The Prisoner


Colosseum (4005939699628)
Varèse Sarabande (0030206699623)
Movie | Released: 2009 | Film release: 2009 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Explosion1:44
2.Everybody Knows Everybody2:29
3.The Ocean5:03
4.Two5:58
5.Shadows And Nightmares3:05
6.9093:36
7.Tour Bus0:57
8.Walk With Me2:25
9.3132:58
10.Lucy6:17
11.Six Investigates1:30
12.Wonkers1:00
13.The Ruins3:03
14.Blackmail3:28
15.Escape Resort1:21
16.One Night Together4:37
17.Wedding Day3:23
18.Waking Up2:17
19.Helen6:34
20.In The Church5:53
21.Suicide2:48
22.I Am Not A Number3:15
23.The Prisoner Titles0:38
 74:19
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Prisoner - 04/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
Dit is de negende recensie in de Rupert Gregson-Williams serie.

Vorige: Winter's Tale
Volgende: Postman Pat: The Movie

De tv-miniserie The Prisoner bestaat uit zes delen en is geregisseerd door Nick Hurran (It's a Boy Girl Thing, tv-serie Sherlock en Doctor Who). De serie is gebaseerd op een 17-delige tv-serie uit 1967 met dezelfde titel. Deze nieuwe serie, die in Afrika is opgenomen, is wat mager ontvangen in de pers, maar kreeg wel een aantal nominaties voor prijzen.
Het verhaal speelt zich ergens in een woestijndorp af, waar de inwoners geen naam hebben, maar een nummer. Een man (Jim Caviezel), die in het dorp arriveert blijkt Number 6 te heten. In het dorp blijkt niemand iets te weten van de buitenwereld, maar Number 6 en nog een paar inwoners hebben wel last van hun geheugen, waarbij ze flitsen van een ander leven elders voorbij zien komen. Number 2 (Ian McKellen) blijkt de leider van het dorp te zijn, die er ook voor zorgt dat het geheim van het dorp veilig blijft, ook voor Number 6...

De muziek bij deze miniserie is gecomponeerd door Rupert Gregson-Williams, die er een nogal soundscape-achtige score voor maakte, met veel klanken en geluiden en weinig echte muziek. Het chronische gebrek aan melodie speelt de genietbaarheid van de muziek duidelijk parten. Rupert Gregson-Williams schrijft meestal behoorlijk melodieuze muziek, maar voor deze tv-serie heeft hij een duidelijk atmosferische, soms zelfs wat hallucinerende score gemaakt.
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een woestijndorp en er worden dan ook etnische instrumenten toegepast, die een Afrikaanse of Arabische kleuring aan de muziek toevoegen. Dit is in de openingstrack en ook in diverse andere tracks goed te horen. Vaak worden die etnisch klinkende instrumenten solo ingezet, zodat ze extra opvallen.

Gregson-Williams heeft de muziek een voortdurend dreigende kleuring meegegeven, door allerlei geluiden en effecten toe te passen. Die komen vaak uit de elektronische trukendoos, maar worden ook wel akoestisch geproduceerd. Die geluiden, klanken en effecten lijken soms wat chaotisch door elkaar heen te lopen, maar volgen toch wel een bepaalde structuur, waardoor het allemaal nog net behapbaar blijft. Toch zorgen die klanken en geluiden voor een soort vervreemding en lijkt het een beetje op een psychedelisch avontuur, die het ene moment dreigend en spannend is en dan weer relaxend en zorgeloos overkomt. Vaak ook kabbelt de muziek een beetje voort in een brij van elektronisch vervormde klanken, die dan voor een wat etherische, licht dreigende sfeer zorgen. Maar soms, zoals in de track '909' zorgt met name de percussie voor de nodige extra spanning.

De score bevat ook een aantal typische source-tracks. 'Tour Bus' is daarvan de eerste, waarin een accordeon een vrolijk deuntje speelt. Ook 'Wonkers' is een deuntje uit de gewone wereld, niet uit die van het woestijndorp. Het lijkt wel een reclame-muziekje.
Een andere track die hier wellicht bij hoort is 'Escape Resort'. Hier hoor je strijkers die samen een soort menuet spelen, gevolgd door een accordeon en belletjes, die er een Frans sfeertje aan geven.

Soms klinkt er tussen de vervreemdende muziek ineens iets dat veel aantrekkelijker klinkt. Dan hoor je prettig getokkelde klanken op een rustige underscore, of juist kalm pianospel op elektronische klanken. Maar dat zijn wel uitzonderingen.
Ook 'Wedding Day' is een track die wat melodieuzer is, maar het leidende keyboard-deuntje ligt op een laag van surrealistische klanken, die een vervreemdend effect hebben op het deuntje dat de melodie vormt. Dan is het eerste deel van de track 'Helen' veel aantrekkelijker. Hierin speelt een licht vervormde cello de hoofdmelodie, weliswaar op zwaar elektronische underscore, maar de melodie is dan fraai melancholiek. Later in de track komt de etnische kleuring weer terug. Ook de tracks 'In the Church' en 'I Am Not a Number' klinken bij vlagen erg fraai. Maar het blijven vlagen.
De afsluitende track zou een soort thema-track moeten zijn met een soort van herkenbare melodie voor de serie, maar de korte track is net zo onpersoonlijk als de meeste andere tracks.

Kortom, met zijn score voor de zesdelige tv-miniserie The Prisoner heeft Rupert Gregson-Williams een nogal psychedelische score gecomponeerd. De muziek bestaat vooral uit klanken en geluiden, aangevuld met allerlei elektronische effecten, die vaak wat dreigend of spannend aandoen, maar soms juist wat voortkabbelen. Slechts een paar tracks zijn wat melodieuzer en daardoor wat meer de moeite waard, maar ook dan is dat voor een deel van die tracks. Tussendoor komen dan nog een paar source-tracks voorbij met een soort deuntjesmuziek, die het er ook niet beter op maakt. De waardering voor deze score komt niet hoger dan 38 uit 100 punten.


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More