The Hurt Locker


Lakeshore Records (0780163412024)
Movie | Released: 2010 | Film release: 2009 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.The Hurt Locker1:52
2.Goodnight Bastard4:09
3.The Long Walk1:43
4.Hostile3:25
5.B Company2:29
6.Man in the green Bomb suit2:03
7.There will be bombs2:07
8.Body bomb2:34
9.Bleeding Deacon1:16
10.Oil Tanker Aftermath3:32
11.A Guest in my House3:08
12.The Way I Am2:29
 30:46
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Hurt Locker - 03/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De met 6 Oscars bekroonde film The Hurt Locker is geregisseerd door Kathryn Bigelow, die als eerste vrouw die prijs won voor 'Beste regisseur'.
Het verhaal draait om een team van de explosieven opruimingsdienst van het Amerikaanse leger tijdens de oorlog in Irak. William James is opvolger van een teamleider die is omgekomen bij het opruimen van een radiografisch bediende bom. James gaat ervoor en krijgt elke keer een enorme kick als hij weer een bom onschadelijk heeft weten te maken. Maar z'n teamgenoten durven dat grote risico vaak niet te nemen en beschouwen James als roekeloos, waardoor er de nodige spanningen in het team ontstaan, die steeds verder oplopen. En dan staan ze ook nog eens bloot aan aanvallen van Iraakse strijders, waardoor de spanning soms te snijden is...
De betekenis van 'Hurt Locker' wordt door Bigelow zelf uitgelegd als de plek van ultieme pijn, waar je terecht komt als de bom toch mocht ontploffen. En bij elke keer als er een bom onschadelijk moet worden gemaakt, staat de deur naar de Hurt Locker al wijd open...

De muziek voor 'The Hurt Locker' is van Marco Beltrami, die samenwerkte met Buck Sanders, met wie hij al vele jaren ook bij andere scores samenwerkte. Sanders neemt vaak een deel van de synthesizers en van de aanvullende muziek voor z'n rekening. Voor The Hurt Locker kreeg Sanders mede de credits.
De muziek voor deze film werd genomineerd voor een Oscar, maar won die niet.
Kathryn Bigelow had specifieke wensen voor de muziek voor deze film en Beltrami en Sanders zijn hiermee aan de slag gegaan, samen met 'sound-designer' Paul Ottosson, die veel van de geluidseffecten aanleverde en specifieke geluidsondergronden maakte, waarop Beltrami en Sanders hun muziek gezet hebben. De bedoeling was om een soort atmosfeer te creëren, waar je als kijker helemaal door omgeven zou zijn. Ik heb de film gezien en de muziek zorgt zeker voor een geladen sfeer, waar je als kijker in zit. De muziek zorgt dan ook regelmatig voor een spanning die te snijden is en versterkt daarbij het gevoel van een vijandige omgeving. Voor de film is de muziek dan ook zeker erg geslaagd en is er misschien wel terecht een Oscar-nominatie gekomen.

Maar filmmuziek beluisteren draait bij mij niet om de muzikale beleving in de film (al kan dat best meespelen), maar om de mate waarin die muziek genietbaar is. Van filmmuziek moet je ook kunnen genieten zonder dat je de film hebt gezien. En dat gaat bij The Hurt Locker niet lukken.
De muziek hangt aan elkaar van sfeerbeelden, muzikale impressies die vooral ook spanning oproepen, en die de hele score lang een soort sound-scape-achtige indruk geven. De muziek is dan ook vooral elektronisch, waarbij er op gezette tijden een enkel 'normaal' instrument overheen gezet wordt, zoals een gitaar, viool of cello. Daarbij is de muziek vooral geluid en ontbreekt melodie vaak vrijwel helemaal. Hooguit komen de componisten tot een paar verschillende motieven, die op gezette tijden ook weer terugkomen. Maar de muziek is daarmee vooral saai en eentonig en dat maakt het beluisteren van The Hurt Locker geen opwindende gebeurtenis, sterker nog de muziek is absoluut niet erg prettig beluisterbaar.

De film speelt in Irak en om de Arabische sfeer te versterken gooien Beltrami en Sanders er regelmatig een Arabische zanger tegenaan. Met zijn monotone stemklanken wordt de sfeer zeker nog versterkt, maar het helpt niet mee om de muziek fraaier te laten klinken. Voor de film werkt het echter wel goed en versterkt het de sfeer van angst, vijandschap, woestijn en schurend zand. Alleen de laatste track is nog het aanhoren waard. Maar dan is het al veel te laat.

Kortom, Marco Beltrami en Buck Sanders, die opdracht van de regisseur hadden om een score te maken die een sfeer kon creëren van bijna voelbare spanning en vijandigheid, zijn daar uitstekend in geslaagd. Maar om de muziek te beluisteren zonder de film is niet aan te raden en loopt uit op een regelrechte deceptie. De muziek is vooral sound-scape en klink eentonig en saai, met veel effecten en korrelige underscore. Om als filmmuziek prettig te beluisteren kom ik voor The Hurt Locker niet verder dan 34 uit 100 punten.
The Hurt Locker - 02/10 - Review of Jason FLZ, submitted at (English)
The Hurt Locker made quite an impact come Oscar time, not only by beating Avatar for the best picture award but also marking the first time a female director (Kathryn Bigelow, ironically James Cameron's ex) ever won the best director trophy. Despite it's controversy, The Hurt Locker made it's rounds and scooped up as many awards and as much critical acclaim as it could bear. Composing the score to the film came veteran Marco Beltrami and side composer Buck Sanders. The score managed to nab a nomination for best original score, although listening to it; it's hard to see why it was nominated in the first place.

Marco Beltrami has been well known to compose horror scores, and his work on The Hurt Locker could very well be used for a horror film. There is absolutely no thematic material at all. The score can best described as harsh, dissonant sounds with a wailing guitar mixed in. At times, Beltrami makes little use of various synthetic beats and rthyms to create a ghostly middle eastern sound. There are also occasional bursts of action, and a fairly effective guitar piece spruced in. Otherwise, most of the 30 minutes featured on the album is just harsh, ugly sound which never goes anywhere.

When Trent Reznor and Atticus Ross's score for The Social Network won an acadamy award, it was at least well deserved due to the artisticness of the score. For Hurt Locker, there is no 'artisticness'. While effective in the film, Marco Beltrami and Buck Sander's score is so painful to listen to when presented on an album. It's no excuse that all rthymic material had to be thrown out in favor of wailing synth noise.
The Hurt Locker - 03/10 - Review of Thomas-Jeremy Visser, submitted at (Dutch)
In de eerste maanden van de oorlog in Irak moet een Amerikaanse anti-explosievendienst bij elkaar komen in een stad waar iedereen vijandig kan zijn, en waar alles een bom kan zijn. Dat geeft een spannende film. Zo spannend zelfs dat de Academy besloot The Hurt Locker te belonen met maar liefst 9 Oscarnominaties, waaronder die voor beste muziek. En dat is een belachelijke beloning voor zulke zinloze filmmuziek.

The Hurt Locker zit gecompliceerd in elkaar. In de muziek zitten veel geluidseffecten, is gespeeld met tijd en motieven, en de muziek bestaat uit een instrumentatie met lagen. Hierdoor is het nooit duidelijk hoeveel instrumenten je nou eigenlijk hoort. De donkere sfeer van het album is heftig tijdens het beluisteren ervan, maar weet niet genoeg te imponeren om te blijven hangen. Eigenlijk is het gewoon een half uur lang simpele underscore, dat Beltrami en Sander interressant willen maken door er een cello, elektrische gitaar of enkele geluidseffecten door heen te mengen. The Hurt Locker wordt nooit interessant. En dat is jammer, want Marco Beltrami is een uitzonderlijk goede componist.

Als de laatste noten wegsterven vraag je je af waar je in vredesnaam naar hebt geluisterd het afgelopen half uur. Er is geen enkel thema te herkennen, alleen wat losse motieven. The Hurt Locker verdrinkt in zijn eigen duistere sfeer, en stelt daarom enorm teleur. Het is zware, naargeestige muziek, en dat werkt ongetwijfeld prima in de film, maar om het zo los te beluisteren is het niets meer dan saaie, zwaar overgewaardeerde rotzooi.
Oscars: Best Original Score (Nominee)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More