Watchmen


Reprise Records (093624980933 )
Movie | Released: 2009 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
1.Rescue Mission2:13
2.Don't Get Too Misty Eyed1:36
3.Tonight the Comedian Died2:44
4.Silk Spectre1:00
5.We'll Live Longer0:56
6.You Quit!0:39
7.Only Two Names Remain1:42
8.The American Dream1:57
9.Edward Blake: the Comedian2:42
10.The Last Laugh0:57
11.Prison Fight1:45
12.Just Look Around You5:51
13.Dan's Apocalyptic Dream1:17
14.Who Murdered Hollis Mason0:56
15.What About Janie Slater1:34
16.I'll Tell You About Rorschach4:10
17.Countdown2:47
18.It Was Me1:25
19.All That is Good4:58
20.Requiem (excerpted from Mozart's Requiem) Mozart0:55
21.I Love You, Mom2:41
 44:45
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Watchmen - 02/10 - Review of Sjoerd , submitted at (Dutch)
Na het Juridisch incorrecte 300 komt Tyler Bates terug met zijn score voor Watchmen die, om maar met de deur in huis te vallen, een debacle betreft. Het is onvoorstelbaar dat Zack Snyder, die weer een zeer degelijke film regisseert, tevreden kan zijn met Bates’ muziek die goedkoop uitstraalt en zelfs van dien aard is, dat deze het niveau van de film niet weet te overschrijven.

De score van comic book verfilming ‘Watchmen’ is droog, doorsnee en vooral eentonig. Tyler Bates lijkt faliekant de weg kwijt te zijn met een vooral inspiratieloze score. Watchmen is op cd een kille luisterbeurt, met vooral een gebrek aan thema, melodie, een aangenaam ritme en originaliteit. Wat Bates’ Watchmen dan wel heeft is vooral underscore en slecht uitgewerkte actiethema’s die nimmer goed uit de verf komen. Bates maakt vooral gebruik van de elektrische gitaar die de boventoon voert, slagwerk en een elektrisch klinkend koor. Waar enkele componisten met elektrische middelen een zeer plezante score kunnen schrijven, blijft het woord ‘kwaliteit’ bij Watchmen achterwege. De muziek klinkt onafgemaakt, waardoor de muziek die zo graag groots en episch wil zijn, nooit de juiste sfeer weet te behalen.

Zoals eerder genoemd kampt Watchmen met een gebrek aan thema en denkt daarmee in de voetsporen van Hans Zimmer te komen, wie reeds het revolutionaire experiment deed waarin de man een motief schreef van slechts twee noten voor het personage ‘The Joker’. Het lijkt er echter op dat Tyler Bates de keuze voor het weglaten van een thema voor de personages enkel maakt door het ontbreken van zijn kunnen. De muziek van Watchmen is schaars gelaagd, wat resulteert tot onvolledig klinkende muziek, zoals in de track ‘Just Look Around You’. Bates heeft met een 87-koppig orkest de ideale sleutel tot het uitwerken van een grootse score, maar juist het feit dat hij deze middelen tot zijn beschikking heeft, lijkt zijn beperking. ‘Hoe grootser hoe beter’,is hem te binnen geschoten en de man verliest daardoor het oog aan kwaliteit.

Als recensent wil ik u graag vertellen dat uit Watchmen blijkt dat Tyler Bates weldegelijk een getalenteerde filmcomponist is, maar tot mijn spijt kan ik dit niet beamen. Waar zijn voorgaande scores het massapubliek echter nog wel wist te bekoren, zal dit niet het geval zijn bij Watchmen. Hiervoor heeft de score te weinig spektakel en thematiek in zich en ook met de welbekende ‘verstand op nul’ mentaliteit komt Watchmen, wat muziek betreft, niet weg. De muziek is in geen enkele manier verhalend, bevat geen creatieve middelen en grijpt nergens aan. Tevens weet de soundtrack niet te treffen bij de enerverende film, die op veel andere aspecten wel goed scoort. Watchmen bevat vooral veel songs, die de score naar de achtergrond drukken, en dat is maar goed ook. Het zal ondergetekende niks verbazen als veel score van Bates is verwijderd, al is het maar om rechtenschending te voorkomen.

Waar 300 vooral tot de minst originele score sinds jaren genoemd kan worden, is Watchmen eerder de meest ongeïnspireerde. De muziek van Bates is ditmaal juridisch misschien correct, maar weet ook niet hoger te scoren dan dat. De elektronische middelen klinken nergens aangenaam. De soundtrack klinkt onafgewerkt, is niet verhalend, kampt met een gebrek aan melodie en biedt voor de fans weinig tot geen spektakel. Watchmen is voor ondergetekende het bewijs dat Tyler Bates geen enkel talent heeft. De man leunt eens niet op composities van Elliot Goldenthal of Hans Zimmer, maar weet nu niet verder te komen dan het schrijven van geluid, want Watchmen is in geen enkele manier muziek.
Watchmen - 07/10 - Review of Maurits Petri, submitted at (Dutch)
Watchmen is de nieuwste film van regisseur Zack Snyder (300, Dawn of the Dead) en is gebaseerd op de controversiële verhalen van schrijver Alan Moore. In een alternatief 1985 is het superheldendom illegaal bij wet. Maar wanneer oud-superheld The Comedian op brute wijze wordt afgeslacht, ontvouwt er een duister complot. Met films van Zack Snyder geldt 1 gouden regel: je houdt ervan of je walgt ervan. Mocht het laatste het geval zijn en ben je niet gediend van de aparte stijl waarin Snyder zijn films produceert, kan je beter zijn producties mijden. Watchmen is een film met zinderende actie, bijzondere special effects en een zeer gewaagd verhaal (foute stomende seks en president Nixon zonder Watergate-schandaal).


Hetzelfde geldt voor de soundtracks van Tyler Bates. Bates, die zijn roots heeft liggen bij de rockmuziek, waagde zich enkele jaren geleden aan filmmuziek. De meningen waren verdeeld en zijn dat nog steeds. Bates heeft een aparte stijl en mixt rockmuziek met hedendaagse klassiekere filmmuziek. Het los beluisteren van zijn werk is vaak een hels karwei, merkten we bij bijvoorbeeld The Day the Earth Stood Still. Veel elektronisch geweld, vreemdsoortige geluiseffecten en nauwelijks ruimte voor échte muziek. Met Watchmen slaat Bates toch een andere weg in, waar je pas achter komt na meerdere luisterbeurten. Met een zogeheten 'quick listening' zal je bedrogen uit komen en geen schoonheid ontdekken. Geen enkele andere componist in filmmuziek-wereld weet een stijl neer te zetten zoals Bates dat doet. Uiteraard kan het zijn, zoals eerder gezegd, dat het genre je totaal niet ligt. Wees dan vooral niet verbaasd dat je na de tweede track de stekker van je cd-speler eruit trekt.

Toch begint de soundtrack zeer memorabel, met de track 'Rescue Mission'. Een niet vaak voorkomend element in Bates' muziek komt hier namelijk om de hoek kijken: een koor. Uiteraard horen we ook de oude vertrouwde gitaar-rifs van de componist en verrassend genoeg een goede pakkende thematiek. Want daar ontbreekt het vaak aan bij Bates, die thematiek. Helaas bevat het album ook tracks die niet om aan te horen zijn. Dit komt mede omdat ze erg aan het beeld gerelateerd zijn en op de seconde nauwkeurig de gebeurtenissen in de film volgen. De tracks -pak 'm beet- 5 tot en met 11 zijn verdronken in elektronische muziek en lelijkheid. Vanaf de twaalfde track begint het weer interessant te worden en horen we het hoofdthema van Watchmen uit het eerste nummer. Er moet gezegd worden dat de koorpassages verrassend goed uit de verf komen. Samen met het orkest -buitenom al het elektronisch geweld- is de muziek prima in balans. Veel meer dan de meeste tracks op The Day the Earth Stood Still en 300 van Tyler Bates.


Watchmen is nu al een van de meest gehypede films van 2009. The USA Box Office verwacht in het eerste weekend een miljoenen-omzet en wereldwijd een miljoenen-publiek, wat distributeur Universal zeker geen windeieren zal leggen. Of de soundtrack ook zo gehyped is? De volledige aandacht van de pers en filmmuziekliefhebbers (en haters) heeft het album in ieder geval. Tyler Bates is de afgelopen tijd niet voor niets gevraagd zijn om steeds meer mega blockbusters te voorzien van muziek. Echter, soms lijkt Bates het muzikale spoor bijster te zijn. Waar Bates wel kaas van heeft gegeten is de zeer aparte stijl die hij keer op keer weet neer te zetten. De soundtrack Watchmen staat dan ook als een huis, alleen is de fundering gemaakt van lucifers. Een soundtrack die even flink in de spotlights zal staan en daarna in de vergetelheid zal geraken.

Bekijk Watchmen vanaf vandaag in de bioscoop!
Watchmen - 07/10 - Review of Thomas-Jeremy Visser, submitted at (Dutch)
Watchmen is op veel punten een grote stap voorwaarts in de carrière van Tyler Bates. Het is tot nu toe zijn meest geslaagde score. Bij vorige werken waar we voornamelijk ons best moesten doen om de speelduur überhaupt uit te moeten zitten, lag de nadruk op veel geluidseffecten, en de grens tussen filmmuziek en rock/trance. Bates blijft deze twee elementen in Watchmen toepassen, maar ditmaal is er eindelijk wat meer een balans tussen de twee. Zo zijn er genoeg geluidseffecten te horen in Watchmen, maar er zijn net zoveel stukken effectieve, goede filmmuziek, die ook nog eens bij de beelden passen. In bijvoorbeeld The American Dream horen we prachtige, zelfs emotionele muziek. De sterkste track is echter What About Janie Slater?, waarin Bates gelaagd te werk gaat en het Orkest opzweept om alles uit de kast te halen in een epische track, vol uitmuntende violisten en koor.

Maar inderdaad, er zijn ook weer veel minpunten te vinden in Bates's Watchmen. Zo is er ook ditmaal weer gebrek aan thematiek, iets wat de componist toch echt iedere keer nekt. Los van elkaar klinkt zijn muziek half niet zo goed als het zou kunnen zijn met een thema erin verwerkt. Een thema dat alles als het ware bij elkaar bindt, dat zou deze score meteen tot een hoger niveau tillen. En wederom heb je dat andere probleem bij Watchmen. 300, Halloween II, Watchmen en The Day the Earth Stood Still, voor allen geld hetzelfde: de helft van de muziek is niet interessant genoeg om om cd te mogen verschijnen. Het was daarom een idee geweest om de poptracks van de film, die veelal interessanter zijn dan pakweg de helft van Watchmen's originele score, neer te zetten in plaats van ongeïnspireerde tracks als I love You Mom, of Who Murdered Hollis Mason.

Maar dat zijn eigenlijk altijd de handicaps van een Tyler Bates-score. Gelukkig heeft Watchmen ook een goede kant. Zo is Watchmen een veel fijnere actiescore om naar te luisteren dan 300. Puur en alleen al door de unieke cocktail van rock-techno-filmmuziek, die dan wel weer erg goed uit de verf komt. De track Prison Fight is zo'n track, waarin Bates haast jaren 90-Jungle heeft gebruikt om een meedogenloos ritme te maken. Het is een score die ook wat minder toegankelijker is dan het eerder genoemde 300. In 300 hoorden we majestueus koor, hier is dat maar sporadisch aanwezig. De meeslepende, Swords-and-Sandals Rockopera is verruilt voor veelal goede actiemuziek met effectieve orkestratie dankzij een strak orkest en enkele momenten van inspiratie. Deze elementen zijn genoeg om Watchmen te redden, en geeft ons goede hoop voor Bates' volgende projecten.
Watchmen - 05/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De animatiefilm Watchmen speelt zich af in een veranderd 1985, waarin superhelden geen grote rol meer spelen, zoals vroeger. Maar als een van die oude makkers vermoord wordt, worden de Watchmen wakker en gaan ze op onderzoek uit. Dan komen ze er achter dat een synister complot gesmeed is, waarbij de regering een grote rol speelt en hun levens allemaal gevaar lopen...

Watchmen is de zoveelste stripverfilming die het witte doek ziet. Maar de stijl is heel anders dan Spiderman en co. Je moet er wel een beetje van houden dat er de nodige donkerheid, geweld in het kwadraat en ranzigheid voorbij komt. Regisseur Zack Snyder maakte eerder de film 300 en deed er voor deze film nog een paar kilo bloed en geweld bij. Ook componist Tyler Bates was weer van de partij.

Bates heeft blijkbaar toch gescored met de muziek voor 300, want ook voor Watchmen is hij weer gevraagd. Maar waar 300 een melodieloze verzameling effecten en lawaai was, is dat bij Watchmen toch anders, en veel beter.
Niet dat Watchmen nu een mooie melodieuze thematische score is geworden voor groot orkest. Maar de score bevat zeker veel minder storende geluiden en effecten en veel meer muziek. Welliswaar ontbreken nog steeds de mooie thema's en meeslepende melodieën, maar het klinkt in ieder geval muzikaal veel aantrekkelijker.
De instrumentatie is bijna volledig elektronisch, maar er worden toch ook acoustische instrumenten aan toegevoegd en ook grootse koorklanken ontbreken niet. Aan het eind komt er zowaar nog een stukje klassiek Mozart voorbij.

De melodieën zijn af en toe best fraai, al klinken ze nog steeds erg elektronisch, variërend van elektronische hard-rock tot Vangelis-achtige klanken. Maar een grote tekortkoming is het ontbreken van een herkenbaar fraai thema. Daardoor krijg je geen gevoel bij de score en blijven het losse tracks.
De vele tracks met de mindere melodieën en de erg elektronische sound maken deze score toch niet tot eentje om vaak te beluisteren.
Watchmen - 05/10 - Review of Jason FLZ, submitted at (English)
When it was announced that Tyler Bates was going to helm the all new adaption of Watchmen many film music fans must have slapped their foreheads in disappointment. Watchmen, a film that needed a bold yet structured score to cover each layer of detail in that universe, was going to receive a score from someone who considered sound design to be music composing. Was it a right choice? Possibly yes and no.

The album is opened off nicely with "Rescue Mission", which pumps up the guitars and somehow manages to create a heroic motif that resembles some of Danny Elfman's superhero material. These bold motifs are later repeated in "Silk Spectre", to note. As the surprisingly short album treks along, Bates toys around with Rorschack's theme, a darker melody that contains a mixture of simple soundscapes and small notes. Throughout the album (especially in "The Last Laugh") Bates unlocks his horror score side and brings out harsh guitar themes. Dissapointingly, the action material is highly lacking. "Prison Fight" and "Countdown" are the only two cues that amount to more than mellow music and both are highly disappointing, in each respect. Truthfully, the best cue on the album is Requiem, sampled from Mozart.

To be fair, taking on a project like this is very daunting and difficult. Tyler Bates doesn't manage to even grasp the level of music that is needed for a film like this. In the film itself, Bate's music is mostly overshadowed by 60's/70's era songs and a beautiful sample of music from Philip Glass. Even Mozart's Requiem stands out more than Bate's score. Sadly, the music is just not strong. The album itself is also very poor, only containing 40 minutes of repetitive, mellow music while not featuring some of the better musical highlights in the film. Overall, a very poor attempt by Bates.
Watchmen - 06/10 - Review of Grégory Ramat, submitted at (French)
Après avoir oeuvré sur 300 en offrant un score plutôt viril à l'image du film, Tyler Bates retrouve le cinéaste Zack Snyder encore auréolé de son succès. La richesse de Watchmen permet au compositeur d'explorer une gamme d'ambiances variées que ce soit par le caractère épique (Rescue Mission), lyrique (Look around you) ou musclé (Prion Fight). Malheureusement, les titres sont majoritairement courts et s'enchaînent sans véritablement captiver. Le travail effectué est pourtant des plus honnêtes, mais au contraire du film, on ressent trop rarement l'intensité du sujet et on aurait aimé un peu plus de personnalité et d'éclat. Mais comme toujours il faut rappeler que la musique de film est en premier lieu un travail d'illustration et qu'à ce titre l'écouter de manière isolée demeure toujours un exercice risqué.
On notera que le thème 'Edward Blake' rappelle étrangement le son si particulier de Vangelis (Blade Runner).


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More