Days of Heaven


Film Score Monthly (0638558031223)
Movie | Release date: 07/22/2011 | Film release: 1978 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
CD 1 - 1978 Soundtrack Album
1.Aquarium [Le Carnaval des Animaux]2:05
2.We Used to Do Things (Linda Manz)0:49
3.Enderlin3:14
4.Harvest2:59
5.Threshing2:05
6.Happiness2:13
7.The Honeymoon1:26
8.Swamp Dance3:32
9.The Return2:31
10.The Chase2:00
11.The Fire7:48
12.Ashes & Dust2:17
13.Days of Heaven3:26
 
Ennio Morricone Cues Used in Picture
14.Main Theme (7M1 tk 8)1:02
15.The Farmer and the Girl (Theme 18—piano version)1:53
16.In the Field (Theme 5 long version, cf. Harvest)2:59
17.Bad News (3M1 tk 3)2:35
18.Non-Stop Work (2M1 2nd part)0:36
19.Main Theme (2M1 1st part)1:18
20.Bad News (4M3)0:36
21.After Wedding (5M2 2nd part)0:56
22.Empty House (5M3, cf. The Honeymoon)1:24
23.On the Road (1M2 for 5M4)1:41
24.They Should Leave (6M1, cf. Ashes & Dust)2:16
25.On the Road (8M1 long version, cf. Happiness)2:13
26.Bill Returns (8M2, cf. The Return)2:30
27.The Locusts and Fire (9M1, cf. The Fire)7:29
28.The Farmer and the Girl (11M3 2nd version)2:26
29.His Death (5M2 1st part)1:27
30.The Farmer and the Girl (10M3, cf. Days of Heaven)2:46
 72:31
# Track   Duration
CD 2 - Extended Score Program
1.1M1 (Main Title)2:00
2.1M2 (Train Ride) 1:44
3.1M3 (Main Theme) 1:47
4.Theme 18 (Love Theme, long version) 1:22
5.2M1 1st part (Main Theme, alternate take)1:20
6.2M2 (Main Theme)0:53
7.2M3 (Threshing, alternate mix)2:05
8.3M1 (Bad News, longer version) 2:42
9.3M2 (Work Theme)1:46
10.3M3 (Love Theme)1:00
11.4M1 (Intro Love Theme, 2 versions)0:39
12.5M1 (Love Theme)1:17
13.5M2 (Insect Noises With Main Theme)1:45
14.5M3 (The Honeymoon, with piano)1:26
15.6M1 (Intro to Love Theme/Ashes to Dust)2:42
16.6M2/7M2/7M3 (Suspense Theme/Main Theme, 2 versions/Suspense Theme)2:27
17.8M1 long version (Happiness)2:16
18.8M2 (The Return, piano version)2:33
19.Ghost Voices 2:33
20.9M1 (The Fire)7:31
21.10M1 (Pursuit Theme) 1:26
22.10M2 (The Killing)1:06
23.10M3 (Days of Heaven)2:47
24.11M1 version 1 (The Chase)2:01
25.11M1 version 2 (Love Theme)2:06
26.11M2 (Main Theme) 1:03
27.11M3 version 2 (Main Theme) 2:36
28.11M3 version 1 (Love Theme)2:29
 
Bonus Tracks
29.4M2 (Intro to Love Theme)0:22
30.5M2 1st track (Insect Noises With Main Theme, alternate)1:51
31.5M2 2nd track (Main Theme, 1st mix)1:23
32.5M2 2nd track (Main Theme, 2nd mix) 1:22
33.Theme 18 (Love Theme, short version) 0:49
 63:09
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Days of Heaven - 08/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
Terence Malick staat bekend als een eigenzinnige filmer die op een kunstzinnige manier verhalen vertelt. Niet iedereen is daarvan gecharmeerd, maar toch zijn er velen die daarvan genieten. Zo ook van Days of Heaven uit 1978, een film waar hij lang over deed om af te werken.
Het verhaal speelt zich af in 1916, wanneer fabrieksarbeider Bill (Richard Gere) z'n baas ombrengt en samen met z'n vriendin Abby (Brooke Adams) en z'n zus Linda op de vlucht slaat. In Texas gaan ze werken voor een rijke Texaanse boer (Sam Shepard). Om problemen te voorkomen zeggen Bill en Abby dat ze broer en zus zijn, wat tot gevolg heeft dat de boer verliefd wordt op Abby. Maar de boer blijkt ziek te zijn en waarschijnlijk niet meer zo lang te leven te hebben. Dat brengt Bill ertoe om Abby ertoe aan te zetten met de boer te trouwen, zodat zijn fortuin in hun handen valt. Maar dan blijkt de ziekte van de boer toch mee te vallen...
Eigenlijk gaat het niet zozeer om het verhaal, maar om de beelden en de sfeer die geschetst wordt. Daarbij is Bill's zus Linda (Linda Manz) de verteller, die haar ervaringen als een soort monoloog gedurende de hele film vertelt. De film zelf bevat daarentegen maar heel weinig dialoog.

De film is genomineerd geweest voor diverse prijzen en won er verschillende. Daarbij was er een Oscarnominatie voor de muziek van Ennio Morricone. Dat was de eerste keer dat Morricone een Oscarnominatie kreeg. Er zouden nog vier volgen, maar geen enkele keer won hij deze prijs. Toch kreeg Morricone in 2007 een Ere-Oscar voor zijn werk.

Voor Days of Heaven componeerde Morricone muziek die een hoog sfeerbepalend karakter heeft. Malick heeft als opening gebruik gemaakt van Le Carnival des Animeaux van Saint-Saëns, en Morricone sloot daar met zijn muziek bij aan. Zijn hoofdthema voor de film is sterk beïnvloed door 'Aquarius', wat het zevende deel is uit het werk van Saint-Saëns.
Ook de sub-thema's hangen hier weer tegenaan. De melodieën zijn melancholiek gekleurd en worden af en toe behoorlijk dramatisch, waarbij Morricone ook spannende muziek heeft gecomponeerd voor specifieke scenes. Ik heb de film niet gezien en stel mij voor dat dit prima bij die scenes past, maar als luisteraar doet het toch afbreuk aan de aangename flow van de muziek.

Het album bestaat uit twee cd's, waarvan de eerste begint met een integrale versie van de Days of Heaven Original score, waarbij ook de muziek is inbegrepen die niet van Morricone is.
Zo opent de Original score met de sectie 'Aquarius' uit Le Carnival des Animeaux' van Camille Saint-Saëns. Met scherpe pianoklanken wordt hier het thema gebracht dat Morricone heeft opgepikt. De tweede track is eigenlijk geen muziektrack, maar een vertelling door Linda Manz met achtergrondgeluiden uit de film.
Een mooie track is de derde, getiteld 'Enderlin' en gecomponeerd en gespeeld door akoestisch gitarist Leo Kottke. De track 'Swamp Dance' is een song, geschreven en gezongen door Doug Kershaw. Dit is een country-achtige vlotte song, die wat volks overkomt.
De Original score is op dit album duidelijk de minder aangename kant van het geheel. Die eerste dertien tracks geven wel een beeld van de muziek van Morricone, maar dat beeld is niet steeds aangenaam. De minder fraaie muziek neemt hierop een belangrijke plek in en vooral de beide tracks met spannende muziek ('The Chase' en de lange track 'The Fire') zijn niet erg prettig beluisterbaar.

Na de Original score volgen vanaf track 14 een aantal cues of muziekgedeelten zoals ze in de film zijn gebruikt. Hier klinkt de muziek al veel fraaier, vooral omdat de opbouw van de tracks veel aangenamer is. Daarbij is ook het aandeel fraaie tracks heel behoorlijk, veel meer dan op de Original score. Dan blijkt pas dat de score veel meer is dan alleen wat er op het magere album van de Original score is gepresenteerd in 1978.

En er is nog de tweede cd, waarop een groot deel van de door Morricone gecomponeerde muziek voor deze score is opgenomen. Hier vinden we de fraaie muziek die op de Original score duidelijk te weinig aan bod komt. Zo zijn er meerdere tracks met het hoofdthema, meerdere met het werkthema en meerdere met het liefdesthema. Daarbij zijn vooral de tracks met het liefdesthema erg mooi, maar ook het hoofdthema ligt prettig in het gehoor, al klinkt het wat melancholiek. Dat melancholieke geldt nog meer voor het werkthema, dat vooral een wat dramatischer toonsetting heeft.
Het is erg prettig dat de fraaie muziek op deze tweede cd een prominente plek heeft gekregen. Na de '1M1 Main Title' hoor je gelijk een van de mooiste tracks van de score, met een heerlijke optimistische kleur, wat vooral door de tokkelende gitaar komt.
Uiteraard zijn er ook de tracks die vooral suspence brengen, met creepy klanken of chaotische uitbarstingen in atonale tonen. Dit zijn duidelijk de minder aangename tracks, maar in verhouding zijn ze veruit in de minderheid. Dat was op de Original score heel anders.

Wat op deze tweede cd heel aardig is, is dat er een aantal tracks op staan met soundscape-muziek, die Morricone knap gemaakt heeft, zoals in '5M2 - Insect Noises' en in 'Ghost Voices'. Overigens is ook het begin van 'The Fire' te betitelen als soundscape, met snelle violen die de vlammen imiteren en illustreren. Deze aparte muziek is leuk om een keer te horen, maar erg prettig klinkt het allemaal niet.

Er hangt over de muziek een vrijwel continu aanwezige melancholie, waardoor je constant in een wat tragische stemming bent bij het beluisteren van de score. De muziek weerspiegelt eigenlijk al waar het verhaal naartoe kruipt en is daarmee toch wel beeldend gecomponeerd. Regisseur Malick is met de muziek van Morricone aan het schuiven geweest, zoals Morricone al verwachtte en zoals in zoveel films zo vaak gebeurt. Wat dat betreft blijkt muziek toch vloeibaarder te zijn dan je verwacht en een bepaalde muzikale sfeer kan bij meer beelden of scenes in een film passen. En die sfeer is soms heel erg aangenaam, maar ook vaak tragisch of dramatisch of spannend.

Ik heb de film niet gezien en blijkbaar is dit typisch zo'n score die je vooral gaat waarderen als je ook de film hebt gezien en die hebt beleefd als een indringende kijkervaring. Dat kleurt dan toch de muziek, omdat je bij het terugluisteren de beelden weer kunt oproepen. Voor mij geldt dat niet en overigens doe ik sowieso m'n best om filmmuziek los van de film te beoordelen en te recenseren, ook al heb ik de film wel gezien.

De score voor Days of Heaven van Ennio Morricone is me niet helemaal meegevallen, maar deze FSM-uitgave bevat aanzienlijk meer muziek van de score en dan met name de meer aangename muziek, waarin de mooie thema's fraai naar voren komen. Vooral op de tweede cd zijn een flink aantal tracks erg mooi, met een licht melancholieke sfeer en muziek die vooral door strijkers wordt gespeeld. Daarnaast zijn een aantal tracks van minder aangename klanken voorzien of zelfs van atonale spanningsmuziek. En daartussen zitten dan nog een paar tracks die nogal dramatisch, of zelfs tragisch overkomen. Maar het aandeel aangenaam beluisterbare muziek is op dit uitgebreide album aanzienlijk beter dan op het Original album. De waardering voor dit FSM album komt dan ook met 76 uit 100 flink hoger dan de magere 62 punten voor de Original score.
Days of Heaven - 09/10 - Review of Kristof Janssens, submitted at (Dutch)
Een interview voorbereiden en in goede banen leiden, is als journalist niet altijd een eenvoudige zaak. VRT-journalist André Vermeulen mocht dat aan den lijve ondervinden toen hij Ennio Morricone naar aanleiding van zijn optreden in het Antwerps Sportpaleis kon interviewen. Vermeulens’ eerste vraag was nogal ongelukkig gekozen en had betrekking op Morricones’ samenwerking met Sergio Leone. Een vraag die de componist terecht nogal laconiek beantwoordde: “Laten we niet praten over Sergio Leone..., ik heb zes films gemaakt met Leone, waaronder vier westernfilms, en daarna ben ik gestopt met westernfilms te maken en heb ik een 400 andere films voorzien van muziek”.

Bij het beluisteren van deze excellente super deluxe uitgave van Days of Heaven wordt meteen duidelijk dat Morricone echt wel meer is dan een componist van westernmuziek. Zijn scores voor For a Few Dollars More, The Good, The Bad and The Ugly en Once Upon a Time in the West mogen dan wel allemaal klassiekers zijn, Morricone kreeg er in die periode niet echt de juiste appreciatie van de filmindustrie voor. Het grote publiek kocht de muziek massaal en zijn carrière was duidelijk gelanceerd, maar de prijzen bleven uit. Het duurde tot 1979 vooraleer Morricone eindelijk genomineerd werd voor een eerste Oscar voor Terence Mallick’s Days of Heaven. Mallick zelf mocht naast een oscar voor beste cinematografie tevens de prijs voor beste regisseur in ontvangst nemen op het Filmfestival van Cannes.

Tijdens de opening credits van de film trekt de muziek meteen de aandacht. “Aquarium (le carnaval des animaux” is geen compositie van Morricone, maar wel zowat het bekendste werk van de Franse componist Camille Saint-Saëns dat uit 1886 dateert. Morricone verwijst er sporadisch en zeer subtiel naar tijdens het verdere verloop van de score. Het was Mallick’s uitdrukkelijke wens dat de film zou aanvangen met de muziek van Saint-Saëns.

Dat elke filmmuziekliefhebber deze deluxe versie van Days of Heaven in huis moet halen, is een feit. Van alle ‘extended editions’ die er van Morricones’ scores zijn verschenen, is deze misschien wel de meest relevante. De componist schreef drie bloedmooie hoofdthema’s voor deze film: ‘Days of Heaven’, ‘Harvest’ en ‘Happiness’. Terwijl deze thema’s op de oorspronkelijke (nogal korte) basisscore slechts éénmaal aan bod kwamen, krijgen we nu een hele resem varianten die de thema’s alleen maar beter tot hun recht laten komen en geen minuut vervelen. Heerlijk om naar te luisteren en te blijven luisteren.

Buiten de oorspronkelijk in 1980 uitgebrachte 38 minuten durende score, biedt deze ‘deluxe versie’ nog bijkomend een extra 80 minuten met ronduit fantastische muziek die soms erg afwijkt van de basisrelease. Vooral de piano- en gitaarversies van de hoofdthema’s en tracks als ‘The farmer and the girl’ en ‘The Return’ zijn een streling voor het oor. Sommige versies zijn ronduit meesterlijk, zoals bijvoorbeeld het pianogedreven '5M2 (insect noises with main theme)'.

Indien deze editie van de score zou verschenen zijn in 1978, dan had Morricone zijn oscarnominatie misschien kunnen verzilveren... Deze ‘deluxe score’ hoort dan ook in elke platencollectie thuis. Een absolute aanrader!

Other releases of Days of Heaven (1978):

Days of Heaven (1980)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More