Cavalia

Het is elke keer weer bijzonder verassend als blijkt dat een nog relatief onbekende componist een staat van dienst heeft waar je u tegen zegt. Zeker als de score, waarmee je met de componist kennismaakt, een pareltje blijkt te zijn. Zo is dat ook te ervaren met de soundtrack Cavalia. De man achter deze prachtige score, die bol staat van de cello-solo’s, hobo-solo’s en solo-zang, is Michel Cusson. Hoewel deze Franstalige Canadees in Europa minder bekend is, heeft hij in Canada al duidelijk naam gemaakt. Hij is de geestelijk vader en gitarist van de Canadese jazz-fusion band UZEB die na ruim 15 jaar spelen in 1991 ermee stopte. Vanaf dat moment is Michel Cusson zich gaan toeleggen op het componeren. Daarbij heeft hij voornamelijk voor Canadese film, tv en shows werk geleverd. Onderdeel van zijn uitdijende repertoire is deze Cavalia.

Cavalia is geen film maar een megashow waarbij ruiters op een artistieke manier met hun paarden een homage brengen aan de historische band tussen mens en paard. Wat mij niet direct doet warm lopen, maar met de prachtige muziek van Michel Cusson zou dit toch wel een hele bijzondere gewaarwording kunnen zijn. Jammer genoeg draait de show alleen in Canada en de VS.

De muziek voor Cavalia is warm, sfeervol, relax en ongecompliceerd. Voor degene die het niet kunnen bekoren, wees gewaarschuwd want het heeft wel wat zweverigs over zich heen. Voornamelijk bestaat de muziek uit een warme basis van synthesizer, percussie en drum, met daar bovenop afwisselend de mooie melodieuze klanken van hobo, cello, akoestische gitaar en zang. Met name de stukken met de hobo op de voorgrond zijn heerlijk. De soundtrack wordt hier dan ook mee geopend, dromerig maar o zo helder, waarna je in een warm bad komt van de klanken van de cello. Andere mooie stukken zijn ‘reflexio’ met, naast hobo en cello, de prachtige woordeloze zang van Marie-Soleil Dion, ‘symbioses’ die ietwat zuidoostelijk aandoet met houten fluit, gitaar en zang, en ‘nieve’ de favoriet van Marie-Soleil, maar ook zeker het stuk waarin haar prachtige hoge sopranenstem tot haar recht komt. Aardig om te weten is dat de stem van dit zonnetje tevens een inspiratiebron was voor Michel Cusson voor het schrijven van de muziek. Verder worden de instrumentale stukken afgewisseld met liederen in geheel dezelfde muzikale stijl.

Een soundtrack naar mijn smaak en ik denk voor nog vele anderen…