Con Air


Hollywood Records (720616209924)
Movie | Released: 1997 | Film release: 1997 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Con Air Theme1:34
2.Trisha1:05
3.Carson City3:07
4.Lear Crash4:46
5.Lerner Landing3:30
6.Romantic Chaos1:24
7.The Takeover3:54
8.The Discharge1:10
9.Jailbirds1:00
10.Cons Check Out Lerner1:56
11.Poe Saves Cops2:26
12.The Fight0:24
13.Battle In The Boneyard7:43
14.Poe Meets Larkin1:16
15.Bedlam Larkin0:51
16.Fire Truck Chase4:24
17.Overture4:19
 44:49
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Con Air - 05/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De actiethriller Con Air is een succesvolle film, die geregisseerd is door Simon West. Het heftige verhaal draait om Cameron Poe (Nicholas Cage), die voor een moord veroordeeld is, die hij beging toen hij z'n zwangere vrouw wilde beschermen. Hij wordt vervroegd vrijgelaten en gaat op transport, samen met een aantal andere zware misdadigers. Per vliegtuig zullen ze worden overgebracht. Maar dan weten de criminelen het vliegtuig over te nemen, terwijl ze niet weten dat Poe eigenlijk vrij man is.
'Ladys and gentlemen: Welcome to Con Air!'
De film is nogal geweldadig, maar erg spannend en met de nodige humor gebracht. Maar wel met de diepgang van een bord soep. Toch zeker het kijken waard als je van een spannende actiefilm houdt!

De muziek past uitstekend bij deze adrenaline gedreven film. Trevor Rabin en Mark Mancina hebben er een stevige score voor gecomponeerd. Een heel stevige score.
Rabin was net met z'n carriere in de filmmuziek begonnen, terwijl Mancina al een paar jaar meedraaide in het circuit. Beide mannen kennen elkaar erg goed, ook vanwege hun samenwerking in de pop-rockmuziek. Beide zijn uitstekende gitaarspelers, en dat hoor je duidelijk in deze score, die bijna van gitaarmuziek aan elkaar hangt. En beiden werkten ze de muziek voor deze score uit onder de Media Ventures paraplu.

Voor de score hebben ze beide goed geluisterd naar de score voor de film The Rock, die een jaar eerder een groot succes was. De score voor Con Air is een samensmelting van orkestrale en synthetische muziek, waarbij de elektrische gitaar de duidelijke hoofdrol speelt.
De muziek heeft een zeer hoog adrenalinegehalte en het tempo wordt dan ook door vooral de stevige percussie hoog gehouden. Daarbij worden meestal alle registers opengetrokken, waardoor een soort 'wall of sound' ontstaat, die je bijna van je stoel blaast als je de volumeknop wat verder open draait. De kleuring van de muziek is daarbij op zich best aangenaam, maar veel muziek wordt de das om gedaan doordat het toch wel vaak erg chaotisch is.
Dat laatste geldt overigens niet voor de paar rustige tracks, die -jawel- ook op de score voorkomen. Die rustige tracks worden dan vooral door de wat intiemere gitaarklanken gespeeld, op rustige underscore. Soms klinkt dat bijna romantisch of zelfs wat sentimenteel, maar eigenlijk altijd erg fraai.

Na de heftige openingstrack 'Con Air Theme' volgt gelijk zo'n erg fraaie rustige track 'Trisha'. Deze rustige tracks komen in het overweldigende kabaal van de score over als pareltjes, en dat zijn het eigenlijk ook. De muziek wordt met veel gevoel gebracht en luistert heerlijk weg, tot soms kippenvelmomenten toe. Het zijn echt de luistermomenten als krenten in de pap, of eigenlijk in de brij van 'over the top' gecomponeerde muzikale heftigheid. De score bevat echter maar een paar van die fraaie tracks. De 'Overture' als afsluiter (hoezo logica??) heeft ook een aangename tweede helft van de track.

Bij de meeste tracks is het echter vooral heftigheid wat de klok slaat. Daarbij is die vaak nogal chaotisch, waardoor veel van de muziek minder gemakkelijk wegluistert. En dat is jammer, want de meeste tracks hebben best de potentie om aangenaam naar te luisteren. Maar de beide componisten hebben gekozen voor meer bombast en spanning en daardoor helaas minder melodie en symfonie.
Soms spat de chaotische bombast op zo'n hard-rock manier uit de luidsprekers dat je daar niet altijd even vrolijk van wordt. Met jankende gitaren en synthesizers die bijna roodgloeiend staan, waar overheen nog eens zware percussie staat, is dat af en toe toch wat teveel van het goede.

Kortom, met Con Air hebben Trevor Rabin en Mark Mancina een magere score afgeleverd met te weinig melodie en teveel kabaal. Terwijl beide componisten in staat zijn om prachtige muziek te maken. En sommige tracks zijn ook in deze score erg fraai, maar die wat meer intieme momenten verdrinken in de overvloed aan adrenaline. De waardering komt dan ook niet hoger dan 53 uit 100 punten.
Con Air - 06/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
It probably seems like damnation through faint praise to call Con Air Simon West's best film to date, but considering it was his first feature film, it's an effective addition to the Jerry Bruckheimer filmography, indeed it's a prototypical Bruckheimer production. It has a surprisingly good cast including Nicholas Cage, John Cusack and John Malkovich, the latter putting his always somewhat disturbing manner to excellent use as a psychotic villain. This all put together in an adrenaline pumping way with rippling torsos and improbably large explosions. It has few pretensions to genuine character development, but the various roles are outlined just enough for us to know the good from bad and care slightly about the outcome. The score was never likely to be a model of restraint, but a film like this needs something simple to bang away in the background and the combined efforts of Mark Mancina and Trevor Rabin do just that.

Although Rabin's solo efforts haven't always floated my boat, having him co-writing with Mark Mancina seems to work in his favour. Mancina hasn't quite eclipsed the early promise he showed with Twister and Speed despite a couple of decent outings for Disney, but he takes the Media Ventures style and, as much as is possible, makes it his own. Having said that, parts of Con Air sounds more like a typical Rabin score, it's all here; the simple, four note main theme (Con Air Theme) full of grim, determined heroism, a gentle guitar theme for the token moment of romance before the mayhem (Trisha) and a token moment of evil for the villain. In between occasional appearances of said ideas are swathes of percussion and ever so slightly dated sounding 80's electric guitar riffs that are undoubtedly Rabin's most important contribution to the score.

Many of the tracks are curiously short, but these little asides do serve to break up the aural assaults elsewhere and nowhere are they more prominent than the extended Battle in the Boneyard (get out those air guitars) and Fire Truck Chase where nothing less than mind exploding excitement will do. There isn't really anything classy about Con Air, but to expect anything else is pretty foolish and there is enough variety to prevent it sounding too samey. While much of it is synthetic, the orchestra is deployed surprisingly effectively, unlike in so many Media Ventures scores where everything seems to be playing at the same time, all the time. Calling it lightness of touch is probably an exaggeration, but it doesn't grind away in the manner of some Media Ventures efforts. Dumb, trashy fun.

As an aside, the song, How Can I Live, which was nominated for an Oscar (so they can put 'Oscar Nominated Action Thriller Con Air' on the posters - scary thought), isn't included on the album and there is no associated song album. Something of a marketing blunder in the current spin off song climate.
Trailer:





Trailer:







Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More