Death on the Nile


Hollywood Records 11/02/2022 Herunterladen
Film Filmfreigabe: 2022
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.The Trenches1:30
2.What About This?1:38
3.The Pyramids2:28
4.Bourgeois Nightmare2:00
5.The Newly Weds1:31
6.She’s Back2:04
7.A Single Bullet1:38
8.Immortal Longings1:11
9.Abu Simbel3:07
10.Come with Me3:28
11.Suspects2:00
12.One Last Cork2:27
13.Goodnight Jacks3:40
14.Alibi2:24
15.Someone Is Dead1:37
16.Inheritance2:49
17.You Killed Them3:39
18.Let Poirot Work1:04
19.One Final Interview3:13
20.Was Someone Hurt?3:03
21.I Wasn’t Thinking4:53
22.I Needed Him2:39
23.Perhaps3:16
24.The Cost of Love2:14
25.Death on the Nile4:54
 64:27
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Death on the Nile - 08/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
Toen in 2017 de film Murder on the Orient Express uitkwam kreeg je aan het einde van die film al de boodschap dat er een opvolger zou komen, namelijk Death on the Nile. En die opvolger kwam er, ondanks de Covid pandemie, die nog wel wat roet in het eten gooide. Desondanks verscheen de film begin 2022 in de bioscopen. En opnieuw was zowel de regie als de hoofdrol in handen van Kenneth Branagh, die ook nog medeproducent was, evenals o.a. Ridley Scott. De film is gebaseerd op het detectiveverhaal van Agatha Christie en was al eerder verfilmd in 1978, toen met Peter Ustinov in de hoofdrol van Poirot. De geheel in Engeland opgenomen film die zich vooral in Egypte afspeelt, is door de critici wat gemengd ontvangen en was geen daverend succes, maar ook geen flop. Wel lijkt er opnieuw een opvolger te komen.
Het verhaal begint na een flashback over Poirot's jonge jaren. Hij is dan in Londen, waar hij in een club zijn observaties bijhoudt. Zo ziet hij dat Jackie de Bellefort (Emma Mackey) verloofd is met Simon Doyle (Armie Hammer), terwijl ook haar vriendin, de rijke Linnet Ridgeway (Gal Gadot) arriveert. Een aantal weken later is Poirot in Egypte, waar hij zijn vriend Bouc (Tom Bateman) ontmoet, evenal zijn moeder (Annette Bening). Hij nodigt Poirot uit om mee te komen naar een trouwerij, die van nota bene Simon en Linnet. Zij vraagt Poirot vervolgens om haar te beschermen tegen de vijandige Jackie. Om aan Jackie te ontkomen gaat het hele gezelschap van genodigden aan boord van het rivierschip de Karnak...

Waar Branagh de regisseur is, daar is vriend-voor-het-leven Patrick Doyle vrijwel altijd de componist van dienst, en dat is bij deze film niet anders. Hun samenwerking begon al toen ze beiden 'tig' jaar geleden nog bij toneelmusicals van hun Shakespeare ensemble betrokken waren.
Voor deze nieuwe film, die overigens al in 2020 op de plank lag, heeft Doyle een vrij donkere score gecomponeerd, die een beetje in het verlengde ligt van zijn score voor de Orient Express. Die donkere kleuring is al gelijk in de openingstrack, die bij de flashback aan het begin van de film hoort, te horen. Het is een toonsetting die de hele score lang de muziek bepaalt.

Doyle heeft voor deze score een aantal nieuwe thema's gecomponeerd en het hoofdthema daarvan wordt in de tweede track gepresenteerd. Het is eigenlijk meer een motief van twee vlot aflopende noten en een derde noot in een hogere toon. De begeleiding bepaalt dan vervolgens de stijl van dat thema, door het in majeur of mineur te zetten, wat een duidelijk ander effect aan hetzelfde thema geeft. In 'What about This?' staat die stijl nogal in mineur, waardoor deze track een wat dreigende kleuring heeft. Dat is deels ook zo bij de derde track 'The Pyramids', maar daarin heeft Doyle het thema verder uitgewerkt en in een meer majeure setting geplaatst. Samen met de wat meer bombastische orkestraties en gebruik van gongs en bekkens is dit een indrukwekkende track.
Dat geldt ook voor 'Abu Simbel', waarin Doyle het thema nog iets verder uitwerkt en wat meer exotische klanken toevoegt, om de Egyptische couleur locale te verklanken. Zo gebruikt hij in deze track een koor van donkere mannenstemmen die iets van indrukwekkendheid toevoegen aan de omgeving van die scenes in de film. Ook de duduk krijgt hierin een rol, hoewel die niet zo opvallend is. Deze wat meer exotische kleuring komt in meer tracks terug, vooral in het wat mysterieuzere middendeel van het album.
Deze aangename stijl komt in meer tracks voorbij, maar met name de fraaie afsluitende titeltrack, die als een suite werkt en ook de andere thema's voorbij laat komen.

Een van die andere thema's is het mystery thema, dat bijna het omgekeerde is van het hoofdthema en in de meer dreigende en spannende tracks te horen is. Overigens is een deel van die spanning en dreiging ook te horen in een aantal tracks met weinig melodieuze muziek, die soms zelfs als minimalistische underscore werkt.
Daarnaast is er het liefdesthema, dat weer wel prettig melodieus uitpakt, ook al haalt Doyle hier nergens het melodieuze niveau van z'n wat oudere scores. Toch zijn tracks als 'The Newly Weds' en 'The Cost of Love' zeker bijzonder fraai en melodieus. Ook dit thema komt in enkele andere tracks terug.
Daarnaast zijn er nog een paar tracks die hier min of meer los van lijken te staan. Zo is in de track 'Bourgois Nightmare' alleen een solo piano te horen en dat is ook zo in 'One Last Cork', waarbij die laatste een prettig warme melodie laat horen.

Kortom, met zijn muziek voor de film Death on the Nile heeft Patrick Doyle een tamelijk donker klinkende score gecomponeerd. De score kent een paar themamelodieën of eigenlijk themamotieven, maar die pakken in de score als geheel goed uit en maken het tot een prettig beluisterbaar geheel. Toch is de score ruim voorzien van dreigende en vrij spannende muziek, die soms zelfs licht chaotisch kan zijn. De melodielijnen laten dan toch wel te wensen over en soms is de melodie wel heel erg beperkt. Ook het exotisch karakter komt slechts beperkt voor het voetlicht, met slechts enkele wat meer uitheemse instrumenten of het gebruik van stemmen. Maar het geheel van de score is prima beluisterbaar al vergt het een ruime eigen selectie om de krenten uit de pap te vissen. De waardering voor het geheel van dit album van meer dan een uur speelduur is toch een prettige 76 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr