Cellular


La-La Land Records (826924102527)
Film | Freigegeben: 2004 | Format: CD
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Opening/Abduction3:10
2.Going Shopping3:32
3.Making A Connection2:20
4.Freeing Ricky4:05
5.Mooney's Curious1:21
6.School's Out4:22
7.The Bait3:06
8.Epiphany/Bank4:02
9.LAX4:21
10.We're Going To Die2:11
11.The Pier4:09
12.Lost Connection/Dirty Cops4:42
13.Porsche/Simple Bio3:36
14.Police Station4:01
15.Fake Out2:12
16.Shoot Out5:42
 56:52
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Cellular - 07/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
Dit is de derde recensie in de John Ottman serie.

Vorige: Cruel Intentions
Volgende: Trapped

De Amerikaanse film Cellular is een thriller die geregisseerd is door David R. Ellis (Final Destination, Snakes on a Plane, Asylum), die vooral bekend is geworden als stuntman en stuntcoördinator voor een waslijst aan films. Het verhaal is geschreven door Larry Cohen, die ook achter het scenario voor Phone Booth zat. Beide films gebruiken dezelfde thematiek van de telefoon als terugkerend thrillerelement. De film is door de critici redelijk ontvangen en was eveneens redelijk succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om Jessica Martin (Kim Basinger), die in haar huis overvallen en in een zolderkamer opgesloten wordt. Ze vernielen de telefoon en de lijn, maar Jessica weet de telefoon toch weer aan de praat te krijgen. De nummerkiezer is echter kapot, waardoor ze zomaar iemand aan de lijn krijgt. Die iemand is Ryan (Chris Evans), die denkt dat het een grap is. Toch gaat hij naar de politie, terwijl hij haar aan de lijn probeert te houden. Dan hoort hij de overvallers op de achtergrond en beseft dat haar verhaal klopt. Maar bij de politie is het chaos, terwijl zijn batterij nodig bijgeladen moet worden, voordat de lijn wegvalt...

De muziek bij deze thriller is van John Ottman, die er een vol orkestrale score voor componeerde. Na goedkeuring van zijn demo-uitvoering op de synthesizer heeft Ottman zelf de muziek omgezet naar noten die de instrumentalisten van het Seattle Symfonie-orkest konden spelen, bijgestaan door Lior Rosner. Rosner heeft daarnaast nog wat aanvullende muziek gecomponeerd.
De muziek heeft een stevige kleuring met volle orkestrale klanken, die overigens meestal nogal grimmig klinken, maar toch ook vaak heel behoorlijk symfonisch zijn. Daardoor heeft de muziek wel iets meegekregen van Ottman's score voor The Usual Suspects.
De score maakt veel gebruik van koperblazers, die de muziek vaak een stevige drive geven en tegelijk zorgen voor een volle klankkleur. Daardoor geeft de muziek het gevoel bij een 'grote' film te horen. Tegelijk heeft Ottman de nodige typerende thrillerelementen toegepast, zoals dreigende pianoloopjes en chime-klanken, terwijl ook de percussie behoorlijk bijdraagt aan de dreiging en spanning, evenals beperkt de nodige geluiden en klanken die uit de elektronische trukendoos komen. Maar de echte spanning in de muziek komt toch van de strijkers en koperblazers. Daarbij heeft Ottman maar liefst acht hoornblazers, een drietal trompettisten en vier trombonisten ingezet.
Anderzijds is een deel van de muziek toch tamelijk vlak en melodieloos, met veel geluiden, effecten en korte solo's, en zou zo in een tv-serie uit die tijd passen.

Een apart element in de film is dat Ottman door z'n muziek heen de nodige speelse effecten heeft geplaatst. Zo horen we de tonen van een mobieltje in een paar tracks, waarbij Ottman deze tonen omgezet heeft in muziekklanken. Voor de corrupte politie heeft hij vervolgens sireneklanken ingebed in de tracks die om deze personages draaien. Die sireneklanken zijn dan vaak wel verdekt uitgevoerd, met andere klanken eroverheen.
De algehele klankkleur van de score is eigenlijk best heel redelijk, met goede arrangementen, die het thrillergehalte toch weten op te voeren. Die thrillerklanken zijn duidelijk minder plezierig beluisterbaar, maar zeker niet alle muziek heeft die spannende of dreigende kleuring. Soms is de muziek gewoon fraai, hoewel dat vaak vrij korte gedeelten van tracks zijn.

Het album opent met de track 'Opening / Abduction', die de centrale themamelodie neerzet. En die melodie is in de eerste helft van de track best fraai, waarna met het 'Abduction'-gedeelte de spanning flink wordt opgevoerd, met losse klanken, plotselinge trommelslagen en creepy geluiden.
De afsluitende track doet eigenlijk het omgekeerde en begint behoorlijk creepy, met allerlei onheilspellende geluiden en klanken, bijna-stiltes en jankende geluidjes. De laatste minuut valt dan de spanning weg en vormen de koperblazers en vervolgens harp en strijkers een mooie afronding.

Kortom, met zijn muziek voor de thriller Cellular heeft John Ottman een voor deze film prima score gecomponeerd. De muziek is veelal melodieus en goed beluisterbaar, al blijft het natuurlijk een thrillerscore met veel spanning en dreiging. Toch is het beluisteren van dit album geen straf, want er valt wel het nodige te genieten, al zijn het vaak toch wat korte elementen binnen diverse tracks. Slechts weinig tracks zijn door Ottman helemaal harmonisch melodieus gehouden. Veel tracks zijn dan ook vooral gevuld met muziek die de spanning en dreiging voelbaar moet maken. Maar door de plezierige dynamische stijl die Ottman hier gehanteerd heeft valt het beluisteren van deze score reuze mee. De waardering komt dan ook op een voor een thrillerscore heel behoorlijke 67 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr