Brainstorm


Movie | Released: 1983 | Film release: 1983 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Main Title 2:14
2.Lillian's Heart Attack 3:18
3.Gaining Access To The Tapes 2:48
4.Michael's Gift To Karen 6:53
5.First Playback 3:20
6.Race For Time 4:52
7.Final Playback / End Titles 6:50
 30:15
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Brainstorm - 06/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Amerikaanse thriller Brainstorm is een science fiction film die geregisseerd is door Douglas Trumbull, die vooral bekend was vanwege zijn special effects in allerlei sf-films (zoals 2001: A Space Odyssey, Close Encounters of the Third Kind, Blade Runner). Hij regisseerde verder alleen Silent Running en heeft na Brainstorm alleen nog korte films geregisseerd. Natalie Wood speelde een hoofdrol in de film, maar zij overleed eind 1981, toen de meeste van haar opnames al klaar waren. Daarna begon de discussie of de film wel door moest gaan. Uiteindelijk ging het door en deed Wood's zuster Lana de laatste opnames van Natalie's rol. De film is door de critici gemengd ontvangen en was in de bioscopen geen succes.
Het verhaal draait om een opname-apparaat dat het echtpaar Michael en Karen Brace (Christopher Walken en Natalie Wood) en hun collega Lillian (Louise Fletcher) bezig zijn te ontwikkelen. Dat apparaat is een soort helm, die hersengolven kan opnemen van belevingen van iemand, die weer bij een ander kunnen worden afgespeeld. Ze komen erachter dat ook emoties hierin meekomen. Maar dan worden ze vanuit de militaire kant onder druk gezet om het apparaat zo te ontwikkelen dat het militair kan worden ingezet. Vervolgens blijken ook op andere manieren misbruik van het apparaat op de loer te liggen...

De muziek bij deze sf-thriller is van James Horner, die er een score voor componeerde met twee duidelijk onderscheiden stijlen. Hij won een Saturn Award voor deze score, wat aantoont dat de score duidelijk goed past bij de film en hier een meerwaarde aan gegeven heeft.
Maar om naar de score te luisteren, los van de film, die ik overigens niet gezien heb, is nog een ander ding.

Zoals Wilco de Jong en Tom Daish al aangeven in hun recensies, is dit een score met een Januskop, met twee gezichten, die beide een tegengestelde kant op kijken.
Die twee gezichten zijn niet zozeer de tegenstelling tussen atonale en tonale muziek, maar tussen spannende, zelfs creepy muziek en meer lieflijke muziek. Immers de spannende muziek is zeker niet alleen maar atonaal, maar vaak genoeg ook tonaal en zelfs prima beluisterbaar, ondanks de spanning. Toch begrijp ik de termen wel die Wilco gebruikt, want een deel van die spannende muziek zit zonder meer in het horrorgenre en is dan vaak chaotisch en dissonant, op een manier die bij mij duidelijk weerzin oproept - dus dat heeft Horner kennelijk goed gecomponeerd.
De track 'Lillian's Heartattack' begint met flinke percussieslagen, om vervolgens met lage strijkers door te lopen tot aan de volgende percussieslagen, waarna de muziek al de kleuring laat horen, die later in veel andere scores van Horner terugkomt, zoals A Beautiful Mind, met z'n licht verlopende klanken. De track is verder volledig tonaal en ligt best aangenaam in het gehoor.
Net zo keurig tonaal is de track 'Gaining Access to the Tapes', die voluit spannend is. Koperblazers zorgen voor die prettige spanning, die helemaal in het arrangement verborgen zit. Eveneens een goede track.

De horrorklanken kwamen al in de openingstrack in beperkte mate voorbij, maar in 'First Playback' komen die volop voor het voetlicht. De muziek bouwt vanuit reguliere spanningsmuziek op, om vervolgens op ruim twee minuten helemaal dissonant en chaotisch te worden, waarbij grillige koorklanken en lage koperblazers het horroreffect nog versterken. Niet fraai.
Ook 'Race for Time' heeft dat soort horroreffecten, die duidelijk niet aan mij besteed zijn, evenals de twee minuten van het 'Final Playback' gedeelte van de afsluitende track.

Gelukkig bevat het album ook fraaie muziek, hoewel dat wat aan de beperkte kant is. 'Michael's Gift to Karen' is de langste en fraaiste track van het album. Ook hier ontbreekt de spanning niet helemaal, maar overheerst duidelijk de prettige harmonische en melodieuze kleuring. Het eerste deel van de track is nog wat aan de minimalistische kant, maar na tweeënhalve minuut komt Horner ineens met een prachtige op viool gespeelde melodie op de proppen, aangevuld met mooie ingetogen koorklanken en harptonen. Het laatste deel van de track wordt deze fraaie melodie op de piano gespeeld, met begeleiding van ingetogen strijkers. Het is daarmee zonder meer een erg fraaie track geworden.
Die piano komt heel even terug in de afsluitende 'End Titles', het tweede deel van de laatste track, hoewel dat 'End Titles'-deel begint met strijkers, chimes en koorklanken in een soort verheven etherische muzikale kleuring. Pas na ruim vijf minuten zet de piano in, maar de toegevoegde koorklanken zijn wat off-key en geven daardoor nog de nodige spanning aan de muziek, ook wanneer de piano daarna overgenomen wordt door strijkers. Het album eindigt daarmee in een wat dubbele modus, die enerzijds prettig opgewekt is en toch iets verontrustends in zich heeft.

Kortom, met zijn score voor Brainstorm heeft de veel te jong overleden James Horner een prima score neergezet voor de film. Maar om naar te luisteren is niet steeds even prettig. De muziek is voor een sf-thriller en Horner maakt de spanning soms bijna voelbaar, maar blijft dan tegelijk ook aangenaam harmonisch. Daarentegen zijn een aantal tracks duidelijk volop voorzien van een horrorkleuring, die menigeen erg onaangenaam zal treffen. Daar is de spanning volop chaotisch, grimmig en dissonant, waarbij grillige koorklanken een onaangename sfeer oproepen. Maar Horner heeft ook tegenwicht geboden door een bijzonder aangename, bijna klassiek klinkende track, die in beperkte mate terugkomt in de afsluitende track. Ondanks de horrorelementen komt de waardering als luisterscore, los van de film, toch nog op 58 uit 100 punten.
Brainstorm - 09/10 - Review of Wilco de Jong, submitted at (Dutch)
Atonaal ontmoet tonaal. In Brainstorm wisselt James Horner lieflijke en serieuze melodieën af met dissonante muzikale aanvallen. Dit alles gespeeld en gezongen door het London Symphony Orchestra, de Ambrosian Singers en het Boys Choir of New College, Oxford.
In vergelijking met Horners soundtracks uit dezelfde jaren heeft Brainstorm een veel persoonlijker en dramatischer karakter. Dit komt onder andere door het afwezig zijn van een avontuurlijk of duidelijk fantasierijk karakter... De muziek lijkt uit te blinken in realiteitszin, zeker wanneer je het album naast Star Trek II: The Wrath of Khan of Krull legt.

In "Main Title" horen we het jongenskoor de CD prachtig inluiden. Maar snel daarna doet het griezelig atonale aspect haar intreden, waarna de muziek weer vervolgt met rustige maar dreigende klanken. "Lillian's Heart Attack" verbrijzelt die rust volledig en slaat heftig in met metallische percussie, heerlijk niets-ontziend koperwerk en tragisch strijkwerk. Horner op zijn best! In "Gaining Access to the Tapes" serveert Horner een opbouwend motief à la "Kirk's Explosive Reply" uit Star Trek II, dat in "Race for Time" verder uitgewerkt wordt. "Michael's Gift to Karen" is een prachtig stuk en dient als het liefdesthema van de score. Het hele nummer is even teder en delicaat; de strijkers, het jongenskoor, de harp, de piano, de semi-klassieke passage middenin... een genot voor het gehoor! "First Playback" en "Final Playback" bevatten voornamelijk experimentele en dissonante muziek: het atonale deel van de score. De "End Titles" grijpen terug op het liefdesthema en de openingsmuziek en geven er een licht ongemakkelijke draai aan.

Brainstorm van James Horner is een minder gemakkelijk te beluisteren soundtrack, maar door haar tonale schoonheid zeer zeker de moeite waard.
Brainstorm - 08/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
Well, this seems to be quite popular with many Horner fans and I can see why, it's a very effective score. It divides its rather brief running time between spooky and horrific moments and more tender moments mainly played on the piano. The horror parts are indeed very effective, much like those in Close Encounters although perhaps not as amazingly terrifying. They are not easy listening it has to be said, but as with Close Encounter's that's quite the point. There area also some acheingly beautiful choral moments especially in the opening and end titles, they are slightly spooky and Alan Silvestri's Abyss score is fairly reminiscent of them, but in both cases are used to excellent effect. The softer parts such as Michael's Gift to Karen are delightful. This is not a strongly thematic score and I would have difficulty in humming any themes as such, although the piano parts are very melodic if not having a great theme. There are moments to build tension in a manner that has been used most notable in Apollo 13, Star Trek II and Krull. A passionate, loud climax is reached in Final Playback that comes close to the Katra ritual from Star Trek III. Overall a good score, that, despite not always being easy to listen to, is excellent none the less.
Trailer:





Trailer:





Other releases of Brainstorm (1983):

Brainstorm (1983)
Brainstorm (1998)
Titanic and Other Film Scores of James Horner (1998)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More