Baantjer

10 jaar lang was Baantjer een van de populairste tv-series van Nederland, en zeker de meest beroemde. De detectiveverhalen van Jurre de Cock en Dick Vledder waren gebaseerd op de net zo succesvolle misdaadromans van Albert Cornelis Baantjer. In het Vondelpark, het Museumplein, de Dokken, en vanaf de Bijlmer tot en met de pittoreske Grachten van de Nederlandse hoofdstad, overal haalden de twee mannen wel weer een lijk vandaan. Met een vast team om hun heen, Prins, Keizer en de chagrijnige hoofdcommissaris Buitendam, wisten ze (op een of twee zaken na) alles op te lossen. De kracht lag het niet in de solide acteerprestaties, maar meer in de prachtig geschoten beelden van Amsterdam, de muziek, en de effectief van Engelse misdaadseries afgekeken werkmethode van zowel boeven als rechercheurs.

Jurre Haanstra, docent Filmcompositie aan het Amsterdamse conservatorium, componeerde de muziek voor de tv serie. Dat deed hij waarschijnlijk vooral door zich te laten inspireren door de beelden van Amsterdam. Want beeld en geluid vloeien juist bij die stukken ineen om de sfeer van de Nederlandse hoofdstad optimaal te benadrukken. We mogen trouwens niet het sfeerbepalende spel van Toots Thielemans vergeten. Toots, een van de bekendste Belgen ter wereld en misschien wel een van de belangerijkste Jazz-muzikanten van de vorige eeuw, laat een onwisbare indruk achter op deze schijf, door zijn mondharmonica fenomenaal in te zetten waar hij dat kan. De Main theme, ook wel Circle of Smiles, roept bij iedereen die ooit de serie heeft bekeken meteen beelden van Amsterdam op. Naast dit sterke nummer is Toots net zo grandioos in Song for Sara, the Man in Brown en het sinistere Fingerprint. Nine Lives Cat is een heerlijk spontaan nummer wat de Jazzy-kant van de score naar bovenhaalt en uitwerkt in het extreem vrolijke. Haanstra heeft echter ook zijn momenten waarin hij Toots niet nodig heeft. Zo zijn A Touch Away en a Blue Light Heaven doordrenkt met prachtig pianospel. Run Deep, ingezet als er een plottwist plaats vind, is spookachtig, en herbergt tussen de lange synthesizers in enkele sterke gitaarsolo’s. De score voor Baantjer is uniek, al helemaal voor Nederlandse maatstaven. Haanstra zet goed werk neer, maar het is toch Thielemans die dit werk zo memorabel maakt, net zoals hij dat bij Sugarland Express en Turks Fruit deed. Een luchtige, jazzy score die je meevoert naar het prachtige Amsterdam.