World War Z


Warner Bros. Records (093624943501)
Movie | Release date: 06/18/2013 | Film release: 2013 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Philadelphia4:06
2.The Lane Family2:47
3.Ninja Quiet2:54
4.Searching for Clues5:33
5.NJ Mart4:01
6.Zombies in Coach3:43
7.Hand Off!2:49
8.No Teeth, No Bite3:25
9.The Salvation Gate4:24
10.Wales5:22
11.A River Around A Rock5:08
 44:12
Submit your review Hide reviews in other languages

 

World War Z - 04/10 - Review of Mitchell Tijsen, submitted at (Dutch)
Veel trailers, veel reclame maar toch niet hetgeen waarvoor ik naar de bioscoop zou gaan. World War Z heeft echter wel de steun van een bekende componist, toch blijft Beltrami voor mij een componist met ups en downs omdat ik niet al zijn muziek kan waarderen. Zo werkt Beltrami wat mij betreft te vaak met undscore-filmmuziek. Natuurlijk is dit filmmuziek die prima in de film werkt maar los van de film alle planken mis slaat. Toch vind ik het als filmmuziek.be-reviewer belangrijk om eerdere scores los te laten en blanco naar de score te kijken. Dit heb ik dan ook gedaan bij deze score, hieronder volgt mijn recensie...

De score opent met ‘Philadelphia’, een track die met het nodige ‘kabaal’ begint. Het doet me een beetje denken aan de extreme versie van Inception omdat ik veel Zimmer-invloeden kan herkennen. De blazers treden constant op de voorgrond en de strijkers zorgen voor een mooi geheel. Toch weet dit mooie geheel mij niet te overtuigen, het is opnieuw een track die naar mijn mening alle planken mis slaat omdat het te ‘standaard’ is. Ook de mysterieuze geluiden doen mij niets en de snelle strijkers heb ik inmiddels wel genoeg gehoord. Het lijkt wel alsof de hedendaagse componisten al hun inspiratie kwijt zijn en alleen nog maar kunnen werken met kabaal en snelle strijkers. Gelukkig weet Beltrami zich in ‘The Lane Family’ te herstellen, deze compositie kan ik namelijk wél waarderen. We horen een piano, wat strijkers en eindelijk een mooie melodie. Na het kabaal in ‘Philadelphia’ was ik wel toe aan een mooi, en vooral rustgevend, stukje filmmuziek. De strijkers hebben de hoofdrol en spelen een mooie melodie die op een gegeven moment ondersteund wordt door een elektrische gitaar die totaal niet hinderlijk is maar ik juist beschouw als een mooie toevoeging aan het geheel. Het gaat gedeeltelijk weer mis in ‘Ninja Quiet’ omdat ik weer ontzettend veel kabaal hoor. Gelukkig weet Beltrami dit kabaal te corrigeren door de strijkers een goede melodielijn te geven waardor het ‘kabaal’ enigzins verminderd wordt.
Beltrami maakt het de luisteraars er ook niet gemakkelijk op in track 3,4 en 5. Al deze tracks zijn normale tracks met veel strijkers en de nodige klappen die afkomstig zijn van de percussiesectie. Waar Zimmer de perfecte percussie toepastte bij zijn score voor Man of Steel slaat Beltrami weer de plank mis door ons alleen maar standaard te muziek te geven. Ook ‘Zombies at the Coast’ is een goed voorbeeld van zo’n track, natuurlijk is het knap in elkaar gezet en speelt het hele orkest mee. Toch mis ik wat, ik kan niet zo goed uitleggen wat dat is. Het is een prachtige track, veel strijkers en toch komt het niet goed aan en ervaar ik het juist als storende filmmuziek die ik het liefste wil uitzetten.

Maar liefst 6 tracks na het mooie ‘The Lane Family’ kan ik weer spreken van goede filmmuziek. In ‘The Salvation Gates’ begint Beltrami eindelijk is rustig aan een track en kunnen we echt spreken van een mooie opbouw. Dit begrip (opbouw) lijkt namelijk in de rest van de score onvindbaar omdat het alleen maar kabaal is wat het orkest produceert. Gelukkig dat ‘The Salvation Gates’ een stuk mooier is, de violen krijgen een andere rol en produceren in plaats van kabaal juist een stukje meeslepende filmmuziek. Helaas horen we aan het einde van deze track weer wat kabaal, toch is dit minder storend dan de rest van de score. Ook ‘Wales’ begint goed, hier horen we zelfs een piano die ervoor zorgt dat ik eindelijk weer is met mijn volle aandacht naar de filmmuziek luister. De track heeft een mooie opbouw en beschouw ik als een aardig stukje filmmuziek. Het laatste muziekstuk draagt de naam ‘A River Around A Rock’, eindelijk horen we is een degelijk stukje filmmuziek die mij doet denken aan de stijl van Brian Tyler. Dit keer geen ergenissen omdat de muziek een mooie opbouw heeft en ik eindelijk een ritmische melodie kan herkennen rond de 3:00 minuten. Ook de piano, die er rond de 3:30 minuten bij komt, levert een positieve bijdrage waardoor alles bij elkaar komt tot een mooi bombastisch einde van de score. Een opmerkelijke finale die beter is (op track 2 na) dan elke andere track op deze score. Het is jammer dat Beltrami pas in de finale van de score los durft te komen en alles durft te geven, dit had hij veel eerder moeten doen.

Kortom:
Een score waar ik niet tevreden over ben vanwege de ‘standaard’ filmmuziek en het enorme kabaal waar ik mij op een gegeven moment aan begon te ergeren. Alleen track 2 en 11 zijn mooie muziekstukken, hier laat Beltrami zien dat hij wel degelijk voor meeslepende muziek kan zorgen. De andere 9 tracks zijn echter een stuk minder mooi en beschouw ik zelfs als saaie filmmuziek. Beltrami kan nog een hoop leren van componisten als James Newton Howard en Hans Zimmer, ook die componisten hebben vaak te maken met het zogenoemde begrip ‘underscore’. Zij weten echter wél hoe ze hier mee moeten omgaan en hoe ze een muziekstuk toch memorabel kunnen maken, helaas kan Beltrami dit niet.

Geen hoofdthema en geen memorabele filmmuziek, dit is een score die ik liever wil vergeten dan nogmaals opzetten.
World War Z - 07/10 - Review of Guy Verfaillie, submitted at (Dutch)
Marco Beltrami is in 2013 een bezige bij. “Warm Bodies”, “X-men:The Wolverine”, “Snowpiercer”, “A Good Day to Die Hard” en “World War Z”. In 1996 en 1997 boekte hij zijn eerste successen met “Scream” en “Mimic”. Tot mijn favoriete Beltrami-scores horen onder meer “Soul Surfer”, “I am Dina” en “In the Electric Mist”.

World War Z” vertelt het verhaal van een virus die op een razend tempo de wereld contamineerd. Besmette mensen transformeren in zombies. Gerry Lane (Brad Pitt), medewerker bij de UNO, dient de oorsprong van het virus te achterhalen en zo de mensheid (of wat er van overblijft) te redden. Ik moet toegeven dat, alhoewel ik geen fan ben van het zombiegenre, ik wel van de film genoten heb en de muziek paste perfect bij de film.

Beltrami zorgde voor een score waar orkest en synthesizer op een evenwichtige manier worden gecombineerd. De openingstrack ‘Philadelphia’ weet onmiddellijk de luisteraar in de juiste sfeer te brengen. De combinatie van onheilspellend vioolwerk en elektronische pulsen geeft perfect de chaos weer die heerst in de straten van Philadelphia op het moment dat de stad ten prooi valt aan het virus. In ‘The Lane Family’ is een prachtige, melancholische track die uitschiet tussen al het geweld. ‘The Salvation Gates” start langzaam en groeit uit tot de beste actietrack van deze score.

World War Z” is een gedurfde score die zich niet gemakkelijk laat beluisteren, maar deze behoort zeker tot de betere horrorscores van de laatste jaren. Met deze donkere score weet Beltrami een evenwicht te behouden tussen actie- en thrillermuziek. Misschien niet zijn beste score, maar toch het beluisteren waard.
Trailer:





Other releases of World War Z (2013):

World War Z Remixes (2013)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More