Mary Reilly


Sony Classical (0074646225929)
Sony Classical (5099706225928)
Movie | Released: 1996 | Film release: 1996 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.House of Henry Jekyll5:15
2.Birth of Hyde2:11
3.Announcement1:43
4.Story of the Scars3:54
5.Mary's Errand2:15
6.Mrs. Farraday's2:34
7.It Comes in Like the Tide3:36
8.Mary Meets Hyde3:55
9.Shopping Trip2:43
10.Butler's Night Off1:58
11.Haffinger's5:30
12.Transformation6:44
13.Mary Reilly (End Credits)3:05
 45:22
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Mary Reilly - 06/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Amerikaanse film Mary Reilly is een thriller, die geregisseerd is door Stephen Frears (Dangerous Liaisons, The Queen). Aanvankelijk zou Tim Burton de regie op zich nemen, maar vanwege een verschil van mening met de producent haakte hij af. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Valerie Martin, die haar boek weer baseerde op de verhalen over Jekyll en Hyde. De film is slecht ontvangen door de critici en ook in de bioscopen liet het publiek het massaal afweten, ondanks hoofdrollen van Julia Robert en John Malkovich.
Het verhaal draait om Mary Reilly (Roberts), die als dienstmeid komt te werken bij dr. Jekyll (Malkovich). Hij kondigt op een dag aan dat er een nieuwe voorman van het huis komt, een zekere Edward Hyde. Mary komt op een hardhandige manier met hem in botsing en hij bedreigt haar. Als zij van Jekyll een brief moet afgeven bij een bordeel, hoort zij daar dat Hyde er nogal tekeer was gegaan, waarbij het nodige bloed was gevloeid...

De muziek bij deze horrorachtige film komt uit onverwachte hoek, namelijk van George Fenton, die vaak in de meer lyrisch-romantische hoek zit. En dat laatste is te horen, want de muziek is duidelijk anders dan een gemiddelde horrorscore. Hier hoor je maar heel beperkt de chaotische en atonale klanken die veel horrorscores kleuren en nauwelijks effecten of creepy geluiden die je moeten doen schrikken.
De muziek die Fenton voor de film gecomponeerd heeft is volledig orkestraal en vooral violen spelen de leidende melodieën. De kleuring van de muziek is vooral tragisch en dramatisch, waarbij voortdurend de nodige dreiging in de lucht hangt. In tracks als 'Mary Meets Hyde' en 'The Transformation' wordt die dreiging opgevoerd tot erg spannende muziek, waarbij vooral het thema van mr. Hyde hierbij een belangrijke rol speelt in die dreiging en spanning.

Mary zelf heeft een eigen thema, die al gelijk in de openingstrack naar voren komt en in andere tracks verder wordt uitgewerkt. Haar thema is vaak te horen op een solo gespeelde viool, die daarmee inkleuring geeft aan de eenzaamheid van Mary. Dit thema wordt door andere strijkers ondersteund en heeft een nogal dramatische sfeer.

Een aparte track van de score is 'Mrs. Faraday'. Dit is een track met heel aardige solo pianomuziek in een tamelijk opgewekte stemming, die in de film bij de scènes hoort die zich rondom het bordeel afspelen.

Het lijkt soms wel alsof James Newton Howard met zijn score voor The Village heel goed naar deze van Fenton heeft geluisterd. De sfeer van Fenton's score tref je ook aan in die van Howard, hoewel de muziek van Howard duidelijk minder tragisch is en vaak veel fraaier is gearrangeerd dan Fenton's muziek voor Mary Reilly. Waar Fenton vaak blijft hangen in tragiek en dreiging, is de muziek van Howard veel aansprekender. Beide films hebben natuurlijk ook een heel verschillend karakter en Fenton's score zal vast heel goed bij deze tragische film passen. Immers de hele score is doorweven van tragiek en drama, waarbij pas in de afsluitende track er wat zonnestraaltjes doorheen lijken te breken.

Kortom, met zijn score voor Mary Reilly heeft George Fenton een nogal dreigende en triestige score gecomponeerd. De muziek klinkt op zich goed, maar door de tragiek daarvan is de muziek duidelijk minder aansprekend. Voor een herfstige en regenachtige namiddag is de muziek wellicht geschikt, maar je loopt wel de kans dan acuut een depressie op te lopen. De waardering als luisterscore blijft dan ook hangen op 63 uit 100 punten.
Mary Reilly - 08/10 - Review of Wilco de Jong, submitted at (Dutch)
Mary Reilly is een verfilming van het gelijknamige en onbekende boek van Valerie Martin. Dit boek is weer een adaptatie van het zeer bekende, maar weinig gelezen, The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde van Robert Louis Stevenson. In Valerie Martins roman, en in de bijbehorende film, wordt het schrijnende verhaal van dr. Jekyll beschreven vanuit het gezichtspunt van een van Jekylls dienstmeisjes: Mary Reilly. Dit dienstmeisje, in de film gespeeld door een lijkbleke Julia Roberts, heeft een tragische historie van haarzelf en begint ook nog eens gevoelens van affectie voor de tragische figuur dr. Jekyll te ontwikkelen...

De soundtrack voor deze film is van de hand van George Fenton (The Madness of King George; Groundhog Day) en kenmerkt zich door een mooie, klassiek Engelse musisfeer. De orkestraties bestaan vooral uit strijkers. Her en der wat piano en soms lichte percussie voor de griezelige momenten. De muziek is vrij rustig en verhaalt continu, met andere woorden, geen concertarrangementachtige nummers. De violen, altviolen, cello's en bassen klinken als een deken van droevenis, eenzaamheid en onheil... Voor de liefhebbers van melancholie verplichte kost!

Mary Reilly heeft haar eigen thema, welke vaak wordt vertolkt door een solo viool. Het thema wordt geïntroduceerd halverwege de 'Opening Credits', wordt prachtig uitgewerkt in 'The Story of the Scars' en krijgt in ''It Comes in Like the Tide'' zeer schone variaties. In de 'End Credits' wordt het thema eindelijk verlost van haar droevige karakter door een paar noten handig op te krikken naar majeur.
De Engelse vertelsfeer komt muzikaal fraai naar voren in nummers als 'The Announcement', 'Mary's Errand' en 'The Shopping Trip' (de laatste twee met dreigende, staccate passages). 'Mrs. Farraday's' is een leuk stukje pianomuziek voor het huis met de dames van lichte zeden die werken voor Mrs. Farraday.
Daarnaast is er een griezelig, slingerend en ijl motief dat her en der in de score terugkomt en in 'The Transformation' fortissimo door Fenton wordt ingezet voor het onmogelijke... de transformatie!

Het trieste karakter van het merendeel van de soundtrack kan ervoor zorgen dat je 'm niet zo gauw opzet. Desondanks is dit een zeer sterke score van George Fenton.


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More