The Mission
Music From The Motion Picture


Virgin Records 08/11/2004 Herunterladen
Film Filmfreigabe: 1986
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur Künstler/Komponist Dauer
1.On Earth As It Is In Heaven3:50
2.Falls1:55
3.Gabriel's Oboe2:14
4.Ave Maria Guarani2:51
5.Brothers1:32
6.Carlotta1:21
7.Vita Nostra1:54
8.Climb1:37
9.Remorse2:46
10.Penance4:03
11.The MissionEnnio Morricone & Ennio Morricone & His Orchestra2:49
12.River1:59
13.Gabriel's Oboe2:40
14.Te Deum Guarani0:48
15.Refusal3:30
16.Ascunsion1:27
17.Alone4:25
18.Guarani3:56
19.The Sword2:00
20.Miserere1:00
 48:37
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

The Mission - 08/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Britse historische film The Mission is geregisseerd door Roland Joffé (The Killing Fields, Fat Man and Little Boy, The Scarlet Letter), die er een groots epos van maakte. De film won diverse prijzen en staat ook hoog in diverse ranglijsten van religieuze films. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde geschiedenissen. In de media was men redelijk positief over de film, maar in de bioscopen kwam deze niet uit de kosten.
Het verhaal speelt zich af rond 1740 in Zuid Amerika. Een aantal Jezuietische priesters onder leiding van vader Gabriel richt in het oerwoud van Paraguay een missiepost op, met als doel om de inheemse stam van de Guarani te bekeren tot het christendom. Maar zij voelen daar niets voor en weigeren te luisteren naar die blanken. Zelfs binden ze een van de priesters op een kruis en laten hem van een enorme waterval storten. Ook Gabriel willen ze doden, maar als hij op z'n hobo speelt weet hij hen daarvan te weerhouden en zelfs een aantal te bekeren. Maar de Portugezen willen van de inheemse bevolking slaven maken en ook Gabriel's missiepost is niet meer veilig...

De muziek bij deze dramatische film is van niemand minder dan Ennio Morricone, die daarmee een van zijn meest meeslepende en indrukwekkende scores componeerde, met een magistraal hoofdthema dat wereldberoemd is geworden. Het album opent met de track 'On Earth as it is in Heaven', waarin dit bijzondere thema gepresenteerd wordt. Het thema wordt gebracht met een groot koor op fraaie orkestrale underscore. De vrouwenstemmen hebben in dit koor de leiding als tegenmelodie voor de themamelodie die op solo hobo gespeeld wordt. Het is daarmee een aparte luisterervaring, mede omdat de koorstemmen niet gewoon 'vlak' zingen, maar daar min of meer tribale uithalen tussendoor gooien.
Ook in de track 'Vita Nostra' komt de muziek op deze manier naar voren. Ook hier hoor je weer diezelfde koorklanken, waar doorheen de themamelodie meandert. Prachtig.

Het bijzondere hoofdthema komt voor het eerst voluit naar voren in de track 'Gabriel's Oboe', gespeeld op -hoe kan het anders- een solo hobo. Het thema is dan ook overal bekend als 'Gabriel's Oboe'. Het heldere geluid van de hobo speelt op een underscore van prachtige violen en de muziek werkt daarmee op een bijzonder krachtige manier en is elke keer weer werkelijk prachtig. Later op het album komt dit heerlijke thema nog een keer in een iets andere, maar even fraaie uitvoering terug.
Ook in diverse andere tracks op dit album horen we het thema terug, wat een fraaie consistentie aan de score geeft. En steeds weet Morricone de themamelodie zo te arrangeren dat het elke keer weer anders en bijzonder klinkt. In de titeltrack van de film wordt het thema op piccolo gespeeld, samen met een gedempte koperblazer, op een ingetogen underscore van strijkers. De paukenslagen die af en toe klinken, komen op momenten die alleen Morricone kan verzinnen, net iets naast de ritmiek van de muziek, wat een apart effect geeft.
Het subthema van dit hoofdthema komt op een heerlijke manier naar voren in de track 'Falls', waarbij dit op panfluit gespeeld wordt. Daarna loopt de muziek aan het eind naar een mooie climax. Vakmanschap en meesterschap!

Er zijn meerdere thema's in de score te horen, die allemaal bijzonder mooie melodieën hebben en op een erg aansprekende manier gearrangeerd en georkestreerd zijn. In de track 'Brothers' hoor je een ingetogen en aangename melodie die op de dwarsfluit wordt gespeeld, samen met een tokkelende gitaar, op underscore van strijkers.
Weer een heel ander thema komt in de track 'River' naar voren, waarin een koor in een staccato stijl een fraaie melodie zingt, begeleidt door een piccolo en strijkers. De zangstijl heeft iets tribaals, wat ook al in de openingstrack en in 'Vita Nostra' te horen was. Die tribale kleuring past Morricone vaker toe in de muziek op dit album.
Ook wanneer het (voornamelijk vrouwen-)koor zingt op een vrijwel solo manier, zoals in de tracks 'Ava Maria Guarani' of 'Te Deum Guarani', klinken die koorstemmen met een enigszins tribale kleuring. Deze beide koortracks hebben een stijl die past bij het religieuze karakter van de titels van die tracks en zijn daarmee fraaie aanvullingen in het geheel van de score.

Behalve deze bijzonder mooie en melodieuze tracks bevat het album ook muziek die vooral dreigend en spannend klinkt. De eerste daarvan is 'Remorse', waarin vooral grimmige klanken aangevuld worden met soms chaotische strijkers. Dat geldt ook voor 'Penance', waarin een donkere fagot een grillige melodie speelt, begeleidt door ongemakkelijke strijkers.
Vanaf de track 'Refusal' krijgt de muziek een spannender en vooral tribaler karakter. De melodieën verdwijnen en maken plaats voor spannende motieven en ongemakkelijke geluiden. Het tribale aspect wordt vooral door panfluitklanken gebracht, maar ook percussie speelt hier een behoorlijke rol. Soms is de muziek behoorlijk atonaal of regelmatig zelfs wat chaotisch en steeds behoorlijk grimmig en grillig.
Een track als 'Alone' klinkt bijna creepy door de vele stiltes die in de muziek vallen en steeds worden onderbroken door atonale klanken. Datzelfde geldt voor de track 'Guarani', die vooral uit geluiden bestaat, en waarbij alleen de incidentele panfluitklanken afwijken, die vaak ook nog op ver weg klinkende beperkte underscore gezet zijn, wat het effect van latente dreiging versterkt. Pas in 'The Sword' komt iets van het hoofdthema terug, maar de muziek blijft wat onaangenaam minimalistisch en spannend klinken.

De laatste track op het album verklankt goed wat de titel van de track 'Misere', ofwel 'Ellende', wil aangeven. De muziek is tragisch en eigenlijk een elegie, waarbij een jongenssopraan het subthema van het hoofdthema zingt, begeleidt door underscore van middentoonstrijkers en panfluitoprispingen. Een tragisch einde van de film en van deze score van Ennio Morricone.

Kortom, met zijn score voor The Mission heeft Ennio Morricone geschiedenis geschreven. Velen die de film zagen zijn naar de winkel gerend om de CD te kopen, zo'n impact had Morricone's muziek op deze film en op de kijker. Met wonderschone melodieën weet zijn muziek elke luisteraar in te pakken. Vooral het hoofdthema is magistraal en komt in de score regelmatig voorbij. Maar ook het tribale aspect van de film komt volop aan bod, in bijzondere koorklanken, panfluitgeluiden en percussie. Toch bestaat iets minder dan de helft van het album uit spannende en grimmige muziek, met veel atonale en donkere klanken, die soms zelfs creepy overkomen. Dat haalt de waardering voor het geheel flink omlaag, zodat die voor dit album uitkomt op 'slechts' 79 uit 100 punten.

Andere Veröffentlichungen von The Mission (1986):

Mission, The (1986)
Yo-Yo Ma plays Ennio Morricone (2016)
Mission, The (1986)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr