Alexandre Le bienheureux


Movie | Release date: 06/15/2009 | Film release: 1968 | Format: Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
1.Alexandre le bienheureux2:51
2.Thème du chien3:00
3.Le Repos d'Alexandre2:02
4.Viens, le chien !1:17
5.Les Travaux d'Alexandre2:22
6.Le Ciel, la terre et l'eauIsabelle Aubret, Vladimir Cosma & Francis Lemarque2:32
7.L'Homme et son chien2:29
8.Les Tournesols1:31
9.La Sieste2:02
10.Les Vacances d'Alexandre2:12
11.Attaque villageoise2:26
12.En Congé pour la vie0:46
13.La Belle Agathe1:37
14.Au Billard du café2:43
15.Les Oiseaux poétiques2:54
16.Jerk campagnard1:28
17.L'Armoire aux lapins0:55
18.La Noce en fuite3:07
 38:13
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Alexandre Le bienheureux - 06/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Franse film Alexandre le Bienheureux is een komedie uit 1968, geregisseerd door de bekende Yves Robert (Nous irons Tous au Paradis, Un éléphant ça Trompe énormément). De hoofdrol was voor Philippe Noiret, die daarmee een grote ster werd.
Het verhaal draait om Alexandre, een sterke, maar wat dromerige man, die getrouwd is met 'La Grande', een rijke en nogal overheersende boerin. Zij draagt hem elke dag weer het werk op waarvan zij vindt dat dit moet gebeuren en dat hij nooit af kan krijgen. Zij ergert zich er enorm aan dat hij dat werk zo onbelangrijk vindt en dat leidt tot de nodige ruzies. Als hij dan ook nog z'n aandacht richt op een hond die is komen aanlopen, is dat natuurlijk het toppunt! Maar dan krijgt z'n vrouw een ongeluk en overlijdt. Alexandre kan er niet om treuren en blijft weken heerlijk in z'n bed liggen, terwijl de hond de boodschappen gaat doen...

De muziek bij deze film is gecomponeerd door Vladimir Cosma, die daarmee van Ives Robert de kans kreeg en z'n allereerste score maakte. Hij was in de zestiger jaren van de vorige eeuw al druk bezig met allerlei klassieke composities, maar ook de jazzmuziek had z'n interesse. Via deze film kreeg hij de kans om te proeven aan het componeren van filmmuziek. En dat is hem prima afgegaan, want zijn carrière is daarna omhoog geschoten. De samenwerking met regisseur Robert heeft meer dan twintig jaren geduurd, tot Robert in 1994 z'n laatste film regisseerde.

Het album opent met de titeltrack, wat een mooie symfonische compositie is, met veel strijkers en een heel aardige themamelodie voor het hoofdpersonage. Dat is heel anders voor het thema van de hond, zoals die in de tweede track te horen is. Dit is rustige, maar typische komediemuziek, met staccato-loopjes en een vrolijk deuntje, die een wat simplistische instrumentatie heeft meegekregen.
In 'Reveries d'Alexandre' komt het hoofdthema terug, maar nu in een wat trage en saaie versie, waarin de dulcimer het leidende instrument is.
Dit thema komt ook in 'Les Travaux d'Alexandre' in een komische setting terug, terwijl Cosma van het thema een song heeft gemaakt met de titel 'Le Ciel, la Terre et l'Eau'. De song wordt gezongen door Isabelle Aubert die een fraaie, rustige altstem heeft.
In 'Les Tournesols' wordt deze themamelodie op een luchtige, soms wat dromerige manier gebracht, die eigenlijk best heel aardig is. Maar een track als 'Les Oiseaux Poétiques' is dan toch wel heel erg traag, waar je al moe van wordt als je er naar luistert. Gelukkig wordt deze track afgewisseld door een paar hele vlotte tracks, waarvan 'Jerk Campagnard' een nogal poppy uitvoering is, terwijl 'L'Armoire aux Lapins' juist meer komisch orkestraal is, met koperblazers in de hoofdrol.

Een aantal tracks combineren het thema van Alexandre en dat van zijn hond, waarbij dat laatste thema steeds voor de komische noot zorgt, middels tempo en instrumentatie. Dit hoor je terug in tracks als 'Viens, le Chien' of 'L'Homme et son Chien'.

Een aparte track is 'Mort de la Grande', waarin een saxofoon de hoofdrol speelt in een nogal jazzy compositie, die gelijk de langste track van het album is. Moet je wel wat van houden. Een andere aparte track is 'La Sieste', waarin een steel guitar de hoofdrol speelt, zoals je die ook in hawaiian muziek hoort. Hierbij wordt het instrument op schoot gehouden, waarbij een stalen blokje in de ene hand de toonhoogte bepaalt en dit kan laten variëren, terwijl de andere hand tokkelt. Er kan zo met verglijdende toonhoogtes gespeeld worden.
Nog een aparte track is 'Reveil en Fanfare', waarin een semi-vals dorpsorkestje de muziek speelt. Ook 'La Belle Agathe' valt op doordat deze track volledig solo op gitaar getokkeld wordt, wat toch een beetje saai is.
Een andere opvallende track is de voorlaatste 'En Attente du Marie', die volledig op een kerkorgel wordt gespeeld. Op zich is dit een hele aardige track, maar de orgelklanken vallen nogal uit de toon bij de rest van de score.

Het album sluit af met 'La Noce en Fuite', waarin Alexandre aan z'n bruiloft probeert te ontkomen. De track begint vlot en vrolijk en eindigt met een gedeelte van de song van de zesde track, gezongen door Isabelle Aubert.

Kortom, Vladimir Cosma's score voor Alexandre le Bienheureux is daarmee een nogal afwisselende ervaring geworden. Een flink aantal tracks hebben een behoorlijk komisch aandeel in de muziek, maar ook komen er diverse nogal afwijkende tracks voorbij. Een relatief beperkt aantal tracks zijn gearrangeerd in fraaie harmonische orkestraties zonder poespas. Voor de film zal dat allemaal allicht goed uitpakken, maar maakt het beluisteren van deze score niet tot een onverdeeld genoegen. De meeste komische muziek spreekt niet zo aan, hoewel de mickey mousigheid beperkt is. Het hoofdthema is ook net wat aan de saaie kant om echt aan te spreken. De waardering voor deze allereerste score van Vladimir Cosma komt dan ook niet hoger dan 63 uit 100 punten.
Trailer:





Other releases of Alexandre le bienheureux (1968):

Alexandre le Bienheureux / Clérambard (2001)
Alexander (1970)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More