Let the Right One In


MovieScore Media (0700261258621)
Movie | Release date: 11/18/2008 | Film release: 2008 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.The Arrival2:45
2.Eli and Oscar3:11
3.Eli's Theme2:40
4.The Slaughter2:49
5.Oscar In Love2:11
6.Hiding the Body1:34
7.After the Fight1:05
8.Oscar Strikes Back1:37
9.Virginia Wakes Up1:09
10.The Father1:47
11.Spotting a Victim1:12
12.Giving Up2:20
13.Death of Håkan2:17
14.Virginia Is Bitten2:31
15.Then We Are Together2:41
16.Virginia In Flames2:15
17.Eli Bleeds1:44
18.Related By Blood1:33
19.Lacke Dies1:47
20.Going Home1:40
21.Let the Right One In5:49
 46:37
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Let the Right One In - 07/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Zweedse film Lat den Rätte Komma In is een film uit het horror-genre en desondanks bekend geworden, weliswaar via het DVD-circuit, maar toch.
Het verhaal gaat over Oskar en Eli. Oskar is een 12 jarige jongen die veel alleen is en gepest wordt en droomt over wraak op z'n drie plaaggeesten. Hij raakt bevriend met z'n buurmeisje Eli. Zij kan niet tegen de zon en komt alleen 's nachts buiten. Ze zorgt ervoor dat Oskar van zich afbijt. Hij komt er echter achter dat Eli bloed moet drinken om in leven te blijven en dat ze een vampier is. Toch blijft hij gevoelens voor haar houden en wordt voor moeilijke keuzes gesteld...

Voor deze horrorfilm heeft Johan Söderqvist een bijzonder fraaie score gemaakt. Geen score met veel krassende en piepende instrumenten of geluiden, maar een overwegend lieflijke score met prachtige gedragen vioolklanken op een erg fraaie themamelodie. Het is een horrorfilm, dus je ontkomt niet aan de nodige tracks met onheilspellende klanken en geluiden, maar die zijn nog alleszins te pruimen en overheersen de score helemaal niet. De score is overwegen symfonisch, af en toe op het romantische af. Heel anders dan je zou verwachten.

De score opent met het toch wat onheilspellend klinkende The Arrival. Weinig aparte geluiden, maar een melodie en instrumentatie, die goed te beluisteren is, maar wel bevreemdend klinkt, met de nodige spannende effecten erdoorheen. Eli and Oskar is de tweede track, met een wat dreigende underscore, maar een fraaie themamelodie die volop door violen wordt gespeeld en daardoor toch verrassend fraai klinkt.
Als derde track Eli's Theme, komt een bijzonder fraaie melodie tevoorschijn, waarvan de kleine 'hupjes' die de violen maken, bijna rillingen geven. Deze track is voluit romantisch melancholiek getint en wordt door grote vioolpartijen prachtig gespeeld.
De vierde track is een echte horrortrack met veel creepy geluiden en onderbuikklanken. Niet fraai. Daarentegen is Oskar in Love weer een mooie rustige track, deze keer met de piano in de lead, die heel langzaam en bijna gedragen Oskar's thema speelt, met het orkest als underscore en ijle violen die er toch een wat bitter randje aan geven. Een fraaie track. Track 6 is weer suspence, met op het einde dissonante orkestmuziek.
After the Fight wordt weer gebracht met glijdende violen, waardoorheen echter wel de nodige spanningseffecten zitten. Ook Oskar strikes Back is zo'n symfonische track die fraai klinkt met volle vioolklanken, die echter wel af en toe afbuigen en daardoor een wrange bijsmaak krijgen. Track 9 kent weer de nodige creepy klanken en geluiden.
Track 10, The Father, is ontroerend in z'n eenvoud met een erg mooie getokkelde gitaarmelodie, naderhand fraai ondersteund door het orkest. Een mooie track. Spotting a Victim klinkt daarentegen erg onheilspellend, met holle klanken op orkestmuziek. Giving Up bestaat ook voornamelijk uit onheilspellende orkestklanken, die fraai, maar tegelijkertijd ook creepy klinken; een dubbel gevoel. Track 13, Death of Hakan, heeft een atmosfeer die verstikkend is door de underscore, maar waardoor de aangeslagen pianosnaren heenbreken. Virginia is Bitten is een creepy track, niet fraai.
Then We are Together is een langzame, gedragen pianotrack, vergelijkbaar met de track Oskar in Love. De underscore die naderhand bijspringt, maakt de track zeer beluisterbaar en erg fraai. Hierna volgt als zestiende weer een horrortrack. Overslaan. Eli Bleeds heeft weer de rustige gedragen piano in de lead op de mooie thema melodie. Een fraaie track, al begint deze wat saai. In track 18 speelt weer het orkest met fraaie strijkers op onrustige underscore. Niet zo fraai. Lacke Dies is ook een minder fraaie track. Going Home daarentegen begint zeer fraai met de tokkelende gitaarmelodie, maar gaat al snel over in glijdende spannende underscore, dat aanzienlijk minder is.
Tot slot de titeltrack, die weer erg fraai uitpakt en de themamelodie nog eens fraai symfonisch voor het voetlicht brengt. Op de achtergrond blijf je merken dat dit geen score is voor een gewone film, maar dat stoort nauwelijks. De melancholieke melodie klinkt fraai en goed, vooral als de gitaar weer de melodie overneemt.

Kortom, een score met twee gezichten, als een Januskop. De ene kant kwaadaardig, grijnzend, doods, en de andere kant lieflijk, bijna romantisch melancholiek, en tegelijk dramatisch. Die twee kanten vind je duidelijk terug op deze gevarieerde score. Als je de score hoort zou je nooit vermoeden dat deze bij een horrorfilm hoort en toch is dat wel zo. Dat maakt de score knap werk, maar omdat ik de film niet heb gezien kan ik niet bepalen hoe dat filmisch uitpakt, al kan ik me er wel een voorstelling van maken en wellicht is de film juist wel vooral door de muziek zo'n succes geworden.
Let the Right One In - 10/10 - Review of Wilco de Jong, submitted at (Dutch)
Johan Söderqvist voorzag de Zweedse horrorfilm Let the Right One In van muziek die zich in twee woorden laat omschrijven: ijzig en teder. De film verhaalt over de ontluikende vriendschap en later liefde tussen het zwaar gepeste jongetje Oskar en zijn nieuwe, mysterieuze buurmeisje Eli. Söderqvist combineerde baswaterfoon en synths voor de ijzige, desolate en melancholieke geluidssfeer die prima aansluit bij de met sneeuw bedekte buitenbuurten van Stockholm, waar dit verhaal zich afspeelt. Voor de tedere momenten koos Söderqvist voor akoestische gitaar, harp, piano en tal van strijkers. Deze tederheid is de kracht van het album. De instrumentaties hebben ervoor gezorgd dat de muziek af en toe bestempeld wordt als minimalistisch, maar in feite is de muziek eerder rustig dan minimalistisch.

Laat me beginnen met te vermelden dat er toch wel degelijk wat snerpende schrikeffecten in de muziek zijn te horen voor de verschillende horrormomenten: 'The Slaughter', 'Spotting a Victim', 'Virginia is Bitten', 'Virginia in Flames' en 'Lacke Dies' herbergen stuk voor stuk onheilspellende muzikale uiteenzettingen waarin vroeg of laat atonaliteit toeslaat. Met behulp van pizzicato strijkers en al dan niet elektronisch bewerkte percussie slaat de muziek toe. Al deze tracks zijn in feite niets meer dan een zeer consistent uitgevoerde griezelige context voor de gevoelige passages die de soundtrack zijn warme hart geeft.

Het fraaie hoofdthema van de film heet 'Eli's Theme' en het onderschrijft zowel verlangen als romantiek. Het is in de film voor het eerst op een gevoelige, en door de geplukte strijkers even op een kinderlijk lieve manier te horen in 'The Father', waarin de akoestische gitaar de hoofdrol krijgt. Het nummer 'Going Home' start met Eli's thema om te vervolgen met een prachtig staaltje ijzige en overdenkende 'underscore'. De track 'Eli's Theme' is een voluit romantische versie van het thema en wordt in de film pas ver naar het einde toe gebruikt om Oskars verval terug in eenzaamheid te onderstrepen.

Echt teder, gevoelig en simpelweg onvergetelijk is het thema voor Oskars verliefdheid. De spaarzame noten worden twijfelend gespeeld met piano en voorzichtig ingepakt in strijkers en bas waterfoon. Het thema wordt geïntroduceerd in 'Oscar in Love' en komt daarna enkele malen terug: triest in 'Death of Hakan' en daarna teder in 'Then We Are Together' en 'Eli Bleeds'.
De thema's 'Eli's Theme' en 'Oscar in Love' en het vriendschapsmotief uit 'Eli en Oscar' vormen samen de melodieuze, contemplatieve en emotionele kant van deze prachtige soundtrack.

Met de track 'Let the Right One In' worden de film en dit album prachtig afgesloten.
Een griezelig krachtige soundtrack die mij in ieder geval heel lang bij zal blijven.
Let the Right One In - 09/10 - Review of John Mansell, submitted at (English)
A vampire movie, so the score is all crash, bang, thud, atonal stabs. rasping growling brass and big percussion with cymbal clashes, right ? Wrong ! Composer Johan Soderqvist has created not only an atmospherically frightening score, but also at the same time manages to infuse poignancy and gentleness into the proceedings, so with one hand he puts the listener on edge and with the other he soothes and calms that same listener by introducing low key and understated levels of underlying tranquillity. This composers gift for melody is abundantly clear in the beautiful composition ELI’S THEME which is track number 3 on the compact disc, the cue begins with harp being underlined by layered and unobtrusive strings, these strings soon swell and bring to the fore a poignant and emotive theme, it is heartrending to the point of bringing tears to the eyes of the listener and creates an aire of what is near to serenity. Yes I admit that there are some pretty atonal sounding passages present within this score, but it still manages to stay musical rather than just a background noise. Examples of this type of scoring are demonstrated in track 6, HIDING THE BODY, where low foreboding strings are supported by from what I can deduce sparse use of synthetic sounds, that when combined create a resonance that is obviously atonal but at the same time has musical substance to it. This can be said of a number of cues on the compact disc, atonal in their make up but musical in their overall effect, the composer creates short but effective themes and leitmotifs, which catch one unawares and within a sea of at times quite disturbing, harrowing and complex compositions there comes from nowhere a piece that just melts the listener as in track number 8, OSCAR STRIKES BACK, this short lived cue is an adagio of sorts, beautiful, calming and emotive. As a fully paid up member of the Hammer Horror fan club, I suppose I have a fixed ideas about what Horror movie scores sound like, or at least what they did sound like, LET THE RIGHT ONE IN, bears no resemblance whatsoever to the frenzied scoring of James Bernard, or the near romantic compositions of David Whitaker, it is a horror score with body a horror score with direction and focus, it combines shadowy orchestral textures and colours with uplifting and beautiful romanticism and these fusions and combinations I for one think work extremely well, it is for me anyway one of the best horror scores I have heard in many years. This may not be everyone’s idea of a great soundtrack, but I do urge you to buy this CD, I think when you hear it you will be hooked by this composers approach and his stylish and emotive compositions.
Let the Right One In - 09/10 - Review of Maurits Petri, submitted at (Dutch)
Låt den rätte komma in, ofwel Let the Right One is een Zweedse film die vele prijzen won op vrijwel alle filmfestivals van 2008. De kwaliteit en schoonheid van de film werd op dit continent echter pas laat ontdekt, een bioscooprelease in Nederland konden de producenten op hun buik schrijven....de DVD-verkoop daarentegen ging als een trein.
Let the Right One in is een combinatie van intense horrorfragmenten, een kinderfilm en een baanbrekende thriller. Baanbrekend door het unieke cameragebruik, waarbij continu gebruik wordt gemaakt van een 'long focus'. Oftewel, je ziet complete scenes en alle gruwelijkheden van een afstandje gebeuren. Stiekem gebruikten de Zweedse filmmakers een rijk scala aan special effects. Deze zijn echter dusdanig goed gemaakt, dat je in 99% van de gevallen niet door zal hebben dat het uit de computer is komen rollen. CGI-katten, computerbloed en 'Harvey-Two-Face-effecten' zijn hierop geen uitzondering. Combineer dat met de adembenemende besneeuwde Zweedse landschappen en je houdt een van de beste films van 2008 over.

Johan Söderqvist, die al eens eerder het prachtige Brothers (Brødre) maakte, is terug en laat zien dat minimalisme ontzettend goed kan werken. De hele film door geen angstaanjagende standaard horrormuziek, maar de meest zoete klanken. Veel strijkers, Spaanse gitaren, harpen en een giga groot orkest werken het genre van de film enorm tegen. En toch zorgt het voor een unieke kijkervaring. Want bij een gruwelijke moord luisteren naar een 'bloedmooi' thema, met volle overgave gespeeld door het grote orkest van Stockholm, is niets meer dan bijzonder. Track na track weet Söderqvist te overtuigen, track na track laat hij een onuitwisbare indruk achter. Op enkele leegtes en stiltes na zal het waarschijnlijk niet lang meer duren voordat deze componist voor een grote internationale productie gevraagd zal worden.

Let the Right One in (Låt den rätte komma in) is een film die je gezien MOET hebben. Een spannende bloederige thriller, die de vampierenfilm een compleet andere wending geeft. Een aanrader van de bovenste plank, evenals de soundtrack van Johan Söderqvist!
Let the Right One In - 08/10 - Review of Gudo Tienhooven, submitted at (Dutch)
Een sfeervolle score voor een van de meest bijzondere films van 2008. Het Zweedse Let the Right One In blaast het vampierengenre nieuw leven in op een punt dat je dacht dat dit niet meer mogelijk was. De jonge outcast Oskar ontmoet het meisje (?) Eli die een vampier blijkt te zijn. De twee krijgen een band die zowel dubieus als ontroerend is. Er zijn voor een jeugdfilm opvallend veel bloederige momenten, maar het zijn juist de intieme en kleine scenes die beklijven. Componist Johan Soderqvist voelt de sfeer haarfijn aan en komt met muziek die de winterse beelden, de horror en de ontroering op die juiste subtiele wijze omlijsten. De twee hoogtepunten: Eli's Theme en Then We Are Together. Deze stukken bewijzen (vooral in combinatie met de beelden) dat tegenstrijdige muziek soms wonderen kan verrichten. In Let the Right One In verwacht je de gebruikelijke piepende strijkers en paniekerige koperblazers, maar juist tijdens huiveringwekkende fragmenten hoor je de gevoeligste tonen. Soderqvists werk is het ontdekken meer dan waard.

Other releases of Låt den rätte komma in (2008):

Let the Right One In (2012)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More