Secretary


Lionsgate Records (001509593672)
Film | Veröffentlichungsdatum: 08/10/2002 | Filmfreigabe: 2002 | Format: CD, Herunterladen
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur Künstler/Komponist Dauer
1.I'm your ManLeonard Cohen4:26
2.Main Title4:42
3.Feelin' free3:20
4.Snow Dome Dreams4:32
5.Bathing Blossom1:59
6.Seeing Scars3:32
7.Loving to Obey4:12
8.Office Obligations3:19
9.The Loving Tree2:08
10.Orchids2:44
11.Secretary's Secrets2:45
12.Chariots RiseLizzie West3:16
 40:55
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Secretary - 06/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Amerikaanse film Secretary is een erotisch geladen zwarte romcom met een serieus randje, die geregisseerd is door Steven Shainberg (Fur: An Imaginary Portrait of Diane Arbus, Hit Me, Rupture), die bekend werd met deze film. De film is door de critici erg goed ontvangen en naast vele nominaties won deze een flink aantal prijzen, vooral voor de rol van hoofdrolspeelster Maggie Gyllenhaal. De film was redelijk succesvol in de bioscopen en kwam ruim uit de vrij lage kosten.
Het verhaal draait om Lee Holloway (Gyllenhaal), die uit een wat vreemde familie komt en zichzelf in de maatschappij niet goed staande kan houden. Maar na een ziekenhuisopname leert ze zichzelf om te typen en solliciteert vervolgens bij een advocatenfirma. Daar komt ze te werken bij advocaat E. Edward Grey (James Spader) en doet alles wat hij vraagt. Ze krijgen een relatie, die een nogal sm-karakter heeft, waarbij zij alles doet wat hij vraagt. Maar Lee zoekt ook een meer gewone vriendschap, die ze vindt bij Peter (Jeremy Davies), maar die liefde valt nogal tegen en ze zoekt toch Grey weer op...

De muziek bij deze film is van Angelo Badalamenti, die er een wat sobere en weinig melodieuze score voor componeerde. Hij heeft meer gefocust op de sfeer en heeft dat ingevuld met zijn eigen typerende, wat dromerige klanken van piano, gitaren en elektronica, waarin veel galm verwerkt is.
De muziek is, zoals meestal bij Badalamenti, wat aan de langzame kant, met vaak rustig voortkabbelende muziek, die soms wat luchtiger en soms wat spannender getoonset is. Die variatie heeft hij in z'n arrangementen gegoten door regelmatig de instrumentaties aan te passen, waarbij een kleine aanpassing al een ander muzikaal beeld geeft.

De 'Main Title' opent de score en begint met lichte percussie, een basgitaar en een keyboard, waar naderhand een getokkelde gitaar en wat andere instrumenten bij komen, in een licht poppy arrangement, die op zich best heel aardig uitpakt.
De piano speelt in de score een belangrijke rol en een flink deel van de muziek wordt dan ook gespeeld op dat als piano ingestelde keyboard, samen met een als synthesizer ingesteld keyboard.
Regelmatig plaatst Badalamenti daar dan andere klanken bij, zoals lichte percussieklanken, gitaarklanken en andere geluiden, in vaak een arrangement die wat aan de jazzy kant is, met een lichte funky touch, en staat vaak in mineur.

In een aantal tracks verandert Badalamenti de kleuring van de muziek halverwege naar een iets andere stijl. Soms is dat zelfs een nogal soundscape-achtige stijl, met nagenoeg geen melodie. Daardoor geeft de score een wat onevenwichtige indruk, al zal het in de film zelf vast een goede functie hebben.
De muziek in een aantal tracks loopt nogal eens grote delen van de track lang in een en hetzelfde ritme en stijl door, waarbij melodie nauwelijks een rol speelt - hooguit zijn het motieven - en dat maakt die muziek toch wat eentonig en saai.
Een track als 'The Loving Tree' klinkt dan weer prettig opgewekt, met een heel behoorlijke pianomelodie, gecombineerd met keyboardklanken, gitaar en percussie, die een best wel zonnig sfeertje creëren. Maar daarna valt de muziek weer weg in tamelijk nietszeggende composities van piano en synthesizer, aangevuld met wat klanken en geluiden.

Het album opent met de song 'I'm your Man' van de bijzondere Leonard Cohen, die dit op zijn eigen onnavolgbare manier zingt, met een tekst die de film bijna op het lijf geschreven is, alleen zingt Cohen over de man die alles voor de vrouw van zijn dromen over heeft, terwijl in de film die rollen zijn omgedraaid.
Het album sluit af met de popsong 'Chariots Rise', die gezongen wordt door Lizzie West en dat is zonder meer een heel prettige song.

Kortom, met zijn score voor Secretary heeft Angelo Badalamenti een score gecomponeerd met een wat neutrale smaak, die soms wat jazzy kleurt, soms wat luchtiger is, maar vaak toch niet erg melodieus is. De score zal deels bedoeld zijn als invulling van sfeer in de film, maar dat maakt de muziek soms wat soundscape-achtig en soms is er een sterke underscore-kleuring, die wat aan de minimalistische kant is. Het gebruik van gitaren en percussie geeft nog wel wat smoel aan de muziek, maar het blijft wat mager. De beide songs waar het album mee begint en afsluit zijn eigenlijk nog de meest interessante tracks van het album. Die krijgt daardoor een waardering van 62 uit 100 punten.
Secretary - 06/10 - Überprüfung der Tom Daish, eingereicht am (Englisch)
Although he has written a large number of scores, I'm not terribly familiar with the music of Angelo Badalamenti. From what I've heard of his music, it tends towards the smaller ensemble and synths, more moody than tuneful, a heavy handed Thomas Newman. He is, of course, most famous for his music to the miniseries Twin Peaks (I have no idea what that was all about, I gave up) and has contributed to several of David Lynch's films as well, most notably The Straight Story, an atypical Lynch film that received a glowing score from Badalamenti. The Secretary is from director Steven Shainberg and stars James Spader and Maggie Gyllenhaal as the titular assistant. A sort of variant on Swimming with Sharks, the film hasn't received a widespread release, despite promising reviews and winning various awards. I must admit that it doesn't look like it ought to be very good, maybe the advertising killed it, not the first time that's happened to a good film.
Despite my limited exposure to his music, Badalamenti's score still isn't really much of a surprise. A mixture of drum kit, guitar, some synth pads, it's faux folksy atmospherics and although there's always a melody on hand, it isn't terribly noteworthy. Badalamenti is good at using his ensemble to create an interesting mix, but as mentioned above, it is similar to Thomas Newman, but Badalamenti is more forthright in his ideas with more obvious melody. There are some nice touches, Snow Dome Dreams starts with a lullaby that seems sweet, but also feels slightly cynical too. Most tracks are underpinned with percussion and these keep everything moving along, although the quieter moments are perhaps the most expressive. The second half of Seeing Scars is particularly effective as synth pads, piano and acoustic guitar combine for an atmospheric, but dramatically astute couple of minutes.

The album is bookended by songs performed by Leonard Cohen and Lizzie West, the former isn't really to my taste, but Chariots Rise is a nice folk/indy effort, only slightly marred by a slightly unflattering recording, West's voice just a touch too upfront. Pleasingly, they actually feel like they belong on the album and work well alongside the underscore. Film music does come in many different musical genres and this generally shies away from a more typical orchestral score, despite the occasional (quite probably synthetic) string passage, but remains an interesting alternative. As with many Newman scores, the mood and textures are likely to be remembered much more than the melodic content, but not entirely unsuccessful for all that.

Andere Veröffentlichungen von Secretary (2002):

Secrétaire, La (2002)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr