Die Another Day

GSCE Media Studies: Explain Madonna. Extra marks will be given for diagrams.
GCSE Music: Madonna hasn't written a good song since Vogue. Discuss.
First a confession. I'm not a great fan of Madonna's music and her continued success astounds me. She has written and performed some reasonable pop songs, but recent efforts such as Music and her dreadful version of American Pie have done little to convince me of her merits. It is unfortunate that she's probably the most famous star ever to write and perform a Bond song, but on the evidence here, this is clearly a bad thing. Die Another Day is simply dreadful, totally inappropriate, horribly arranged, offensively performed and lacking in every quality I associate with good music. You might not have liked Tomorrow Never Dies, may have felt Goldeneye was a bit feeble, but nothing will prepare you for the insipidness of Madonna's effort. And for the 20th Bond film on the 40th anniversary, what a way to celebrate. John Barry, please, please, please come back and show someone how it's done. We need you. I'll chip in if it's the money you're after...

After Madonna's effort, yet another remix of the Bond theme by the conspicuously untalented Oakenfold seems like a benchmark of quality, even if it isn't honestly any more interesting than some of the other contemporary arrangements. So to David Arnold's score. If Tomorrow Never Dies seemed like the exciting new era of John Barry on Valium, The World is Not Enough went a bit more techno and Die Another Day seems like the next logical step. Even more techno. The first couple of tracks are promising, some good uses of the Bond theme and plenty of brassy orchestra, Hovercraft Chase being an early highlight. After that it all goes a bit wrong. The World is Not Enough might have been heavy on the electronics, but there was usually some interesting component to the writing. Indeed, some of it was really very good indeed, Arnold had little motifs for his action cues, but now he's obviously become bored of inventing melodies and so just patches everything over with electronics, the action music simply clatters on aimlessly until it, well, stops.

One highlight, if only because it's jolly good fun, is Welcome to Cuba, a bit of exotic location music in the best Barry tradition. At least it has a funky theme, rather than a dispassionate barrage of keyboard players getting carried away, under strict instructions to drown out the orchestra if at all possible. Jinx Jordan, along with the romantic finale, Going Down Together (ho ho) have some nice homages to John Barry, but even they don't quite have the striking melody to stick in the mind for very long. Arnold's written some good romantic (such as it in Bond) cues before, but I think the lack of a song melody to use, seriously hampers Arnold's ability to come up with anything striking. His previous two efforts have had a song written by him and a melody to use, but here it just sounds like someone writing in the style Barry, but who doesn't want to run the risk of actually writing a theme.

Antonov is the final action blow out and while it has some exciting moments, it's essentially diffuse, never really growing in excitement. There are exciting patches, but little suggestion that it's going anywhere. The only noteworthy moments are where one of the motifs from The World is Not Enough makes an appearance and some generic imposing Russian choral music that is impressive by being loud and acoustic. A few good moments, but Arnold sounds like he needs a break from Bond, or at least someone to lock up his keyboards. This is a Bond score without a hook, without a melody to grab onto. Some composers can write a great score without a central theme, Bernard Herrmann made a career out of it, but Arnold really needs a melody to make his stuff interesting and that's where Die Another Day fails most conspicuously. My suggestion for the next Bond: Danny Elfman. Mission: Impossible was a great spy score with marvellous suspense and brilliant action, his electronics work is generally excellent, plus Elfman can pen a good tune. It won't happen of course, but Die Another Day seems like Bond music in decline. Depressing.

De die-hard James Bond fans kwamen huilend de bioscopen uit. Vele filmcritici wisten van ellende niet wat ze over deze Bond-film moesten zeggen. Regisseur Lee Tamahori liet met Die Another Day zien dat een overdaad aan special effects (met de tsunami als als dieptepunt) James Bond niet veel goeds deed. David Arnold probeerde ook bij de tijd te blijven en schreef daarom een hypermoderne versie van de bekende themes. Het 007-thema kreeg een hip jasje vol met up-tempo beats, vreemde geluidseffecten en allerlei muzikale liflafjes die het eindresultaat om zeep hielpen. De track On The Beach en Hovercraft Chase zijn dan nog wel vermakelijk, helemaal wanneer de elektrische gitaar uit volle borst dat oh zo heerlijke en bekende melodietje wegspeelt. In het te lange nummer Antonov verliest David Arnold compleet zijn richtingsgevoel in een rommelige en onrustige track, waar geen einde aan lijkt te komen. Daarbij zijn de overgangen naar steeds weer een nieuwe climax bijzonder irritant. Tel daarbij de toegevoegde 'moderne' beats bij op en je hoofdpijn begint migraine-achtig te worden. Die drumcomputer begint je als luisteraar dan ook behoorlijk op de zenuwen te werken. En dat is uiteraard zonde, want Arnold kan het zo goed. Dat bewees hij al met Tommorow Never Dies. Helaas slaat zowel de film, als de soundtrack de plank mis. Als troost kunnen we natuurlijk altijd na het beluisteren van deze belabberde soundtrack die heerlijke cd van Casino Royale van David Arnold in de speler stoppen, waarin de componist zich wel degelijk van zijn beste kant laat zien......en dat zonder elektronische drums!

Dit is echt een waardeloze Bond-score! Arnold bewijst weer eens dat hij een film-componist van niks is.
Na het drama van TWINE volgt hier een nieuw drama.
Een hoop herrie is het, met af een toe het bond-thema er door heen gemixt. Verder zijn er geen thema's te horen, zoals je die bij de Barry altijd wel had.
Arnold's fantasie is al na 1 Bond-film (TND) op!
Maarja het niveau van de muziek gaat een beetje gelijk met het niveau van de films. De laatste 2 bondfilms waren echt diep triest. Het zijn standaard actie-films geworden met waardeloze en onzinnige verhaaltjes.
Om verder te gaan met de muziek. De muziek van Arnold is nog als goed te beschouwen in vergelijking met het nummer van Madonna. Voor dit nummer heb ik gewoon geen woorden, verschrikkelijk gewoon. Dat ze uitgerekend voor Bond met zo'n slecht nummer moest komen... Over Paul Oakenfold zal ik het ook maar niet hebben, dit is gewoon cd-vulling. Moby's Bond Theme was geweldig, dit is pruts-werk!
Om toch nog met iets positiefs te komen. Er zitten ook enkele goede stukken tussen. "Hovercraft-Chase" is een goed nummer (jammer alleen dat je het in de film amper
hoort door de té harde geluidseffecten). Vooral het stukje vanaf 1 minuut 33 is erg goed en wordt veel te weinig gebruikt in de film (zit ook aan het eind van "Whiteout").
Daarnaast is "Welcome To Cuba" ook een goed en leuk nummer. Maar voor de rest is het niks.
Ik heb hem alleen gekocht om mijn bond-collectie compleet te maken (net als de film), maar ik vond het eigenlijk zonde van m'n geld.

Als we David Arnold moeten volgen, gaat het na twintig officiële Bond-films dan toch bergaf met Bond. Het Bond-cover-album 'Shaken and Stirred' en de score bij 'Tomorrow never dies' hadden bij de fans nochtans het beste doen verhopen, maar de negatieve evolutie die met de tweede score 'The World is not enough' al werd ingezet, gaat onverbiddelijk verder met deze derde Bond-score.
Arnold was er nochtans duidelijk op uit Barry op te volgen (getuige ook de laatste track op DAD, die net niet als Barry-plagiaat kan worden bestempeld) maar vergooit zijn kansen wat ons betreft met de overdadige en totaal irrelevante synthesizerkrullen, de fantasieloze melodieën (inderdaad, welke melodieën?) en kunstmatige beats, die het geheel degraderen tot een afkooksel van wat Bondscores in het algemeen ooit waren. Het doet wat te veel denken aan de begin jaren negentig zo populaire Spaanse dirigent Luis Cobos: als je met moderne middelen een klassieke sound wil oproepen, doe het dan radicaal maar verpruts het niet met drumcomputers en foute arrangementen. Dit is met andere woorden waarschijnlijk de slechtste Bond-score ooit.

Tja hoe moet je een recensie beginnen van een score die helemaal niets zinnigs te melden heeft, die niets speciaals aan het genre filmmuziek weet toe te voegen, die geen herkenbare thema's heeft en geen enkel moment van origineel gebruik van instrumenten kent. Hoe kun je uberhaupt iets nuttigs schrijven over het genre James Bond dat de laatste vijf a tien jaar net zo snel geëvolueerd is als de aarde in weet ik hoeveel miljoen jaar. Dat lukt niet getuige mijn tot nu toe geschreven woorden. Toch kan ik deze score waarderen, vooral vanwege zijn drukke entertainment gehalte, want dat ontbreekt er niet aan, ook niet bij de film. De muziek is zoals gezegd druk, overal heerlijk over the top en dat openingsnummer van madonna, ach je moet ervan houden, net als van de films. Nu ja, ik kan zeggen (en dat is waarschijnlijk het enige nuttige wat ik erover kan zeggen). I love James Bond

Laaiend enthousiast was ik na het besluisteren van Tomorrow Never Dies. David Arnold bleek DE perfecte componist te zijn om de oude Bond-muziek een moderne zwieper te geven en maakte er een robuuste en ronduit fraaie soundtrack van. Maar David Arnold lijkt bij Die Another Day ook een beetje moe te worden van het steeds maar recyclen en verdraaien van de aloude thema's. Na al het gegoochel werd ik een beetje blasse van deze cd en kwam ik tot de conclusie dat er misschien weer eens iemand ander moet komen. Arnold lijkt een beetje vast te zitten. Suggestie: Craig Armstrong of Danny Elfman.
Madonna heeft zich trouwens schuldig gemaakt aan de meest afschuwelijke Bond song uit de geschiedenis.

Een merkwaardige score...Bij vele filmmuziekliefhebbers heb ik de indruk dat deze score op alle mogelijke manieren wordt afgebroken....
Ik vind deze score niet beter of slechter dan de vorige, gewoon anders. Het geeft een ander geluid, voor mij klinkt het eigenlijk eerder frisser dan de vorige! En waarom wordt de Madonna-song zo afgebroken? Té veel vernieuwing misschien voor de mensen die toch o zo graag van John Barry hielden....?

ik heb die another day gezien en ik vindt dit een zeer goede film, en ik vindt dat hij zeker een 10 op 10 krijgt.
Deze film is een aanrader waard voor de mensen die dit nog niet gezien hebben.

De film is geweldig en ook de soundtrack. De soundtrack is typisch bond, je vergeet hem niet te vlug.