Il Cuore nel Pozzo


Rai Trade (8011772104072)
TV Series/TV film | Released: 2005 | Film release: 2005 | Format: CD
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Il Cuore nel Pozzo2:59
2.Marcia Balcanica2:02
3.Lei Con Lui2:24
4.Suona L'Armonica3:11
5.Abbandono delle Case3:14
6.Un Giorno Sara3:53
7.Una Viola in Fiore2:44
8.Suona di Bambino3:24
9.Passaggio a Sud3:31
10.Balcani per Fuggire3:21
11.Orrori11:38
12.Sperduti6:56
13.Balcani per Fuggire2:19
14.Il Cuore nel Pozzo2:57
 54:33
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Il Cuore nel Pozzo - 09/10 - Review of Kristof Janssens, submitted at (Dutch)
Alberto Negrin’s tweedelige televisiefilm Il Cuore nel Pozzo, ook bekend als “In the Heart of the Pit”, richtte zich op de ontsnapping van een groep kinderen uit Tito’s Partizanenbeweging, Joegoslavië’s grootste verzetsorganisatie die in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog begon met een etnische zuivering van alle Italianen uit Istrië en Giulia.

De enorm politiek geladen film werd verguisd door de Italiaanse politieke linkervleugel en het Sloveense publiek. Il Cuore nel Pozzo portretteerde volgens hen de Italianen als hulpeloze, onschuldige slachtoffers van de hersenloze woede van de Slavische volkeren, zonder in te gaan op de toenmalige, veel grotere gruweldaden van de Italiaanse oorlogsmisdrijven in WO II en de onderdrukking van de Slavische bevolking in de periode 1922-1943 door het Italiaanse fascistische bewind.

Ondanks de historische onjuistheden werd de film op de nationale zender RAI een kijkcijferkanon: het tweede deel haalde ruim 10 miljoen kijkers (een marktaandeel van 36,66%). Met een rating van 1,7/10 op IMDB mag Il Cuore nel Pozzo toegevoegd worden aan de ondertussen erg lange lijst van slecht onthaalde films waarvoor Ennio Morricone de muziek componeerde.

Morricone fungeert sinds 1987 als huiscomponist van Alberto Negrin. Net zoals Morricone zijn beste beentje voorzette voor Negrin’s andere wapenfeiten, waaronder Secret of the Sahara, Missus, Perlasca, I Guardiani del Cielo en Pane e Libertà, is dit voor Il Cuore nel Pozzo niet anders.

De score behoort tot de veelzijdigste die Morricone voor deze regisseur afleverde. De muziek is erg gevarieerd dankzij een hele resem, verfrissende melodieën die erg fijn in het gehoor liggen, te beginnen met het orkestrale ‘Il Cuore nel Pozzo’ waarmee de score opent. Een andere, interessantere versie van dit thema, met mondharmonica, dwarsfluit en clarinet als aandachtstrekkers, rondt de score ook af.

Met het prachtige ‘Balcani Per Fuggire’ laat de componist zich van zijn meest melodieuze kant horen. Het betreft een groots overkomende compositie die niet zou misstaan op een nieuwe compilatie. Morricone’s huisorkest Roma Sinfonietta Orchestra wordt hier voluit ingezet.

De score kent verder weinig melodieën die als thema’s worden aangewend, maar omvat wel diverse op zichzelf staande tracks, zoals de erg aanstekelijke mars ‘Marcia Balacana’ (met gepaste percussie), het prachtige Suona L’Armonica (met inderdaad mondharmonica als centraal instrument), het vol emotie gebrachte, orkestrale ‘Abbandono Delle Case’, het oorstrelende ‘Un Giorno Sara’ met fijne vioolsolo’s en een middenstuk op piano, en ‘Suona Un Bambino’ dat zoals de titel al aangeeft, nogal speels en kinderlijk overkomt. Morricone toont met deze score nogmaals aan zeer goed te weten hoe de juiste emoties over te brengen met muziek.

De veelheid aan deuntjes maakt het moeilijk om de beste track uit deze score te halen, want eigenlijk zijn ze allemaal kwalitatief hoogstaand. ‘Passaggio a Sud’ is alleszins een grote kanshebber, want het omvat misschien wel de sterkste melodie van deze score, ditmaal gebracht op viool, en bovendien wordt halverwege het nummer het tempo lichtjes opgedreven wat een zeer goed resultaat met zich meebrengt.

Il Cuore nel Pozzo is een oorlogsprent die de kijker overrompelt met verscheidene schrijnende taferelen. Ennio Morricone componeerde een opvallend toegankelijke score voor een dergelijke film. De score telt eigenlijk slechts één track die minder melodieus is, ‘Orrori’ (vertaald: ‘verschrikkingen’) dat weliswaar bijna 12 minuten duurt. Ondanks de wat donkere sfeer die de componist ermee creëert, blijft het geheel boeiend en fijn beluisterbaar, dit in tegenstelling tot eerdere scores van Morricone waar het geëxperimenteer verder reikte.

Tot slot nog een eervolle vermelding voor ‘Sperduti’ (vertaald: ‘verloren’), de meest repetitieve, maar tevens misschien de meest intrigerende compositie die deze score te bieden heeft. De sterke, maar korte melodie, wordt zomaar liefst zeven minuten herhaald. Het opvallende is echter dat Morricone erin slaagt om er perfect mee weg te komen door de melodie te laten vertolken door diverse instrumenten, waaronder clarinet en fluit.

2005 was ronduit een topjaar voor Morricone dat vanuit een kwalitatief oogpunt mag gelijkgeschakeld worden met die andere topjaren (1966-1973, 1986-1990, 1996-2001) uit zijn carrière. Niet alleen componeerde hij ongelooflijk sterke muziek voor Il Cuore nel Pozzo, daarnaast verschenen dat jaar heerlijke scores voor Fateless en Karol: Un Uomo Diventato Papa. Het enige wat Il Cuore Nel Pozzo mist, in tegenstelling tot die twee scores, is een vleugje zang of een koor, maar dit is uiteraard detailkritiek.

Dit gezegd zijnde, rest ons te besluiten dat Il Cuore nel Pozzo bruist van prachtige thema’s die iedereen bekoort. Een sterk staaltje vakmanschap dus.


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More