. Het jazzy hoofdthema en de twee jazznummers ‘slightly manchurian blues’ en ‘mesopotamiam mambo’ klinken wel aardig, echter blijven deze geenszins hangen. Het klinkt dan ook als improvisatorische jazz. De andere nummers kunnen mij niet bekoren mede door de lege, lelijke ouderwetse suspense.

Met het eerste nummer krijg je het idee dat Rachel Portman het beter doet. Echter niks van dit is waar, het is zelfs slechter. De muziek is gevuld met erg oninteressante statische suspense. Dit is zo niet-Portman, dat ik in eerste instantie m’n oren niet geloofde. Wat misschien voor Rachel Portman een moeilijk project is geweest is uitgelopen op iets rampzaligs. Het eindnummer van Wylclef Jean staat totaal niet in verband met de rest en klinkt wel lekker, maar dit komt tevens doordat de rest totaal geen hout slaat.

Kijk uit, dit is niet zoals we Rachel Portman kennen!
The Manchurian Candidate - 05/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
The Manchurian Candidate is een dubbele score die begint met 8 tracks van de hand van David Amram voor de film uit 1962. Een oudje dus.
Deze score is vooral jazzy/bluesy van stijl met veel eentonige tracks. Drie echte jazzy tracks zijn nog het beste van dit deel van het album. Maar je moet er van houden. En dat doe ik niet. Snel vergeten.

Het tweede deel is de score van Rachel Portman voor de thriller uit 2004. Hier geen jazz, maar een echte thrillerscore. Wellicht niet het genre waar Portman bekend mee is, maar ze brengt het er zeker goed vanaf.
Nu bieden thrillerscores niet de mooie luisterevaringen die bv romantische scores bieden, en daarom spreken ze mij niet zo aan. Toch zitten er in deze score van Rachel Portman zeker tracks die boven de gemiddelde thrillertracks uitsteken.
Hier geen snelle percussie, zoals bij Trevor Rabin, maar veel meer geladen underscore. De ene keer met piano in de lead, de andere keer met cello, maar vaak met mooie loopjes, die toch een zekere mate van spanning weergeven.

Als thrillermuziek moet je deze score eigenlijk redelijk hoog waarderen, maar als luisterervaring zijn er maar weinig die meevallen. Portman krijgt hier van mij toch een 7.
De eerste tracks van Amram halen de score echt naar beneden, waardoor ik niet verder kom dan een 5 voor de algehele score.
Trailer:



This soundtrack trailer contains music of:

Phone Booth (2003), Harry Gregson-Williams (Movie)
Final Fantasy: The Spirits Within (2001), Elliot Goldenthal (Movie)




Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More