Son of God Deluxe Edition

Dit is de 23e recensie uit de Lorne Balfe serie.

Vorige: The Bible
Volgende: Manny

Het is vandaag Goede Vrijdag en bijna Pasen. Een goed moment voor deze recensie.
De Amerikaanse film Son of God is een historisch drama over het leven van Jezus. De film is geregisseerd door Christopher Spencer, die zich vooral bezig houdt met tv-films, -series en -documentaires. Ook van de tv-serie The Bible heeft hij drie afleveringen geregisseerd, die ook alle drie over het leven van Jezus gaan. Op basis van die tv-serie is deze bioscoopfilm samengesteld, waarbij veel extra scenes zijn toegevoegd, die voor de serie waren afgevallen. De film is door de critici nogal mager ontvangen, maar de bioscoopbezoekers dachten daar heel anders over, waarbij de film aan de kassa's ook nog succesvol was. De film is opgevolgd door een nieuwe tv-serie, getiteld A.D. The Bible Continues.
De film vertelt het overbekende verhaal van Jezus Christus, waarbij de bijbel zo goed mogelijk gevolgd is, en wat wellicht de reden is dat veel critici zijn afgehaakt. Dat verhaal wordt verteld als een lange flashback, die begint met de geboorte en de Wijzen uit het Oosten. Dan stapt de film dertig jaar vooruit, naar de tijd dat Jezus zijn leerlingen verzamelde, waarna hij uiteindelijk in Jeruzalem door de Romeinen aan het kruis gehangen is. Drie dagen later is Jezus opgestaan en is hij levend verschenen aan honderden mensen en aan zijn leerlingen, waarna hij hen opdroeg om het evangelie de wereld in te brengen...

De muziek van de originele tv-serie The Bible is gecomponeerd door Hans Zimmer en Lorne Balfe en een deel van die muziek is hergebruikt voor deze bioscoopfilm. Daarnaast hebben beide componisten aanvullende muziek geschreven voor de film.
Het album opent met de track 'In the Beginning', die ook op het album van The Bible staat. Die is een geweldige track, met prachtige ostinato's en een heerlijke melodie, in een licht bombastische stijl. De muziek doet een beetje denken aan die van 'Chevaliers de Sangrial' uit The Da Vinci Code.
In de tweede track 'Through His Eyes' is er een verteller die vertelt over de aanwezigheid van Jezus in de wereld al vanaf de schepping, door de eeuwen heen, tot aan zijn geboorte in onze wereld. Deze verteller wordt begeleid door vrij ingetogen muziek met de prettige themamelodie, die dicht tegen die van de openingstrack aan ligt. De track eindigt met de gesproken zaligsprekingen van Jezus zelf.

Met 'Faith' en 'Roma's Lament' volgen weer twee fraaie tracks die ook al op het album van The Bible te horen waren. Dit zijn gelijk de twee langste tracks van dit album. 'Faith' is een erg fraaie, nogal verhalende track in een wat melancholieke stijl, die de themamelodie voor het voetlicht brengt. In de track 'Roma's Lament', waarbij de titel op producente Roma Downey slaat, die ook de rol van Maria speelt, zingt de stem van Lisa Gerrard een paar keer de melodie mee, waar deze track op The Bible zonder Gerrard te horen was. De laatste 20 seconden is de stem van Jezus uit de film te horen.
De themamelodie speelt ook een duidelijke rol in 'Fisher of Men', een mooie, ingetogen track. Dat geldt juist veel minder voor 'The Upper Room', die niet alleen een wat elektronischer kleuring heeft, maar waarin ook steeds stemmen uit de film te horen zijn. In de meeste tracks op dit album komen die stemmen voor, meestal aan het begin of het eind van een track, soms ook verderop in een track.

De stem van Gerrard komt weer terug in de erg fraaie track 'Promised King', waarin ze zingt op de themamelodie en een fraaie begeleiding meegekregen heeft, met zelfs koorachtige klanken naar het einde van de track. Ook in 'Peace be With You' komen fraaie koorklanken terug, maar hier spreekt de melodie vaak net even wat minder aan. En dat laatste geldt duidelijk ook voor de track 'I Am', waarin ook koorklanken een rol spelen, maar met een wat meer Arabisch-etnische kleuring. Deze laatste komt overigens ook weer van The Bible.

Het album sluit af met vier songs uit de gospelhoek. Maar deze songs hebben alle een wat meer elektronisch en tegelijk ook wat funky kleuring. Ze passen dan ook niet zo bij de muziek van de score.

Kortom, met hun muziek voor de film Son of God hebben Hans Zimmer en Lorne Balfe een score gecomponeerd die een uitbreiding is op hun score voor The Bible. Een vijftal tracks die al te vinden waren op het score album voor die tv-serie zijn ook op dit album meegenomen. Weliswaar zijn een paar tracks in een wat aangepast jasje gestoken, maar toch. Een aantal nieuwe tracks zijn op diezelfde muziek geënt, met dezelfde themamelodie en in dezelfde elektronische kleuring, aangevuld met wat orkestrale elementen en instrumenten die een etnische touch toevoegen, zoals een duduk. Een flink aantal tracks zijn echter voorzien van gesproken tekst uit de film en dat doet duidelijk afbreuk aan de genietbaarheid van de muziek zelf, hoe toepasselijk die teksten ook mogen zijn. Datzelfde geldt overigens ook voor het blokje songs aan het einde van het album. De waardering voor het geheel komt zo een nog heel behoorlijke 73 uit 100 punten.