Stuart Little

De Amerikaanse film Stuart Little is een combi van de life action van een normale film, met daarin de animatie van de menselijke muis Stuart. De film is geregisseerd door Rob Minkoff, die daarmee zijn eerste live-action film maakt. Daarvoor had hij uitsluitend animatiefilms geregisseerd, waaronder over Roger Rabitt en The Lion King. De productiekosten liepen op tot boven de honderd miljoen dollar, maar de film bracht drie keer zoveel op.
Het verhaal draait om de familie Little, moeder (Geena Davis), vader (Hugh Laurie) en zoon Geoff (Jonathan Lipnicki). Pa en ma Little willen nog graag een kindje adopteren en treffen in het weeshuis de pratende muis Stuart (stem Michael J. Fox) aan, waar ze helemaal verliefd op worden. Ze besluiten de muis te adopteren als hun nieuwe zoontje. Maar broer George is niet zo blij met z'n nieuwe broer en huiskat Snowbelle (stem Nathan Lane) al helemaal niet. Maar wanneer Stuart een keer in de hobbykamer van George belandt, leren ze elkaar beter kennen en besluiten samen om de afstandbestuurde raceboot van George af te bouwen. Dan kan George meedoen aan de aanstaande botenrace op het water in Central Park. Maar als de racedag aanbreekt gaat de afstandsbediening kapot en moet Stuart zelf de boot besturen... Intussen zoekt de kat contact met wat valse soortgenoten om Stuart het huis uit te krijgen...

De score voor deze film is van Alan Silvestri, die er een warme score voor heeft gecomponeerd. Vooral het opvallende hoofdthema van de film zorgt daarvoor. Dit is een prachtige, meeslepende melodie, die je niet weer uit je hoofd krijgt. Deze themamelodie komt heel vaak terug in de verschillende tracks, en ongeacht de stijl is het steeds weer een pakkende melodie.
Maar het meest spreekt de melodie aan in de meer gedragen tracks of delen van tracks. Wanneer dat thema gespeeld wordt door violen weet Silvestri er een romantische kleur aan te geven, die bijna zoetig is en werkelijk heerlijk weg luistert. Het thema bestaat eigenlijk uit twee melodiedelen, die meestal aan elkaar gekoppeld zijn, maar ook afzonderlijk in tracks terugkomen. Ook prachtig komt het thema uit de verf als een of meer hoornblazers het thema speelt, waardoor het wat robuuster klinkt, terwijl het met een fluit wat lieflijker klinkt. Het album opent gelijk met een van die tracks, waarin het thema gepresenteerd wordt. Het thema heeft een wat melancholieke kleur meegekregen. Vooral wanneer in de laatste minuut een hoornblazer een tegenmelodie speelt op een hoofdmelodie door violen, dan klinkt dat geweldig. Ook in 'Stuart's New Home' komt die melancholieke, wat emotionele kleur nog even terug. Maar het thema wordt meestal wat opgewekter of zelfs vrolijk gespeeld. Het maakt echter voor de beleving niet zoveel uit, want steeds werkt dit thema op een erg aanstekelijke manier.

De film is in de eerste plaats een komedie en dat hoor je ook terug in de muziek. In een aantal tracks komt die comedy-kleuring terug, hoewel dat op dit promo album eigenlijk beperkt is. Die comedykleuring brengt Silvestri de ene keer met vlotte deuntjes in een hoog tempo, de andere keer met meer staccato muziek. Die comedy-muziek is vaak niet de meest prettige muziek om los van de film te beluisteren, daar is die muziek te beeldgebonden voor.

Soms pakt Silvestri de muziek weer vanuit een heel andere invalshoek. Dan kan de stijl ineens omslaan naar een veel meer jazzy karakter. De muziek krijgt dan een wat lounge-achtige sfeer, die in de film allicht goed zal werken, maar los daarvan wat apart overkomt. Het werkt eigenlijk als een tweede thema, die ook weer geregeld terugkomt. In de track 'Mob Cat' is deze daarbij in een van de meer oorspronkelijke jazz-stijlen te horen. Moet je wel wat van houden.

Echte actiemuziek hoor je eigenlijk alleen in 'The Boat Race', wat een bijzonder fraaie actietrack is. De themamelodie hoor je regelmatig terug in kleinere of grotere stukken, maar Silvestri weet de actiemuziek in mooie melodieën en een fraai arrangement te verpakken, die ook de spanning goed uit laat komen, zonder grillig of chaotisch te worden. Met vooral koperblazers en stevige percussie staat de muziek als een huis en blijft constant prettig beluisterbaar. De track eindigt in de laatste anderhalve minuut weer met het prachtige thema, die na dat actiespectakel prettig emotioneel aandoet.

Echt spannende muziek kent de score slechts beperkt. In 'Final Confrontation' is die spanning weliswaar voelbaar, maar wordt regelmatig verluchtigd door mooie intermezzo's met delen van het thema.
De score sluit af met 'Fairy Tale Ending', een track die de score fraai afsluit met het meeslepende thema in vol orkestrale setting.

Kortom, met Stuart Little heeft Alan Silvestri een bijzonder fraaie score gecomponeerd voor een komedie. Met een meeslepend thema weet hij de gevoelige snaar regelmatig te raken. Er staan op dit promo album wel een aantal tracks die wat minder gemakkelijk in het gehoor liggen en ook wat jazzy muziek helpt dan niet mee, maar het thema toch zo overweldigend dat deze de hele score meesleept in een opwaartse lijn. Het thema beheerst eigenlijk de score. Zelfs de actiemuziek in de score is melodieus en erg fraai. De algehele waardering voor deze fijne score komt daarmee op 85 uit 100 punten. En dat is voor een comedy score bijzonder hoog.

Er is ook een Stuart Little Original score beschikbaar, waarop bijna twee keer zoveel van de muziek van deze score te vinden is. Heb je de keus, kies dan voor de Original score.