On Her Majesty's Secret Service


Capitol/EMI Records (0724354141928)
Movie | Release date: 02/11/2003 | Film release: 1969 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
1.We Have All the Time in the WorldLouis Armstrong3:15
2.This Never Happened to the Other Fella5:06
3.Try3:26
4.Ski Chase3:29
5.Do You Know How Christmas Trees are Grown?Nina3:21
6.Main Theme: On Her Majesty's Secret Service2:35
7.Journey to Blofeld's Hideaway4:53
8.We Have All the Time in the World2:59
9.Over and Out3:11
10.Battle at Piz Gloria4:04
11.We Have All the Time in the World - James Bond Theme4:34
 
Previously Unreleased Bonus Tracks:
12.Journey to Draco's Hideaway3:47
13.Bond and Draco4:34
14.Gumbold's Safe4:29
15.Bond Settles In2:16
16.Bond Meets the Girls3:27
17.Dusk at Piz Gloria2:22
18.Sir Hillary's Night Out (Who Will Buy My Yesterdays?)4:46
19.Blofeld's Plot5:19
20.Escape from Piz Gloria4:53
21.Bobsled Chase2:03
 78:49
Submit your review Hide reviews in other languages

 

On Her Majesty's Secret Service - 10/10 - Review of Neyt & Petri, submitted at (Dutch)
En dan breekt het jaar 1969 aan. Niet alleen het jaar waarin de Rolling Stone Brian Jones op onverklaarbare wijze overlijdt en dictator Kadaffi een staatsgreep pleegt in Libië. Ook het jaar van wellicht de beste Bond film so far. In ieder geval was deze film zeer trouw aan het gelijknamige boek van Ian Fleming uit 1963. Op het kleine detail na dat bad-guy Blofeld James Bond niet kent, terwijl ze elkaar in eerdere films al dikwijls tegen het lijf zijn gelopen. Een schoonheidsfoutje wat het scenario en de screenplay enkel ten goede kwam. Ook gingen zowel het boek als de film taboes niet uit de weg. Zelfmoordpogingen en expliciete polygamie en naaktheid waren, helemaal voor die tijd, onderwerpen die uit den boze waren. Ook is het de enige film tot nu toe waarbij 007 de liefde van zijn leven vindt, Tracy en ermee trouwt. Weliswaar is dat huwelijk van zeer korte duur, wat dan weer een van de meest aangrijpende scènes is in de geschiedenis van Bond.

Het Australische fotomodel George Lazenby werd gek genoeg gevraagd voor de hoofdrol. Dat werd dan ook vooral gezien als een immense stijlbreuk: Bond hoort Brits zijn. En ook al was Australië lange tijd een zelfregerend deel van Groot-Brittannië, de critici vonden het vooral belastend materiaal. Dat wisten de filmmakers maar al te goed. Opvallend is dan ook de langzame introductie van Lazenby. In de film zijn eerst enkel zijn ledematen te zien, pas later zijn gelaat. Dat Lazenby lange tijd in het Australische leger had gediend, kwam dan wel weer goed uit. Bijna al het stuntwerk in de film werd door hem zelf uitgevoerd. Voor het oplettende oor is zijn Australisch accent niet overal in de film weg gemoffeld of nagesynchroniseerd, wat dat wel weer zijn charme heeft.

De Amerikaanse jazztrompettist, zanger en icoon Louis Armstrong kreeg de belangrijke taak een van de Bond songs te verzorgen. Dit mondde uit in wellicht een van de sterkste liedjes uit de 007 reeks. Mede omdat de songtekst (geschreven door de vaste tekstschrijver van legende Burt Bacharach) een deel is van de laatste woorden die Bond tegen zijn doodgeschoten vrouw zegt. “We have all the time in the world….” Een kalm, mooi en rustig liedje wat menig hitlijst onveilig maakte. De rauwe stem van Armstrong is precies wat de muziek nodig heeft. Hij speelde tevens veel van de trompet stukken in de score van John Barry. En dat is gelijk een van de elementen die deze score zo geniaal maken. Barry en Armstrong blijken elkaar namelijk aan te vullen op een manier die zo overweldigend en goed is, dat je deze cd anno 2015 nog altijd naar gelieve grijs kunt draaien. Omdat deze film de kerstperiode beslaat, kreeg de Deense zangeres Nina Møller (beter bekend als Nina van Pallandt) ook een kans om te schitteren. John Barry en Hall David schreven speciaal voor On Her Majesty’s Secret Service een kerstliedje wat zij mocht inzingen. Memorabel is het niet, maar het werkt des te beter in de film. Het bijna off-key zingende kinderkoortje is aandoenlijk.

John Barry zag hoogstwaarschijnlijk het licht tijdens het schrijven en produceren van deze score. Want het is, in tegenstelling tot de vorige Bond producties, alles bij elkaar vele malen beter. De gelaagdheid van het orkest, de thematiek, de instrumentatie en gehele sfeer is werkelijk om door een ringetje te halen. Zo speelt de componist met het “gun barrel” en 007 thema in allerlei tracks, waaronder Ski Chase en Bond Settles In. En vergeet natuurlijk niet het nieuwe thema in de track die de naam van de film draagt. Dat is er een van hoge klasse en wordt nog altijd gezien als een van de beste muzikale vondsten van Barry. De thematiek komt soms in originele vorm langs, maar soms ook in een langzamere of snellere versie.

Opvallend aan deze score van Barry zijn de invloeden van de late jaren zestig en begin jaren zeventig. Elektronische instrumenten, als synthesizers en drumcomputers, waren aan een opmars bezig en kregen in steeds meer (film)muziek een belangrijke rol. Barry speelde hier in 1969 al geniaal op in, onder andere in de onvergetelijke instrumentale titeltrack van On Her Majesty’s Secret Service. De analoge Moog synthesizer, ontworpen door de Amerikaanse “muziekdokter” Robert Moog, is in zeer veel tracks te horen. Dit elektronische instrument moest volledig met de hand worden bediend en in combinatie met de instrumentaties van Barry klinkt dat onweerstaanbaar goed. David Arnold, die vele jaren later als Bond componist zijn steentje zou bijdragen, grijpt op vele van zijn albums terug naar deze stijl.
Sir Hillary’s Night Out is ook een track die veel punten scoort. Het jazzy saxofoonspel van Louis Armstrong in combinatie met de dromerige strijkers van Barry zijn adembenemend mooi. Deze track vormt de intro naar de meest emotionele scène van de film, de moord op Bonds kersverse vrouw. Dat is aan alles te horen in de muziek, want de zacht spelende dwarsfluit en de zachte in mineur spelende en opbouwende spanning op de achtergrond geeft rillingen over de rug. Gelukkig zijn naast de zoete stukken ook de actierijke stukken niet misselijk en soms best explosief. Zo ook Escape From Piz Floria, een reprise van het 007 thema en vol met de eerder besproken Moog synthesizer. Een track die alle tijd neemt om op te bouwen, je meeneemt langs alle facetten van James Bond muziek en simpelweg de vakmanschap en genialiteit van maestro Barry tentoonspreidt. Zelfs wanneer het orkest in de laatste minuut aan de noodrem trekt blijft het zeer bijzondere muziek, die je keer op keer wilt beluisteren.

Over & Out en Battle At Piz Gloria zijn zonder enige twijfel een van de meest iconische Barry tracks ooit geproduceerd. Het typische 007-thema in de langzame en snelle versie, aangevuld met de befaamde Moog synthesizer die het ritme van de track aangeeft. Of simpelweg heerlijk in het wilde weg speelt. Deze typische jaren ’70 sound geeft een kick en had best uit de pen van David Arnold kunnen komen. Daarmee kunnen we alleen maar stellen dat Arnold met zijn Bond muziek zeer veel odes bracht aan Barry. In interviews heeft hij dan ook wel eens gezegd deze score als bronmateriaal te gebruiken voor al zijn werk wat hij deed voor familie Broccoli.

On Her Majesty’s Secret Service is tot op de dag van vandaag een van de beste Barry en Bond soundtracks. En dat komt door allerlei factoren. Niet alleen weet John Barry te vernieuwen middels ongelooflijk goede thematiek, waarschijnlijk had hij ook de beschikking tot een glazen bol. Want met score als deze zou je anno 2015 prima kunnen aankomen en menig filmmaker kunnen verrassen. Hoe hij op een zeer vooruitstrevende manier elektronische muziek verweeft met klassiekere filmmuziek en de opzwepende Bond thematiek is soms dan ook met geen pen te beschrijven. Tel daarbij de bijdragen op van de internationaal befaamde artiest Louis Armstrong en het plaatje is compleet. De originele release op cassetteband uit 1969 is wellicht te beperkt, deze re-release uit 2003 is een must-have voor iedere fan van Bond en filmmuziek. En daarmee staat deze score voor uw 007-fanatieke recensenten voor nu op eenzame hoogte. Een pareltje om nooit meer te vergeten en oneindig veel beter is dan alle voorgaande Bond scores van maestro Barry bij elkaar opgeteld. Een score die je dagelijks leven zal aanvullen met muzikale genialiteit!

Neyt & Petri Will Return!
In Diamonds Are Forever
On Her Majesty's Secret Service - 08/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
In de Bondfilm On Her Majesty's Secret Service speelt de romantiek een veel grotere rol dan in bijna willekeurig welke andere Bondfilm dan ook. James trouwt zelfs met z'n geliefde, hoewel het eigenlijke doel van hun relatie heel anders was. Zowel de liefde als het bloed kruipt echter waar het niet zou moeten gaan...

Als componist voor de James Bond franchise had John Barry inmiddels naam gemaakt en ook deze vijfde film uit de serie heeft weer een score van de hand van Barry.
Natuurlijk komt het inmiddels befaamde thema ook in deze vijfde editie prominent naar voren, maar toch is de hele kleuring van de score nogal afwijkend van de scores die Barry eerder voor de James Bond films maakte. Waar de voorgangers eigenlijk uitbundige actiescores waren is dat bij On Her Majesty's Secret Service niet het geval, integendeel, de score is juist heel erg ingetogen, soms zelfs bijna intiem te noemen.

Zoals elke James Bond score sinds 'From Russia With Love' heeft ook On Her Majesty's Secret Service een Bondsong meegekregen, ditmaal vertolkt door Louis Armstrong. Het is Armstrongs laatste opname geworden. Het is een van de minder bekende Bondsongs gebleven, altans als song die de Bondfilm als oorsprong heeft. Want de song is nogal z'n eigen leven gaan leiden. De score opent met die song 'We have all the time in the World' en, anders dan de eerdere en latere Bondsongs, is ook dit een nogal ingetogen song, met een mooie rustige melodie.
De song is een van de thema's van de film en deze themamelodie komt regelmatig terug in andere tracks, met name de specifieke thematracks die de titel van de song dragen. Dit zijn rustige en ingetogen tracks, die het door de fraaie melodie goed doen.

Een andere opvallende track op het album is nog een song, gezongen door de Deense Nina van Pallandt, samen met een kinderkoor. Het is een nogal zoetige song geworden, eigenlijk meer een deuntje, die bij vaker beluisteren al snel gaat irriteren. De song komt echter in de film weldegelijk voor.

Behalve beide songs wijkt ook de instrumentale score-muziek af van de toen gangbare Bondmuziek, die vooral actiegeladen was, met veel scherpe koperblazers en snelle ritmes. Dat is op deze score toch wel heel anders. Deze Bondscore past veel meer in de stijl van Barry's scores voor andere films. Een groot aantal tracks zijn rustig, vaak zelfs te rustig, waardoor de muziek nogal eens behoorlijk aan de saaie kant is. Dat wordt slechts in beperkte mate goedgemaakt door de aanwezige actietracks.
Sommige rustige tracks klinken wel heel fraai en zijn soms zelfs bijna romantisch getint, met veel hoge violen en koperblazers in de underscore als tegenwicht, wat bijna Barry's handelsmerk is voor zijn dramascores. Maar soms ligt het tempo dermate laag, dat je ogen bijna dichtvallen... En dat kan toch ook niet de bedoeling zijn.

Voor On Her Majesty's Secret Service heeft Barry een nieuw thema gecomponeerd, die in de titeltrack gepresenteerd wordt en ook weer in andere tracks terugkomt. Maar het thema pakt niet echt en de melodie is spreekt onvoldoende aan om het aloude Bondthema te doen vergeten. Dat is dan ook niet gelukt en het bekende Bondthema is dan ook tot op de dag van vandaag HET grote thema van de filmserie.

Kortom, de score van John Barry voor On Her Majesty's Secret Service is een wat vreemde eend in de Bondvijver. De overwegend rustige score is a-typisch voor een dergelijke actiefilm. Toch spreek de muziek best wel aan, temeer omdat de vaak wat grillige actiemuziek in de eerdere Bondfilms zeker niet altijd even aansprekend is. De muziek voor deze film sluit daarom ook veel meer aan bij veel composities voor andere films van Barry en minder voor die van de Bond filmserie.
Als je van echte actiemuziek houdt zal deze score je minder aanspreken. Bij mij is het omgekeerde het geval, waardoor ik dit een van de fraaiere Bondscores vind. De waardering is dan ook 76 uit 100 punten.
On Her Majesty's Secret Service - 10/10 - Review of Dimitri Peeters, submitted at (Dutch)
Heeft u een paar uurtjes? Om een opinie te schrijven over de muziek van OHMSS zou ik u eerst twinitg boeken voorgeschiedenis moeten voorleggen. Ondergetekende is immers een James Bond fan van het eerste uur en deze filmscore betekent heel erg veel voor hem. Doch laat ons een poging wagen om het iets bondiger te doen.

Na vijf Bond films die de cinema uit de jaren '60 volledig gedomineerd hebben en een huise spymania hadden doen ontstaan sedert Goldfinger, besloot hét anker van de films, hoofdrolspeler Sean Connery, zijn eigen weg op te gaan (een lang verhaal...) Casting van een nieuwe 007 resulteerde in George Lazenby die meteen ook één van de moeilijkste films uit de reeks zou krijgen. Met de geniale Peter Hunt in de regiestoel moest deze film uit '69 een episch hoogtepunt worden. Bond zou trouwen. Bond zou afrekenen met Blofeld. En dit alles zou Bond zeer zuur opbreken. Lazenby ook... De film zou pas tien jaar later door de fans beschouwd worden als de allerbeste Bond ooit (vandaag nog steeds zo) maar anno '69 kon de film ondanks zeer grote opbrengsten de verwachtingen van United Artists niet inlossen. Lazenby werd bedankt voor bewezen diensten en grof geld kocht Connery terug. Na Diamonds Are Forever kwam Roger Moore, nadien Timothy Dalton en vervolgens Pierce Brosnan.

De muziek voor de eerste Bondfilm, Dr. No ('62), werd verzorgd door Monty Norman. Zijn stijl paste niet in de exponentiële succesgroei van de Bondfilm en John Barry, die The James Bond Theme had bewerkt voor Dr. No, en daarmee een moddervette hit had weten te scoren, kreeg het monopolie voor From Russia With Love ('63). Het werkte en Barry kon met Goldfinger in '64 dé hit van het jaar scoren. De daaropvolgende scores, Thunderball ('65) en You Only Live Twice ('67), werden alsmaar beter. Dat Barry ook OHMSS te scoren kreeg (en nog vele films nadien) was dus geen toeval.

Wat valt er te zeggen over John Barry? Hij is een echt genie. Componeert jazz en grootse symphonische spektakelstukken door elkaar. Werkte voor de Bondfilms meestal met losse tracks in plaats van multi-scène suites. Hij verweeft met een subtiele zuinigheid The James Bond Theme doorheen het geheel, én componeert een aparte title song voor elke film. In dit geval werd het terug een instrumentaal openingsnummer (geleden van sedert FRWL). Het catchy nummertje blijft in hoofde van de fans voortleven als één van Barry's beste Bondthemes, buiten het officiële Bond Theme. Ook de strijkerkwaliteiten van Barry worden duidelijk. De impressionistische alpenreis is een streling voor het oor. Er is suspens, romantiek, actie maar vooral muzikale perfectie. De heerlijke sfeer van een gezellig warm dineetje bovenop ondergesneeuwde alpentoppen bij zonsondergang wordt versterkt door Barry's sensuele klanken. Reeds ver zijn tijd vooruit kon John Barry toen al 's werelds allerbeste filmcomponist genoemd worden!

Aanvankelijk was de soundtrack zeer beperkt maar dankzij de inspanning van Emi/Capital/MGM Records van enkele jaren geleden om vele Bond scores te remasteren, bestaat er nu een expanded edition die zowaar perfect lijkt te zijn. Eindelijk voorzien van de gunbarrel (de eerste 20 seconden van elke officiële Bondfilm) en alle melodiën uit de film in perfecte glorie aanwezig (tracks kunnen in chronologische volgorde geprogrammeerd worden), is dit album een puur juweel. Ook het door Louis Armstrong ingezongen 'We Have All The Time In The World' siert deze uitgave. De film mag dan wel nog steeds ter dispuut staan, de muziek is zonder twijfel Barry op z'n best.
On Her Majesty's Secret Service - 08/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
Although a long time coming, EMI have finally furnished the Bond music buying public with expanded releases of the best Bond scores and I would have to admit that On Her Majesty's Secret Service was the one to which I was looking forward the most. Unfortunately, it turns out not to be as exciting as hoped, mainly because most of the unreleased music is actually quite low key and often reprises music featured in the original album tracks. As per the expanded Living Daylights and so on, the original album order is maintained with the bonus tracks at the end, which makes the album less satisfying that it might have been.
One of the originally released tracks is credited with being expanded (although some of the other tracks seem to be a little longer, but this is not commented upon in the packaging), although the additions to Journey to Blofeld's Hideaway are fairly negligible, but the drive to completism is commendable. Many of the newly released cues deal with Bond's escapades at Piz Gloria many of which are suspenseful, as in the creeping strings and vibraphone of Gumbold's Safe; brass and percussion are added to the opening motif and it builds to an exciting conclusion, but takes some time to get going. Many of the other extras underscore Bond's encounters with the female population of Piz Gloria and have a good lusty edge, although they occasionally lose focus and ramble a little. Dusk at Piz Gloria and Sir Hillary's Night Out (and it's bizarre subtitle) contain inventive soundscapes, but not always a hugely musical ones. It's easy to understand why Barry made the choices he did on the original album (with the exception of the always dreadful Do You Know How Christmas Trees Are Grown? an inclusion I could happily do without) as those cues are more concise and stand alone much better.

The final few cues turn the spark back on; Blofeld's Plot features an ingenious, creepy snippet of Do You Know How Christmas Trees Are Grown?, while the album culminates in the exciting Bobsled Chase, even if Barry includes a repeating synth wobble that even Jerry Goldsmith would think twice about using. The original album was one of the few to have good sound and this release just polishes it up that little bit more and it really does sound like it could have been recorded yesterday. Quite an achievement given how bad some scores from the same era sound. The brief liner notes are reasonably interesting, although could have been more informative about the music itself, particularly the inclusion of a listing detailing the correct running order. This would be especially useful here as the balance between low key and exciting isn't very good and the overall result is quite an uneven album. The extra tracks are variably interesting, but don't improve on the original selection to quite the same extent that the other expanded Bond albums do.

With thanks to Neil at John Barry - A Life in Music, the correct track order is:

2, 6, 3, 12, 13, 1, 14, 7, 8, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 5, 4, 9, 10, 21, 11.
On Her Majesty's Secret Service - 09/10 - Review of Kristof Janssens, submitted at (Dutch)
Na het succes van You Only Live Twice waren de producers van de James Bond series genoodzaakt om op zoek te gaan naar een nieuwe James Bond. Sean Connery had immers al aangegeven zijn rol voor bekeken te houden. Het Australische model George Lazenby werd Connery’s plaatsvervanger, al gaf Lazenby tijdens de opnames van On Her Majesty’s Secret Service al aan dat hij slechts éénmaal in de huid van James Bond wou kruipen.

John Barry werd ook nu weer aangetrokken om de muziek te componeren voor deze James Bond-prent. Het betreft filmmuziek van de bovenste plank. Voor het eerst sinds Dr. No werden de opening credits van de film vergezeld van uitsluitend instrumentale muziek en niet door een themalied dat ingezongen werd door een bekende wereldburger. De reden daartoe zou de lange titel van de film geweest zijn.

Barry had nochtans het nummer ‘We Have All The Time In The World’ geschreven voor de film, maar het nummer is pas na een half uur in de film te horen. De door Hal David geschreven lyrics werden ingezongen door niemand minder dan Louis Armstrong. Het betrof de laatste studio-opname van Armstrong (die toen reeds ziek was en amper twee jaar later door een hartaanval kwam te overlijden). Mede door de prachtige orkestraties van Barry is dit liefdeslied uitgegroeid tot een evergreen.

Barry componeerde samen met Hal David tevens een tweede popnummer, ‘Do You Know How Christmas Trees Are Grown?’, dat tijdens verschillende scènes op de achtergrond te horen is. De Deense zangeres (en Barones) Nina van Pallandt en een kinderkoor stonden in voor de vocalen.

Deze evenwichtige score voor On Her Majesty’s Secret Service haalt met gemak de top 5 van beste film scores voor een James Bond-film. Het hoog aanzien van deze score heeft te maken met verschillende aspecten. Stuk voor stuk heeft Barry sterke composities neergepend, zonder al teveel in herhaling te vallen. Barry verweefde in tracks als 'This Never Happened to the Other Fellaals' enkele thema's uit eerdere James Bond-films, zoals de Gunbarrel en het 007 thema, met nieuw werk. De componist maakte bovendien voor o.m. het hoofdthema gebruik van de Moog-synthesizer, een instrument dat tot dan toe in de filmmuziekwereld nagenoeg onbenut bleef. Het gebruik van de synthesizer zorgt ervoor dat deze score vandaag op geen enkel moment verouderd overkomt.

Wie de score in huis wenst te halen, doet er goed aan deze uitgebreidere versie aan te schaffen. De tien bonustracks introduceren enkele nieuwe, meer spanningopbouwende, thema’s die door hun toegankelijkehid erg boeiend zijn om naar te luisteren. Dat Barry voor On Her Majesty’s Secret Service een meesterlijke score heeft afgeleverd, wordt met deze extended edition alleen maar geaccentueerd. Een absoluut hebbeding dus.
On Her Majesty's Secret Service - 08/10 - Review of Arvid Fossen, submitted at (Dutch)
Deze film is een beetje een vreemde eend in de bijt, met interim James Bond George Lazenby, die te weinig had om de rol te vertolken zonder in vergelijking met een Sean Connery. Het plot van de film daarentegen wordt wel als een van de betere beschouwd. Bond stemt in te trouwen met de dochter van een misdaad baas om haar zo te beschermen, in ruil ontvangt hij informatie om die hem tot zijn aartsrivaal Ernst Blofeld zal leiden. Wat eerst een schijnhuwelijk leek, draait langzaam om in een romance ...
De soundtrack staat ver vooraan in het appreciatie lijstje van velen. Het bekende 007 motief dat John Barry introduceerde in From Russia with Love komt in deze film veel sterker naar voren. Alle muziek voor deze film is erg beheerst georkestreerd, wat de soundtrack erg ontspannend maakt om naar te luisteren. Zelfs de actie scènes lijken wel te zweven. In de track "Ski Chase" speelt het koper een van de bekende 007 melodieën, bijgestaan door wervelende violen en vlotte jazzy percussie. On Her Majesty's Secret Service heeft geen echte titel song. De song We Have All the Time in the World van Louis Armstrong was bij de release van de film niet meteen een succes, maar later wel en verloor bovendien zijn originele associatie met een Bond film. Van dit nummer zijn er twee instrumentale versies, een jazz lounge versie en een prachtige orkestrale versie, opgenomen en de melodie komt hier en daar ook als motief terug. In enkele nummers wordt al synthesizer gebruikt, wat een modern tintje geeft aan deze soundtrack. Deze expanded editie is waar het meest naar uitgekeken werd. Heel wat materiaal was voorheen niet opgenomen, vandaar dat er ook 10 bonus tracks bijgekomen zijn. Het betreft voornamelijk suspense muziek en enkele actie tracks naar het einde van de cd toe.
Deze release maakt deel uit van de James Bond Remastered collectie van Capitol Records/MGM Music/EMI Music. Een uitgebreid boekje zit bijgevoegd met info over film en muziek en een aanduiding van de chronologische volgorde van de tracks.
The music of this soundtrack was used in:

Incredibles, The (Trailer)

Other releases of On Her Majesty's Secret Service (1969):

On Her Majesty's Secret Service (1969)
On Her Majesty's Secret Service (1988)
Persuaders!, The (1972)
Im Geheimdienst Ihrer Majestät (1969)
James Bond Collection (1972)
On Her Majesty's Secret Service (2015)
James Bond 007 (1975)
On Her Majesty's Secret Service (2015)
On Her Majesty's Secret Service (1969)

Soundtracks from the collection: James Bond

Goldfinger (2003)
Man With the Golden Gun, The (1996)
Musiques des Films de James Bond 007 (1965)
Dr. No (1962)
Skyfall Compilation (2012)
Moonraker (1999)
Thunderball (2003)
Quantum of Solace (2008)
Dr. No (2003)
View to a Kill, A (1985)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More