Shrek Forever After


Colosseum (4005939702427)
Varèse Sarabande (0030206702422)
Film | Veröffentlichungsdatum: 18/05/2010 | Filmfreigabe: 2010 | Format: CD, Herunterladen
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Once (More) Upon A Time1:59
2.Rumpelstiltskin3:30
3.Same Day, Every Day3:32
4.Shrek Signs The Deal 3:36
5.Rumpel’s Kingdom4:21
6.The Exit Clause2:36
7.Ogre Resistance1:50
8.“Din Din!” 0:28
9.Rumpel’s Announcement3:17
10.Planning The Attack2:10
11.Fiona Doesn’t Love Me 3:17
12.Deal Of A Lifetime3:04
13.The Main Event 1:49
14.Rumpel’s Defeat2:22
15.His Day Is Up2:43
16.Never Been Better1:31
 42:04
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Shrek Forever After - 09/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Amerikaanse animatiefilm Shrek Forever After is de vierde film uit de Shrek-serie uit de Dreamworks Animation studio's. De stemmen van de personages zijn opnieuw dezelfde als in de andere delen van de filmserie, waaronder Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz en Antonio Banderas. De regie was deze keer in handen van voormalig animator Mike Mitchell (Surviving Christmas, Alvin and the Chipmunks, Trolls). De film is door de critici wat mager ontvangen, maar was aan de kassa's van de bioscopen opnieuw een groot succes.
Het verhaal begint met een flashback, waarin Rumpelstiltskin bijna het koninkrijk FarFarAway in handen kreeg. Omdat dit misliep dankzij Shrek zit Rumpel vol wrok. Inmiddels hebben Shrek en Fiona een gezin, maar wordt Shrek nog steeds door iedereen bijzonder gevonden, waardoor hij nauwelijks een eigen leven kan leiden. Als hij daar op een dag erg boos over is, ontmoet hij Rumpelstiltskin, die hem probeert te paaien, met de belofte dat hij het weer goed kan maken. Alleen moet Shrek dan wel even een belofte tekenen dat Rumpel ook een dag uit Shrek's verleden mag wissen...

Zoals bij alle andere Shrek-films heeft Harry Gregson-Williams ook de muziek voor deze vierde film gecomponeerd. In deze vierde film is Rumpelstiltskin (ofwel Repelsteeltje in goed Nederlands) de kwade genius en hij heeft van Gregson-Williams z'n eigen dreigende en spannende thematiek meegekregen, die in verschillende tracks duidelijk aanwezig is. Dat maakt deze vierde score een wat donkerder gekleurde muzikale beleving dan de wat klassiekere voorgaande score Shrek the Third. Maar wees gerust: alle bekende Shrek-thema's komen in dit vierde deel ook weer voorbij.

Die wat spannender klank van veel tracks begint al gelijk bij de eerste inleidende track en neemt donkerder vormen aan in de thematrack voor 'Rumpeltilskin'. Maar ook 'Shrek Signs the Deal' is een track met een aparte en dreigende muzikale inkleuring, zoals een trillende viool of donker koper. In 'Rumpel's Kingdom' is de muziek groots orkestraal, maar blijft de dreiging over de muziek hangen, wat enerzijds erg aantrekkelijk klinkt, maar anderzijds moet die donkere dreigende kleuring je wel wat liggen. Wel houdt Gregson-Williams de muziek in deze track buiten het dissonante, waardoor deze avontuurlijke muziek in de langste track van het album best heel aangenaam is. En ook de licht raspende viool horen we regelmatig voorbij komen als een element van het kwaadaardige personage Rumpelstilskin.
In de volgende track komt die dreiging in alle hevigheid terug aan het begin, wanneer Gregson-Williams kort even stevige koorklanken ten gehore brengt. Maar naar het eind horen we een fraaie ingetogen versie van het Shrek-hoofdthema op piano met lichte underscore.

Toch is het lang niet allemaal donker en dreigend, want 'Ogre Resistance' is een avontuurlijke meesterwerkje, waarin allerlei stijlen elkaar afwisselen, maar waarin aangename orkestrale grootsheid de boventoon voert, met nobele hoornblazers boven het orkest uit, om af te sluiten met een fanfare.
Met 'Din Din' komt een hele korte, maar prettige wals voorbij en in 'Rumpel's Announcement' horen we een heerlijke melancholieke viool op underscore van strijkers in het eerste deel van de track. Dat melancholieke karakter komt versterkt terug in 'Fiona Doesn't Love Me', waarin ook een paar bekende Shrek-thema's voorbij komen.

De actiemuziek volgt vooral naar het einde van de score, met 'Deal of a Lifetime' als eerste, waarin prachtige vol orkestrale arrangementen en een verstild thema op piano het voor het zeggen hebben. Maar ook de wat meer dreigende actietrack 'Rumpel's Defeat' is een en al actiemuziek. De ene keer in mineur, dan weer in majeur, terwijl ook bekende Shrek-elementen voorbij komen. De vol orkestrale kleuring maakt er een intense track van die tot de meest uitgesproken van de score hoort.
De muziek in de track 'His Day is Up' begint ingetogen in een wat triestige stemming, maar wel met een aangename klank, om in de laatste minuut nog even stevig uit te pakken, met zelfs een dissonante uitbarsting aan het eind.
Het album sluit prachtig orkestraal af met 'Never Been Better', die daarmee een waardige afsluiter van de Shrek-filmserie en score-serie is.

Kortom, met zijn muziek voor Shrek Forever After, het vierde en voorlopig laatste deel van de Shrek-franchise, heeft Harry Gregson-Williams een uitstekende score afgeleverd, waarin alle elementen voor een aansprekend verhaal verwerkt zijn tot prima beluisterbare tracks op dit album. Uiteraard is dit een selectie van de muziek uit het geheel van alle scoremuziek, maar het is een prima selectie, waarbij de tracks ook nog een prettige lengte hebben. De muziek past uitstekend in het geheel van de filmserie, terwijl Gregson-Williams toch nieuwe elementen heeft toegevoegd en niet teveel leunt op de al overbekende melodieën uit de voorgaande films, misschien zelfs wel te weinig. De waardering voor dit album is dan ook een mooie 87 uit 100 punten.
Shrek Forever After - 07/10 - Überprüfung der Maurits Petri, eingereicht am (Niederländer)
Er zijn filmstudio´s waarbij niks van mindere kwaliteit mag zijn. Dreamworks is daar een voorbeeld van. Helaas sluipen er bij het miljardenbedrijf, waar regisseur Steven Spielberg flink wat aandelen heeft, vaak ook blunders in. Dit werd ook bij de animatie-afdeling flink gemerkt. Prequels en sequels werden namelijk niet altijd een succes. Shrek is zo´n reeks die te gemakkelijk uit ging van succes. Helaas, want Shrek The Third bracht niet het beloofde land. Sterker nog, er werd intern gesproken van een flop. In een korte periode moest Dreamworks Animation het gezonken schip vlot trekken en deed dat onder andere met How To Train Your Dragon...en Shrek Forever After. De animatiefilms werden vrijwel gelijktijdig geproduceerd, alleen kampte Shrek 4 nog met de nodige gaten in het plot en ontbraken er spannende personages. Met Shrek Forever After moeten we de vorige film over de groene ogre vergeten en weer volop genieten.

Bij een film met Shrek hoort een soundtrack van Harry Gregson-Williams, die inmiddels bekend staat als een van de betere componisten uit de Remote Controle kweekvijver. Helaas heeft de man dit niet altijd laten horen en lijkt al enkele maanden zijn inspiratie voor goede score helemaal kwijt te zijn. Met Prince of Persia doet hij een stap in de juiste richting, met Shrek laat de componist helaas weer flink wat steken vallen.

De soundtrack opent helaas te standaard met het alom bekende betoverende Shrek-thema. Spijtig genoeg heeft Gregson-Williams enkele tracks nodig om zichzelf te herpakken. Daarom is het eerst flink doorbijten met tracks als Rumpelstiltskin en Same Day, Every Day. Niet veel meer dan weinig zeggende en zeer beeld gerelateerde muziek. Goddank luidt Shrek Signs the Deal het tweede bedrijf van de score in, met vooral een zeer opvallende muzikale finale. Een combinatie van een gestoorde viool, opzwepend koper en violen klinken wel erg lekker en is muziek die we niet gewend zijn van Gregson-Williams. Pas weer enkele tracks later, Ogre Resistance om precies te zijn, weet de score te boeien. De tracks ertussen vergen enorm veel geduld. 'Din Din!' is een van de leukste tracks van het album. En helaas duurt deze maar 30 seconden. Gelukkig volgt Rumpels Announcement, een nummer wat vrij emotioneel begint en als bonus een prachtige vioolsolo meekrijgt. Voor het eerst bij een Shrek-soundtrack zijn er kippenvelmomenten. A la James Newton Howard werkt Gregson-Williams zich door de thematiek heen en laat het orkest prachtig tot zijn recht komen. En met Planning the Attack lijkt hij eindelijk weer helemaal genezen te zijn. Een prachtige track, waarbij de elektronische layer wonderschoon met het orkest samen klinkt. Op 1:00 ontvouwt er een nieuw heldhaftig thema wat we eigenlijk al in de eerste film hadden willen horen. Prachtig! En alsof dat nog niet genoeg is, weet de maestro met Fiona Doesn´t Love Me een traantje op te wekken. Emotioneel geladen, met prachtig spel van de strijkers en de piano. Stiekem is dit de mooiste track van het album. De tracks die volgen zijn vrij wild en actierijk, maar blijven steeds een tikkeltje te kort. Never Been Better is daarentegen een verdiende afsluiter voor deze laatste film van de Shrek-reeks.

En zo loopt de cd na net 40 minuutjes af en kunnen we de conclusie trekken. Dit is zeker (weer) geen hoogvlieger van Harry Gregson-Williams. Al laat Shrek Forever After samen met Prince of Persia: The Sands of Time wel een stijgende lijn zien. De wonden van vorige muzikale projecten worden hiermee steeds een beetje geheelt. Deze score laat helaas teveel steken vallen om uit te blinken tussen al het geweld. Kort gezegd bevat het schijfje teveel underscore of te slome thema´s, die veel luistergeduld eisen. Pas na een track of acht weet de muziek te boeien en laat de componist zich van zijn beste kant zien met ondere andere licht koorgebruik en elektronische muziek. Bedenk wel, met dat laatste is de man groot geworden. Shrek Forever After haalt nergens het niveau van de eerste soundtrack, waar John Powell nog aan meehielp, maar is zeker wel het luisteren waard. Hopelijk houdt Gregson-Williams deze stijgende lijn vast en komt er eens een masterpiece. We wachten het af!

Shrek Forever After - 07/10 - Überprüfung der Thomas-Jeremy Visser, eingereicht am (Niederländer)
Net als bij de films zelf is de vermoeidheid ook in de scores van Shrek te horen geweest. De eerste film, simpelweg Shrek genaamd, had een score om absoluut van te smullen. De thema's en motieven voelden fris aan, en meer dan eens werd er zelfs in de muziek een hint gegooid naar Disney. In Shrek 2, die Harry Gregson-Williams net als de twee delen erna zonder John Powell schreef, hoorden we indrukwekkende filmmuziek, maar door de armoedige uitgave moest gezegd worden dat de Soundtrack, met muzikale bijdrages van Tom Waits, castlid Jeniffer Saunders, The Counting Crows en David Bowie (daar is ie weer) eigenlijk veel interessanter was. Shrek The Third was...slecht. Er zat niet de frisheid en pit in die we kenden van zowel Gregson-Williams als de films.

Met Shrek Forever After maakt Harry Gregson-Williams veel goed. Na enkele mindere scores zoals X-Men Origins: Wolverine en The Taking of Pelham 1 2 3 weet hij met het heerlijke Prince of Persia en deze score weer in de buurt te komen van zijn torenhoge niveau in 2005. De muziek van Shrek Forever After is erg trouw aan de vorige drie delen. Thematisch en instrumentaal. Nergens zal u schrikken van On-Shrek achtige muziek, of thema's missen. Het Shrek-thema is inmiddels bij velen wel bekend, en maakt verassend vaak zijn opwachting op deze score. In verschillende vormen. Van vredig en (bij een gebrek aan een beter woord) 'sprookjesachtig' tot een intens trieste variant op piano.

Maar ondanks de thematische kracht en de lekkere motieven is het de instrumentatie die het meest opvalt dit keer. Want op dat gebied overtreft deze score zijn voorgangers ruimschoots. Vooral de combinatie elektronisch/symfonisch en het gebruik van de synthesizer moeten geprezen worden. Vooral in de emotionele finale (His Day Is Up) is dit goed te horen. We horen Shrek's thema als een intense pianosolo, en hier zitten stiekem toch wat effecten in, die dit stuk alleen maar goed doen. Ten slotte haalt Gregson-Williams ook nog eens uit met prachtig strijkspel, een finale van een filmserie als dit waardig.

Shrek Forever After is tegen alle verwachtingen in de meest originele Shrek-score geworden. Het is geen score om verslaafd aan te worden. Daar is zoals collega Petri al zegt, teveel underscore voor. Het is echter een onderhoudende score, die zowel in de film als uit boxen helemaal niet verkeerd klinkt.
Shrek Forever After - 06/10 - Überprüfung der Jason FLZ, eingereicht am (Englisch)
With the Shrek series finally being finished, one has to breath a sigh of relief. The first two films were lots of fun, taking mad swipes at the Grimm Fairy Tales and various Disney stories. That is, until the third film was released. A disappointment in almost every way, Shrek the Third was completely forgotten. Fortunately Shrek Forever After decided to put it's foot down and complete the series. Returning (for the last time) comes composer Harry Gregson Williams who had only started the series about 9 years prior in a collaboration with John Powell. The solo result here is interesting but not much else.

Unlike the previous scores, there is really no interesting thematic material. Even the main theme for Fiona (the serie's signature theme) is barely hinted at this time around. The only truly notable things to mention come in the Hans Zimmer knockoff cue 'Ogre Resistance' and the Danny Elfman styles in the second half of 'Shrek Sign The Deal'. Alot of the score suffers from lack of strong themes or any music remotely interesting. There is no real new motif for the villainous character Rumpelstiltskin. Sadly, the highlights of the score come whenever Fiona's theme appears. Occasionally Gregson-Williams does manage to crank out fun melodies ('Din Din', 'Planning The Attack') and interesting ideas that could have worked well. The last two cues, however, actually sound great and do a great job for the finale of the film.

Is Shrek Forever After a bad score? No. At times, Gregson-Williams does manage to have a little fun with the score. Unfortunately, that's the extent of this album. Most of the time, the music sounds like it was picked from a generic Gregson-Williams album. Not really bland but not exciting either.
Original Motion Picture Score
Music Composed by Harry Gregson-Williams
(Shrek 1, 2, 3, The Chronicles Of Narnia)

After challenging an evil dragon, rescuing a beautiful princess and saving your in-laws' kingdom, what's an ogre to do? Well, if you're Shrek, you suddenly wind up a domesticated family man. Instead of scaring villagers away like he used to, a reluctant Shrek now agrees to autograph pitchforks. What's happened to this ogre's roar? Longing for the days when he felt like a 'real ogre,' Shrek is duped into signing a pact with the smooth-talking dealmaker, Rumpelstiltskin. Shrek suddenly finds himself in a twisted, alternate version of Far Far Away, where ogres are hunted, Rumpelstiltskin is king and Shrek and Fiona have never met. Now, it's up to Shrek to undo all he's done in the hopes of saving his friends, restoring his world and reclaiming his one rue Love.

Composer Harry Gregson-Williams returns with a lush, magical score for the final chapter in the Shrek saga.

Andere Veröffentlichungen von Shrek Forever After (2010):

Shrek Forever After (2010)
Shrek Forever After (2010)

Soundtracks aus der Sammlung: Animation

Lion King, The (2011)
Il Était une Fois... L'Espace (2002)
ドラゴンハーフ (1993)
Astérix Chez les Bretons (1986)
Transformers: The Movie, The (1992)
Disney's Greatest Vol. 1 (2001)
Rock-a-Doodle (1992)
Disney Mélodies (0)
Missing Link, The (1980)
Ice Age (2002)

Soundtracks aus der Sammlung: Kids

Corpse Bride (2005)
High School Musical (2006)
That Darn Cat (1997)
Robots (2005)
Animal Farm (1999)
Beauty and the Beast (1991)
Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit (2005)
Cinderella (2005)
Lauras Stern (2004)
Pooh's Heffalump Movie (2005)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr