Into the Wild

In Into the Wild volgt regisseur Sean Penn de laatste twee levensjaren van Chris McCandless, een pas afgestudeerde highschool-student die al zijn spaarcenten aan een goed doel geeft en zonder verwitting aan familie en vrienden de wijde Verenigde Staten intrekt. Na een dik anderhalfjaar rondzwerven, komt hij in Alaska terecht, waar hij probeert te overleven met het strikte minimum, maar uiteindelijk van ontbering omkomt...

Het waargebeurde, beklijvende verhaal, ook neergepend door journalist Jon Krakauer, laat niemand onberoerd. Zo ook Eddie Vedder niet. Into the Wild is de eerste solo-plaat van de Pearl Jam-frontman. Het is een erg mooie beschrijving geworden van de emoties die Chris tijdens zijn roadtrip moet ervaren hebben: het optimisme bij het vertrek (“Setting forth in the Universe”), de drang naar de vrijheid, de bewondering voor de kracht en schoonheid van de natuur, het foert-zeggen aan onze materialistische maatschappij (“It's a mystery to me, We have a Greed, With which we have agreed”), maar ook de zoektocht naar zichzelf (“I'll take this soul that's inside me now, like a brand new friend I'll forever know”), introspectie en het uiteindelijke afscheid (“For me it begins, at the End of the Road”). De nummers zijn catchy folk met een sterke aanwezigheid van de gitaar en natuurlijk ook Vedder's rauwe stem. Zeer “americana” allemaal en perfect te gebruiken voor een eigen roadtrip doorheen de States (maar dan misschien niet met de zelfde uitkomst).

De cd volgt McCandless wandel en begint vol goede moed. De muziek wordt rustiger en serener naar het einde toe, maar wordt nooit dramatisch of melig. Het is een rustig aanvaarden van de situatie, vol dankbaarheid voor het rijke avontuur.
Helemaal zoals ook McCandless het uiteindelijke einde lijkt te hebben aanschouwd, getuige zijn laatste foto's die bij zijn stoffelijk overschot gevonden werden.

Een erg knappe soundtrack, bij een erg knappe film.

Bij deze film over een individu tegen de onmetelijke pracht van de natuur past een speciale soundtrack. Dat Eddie Vedder deze taak op zich neemt is niet te verwonderen. De man zijn muziek dringt diep door de vezels heen en met krachtige teksten tracht hij de psyche van McCandless te doorgronden.

Ongetwijfeld is dit een sterke cd. Vooral liefhebbers van Vedder komen hier ruimschoots aan hun trekken.Misschien niet een echte soundtrack, daarvoor is het voor mij meer een Vedder album.