Ghost Rider


Colosseum (4005939678920)
Varèse Sarabande (0030206678925)
Movie | Release date: 02/13/2007 | Film release: 2007 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Ghost Rider3:16
2.Blackheart Beat3:06
3.Artistry in Death4:13
4.A Thing for Karen Carpenter2:01
5.Cemetary Dance5:31
6.More Sinister than Popcorn5:40
7.No Way to Wisdom2:15
8.Chain Chariot6:18
9.Santa Sardonicus3:36
10.Penance Stare5:26
11.San Venganza3:22
12.Blood Signature2:08
13.Serenade to a Daredevil's Devil1:53
14.Nebuchadnezzar Phase5:52
15.The West Was Built on Legends3:59
 58:36
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Ghost Rider - 03/10 - Review of Cohen Oat, submitted at (Dutch)
Met het voorjaar officieel begonnen komen ook de releases van verschillende grote titels steeds dichterbij. ‘Pirates of the Carribean; at World’s End’, ‘Shrek 3’ en ‘Spiderman 3’ zijn zomaar drie titels die alleen al op naam volle zalen zullen trekken. In de rij van laatstgenoemde, het zogenaamde superheldengenre, past Ghost Rider perfect, een van de velen superheldenfilms van de laatste jaren. Met titels als ‘X-men’, ‘Batman’, ‘Superman’, ‘Spiderman’, ‘The Fantastic Four’ en ‘V for Vendetta’ al reeds op de markt is het zaak om met almaar vernieuwende formules tevoorschijn te komen. In theorie zit dat er bij ‘Ghost Rider’ wel in. Een man die, tegen wil en dank, voor de duivel moet strijden om diens monopolypositie te verstevigen is een echte antiheld. Met zijn brandend skelettenhoofd heeft deze Ghost Rider dan ook nog eens geen plezierig voorkomen. Wanneer deze voorvechter van het kwaad dan ook nog eens gespeeld wordt door Nicolas Cage en zijn tegenspeelster de naam van Eva Mendes draagt, dan mag je een film met pretentie, een degelijke inhoud en een commerciële insteek verwachten.

Dat laatste is in alle hevigheid aanwezig en is direct de bottelnek voor de film. Alles is dusdanig bijgeschaafd dat de scherpe kantjes aan het verhaal, die de strip zo goed maakte, zijn verdwenen. Het levert een matte film op, met abominabele acteerprestaties, een vlakke regie en een met plotgaten, onwaarschijnlijkheden en simpliciteit doorspekt scenario. Het enige wat deugt aan de film zijn de speciale effecten die, zeker wanneer Cage verandert in de duivelse motorrijder, bij tijd en wijlen knap angstaanjagend zijn.

De muziek, waar het bij deze afdeling van Movie Machine over behoort te gaan, is van de hand van Christopher Young, de componist van wie we binnenkort de muziek mogen verwachten voor de derde en misschien wel laatste Spiderman. Young wordt, getuige zijn oeuvre, regelmatig gevraagd voor het schrijven van een horrorscore (zie: ‘Hellbound; Hellraiser 2’, ‘The Fly 2’, ‘The Grudge I & II’, ‘Exorcism of Emily Rose’ en ‘The Gift’), maar liet met zijn intieme maar helaas afgewezen score voor ‘An Unfinished Life’ en zijn prachtige score ‘The Shipping News’ horen dat hij ook tot iets anders in staat is. Met ‘Ghost Rider’ is hij terug bij zijn roots, maar of we daar als filmmuziekliefhebber blij mee moeten zijn is de vraag.

Ghost Rider’ opent met een akoestisch gitaarspel en enkele soundscapes maar deze worden al snel overstemt door koperblazers en een groot koor dat een thema ten gehore brengt dat dichtbij Young’s score voor ‘Hellraiser II’ ligt, met dien verstanden dat dit wel een zeer zwakke versie van dat duistere en meesterlijke thema is. De track duurt ruim drie minuten en bevat alle goede ideeën die de componist bij het schrijven van de score had. Direct bij de tweede track ‘Blackheart Beat’ gaat het echter al mis. Een vreemde combinatie tussen elektrische gitaar, violen en een koor dat veel te licht is voor de orkestratie brengen een thema voort dat bij de duivel hoort. Maar zoals ook in de film de duivel een weinig angstaanjagend figuur is wil de muziek hier ook niet echt vlammen, toch een vereiste bij helse muziek. ‘Artistry in Death’ is een voortvloeisel uit de thematiek van de vorige track maar ook hier blijft het een matte compositie.

‘A Thing for Karen Carpenter’ brengt even de souplesse van Young die we kennen uit zijn ‘An Unfinished Life’ naar boven, maar omdat het nummer zo kort is en het toch een ietwat ongepaste compositie is ten opzichte van de rest van de score, blijft hij nauwelijks hangen. Dat geldt ook voor de rest van de tracks die opgebouwd zijn uit dit of het duivelse thema. Er zit nauwelijks ontwikkeling in waardoor het al snel een continue brei van herhaling wordt. De voorlaatste track ‘Nebuchadnezzar Phase’ luidt het einde in met alweer een vrij rechtlijnige variant van het hoofdthema dat dan langzamerhand vervelend begint te worden. Het enige pluspunt aan de track is de orkestrale opbouw aan het begin. Voor de beste track van de score moeten we wachten tot de allerlaatste. ‘The West was Built on Legend’ kent een ijzersterke thematische opbouw die nu niet eens eindigt in matte rockmuziek maar echt een goede climax kent. De percussie, het koor en het orkest, eindelijk vormen zij een geheel. De enige nadelige consequentie die aan deze track verbonden is, is dat hij doet beseffen hoeveel beter de rest van de score geweest had kunnen zijn.

Of het uiteindelijke magere resultaat helemaal op het conto van Christopher Young te schrijven is, is moeilijk te zeggen. Een componist krijgt vaak een opdracht met duidelijke instructies mee waaraan zijn muziek moet voldoen, waardoor hij beperkt wordt in zijn muzikale en artistieke opbouw. Naar alle waarschijnlijk hebben die randvoorwaarden en invloeden van de geldschieters zijn tol geëist. Aan de andere kant, als dit het geval is, is het des te erger dat Young, die toch al jaren werkzaam is in Hollywood, niet wat meer is opgekomen voor zijn muzikale vrijheid. Hoe het ook zij, het advies dat geldt voor de score is idem aan dat van de film: mijden!!
Ghost Rider - 09/10 - Review of Tim Horemans, submitted at (Dutch)
Met enkele maanden vertraging is Ghost Rider dan toch in de bioscopen beland. Deze stripverfilming van de Marvel Comics reeks kreeg zeer slechte kritieken van de pers. Toch heeft deze film met Nicolas Cage in de hoofdrol het in de Verenigde Staten zeer goed gedaan aan de kassa's. Nicolas Cage speelt de rol van een stuntman die zijn ziel verkoopt aan de duivel. Componist van dienst is Christopher Young. Nadat hij in 2004 enkele scenes uit Spiderman 2 van muziek voorzag, is deze Ghost Rider zijn eerste film in het superhelden genre. Ik moet zeggen dat hij zich perfect van zijn taak gekwijt heeft. Na het rustigere The Shipping News, het afgekeurde Unfinished Life en het zwakke The Grudge is Chris Young helemaal terug. Vanaf de eerste noten zet hij onmiddellijk de juiste toon.

Dit bijna 60 minuten durende album van Varese Sarabande opent met Ghost Rider, het thema van de film. Dit duistere thema deed mij onmiddellijk denken aan Hellraiser II. Net zoals bij Hellraiser maakt Christopher Young ook hier weer op een sublieme manier gebruik van het koor. Terwijl de hoorns het thema van Ghost Rider spelen zorgt het koor voor een demonisch tintje. Naar het einde toe van deze track steekt de componist een tandje bij en wordt het tempo en de actie opgedreven. Dit is de aanzet naar wat nog moet komen want in Blackheart Beat en Artistry in Death gaat Young de actie toer op. Hij maakt gebruik van een electrische gitaar en drums om het biker gevoel van The Ghost Rider weer te geven en dit zorgt voor een zeer cool effect. Hij slaagt er in om geen chaotische boel te creëren, maar in de plaatst krijg je als luisteraar moderne klanken verweven in helse tonen van het symfonisch
orkest. Na al dit actie geweld neemt Young even een adempauze met A Thing for Karen Carpenter. Hij introduceert een tweede thema dat ingetogen op een akoestische gitaar gespeeld wordt. De rest van het album blinkt verder uit in donkere, dreigende muziek. De actiemuziek blijft centraal en goed opgebouwd door de geslaagde combinatie gitaren, drums, hoorns, percussie en koor. Gedurende het hele album wordt het koor gebruikt om het geheel meer apocalyptisch te laten klinken. Het koor staat niet echt op de voorgrond. Naar het einde toe veranderd dit, met het schitterend opgebouwde Nebuchadnezzar Phase en The West was Built on Ledgends. In deze laatste track trekt Young alle registers nog eens open. Hier hoor je het thema nog eens voor een laatste keer op een dreigende manier om dan het koor volledig op de voorgrond te plaatsen. In deze laatste anderhalve minuut zingt het koor hemelse klanken die hier en daar doorbroken worden door de hoorns die het thema spelen. Echt de ideale manier om dit album af te sluiten.

Het is lang geleden dat ik Christopher Young nog eens zo'n goede soundtrack heb weten schrijven. Ik moet wel meegeven dat deze soundtrack misschien niet de grote massa zal bekoren maar ik was er volledig weg van. Dit geeft mij in ieder geval goede hoop voor Spiderman 3 die Young dit voorjaar mag voorzien van muziek.
Ghost Rider - 06/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
The Hollywood obsession with making movies based on comic books shows no sign of abating if the current roster of productions is anything to go by. The problem now is that all of those comic books that nobody outside of comic book fandom has heard of are getting made into movies, with varying success. In fairness, if there's much less weight of responsibility or expectation riding on the production, the chance of a good film are perhaps higher (Hellboy, for example). Ghost Rider is not a character about which I know much beyond the advertising blurb; a motorcycle stunt rider sells his soul to the Devil to save his Dad and by night bikes about with a flaming skull instead of an improbably hirsute Nicholas Cage. As a kind of prelude to his big 2007 assignment, Spider-Man 3, Christopher Young is at the scoring stage.

One can guess that the darker edge to Ghost Rider was a good reason for the producers to pick Young for the job, mixing it with some of the flashiness required of the comic book genre. The three opening cues define the score's main elements. Rather curiously, the story has a western edge to it and so a bit of acoustic guitar is mixed in, notably in the opening and closing cues, but this is rather overshadowed by the grinding orchestral passages that are a heavy presence throughout. It was perhaps rather inevitable that any film about a biker would contain some rock and the charmingly titled Blackheart Beat duly delivers. Young goes for a grungy background of bass guitar and percussion so it bangs along in and out of the orchestral textures. The passages for chorus and orchestra are, rather predictably, the score's best features and tracks such as the improbably titled More Sinister than Popcorn hark back to the Hellraiser scores, before segueing into a bit more rock.

Gentle moments are few, but A Thing for Karen Carpenter is very pleasant and contains the score's best melody. Sadly its appearance is fleeting, this is not a score for subtle gestures. Indeed, its lack of subtlety is perhaps the biggest weakness; so many tracks seem to churn away, often with very thick orchestrations and the rock percussion is just overkill. Quieter cues such as Chain Chariot are considerably more effective, but the action is largely disappointing and there's quite a bit of it. Unfortunately, the melodic content isn't generally terribly striking, largely buried beneath the dense orchestration. I really wanted to like Ghost Rider as Young is a fine composer, but despite several attempts, it just feels rather hollow and unmemorable, not to mention headache inducing.
Ghost Rider - 06/10 - Review of Wilco de Jong, submitted at (Dutch)
Orkest, koor, "distorted" (metal) gitaren en metalbeats gaan hand in hand in deze filmmuziek. Een vrij zeldzame combinatie, en wel bewerkstelligd door Christopher Young. Young is het brein achter Hellbound: Hellraiser II, vandaar dat vergelijkingen met deze, evenzo diabolisch bedoelde score gemakkelijk gemaakt zijn.

Ghost Rider bevat een golvend hoofdthema, over een metal-achtige percussielijn. Het is helaas meer een motief, dat continu herhaald wordt, dan een melodie. In "Blood Signature" wordt dit thema eigenlijk het mooist gespeeld: beat-loos, sierlijk en ietwat triest tegelijk.
Zoals nu wel duidelijk is, bevat een aantal tracks metalcomposities ("Blackheart Beat," "Cemetery Dance" en anderen). Hoewel dit interessant had uit kunnen pakken, gaat het hier mis: alle metalcomponenten zijn veel te simpel! Grootmeester Young gooit zichzelf hiermee helaas te grabbel... Menig puberaal metalbandje, spelend in wat voor aanbouwgarage dan ook, zit op eenzelfde niveau. Zonde! Als je metal in een score gaat verwerken voor een dergelijk stripfiguur, dan kan die metalmuziek maar beter zo voluit grotesk en compromisloos mogelijk zijn!! Een gemiste kans.

"A Thing for Karen Carpenter," "No Way to Wisdom" en "Serenade to a Daredevil's Devil" zijn rustige, romantische tracks, waarbij de eerste en de laatste akoestische gitaarpassages bevatten. Mooi, maar weinig memorabel.
"Penance Stare" is een veel sterkere track. Dit nummer bevat duidelijk een berouwvol karakter en spreekt veel meer tot de verbeelding en de emotie.
De laatste twee tracks van het album zijn duidelijk orkestraal opbouwend en benaderen enigszins de verdiensten van Hellbound. De meeste Young-liefhebbers herkennen in deze nummers dan ook de beste passages van de hele Ghost Rider score.

Belangrijk detail: aan het begin van "More Sinister Than Popcorn" horen we een bombastisch koorstatement, regelrecht uit Hellraiser III - Hell on Earth! Deze soundtrack werd destijds door Randy Miller geschreven, die hiermee poogde een klein beetje in de buurt te komen van Youngs eerdere majestueuze Hellraiser-composities. En nu haalt Young zelf weer Randy Miller aan! Moet ik hier iets van denken? Hmmm...

Ghost Rider is wellicht een functionele score, maar niet erg sterk in melodie of metal-incorporatie.
Verwacht vooral niet de majesteit, gratie en glorie van Hellbound: Hellraiser II. Misschien pakt de ontvangst van deze soundtrack dan beter uit.

sardonisch = grijnzend; boosaardig spottend
Ghost Rider - 06/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
Ghost Rider is van muziek voorzien door Christopher Young en de muziek is in de stijl van de film, waarin Nicolas Cage z'n ziel aan de duivel heeft verkocht. Veel muziek past dan ook bij die insteek: demonische klanken. Niet aan mij besteed. Dat geldt voor de meeste van de 15 tracks.

Maar er zitten een paar juweeltjes tussen het puin.
En dat begint al gelijk met de titeltrack, met daarin een mooi thema wat groots gebracht wordt, compleet met koor. De vierde track 'A Thing For Karen Carpenter' is een prachtige intieme track met gitaar en rustige underscore op een mooie melodie.
No Way To Wisdom is ook een mooie rustige track, die vooral drijft op underscore.
'Penance Stare' is trage underscore waarin na 3 minuten een van de thema-melodieën boven komt drijven. Maar ondanks de traagheid is de track zeker niet saai.
Het hoofdthema komt weer naar voren in het mooie langzame 'Blood Signature', waarin ook het koor weer meedoet, maar er had iets meer variatie in mogen zitten.
De volgende mooie track is 'Serenade To A Daredevil's Devil', waarin de Spaanse gitaar de melodie vertolkt op rustige underscore.
Ook de laatste track mag er zijn. Hierin weer het thema, dat op een imposante manier wordt uitgewerkt en waarin het koor deze keer echt uitpakt. Samen met het orkest leidt dit vanaf 2.50 min naar de gezongen laatste finale, waarbij creepy geluiden deze keer geen afbreuk doen aan de muziek.

Kortom, een score met een groot deel aktie-suspence tracks die voor mij niet te beluisteren zijn. Daarnaast 6 prachtige tracks die in totaal een 9 verdienen, en mijn waardering voor het geheel toch nog op een 6 brengen.
Trailer:





Other releases of Ghost Rider (2007):

Ghost Rider (2007)
Ghost Rider (2007)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More