Memento


Film | Freigegeben: 2001 | Filmfreigabe: 2000 | Format: CD
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur Künstler/Komponist Dauer
1.Opening Titles/Polaroid Fades3:03
2.Motel Room/Arriving At The Derelict2:55
3.SnapshotRoni Size4:20
4.Focus On SightThievery Corporation3:40
5.StoneMonc3:16
6.Remember Me2:24
7.The Facts/Tattoos3:13
8.More Facts1:58
9.Treefingers (Extended Version)Radiohead4:45
10.All Is Full Of Love (Funkstorung Mix)Bjork5:23
11.Motel Room/Arriving At The Motel2:16
12.Leonard And Natalie3:37
13.Time For My Shot2:31
14.Losing Control/Tattoo Parlor3:34
15.First Cool HiveMoby4:50
16.Who Am IPeace Orchestra4:22
17.AmnesiaPaul Oakenfold4:37
18.Arriving At The Derelict/Jimmy1:41
19.Memento (Main Theme)6:52
20.Something In The AirDavid Bowie5:44
 75:01
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Memento - 05/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Amerikaanse thriller Memento is de eerste volwaardige film die Christopher Nolan schreef (in eerste instantie samen met zijn broer Jonathan) en regisseerde. Hij kreeg die kans op basis van een in eigen beheer geproduceerde film met amateurs (Following), die erg goed ontvangen is. Ook Memento viel bij critici en publiek erg in de smaak en was een groot succes, mede door de vraag in de film hoe je als kijker bepaalt wanneer iets geloofwaardig is of juist niet. De film kreeg vele prijzen en nominaties.
Het verhaal draait om Leonard Shelby (Guy Pearce). Twee indringers hebben kennelijk zijn vrouw vermoord, waarbij hij zelf terugwerkend geheugenverlies opliep en dat zelf niet meer goed weet. Om te kunnen blijven herinneren maakt Shelby overal polaroid foto's van en zet hij woorden en teksten op briefjes en laat hij ze tattoeëren. Zo probeert hij tegen z'n geheugenverlies in, om de moordenaar van z'n vrouw te vinden. De film werkt daarbij met een verhaal in chronologische volgorde in zwart-wit en een achteruit lopend verhaal in kleur. Het verhaal in kleur laat zien hoe Shelby steeds teruggraaft in zijn verleden via foto's en teksten en tattoo's op z'n huid, terwijl het verhaal in het heden daar dwars doorheen loopt en hij steeds dichter bij de oplossing lijkt te komen. Maar wie vertelt nu uiteindelijk de waarheid...?

De muziek bij de film is van David Julyan, die met regisseur Nolan op dezelfde school zat en al vanaf die periode met hem samenwerkte in de studentenfilmclub. En vervolgens ook bij hun amateurproductie 'Following'. Door het succes van Following rolde Julyan als vanzelf met Nolan in zijn eerste volwassen speelfilm.
Hij maakte een volledig elektronische score voor deze film. Bijna de helft van het album dat van de muziek voor de film is uitgekomen bestaat echter uit muziek van anderen dan Julyan.
Het album opent met een stukje gesproken tekst uit de film, over een hotelkamer waar het hoofdpersonage zich bevindt. Die tekst vervolgt nog een keer aan het eind van de tweede track en ook verder op het album komt nog een paar keer gesproken tekst terug. Op zich is dat eigenlijk best wel aardig, want het versterkt de sfeer van onheilspellendheid op een simpele en prettige manier.

De eerste track gaat na de tekst over in een elektronische underscore, die tamelijk melodieus voortkabbelt. Dat melodieuze komt gedurende de score regelmatig weer terug, waarbij Julyan's score voornamelijk uit een soort soundscape bestaat van allerlei geluiden en effecten, die voor een bepaalde sfeer moeten zorgen. Die sfeer is echter nogal wisselend. De ene keer is de sfeer een beetje mijmerend en melancholiek, vaak met een wat onheilspellende ondertoon. De andere keer is die sfeer meer dreigend en bestaat de muziek veel meer uit effecten en geluiden. De ene stijl wordt in de film bij de kleurenscenes van het achterwaartse verhaal gebruikt, de andere bij de zwart-witscenes van het chronologische verhaal.

Julyan's muziek is op zich best wel aardig, vooral de meer melodieuze delen van zijn score. De typische soundscape met veel meer geluiden en effecten zijn toch minder fraai om naar te luisteren, hoewel ze in de film goed zullen passen. Het is al langer geleden dat ik de film een keer op tv heb gezien en ik kan me de muziek niet meer herinneren.

Behalve de muziek van Julyan bevat het album nog een negental tracks van andere muzikanten. En dat zijn ook niet de geringsten in de wereld van de muziek, met Radiohead, Moby, Paul Oakenfield en David Bowie als bekendste namen. Hun negen tracks beslaan overigens ruim meer dan de helft van het album. Daarbij is alleen de afsluitende track van Bowie een echte
gezongen song, die in de film over de eindaftiteling te horen is. Andere tracks hebben wel gezongen woorden, maar die woorden zijn vaak beperkt tot die van de titel van de track. Niet al die tracks van andere artiesten zijn in de film te horen. Een flink aantal is zogenaamde 'inspired by' muziek.
De meeste van de tracks van die andere artiesten hebben een tamelijk funky karakter, terwijl de scoremuziek van Julyan dat nauwelijks heeft. Dat maakt die aanvullende muziek niet aantrekkelijk om naar te luisteren (tenzij je natuurlijk van meer funky muziek houdt). Ook Bowie's song heeft een lichte funky ondertoon, terwijl het wel een typische Bowie-song is.

Kortom, met dit soundtrackalbum van de film Memento krijg je een wat gemengde muzikale beleving. De tamelijk rustige muziek van Julyan's score kabbelt vaak een beetje voort, soms redelijk melodieus, soms nogal voorzien van geluiden en effecten. Julyan's muziek komt veelal rechtstreeks uit de synthesizer, wat die muziek vaak een wat etherische bijklank geeft. De andere tracks zijn eveneens vol elektronisch en veelal wat aan de funky kant. De waardering voor dit album is dan ook wat mager, met 53 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr