The Evening Star


Angel Records US (0724385456725)
Movie | Released: 1996 | Film release: 1996 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Main Title4:17
2.Rosie Has A Plan1:01
3.Aurora's Chronicle0:52
4.Teddy and Melanie1:40
5.Carol of the Bells0:58
6.Remembering Garrett1:22
7.Aurora Was Here0:43
8.Sad Hector0:37
9.Melanie's Star0:52
10.Bruce Leaves1:15
11.Tommy Remembers0:57
12.Rosie Resigns1:31
13.Aurora and Melanie3:05
14.Rosie Comes Home2:04
15.Tommy and Aurora1:22
16.Pas de deux from The Nutcracker2:08
17.Rosie's Montage1:45
18.Rosie's Death1:32
19.Good-bye Rosie1:27
20.Patsy's Apology1:11
21.Aurora's Gone2:12
22.The Evening Star4:41
 37:31
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Evening Star - 10/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
In 1983 kwam de dramafilm Terms of Endearment uit. Een echte tranentrekker die ik in de bioscoop heb gezien. Die film eindigde met Aurora (Shirley MacLaine) die de drie kinderen van haar net overleden dochter in huis nam. MacLaine won daar toen een Oscar voor. Met The Evening Star wordt het verhaal weer opgepakt. Dat verhaal is gebaseerd op een boek van Larry McMurtry. Deze film is geregisseerd door Robert Harling, die ook het scenario schreef. Deze opvolger is door de critici nogal slecht ontvangen en was ook in de bioscopen een flop.
Het verhaal draait om Aurora Greenway (opnieuw MacLaine) en speelt 15 jaar na de eerste film. De kinderen van haar overleden dochter Emma zijn jonge volwassenen, die zo hun eigen problemen hebben. Tommy, de oudste, zit in de gevangenis, Teddy woont samen en heeft een kind en Melanie, de jongste, woont nog thuis bij Aurora. Dan is daar Patsy, de vriendin van Emma, die zichzelf nu als vriendin van Aurora beschouwt en ook zeggenschap over Melanie meent te hebben, wat Aurora niet aanstaat. Dan is daar ook nog huishoudster Rosie, die eigenlijk Aurora's echte vriendin is. Maar Rosie blijkt ziek te zijn. Ze raadt Aurora aan om psychische hulp te zoeken, maar had de psycholoog beter niet kunnen zeggen dat ze op zoek is naar liefde...

De score voor deze drama-komedie is van William Ross, die meestal als arrangeur werkt voor andere, vaak grote componisten. Hij is iemand die op een prettige manier orkestrale scores schrijft en dat geldt zeker ook voor deze score.
In de openingstrack presenteert Ross gelijk z'n hoofdthema en dat is een thema dat erg aangenaam in het gehoor ligt. Het thema wordt op een prettige manier voornamelijk door de piano en de strijkers gebracht, maar komt ook in andere arrangementen terug in volgende tracks.
De hele score heeft een prettige ingetogen stijl, waarin vooral de combinatie van piano en strijkers regelmatig terugkomt. Dat geeft de muziek vaak een wat romantische tint, overigens zonder zoetig te worden. Daardoor liggen de meeste tracks prima in het gehoor, wat vooral komt door de aangename melodieën en de fraaie harmonieën in de arrangementen van die melodieën.

Toch is de muziek soms wat erg ingetogen, zelfs bijna minimalistisch, wat net iets saai overkomt. Dat speelt dan vooral bij de wat meer dramatische momenten in de film, wat die muziek dan wat treuriger maakt, omdat Ross dat dan in mineur gezet heeft. Soms ook is de muziek wat traag, waardoor de romantische kleuring dan toch wat tragisch aanvoelt.

Verreweg de meeste muziek is eerder wat melancholiek, met een romantische touch, waardoor dit juist wel erg prettig wegluistert. De ingetogen kleuring zorgt voor een warme sfeer in de muziek. Zelfs de soms wat minimalistische pianoklanken blijven sfeervol, vooral wanneer Ross die dan even later aanvult met rustige strijkers op de achtergrond. Daarbij spelen de fraaie melodieën op een positieve manier mee. Maar ook wanneer de hobo een solo voor z'n rekening neemt op prachtige orkestrale klanken, levert dat in de track 'Rosie's Montage' kippenvel op. Hetzelfde gebeurt bij de volle orkestrale klanken van 'Goodbye Rosie', die werkelijk prachtig zijn, evenals in de prachtige afsluitende titeltrack.

Het album bevat één track die niet van Ross is, maar van Tsjaikovsky. Dat is het gedeelte 'Pas de Deux' uit de Notenkrakersuite, een track die bijna naadloos in het geheel van het album past.

Kortom, met zijn muziek voor de dramafilm The Evening Star heeft William Ross een prachtige ingetogen score gecomponeerd. De muziek is licht en luchtig, maar tegelijk melodieus en zit vol met prachtige harmonieën, die op een bijzonder mooie, wat melancholieke manier zijn gearrangeerd. De muziek heeft daardoor een sterke emotionele kracht, die niemand onberoerd zal laten. De meeste muziek wordt door de piano in combinatie met strijkers gebracht, maar ook komt de piano solo voor het voetlicht. Vooral wanneer houtblazers hun solo's spelen komt die emotionele kracht volop naar voren. Maar ook wanneer het orkest wat meer uitpakt dwingt de muziek je bijna tot luisteren. De waardering voor deze score komt dan ook op een mooie 95 uit 100 punten.


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More