L'Automobile


Decca Records 08/01/2021 Herunterladen
TV-Serie / TV-Film Filmfreigabe: 1972
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Correndo in automobile4:25
2.Per Anna1:18
3.Una donna sola2:11
4.Quattro ruote per essere libera4:42
5.Una donna sola (2a Versione)3:08
6.Correndo in automobile #24:31
7.Fuggire lontano3:51
8.Fuggire lontano (Alt. Take)3:52
9.Beat per quattro ruote0:50
10.La festa di sabato2:01
11.Fine del viaggio3:27
 34:16
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

L'Automobile - 06/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
Dit is de derde recensie van de vierdelige tv-filmserie 'Tre Donne' van Ennio Morricone.

Vorige: 1943: Un incontro
Volgens: Correva l'anno di grazia 1870

De Italiaanse film L'Automobile is voor het tv-station RAI gemaakt als derde deel van een filmserie over vrouwen, met steeds Anna Magnani in de hoofdrol en geregisseerd door Alfredo Giannetti, die ook het verhaal schreef en die de drie andere delen ook schreef en regisseerde. Overigens kwamen in Italië drie van de vier film op tv en de vierde in de bioscoop. De serie heet daarom formeel 'Tre Donne'.
Het verhaal van dit derde deel draait om Anna (Anna Magnani), een wat oudere vrouw, die als prostitué goed verdiend heeft. Maar ze heeft niemand om zich heen en hangt wat rond in cafés, waar men haar kent als 'de gravin'. Alleen Gigi (Vittorio Caprioli) is iets van een vriend, maar hij is een ritselaar en zeurt wat om haar heen. Van hem krijgt Anna rijles en als ze dan ook nog slaagt, omdat de examinator een oude klant van haar is, koopt ze een gele roadster en vertrekt naar het strand. Dan blijkt een auto echter niet alleen vrijheid te brengen, maar ook te kosten, al was het maar vanwege de files. Bij het strandhotel ontmoet ze een jongeman, die graag mee terug wil rijden naar de stad...

De muziek bij deze derde televisiefilm uit de vierdelige serie is van Ennio Morricone, die ook de muziek bij beide voorgaande delen componeerde. En evenals van de vorige delen is ook van de muziek bij dit derde deel onlangs een album uitgekomen. Verreweg het grootste deel van de muziek op dit album heeft ook al op een verzamelalbum van de 'Tre Donne' serie gestaan.

Morricone componeerde zijn muziek voor deze film in een opvallende stijl, die afwijkt van de andere delen uit de serie. Een groot aantal tracks heeft een nogal luchtige sfeer, een wat zomers karakter. Dat begint al gelijk met de openingstrack, waarin een vlotte melodie door piccolo, mandoline, xylofoon, keyboard-orgel en later solo viool wordt gespeeld, op een wat hippe underscore, met een lichte drumpercussie en waar strijkers een tegenmelodie spelen. De melodie spreekt overigens niet echt aan. Halverwege het album komt deze track in een iets afwijkende tweede versie terug, waarbij het zomerse karakter door de harp versterkt wordt.
De track 'Per Anna' laat een combinatie horen van getokkelde gitaar en mandoline, waarbij de mandolineklanken als tremolo's gespeeld worden. Een heel aardige track.
De mandoline wordt solo getokkeld in de track 'Una Donna Sola', op begeleiding van strijkers die in een wat vreemde setting spelen, waarin een soort dreigende ondertoon doorklinkt. De tweede 'Versione' van deze track laat naast de getokkelde mandoline nu ook de dwarsfluit de best wel fraaie melodie spelen.

De track 'Quattro Ruote per Essere Libera' is een wat vreemde track, waarin Morricone in een soort vlotte popmuziekstijl een elektrische gitaar nogal laat janken, wat duidelijk niet fraai klinkt, ook al is de begeleidende muziek van de strijkers best fraai. De drumpercussie geeft een stevige drive aan de muziek.
Een andere aparte track is 'Fuggire Lontano'. De muziek is hier dreigend of zelfs spannend, wat door de drumpercussie, de basloopjes en de grillige elektrische gitaarklanken versterkt wordt. Deze track is in de 'Alternate Take' versie niet echt beter toegankelijk, omdat de muziek hier een nog wat grimmiger karakter heeft. De percussie zorgt voor een stevige drive in de muziek, als in de film Anna op de vlucht is voor haar belager.

Een meer poppy karakter heeft 'Beat per Quattro Ruote', wat vooral door de drumpercussie komt. De muziek heeft een net iets te traag tempo. Het elektronisch orgel geeft de muziek een wat funky kleuring, wat ook geldt voor de track 'La Festa di Sabato', wat niet echt een feest is om te beluisteren, en zeker niet op zaterdag...
Het album sluit af met 'Fine del Viaggio', het einde van de weg. Dit is de enige wat meer klassieke Morricone track, waarbij een solo viool een mooie, wat tragische melodie speelt en begeleid wordt door de strijkersectie van het orkest. Halverwege neemt een hoornblazer het even van de violist over. Eigenlijk past deze track niet echt bij de rest van de score, die een duidelijk veel meer poppy karakter heeft, alsof Morricone deze track nog op de plank had liggen.

Kortom, met zijn muziek voor L'Automobile, de derde film uit de Tre Donne-serie, heeft Ennio Morricone een nogal hippe score gecomponeerd, die op zich vast heel goed zal passen bij de hippe sfeer in de film. De drumpercussie speelt in de score een grote rol, zowel om een zekere drive te creëren als om extra dreiging te genereren. Maar ook de elektrische gitaar komt regelmatig voor het voetlicht in een wat jankende stijl, die duidelijk minder aangenaam is. Een paar tracks hebben een luchtige kleuring en een paar tracks hebben een wat funky kleuring. Maar de afsluitende klassiek gekleurde track is verreweg de fraaiste, al past deze totaal niet bij de rest van de score. Het album krijgt daarmee een waardering van slechts 59 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr