The Three Burials of Melquiades Estrada


Recall Music (859179001628)
Movie | Released: 2005 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
1.Three Burials of Melquiades2:07
2.Cinco Años1:20
3.Fair to MidlandDwight Yoakam3:26
4.Leaving Town2:22
5.Mike Runs Off4:01
6.I Wonder Who'll Turn Out the LightBobby Flores2:59
7.Gift Horse2:02
8.Can't Keep It Up2:51
9.The Cheatin' HotelHank Williams Jr.5:12
10.Entering Town1:18
11.Fleeing Illegals1:19
12.This Could Be The OneFlaco Jimenez2:48
13.Horse of Death1:34
14.Pete Confronts Sheriff1:16
15.Stalking Mike1:33
16.Workin' Man BluesMerle Haggard2:43
17.Shoot Me1:35
18.House Building1:13
19.Before the Next TeardropFreddie Fender2:33
20.No Jimenez2:22
21.Forgiveness2:07
22.Goodbye2:46
23.You Can't Rollerskate in a Buffalo HerdRoger Miller1:55
24.Donde Estas PapaLila Downs5:11
 58:33
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Three Burials of Melquiades Estrada - 06/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De film The Three Burials of Melquiades Estrada is geregisseerd door Tommy Lee Jones, die ook de hoofdrol voor z'n rekening nam.
Het verhaal draait om grenswachter Norton aan de Mexicaans-Amerikaanse grens die de Mexicaan Melquiades Estrada doodschiet nabij de grens. Hij begraaft snel het lichaam en doet net of er niets gebeurd is. Het lichaam wordt echter toch gevonden en in een dorpje herbegraven, terwijl de sherriff geen stappen tegen Norton onderneemt.
De vriend van Estrada, Perkins (Tommy Lee Jones) komt erachter wat er gebeurd is en gaat achter Norton aan. Vervolgens dwingt hij Norton om Estrada op te graven en gaan ze samen op pad om hem in z'n geboortedorp definitief te kunnen begraven...

De muziek voor deze film bestaat uit een groot aantal songs, waarvan er acht op het soundtrackalbum zijn geplaatst. Dit zijn vrijwel allemaal country-achtige songs, waarvan een aantal prima te beluisteren zijn. Het oudje van Freddy Fender, 'Workin' Man's Blues' en 'You can't Rollerskate' zijn wat minder. De songs 'Fair to Midland' en 'This Could be the One' horen bij de mooiste. Het album sluit af met de emotionele en verdrietige song 'Dónde Estás Papá', fraai gezongen door Lila Downs.

De overige zestien tracks zijn van de score van Marco Beltrami. De instrumentatie van de muziek van Beltrami past goed bij de western-sfeer van de film en Beltrami heeft spannende muziek gecomponeerd, die een geladen sfeer heeft. Die sfeer creëert Beltrami door de muziek heel beperkt te houden, bijna minimalistisch vaak.
Percussie speelt een belangrijke rol in de score en percussie zorgt dan ook voor een deel van de geladenheid. Vooral waar de muziek vrijwel alleen uit wat slagen op een stalen vat of een holle drum bestaat, zorgen het ritme en de tussenliggende pauzes voor de spanning, zonder dat er verder instrumenten aan tepas komen.
Andere instrumenten die de revue passeren zijn onder andere mandoline, violen en gitaar, waarmee Beltrami soms prachtige muziek weet te maken, waar je ademloos naar kunt luisteren. De variatie in de muziek is dan ook behoorlijk groot en loopt van geladen percussietracks tot mooie melodieuze gitaartracks. En alle tracks hebben die onmiskenbare western-achtige stijl over zich, vanaf de openingstrack (inclusief mondharmonica) tot het mooie afsluitende 'Goodbye'.
De tracks zijn vaak spannend, soms melancholiek, dramatisch of emotioneel en soms alles tegelijk. De melodieuze tracks zijn mooi en de vele gitaar- en vioolklanken daarin geven die melodieën vaak iets speciaals. De spannende tracks zijn vaak echter nogal a-melodieus en wat monotoon, met meer percussie dan de melodieuze tracks. 'Mike runs off' is een van de vele geladen tracks, waarin Beltrami echter wel een fraai sfeerbeeld weet te creëren, zoals hij dat in vrijwel elke track voor elkaar weet te krijgen.
Erg knap gedaan.

Kortom, met The Three Burials of Melquiades Estrada heeft Marco Beltrami voor de film een knappe score neergezet. Een redelijk aantal tracks van zijn hand liggen met hun western-sfeer en mooie melodieën prettig in het gehoor, maar voor de spannende en geladen muziek geldt dit minder. En meer dan de helft van de score bestaat uit geladen muziek. Van de songs zijn een paar die fraai zijn, de overige zeuren nogal of klinken wel erg gedateerd. Al met al is ongeveer een derde deel van het album erg fraai en aangenaam om naar te luisteren. En dat is toch wat mager voor een hoge waardering, ondanks dat de score van Beltrami als geheel erg knap gemaakt is. Toch kom ik als luisteraar niet verder dan 66 uit 100.
The Three Burials of Melquiades Estrada - 06/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
When actors turn director, the better actors are generally fine directors and the terrible ones are usually every bit as terrible behind the lens. Tommy Lee Jones is, fortunately, a fine actor and his directorial feature debut, the rather overindulgently titled The Three Burials of Melquiades Estrada, has been largely well received, picking up a couple of awards at Cannes. This does appear to be one of those films that divides critics across the Pond, those in the US being almost overwhelmingly very positive (including favourable comparisons with Sam Peckinpah), whereas those in the UK seemingly less impressed.
Ever since Ennio Morricone started giving the wild west his distinctive musical tone, any film set in the area (if not the period) seems set to receive music that, at the very least, owes some debt to Morricone's style. Three Burials is no exception, although his rather more recent score for U-Turn is perhaps a better point of comparison, as is the early Beltrami work, The Minus Man. The music is scored for a small string ensemble, filled out with guitars, both electric and acoustic, accordion and assorted percussion and ethnic instruments. The tracks are generally rather brief, highlighting the rather nihilistic tone of the film. Obvious melody is rather thin on the ground, but the tone is strong enough to carry the drama. The final pair of score cues, Forgiveness and Goodbye, are somewhat more melodically memorable and form a rather more humane conclusion to an otherwise slightly inhospitable score.

Splitting the album almost evenly with Beltrami's underscore are a variety of country songs which are variously quirky (notably You Can't Rollerskate in a Buffalo Herd - a mistake I'm sure we've all made) and both break up the rather oppressive tone of the score, but also compliment it. The 'Exclusive' final track by Lila Downs is especially lovely and I would suggest that the songs should not be passed in favour of Beltrami's music alone. As pure music, the score isn't nearly so accomplished as Morricone's extensive catalogue; the brevity of some of the tracks means that the ideas don't always coalesce as well as they might (the final two tracks being notable exceptions). However, for those who like their film music a little offbeat, worth a listen.


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More