Star Wars Episode II: Attack of the Clones


Sony Classical (5099708996529)
Film | Freigegeben: 2002 | Format: CD, Herunterladen
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Star Wars Main Title and Ambush on Coruscant3:46
2.Love Theme from Attack of the Clones (Across the Stars)5:33
3.Zam the Assassin and the Chase Through Coruscant11:07
4.Yoda and the Younglings3:55
5.Departing Coruscant1:44
6.Anakin and Padme3:56
7.Jango's Escape3:48
8.The Meadow Picnic4:14
9.Bounty Hunter's Pursuit3:23
10.Return to Tatooine6:56
11.The Tusken Camp and the Homestead5:54
12.Love Pledge and the Arena8:29
13.Confrontation with Count Dooku and Finale10:44
 73:28
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Mitchell Tijsen, eingereicht am (Niederländer)
Star Wars, wie kent de films niet van George Lucas, maar hadden de films wel zo’n groot succes gemaakt zonder de prachtige muziek van Williams?

Toen John Williams begon met zijn 1ste Star Wars film had hij waarschijnlijk nooit gedacht dat er 6 zouden komen en dan zeker niet dat hij ze allemaal mocht voorzien van zijn klanken. De compositie van alle Star Wars films vind ik erg goed maar als we het op kwaliteit gaan bekijken wint deze. Want zo’n mooi liefdesthema heeft John Williams nog nooit gemaakt, ik ken wel wat romantische thema’s van films die hij heeft gecomponeerd zoals The Terminal maar deze is werkelijk de mooiste van allemaal. Het begint heel rustig en breekt na een tijdje open, echt geweldig. Vooral ook hoe mooi die strijkers erin zijn verwerkt en ik vind het echt een prachtig stuk. Vooral ook omdat er een klein donker stukje in zit en het dan uiteindelijk weer goed eindigt. Als je het mij vraagt is dit toch echt wel één van de mooiste composities van John Williams als het gaat over de Star Wars Saga.

Zoals ik hiervoor al zei vind ik dit de beste Score van Williams van de Star Wars Saga en dat komt dus mede door dat prachtige liefdes thema (Across the Stars). Maar aan 1 prachtige track hebben we natuurlijk niet genoeg er moet wel wat meer in zitten. En gelukkig stelt Williams mij niet teleur want de tracks na het liefdes thema zijn ook prachtig. Vooral ‘Love Pledge and the Arena’ is echt goed gecomponeerd en het loopt ook goed in elkaar over. Zo begint deze track met weer het liefdes thema wat je vaker hoort in bepaalde tracks maar op een gegeven moment draait de sfeer zich om in een duistere sfeer. En vooral die overgang heeft John Williams mooi in elkaar laten overlopen. Want zoals we al wisten is hij daar erg goed in, ik vond sowieso de actienummers erg geslaagd van alle Star Wars films. Bij bijvoorbeeld The Phantom Menace heb je ook goeie actietracks maar deze actietrack trekt wat meer aandacht. Daarom vind ik track 12 ook echt één van de mooiste actietracks van de Star Wars Saga. En als we het dan toch over de Saga hebben…

Nadat John Williams deel 4,5,6 en vervolgens 1 had voorzien van zijn filmmuziek was het tijd voor Attack of the Clones. Maar kon het wel zo goed worden als bijvoorbeeld de eerste Star Wars? Kon hij wel weer rustige tracks componeren, dat antwoord hebben jullie hiervoor al verscheidende keren gehoord, dat is namelijk:’ja’. Vele vinden Star Wars Episode 1 de beste muziek bevatten door dat spetterende thema (Duel of the Fates) maar ik vind het liefdesthema van deel II (het hoofdthema in die film) veel mooier dan Duel of the Fates. Ik vind die overgangen etc. zo mooi en dat miste ik een klein beetje in Deel I. Natuurlijk wil ik niet zeggen dat Duel of the Fates een slecht nummer is want ook dat is een nummer apart. Maar Williams heeft in elke film die hij voorziet van zijn muziek een sterk thema wat weer naar boven komt in verschillende tracks. Zo heeft hij dat kunstje ook hier weer geflikt en ik moet zeggen dat het niet verkeerd is, het heeft bij mij zelfs zo goed uitgepakt dat ik het de beste Score vind van dus de Star Wars Saga.

Om nou te zeggen wat het cijfer is voor deze score is verschrikkelijk lastig. Ik ken ook alle andere Star Wars Scores en ik vind het moeilijk om daarvoor een cijfer te geven. De eerste Star Wars score van Williams (A New Hope) was erg mooi, maar de klanken die je weer bij dit album hoort vind ik wat mooier. Maar dat andere is weer wat ouderlijke en dat is misschien ook meer Star Wars-achtig. Dus een cijfer geven vind ik erg moeilijk vandaar dat ik ook wachtte met een recensie schrijven bij dit album omdat ik niet wist wat het cijfer moest worden. Je zit dan te twijfelen tussen een 9 of misschien zelfs wel een 10…Maar wat kan je nou geven voor deze score. Ik vind het wel de beste score van de Star Wars Saga en misschien moet ik die wel belonen met een 10, maar aan de andere kant zijn de andere Star Wars scores ook zeker niet verkeerd en zou ik ze allemaal wel een hoog cijfer willen geven. Een moeilijke beslissing dus naar mijn mening maar ik heb uiteindelijk toch mijn besluit genomen om dit album van John Williams een 10 te geven. Het was niet makkelijk maar ik kan dan de andere scores een 8 of 9 geven en daar heb ik dan ook wel een goed gevoel bij (gelukkig). Die 10 is overigens dus mede door dat prachtige hoofdthema tot stand gekomen. Als hoofdthema is het erg geschikt maar dus ook als liefdesthema en waneer je dat kan componeren vind ik wel dat je een pluim verdient, en dat heeft hij (John Williams) weer bereikt. Als ener laatste score van de Star Wars saga had ik overigens ook niet anders verwacht van mijn favoriete componist ‘John Williams’ maar je weet het maar nooit…Misschien had hij géén inspiratie en had hij géén wilde ideeën voor het maken van weliswaar zijn 5e Star Wars film, maar gelukkig had hij dat wel en heeft hij een pracht score neergezet waar ik en misschien ook nog wel vele andere mensen tevreden mee zijn. Ik vind hem namelijk een beter iemand voor het maken van hoofdthema’s dan voor bijvoorbeeld de kleine tracks daarom heen. Ook de tracks die wat drukker zijn gecomponeerd door hem (de actietracks dus) zijn op dit album goed geslaagd en daar ben ik ook wel blij om. Want Williams maakt vaak de actietracks wat minder goed dat het hoofdthema maar hier mengt hij het hoofdthema in een paar actietracks wat heel erg goed uitpakt. Ik vind hem de ware componist voor de Star Wars Saga en ik ben ook blij dat ze hem genomen hebben, mede doordat wij steeds maar weer zulke goeie resultaten hebben gekregen van hem en mede voor zich zelf want hij is immers bekender geworden door het maken van de muziek van de Star Wars films. Nogmaals herhaal ik mijn cijfer:’Een 10’ en dat komt dus mede door die punten die ik hierboven al heb opgesomd voor jullie. Ik vind het jammer dat de Saga is afgelopen want zulke mooie scores van John Williams kan ik wel elke dag beluisteren, een top score is dit naar mijn mening en daarom is deze score…de ener laatste score van Star Wars toch zeker wel een 10 waard!
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Tom Daish, eingereicht am (Englisch)
After the crushing disappointment (as a film at least) that was The Phantom Menace here we are with the middle chapter of Anakin Skywalker's descent into darkness. The film itself promises to be more adult than the first prequel before things turn really nasty in Episode 3 when the bad guys come out on top. John Williams' first Star Wars prequel score didn't really survive terribly well in any format. The double CD was horribly edited and, well, so was the single CD, but at least was edited for what Williams perceived as the best musical experience rather than as it was in the film. It would seem that Attack of the Clones is more faithful to the film, but only viewing the film will assure most fans.

Unlike The Phantom Menace, Attack of the Clones boasts only one major new theme, the much vaunted love theme, Across the Stars (almost as naff a name as the film's own subtitle if you ask me). Williams, either through design or by default, has written a melody which to me at least, sounds like a mixture of The Force Theme (noble, minor key), Leia's theme (similar melody, but minor key) and a hint of Luke and Leia's theme in the end of the opening phrase. Obviously it doesn't copy any of these, but the connection is there. It is a very grand, but doomed Romeo and Juliet type effort which lacks the subtlety of the original character theme concert arrangements, with broad orchestration, lots of strings and horns playing together and not a lot of interesting counterpoint, although the turbulent middle section drives home the troubled aspect of the romance quite nicely.

The love theme doesn't quite dominate the score, but certainly crops up plenty of times, although given the concert arrangement reaches epic proportions quite early on, the impact of grander performances is somewhat lessened. There is no Carbon Freeze style blow out which the melody builds to throughout the score. Although Duel of the Fates was pretty aggressive, its impact was severely compromised by the choppy editing. It makes a token appearance during Return to Tatooine (rather a blink and you'll miss it type affair), but the action this time is aggressive, orchestra only. Things kick off in fine style with the chaotic, modernistic Zam the Assassin which does slightly lack the direction of earlier Star Wars action, but the sheer bravura of the writing and performance keep the tension sustained impressively. The much discussed electric guitar doesn't appeal to me at all since it really adds nothing to the texture and simply drowns out a few seconds of orchestra and percussion. However, the Tan Dun style minimalist percussion is a successful addition that which occasional leaves a solo percussion part as the orchestra darts in and out.

One of my biggest Phantom Menace gripes is that the quiet moments were simply tedious, fortunately Attack of the Clones has generally more pro-active scoring for dialogue scenes. I still get the feeling that Williams is attempting to avoid these parts being too thematic - fear of theme overdose perhaps - but they still move along and remain more engaging than before, even if they still aren't as interesting as one feels they ought to be. One particular highlight is Yoda and the Younglings featuring the loan appearance of Yoda's theme then a gentle choral passage that rather suggests the calmer parts of Barry's Lion in Winter, but still doesn't seem out of place.

The lengthy finale cues are hugely entertaining. The Arena is built around a march that is a great variation on the Trade Federation march from The Phantom Menace. It seems to be turning into an action cue, about to break into something less rigorous, but always pulls back to the main melody. Confrontation with Count Dooku sounds like a bit of an edit job with a marvellous high end choir and full orchestra motif to start out that turns into an ethereal soprano solo and then a full on burst of The Imperial March which to me, sounds curiously out of place. It isn't helped by being brief and then being followed by a brief return of the love theme before the end credits suite. It just seems too quick to be the actual final music from the film and certainly doesn't sound to be building up to the end credits which really just start with almost no warning, even if the edit from the love theme is perfectly acceptable.

The end credits are somewhat better thought out than The Phantom Menace's straight performance of the two concert arrangements, although the join from the main theme to the love theme isn't especially inspired. However, the brief quote of Anakin's theme then a double bass hint of the Imperial March to end is a nice touch. There are various different versions, but the European one contains an extra track, On the Conveyor Belt, a brief, but entertaining action cue. Some US versions contain CD-Rom extras and some the extra track, but don't play on CD-Roms at all in a copy protection scheme that seems to have annoyed many people. Oh, and there are several different covers. Shop around for what you want is the best advice really.

It lacks the dominant highlights of The Phantom Menace, but is a more consistent listen over all. I suspect only Howard Shore's effort for the second installment of Lord of the Rings will be better received in 2002, this is Williams doing Star Wars and while (for me at least) still not a patch on the originals, undoubtedly some of the best modern film scoring. I think we have to accept the fact that Williams' writing has evolved and he'll never write like in the good old days, but for his modern method, Attack of the Clones is a superb achievement. It is not as obvious thematic as its predecessors, but careful listening pays dividends although the numerous action highlights will thrill from the first listen. Another cracking Williams effort.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der Thomas-Jeremy Visser, eingereicht am (Niederländer)
Vergeleken The Phantom Menace was het relatief rustig rondom Attack of the Clones. De film gaat 10 jaar na het eerste deel verder, en Anakin Skywalker is nu een jonge Jedi-student, en zijn meester Obi-Wan Kenobi een volwaardig Jedi-ridder. Als het team gesplitst word moet Anakin de jonge maar daarom niet minder aantrekkelijke senator van Naboo, Padme Amidala beveiligen, terwijl Kenobi niet onderdoet voor Dick Tracy als hij een kloonleger, een afvallige groep sterrenstelses en een sithleerling ontdekt. Het zijn tijden waarin de republiek uiteenvalt, en onder leiding van de Jedi en kanselier Palpatine beleeft zij haar laatste stuiptrekken totdat alles alsnog uit elkaar spat in Revenge of the Sith.

De muziek, hoe kan het ook anders, is van topkwaliteit. The Phantom Menace was goed op zijn eigen manier, en bracht de Star Wars sfeer weer tot leven met enkele sterke thema's zoals dat van Anakin en de Republiek, maar waar we allemaal echt verslaafd aan raakten was het fenomenale Duel of Fates. Attack of the Clones is een verbetering op dit alles. Het is een wat meer gewaagdere score, en is niet zo speels of vrolijk als zijn voorganger. We krijgen enkele nieuwe thema's te horen. Het Separatisten-thema is zwaar, en is te horen na de Main Titles die wederom geweldig klinken. En dan hebben we het motief voor de termietenwereld Geonosis, wat eigenlijk hét actiethema van de film is. Allerlei soorten percussie worden door elkaar gegooid, en hier en daar horen we aanfluitingen naar zowel het Force-thema als dat van Darth Vader. Ook maakt Duel of Fates een korte maar indrukwekkende comeback, te horen in track 10.

Hoe mooi dit allemaal ook klinkt, het valt nogal in het niet vergeleken de grootste troef van de score. Across the Stars is het liefdesthema dat Williams componeerde voor Anakin en Padme. En het is zonder twijfel een van zijn sterkste thema's ooit, en een van de mooiste liefdesthema's die er ooit in deze muziekbranche zijn voortgebracht. Hoe slecht de dialogen in de film ook waren tussen de twee geliefdes, Across the Stars vangt ze op en maakt er iets prachtigs van. Weelderige strijkers en af en toe een uithaal van een hoorn, zo simpel kan het zijn.

Naast romantiek is er natuurlijk ook nog zinderende actie. Ook op dit level stelt Williams niet teleur. In Zam the Assassin and the Chase trough Coruscant horen we traditionele Williams-spanningsopbouw en hier en daar vlagen die je doen denken aan een Indiana Jones score, maar hierna laat Williams de percussie helemaal gaan in een 11-minuten durend spektakelstuk dat zelfs een elektrische gitaar bevat, iets wat laat zien dat Williams voor zijn maatstaven erg aan het experimenteren was. Jango's Escape is dan weer wat meer van de oude Williams, en heeft ook de klassieke opbouw: blazers met strijkers en ingebouwde percussie ertussen die slechts opkomt als de rest even wat minder speelt. Bounty Hunter's Pusuit zet de trend door, en vooral de blazers weten hier goed uit de verf te komen. Aan het einde wordt het wat rustiger, en als afsluiter beloond Williams ons met het thema van de Trade Federation, een aangenaam thema uit The Phantom Menace.

Maar de echte actie bevindt zich in Love Pledge and the Arena. We horen in het begin het Across the Stars stuk, dat zich enkele keren herhaalt om daarna groots af te sluiten. Dan begint de actie. Zware blazers domineren de rest van de speelduur, en brengen een rauwe variatie op het Separatisten thema ten gehore. De actie leeft, en wervelt, en zuigt je middenin de 'Dark Side'. Hoewel het grootste gedeelte te horen is tijdens de spectaculaire slag om de Arena,is er ook een stuk gecomponeerd voor Episode III. In Confrontation with Count Dooku and Finale horen we heel veel thema's langskomen. Een vrouwelijke vocal brengt het thema van de Sith, een variant op thema voor de Keizer ten gehore, en daar horen we dan, voor het eerst in de Prequels, een fantastische versie van de Imperial March. Een thema dat ondanks dat ondanks zijn 30 jarig bestaan nog steeds erg sterk klinkt. We gaan verder met een grootse versie van Across the Stars, en dan weer die heerlijke End Credits.

Met Attack of the Clones heeft Williams ons het leuke maar toch minder geslaagde The Phantom Menace doen vergeten. Hij bewaart de hiervan geslaagde motieven en thema's en laat ze in de twee vervolgen op de gepaste plekken horen. Maar Attack of the Clones staat toch vooral op zichzelf. Mede dankzij Across the Stars en de prachtige actiemuziek repareert hij de Star Wars sfeer, en voegt er enkele geweldige elementen aan toe. Dat zorgt voor een score die niet onderdoet voor The Empire Strikes Back.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der Wim Minne, eingereicht am (Niederländer)
Toen de film uitkwam in 2002, was ik 11 jaar. (dus 14 à 15 toen de saga eindigde)
En dat was de leeftijd waarop allerlei grote filmen een indruk op mij achterlieten: Harry Potter, Lord Of The Rings en natuurlijk (hoe kan het ook anders) Star Wars: attack of the clones. Als zesjarige leerde ik de films kennen, en Darth Vader liet altijd zo'n geweldige indruk op mij achter. Dus, ik was een fan van het eerste uur.
De film vond ik toen geweldig en geld nu nog als één van de beste films van de saga. Vooral omdat het zo'n kritiek punt is in het verhaal. Anakin's moeilijke opleiding, zijn verliefdheid op Padmé, in deze film komen de elementen terug die uiteindelijk zullen leiden tot de ondergang en de opkomst van het über geweldige personage, Darth Vader.
Ook de dood van zijn moeder laat het kwaadaardige kantje in hem opkomen.

En toen ik voor de tweede keer de grandioze opening van Star Wars in de cinema zalen hoorde schallen, bekroop mij zo'n typisch kippenvel moment, zoals alleen blockbusters je kunnen geven.
De hele film was voor mij top, ik vond hem geweldig.
Nog een reden waarvoor ik de film geweldig vond. Het schitterende (maar lange) gevecht op Geonosis, Yoda die verkondigt dat "the shroud of the dark side" gevallen is, de immense Clone Troops die hun sterrencruisers instappen... vol grootste momenten, iets wat bij zijn voorganger en opvolger minder was.

En natuurlijk, de geweldige muziek. Het nieuwe liefdesthema, across the stars geldt voor mij als één van de meest liefdevolle, tragische, droevige en emotionele tracks ooit gecomponeerd. Vooral de opbouw van de track. Eerst zacht, en er wordt langzaam opgebouwd naar een climax, echt geweldig. En als dan de muziek, het motief, losbarst, geeft het altijd zo'n geweldig effect. Vooral in Love Pledge/ the Arena (de eerste minuut) hoor je dit het beste. Dat was ook gewoonweg een geweldige scène in die geweldige film.

Jammerlijk is wel, dat deze track domineert. Je hoort deze track, en daarbij vergeleken valt de rest een beetje in het water. Maar, wilt dat zeggen dat de muziek heel slecht is? Neen, verre van. Williams spreidt hier zijn talent (alweer) tentoon, waarin hij echt wel de beste is. Hij schept een sfeer in zijn tracks, en kan die sfeer plots doen omslaan. Wederom Love Pledge/ The Arena is weer zo'n typisch voorbeeld. Eerst het emotionele Across The Stars, dan de gevechtscène in de Arena op Geonosis. Hij kan ook zijn thema's schitterend combineren, zachtjes in elkaar laten overvloeien, en dat hoorde je in zijn "oude trilogie" al, nu hoor je het in Attack Of The Clones.

En in Revenge of The Sith stelde hij wel teleur in zijn aftiteling. Waar de meesten onder ons de meest memorabele thema's van de saga verwachtten te horen, kregen we jammerlijk alleen het Luke and Leia Theme. Niet dat het slecht is, maar het zou zo'n geweldig stukje muziek opgeleverd hebben.
Wel, het lijkt of Williams meer moeite gedaan heeft voor Attack Of The Clones. Track 13, Confrontation with Count Dooku and Finale, is gewoonweg heerlijke muziek. Rond 3'00 barst het Darth Vader Thema los (The Imperial March) wat ik wel gemist had :P. Star Wars zonder dat thema is niet Star Wars voor mij. Onmiddellijk volgt daarop het heerlijke Across The Stars in volle glorie. Het huwelijk van Anakin en Padmé wordt hierbij voltrokken. Het blijft echt één van de beste, mooiste, droevigste en ga zo maar door ... tracks, thema of hoe je het ook wilt noemen, ooit geschreven. Rond 4'50 krijg je de typische heroïsche Star Wars Aftiteling.
Echt wel de moeite.

Deze Star Wars is niet alleen geslaagd qua film, maar zeker ook qua muziek. Kan deze soundtrack naast The Empire Strikes Back gaan staan? (naar mijn mening de beste van de saga :P) Dat niet, maar deze score is wel veel gevoelvoller, en minder bombastisch dan al zijn voorgangers. En als je dacht dat Williams hier mee al zijn kruid had verschoten, vergeet het maar! In Revenge Of The Sith krijg je Battle Of The Heroes, Anakin's Dream, een schitterende proloog (naar mijn mening de beste van de sage) Anakin vs Obi Wan, ...
Een verdiende 9!
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 08/10 - Überprüfung der Andreas Lindahl, eingereicht am (Englisch)
Star Wars returns and so does John Williams, of course. Although not as hyped as The Phantom Menace, the composers' score for Attack of the Clones has been awaited by many. So, how is it, then? Well, Williams certainly knows how to write his Star Wars music by now - the score for Attack of the Clones being the fifth. It's a genuine Star Wars score, complete with lots of brass fanfares, high, swirling piccolo flutes and exciting action writing. But compared to Williams' score for The Phantom Menace, the Attack of the Clones score is a little weaker. Or rather, it's not as entertaining as The Phantom Menace, but it is still a darn fine score.

The Phantom Menace had the mighty choir piece Duel of the Fates. Attack of the Clones, on the other hand, comes with an absolutely stunning love theme for Anakin Skywalker and Padme Amidala. It's allowed to shine in the second track on the CD, and boy does it shine! When compared to other themes and scores by Williams' this theme is like a cross between Hook and Nixon. Very lush with thick strings and brass and some typical Williams sounding harp arpeggios. Very romantic, as it should be since it is a love theme, but also quite sad and tragic. Apart from the extensive treatment it gets in the concert version it also shows up on many other occasions in the score, such as in "Anakin and Padme", "The Meadow Picnic" and "Love Pledge and the Arena", making Attack of the Clones the most romantic Star Wars score so far.

As for other themes, Attack of the Clones does not present anything new that's really worth remembering. The score, and the soundtrack CD does of course open and close with the classical fanfare, but that's all we get to hear of that well known little ditty. Duel of the Fates shows up a couple of times, although rather brief, and the same goes for the Imperial March. Joda's Theme is heard in "Yoda and the Younglings" and hints of Anakin's Theme (and the Imperial March) from The Phantom Menace closes the score, similar to the way Williams ended The Phantom Menace. But that's it really. I really think that Williams could, and should, have used the themes presented in the previous four films a little more. But what do I know really...? And who knows... maybe these cues have been left off the soundtrack CD?

The disc offers a nice balance between big action cues and more relaxed, laid back music. "Zam the Assassin and the Chase Through Coruscant" is an impressive eleven minute long action cue, which boasts some interesting writing for percussion. And electric guitar, unfortuntately. I say unfortunately because the sound of the electric guitar really doesn't mix well with the symphony orchestra. Especially not when the orchestra in question is performing Star Wars music. However, the guitar is only used in a couple of bars and the track is still one of the best the CD and the score have to offer. Ecqually good, or perhaps even better, is the action part of "Love Pledge and the Arena", an eight minute track that features some excellent and typical Star Wars music. "The Meadow Picnic", on the other hand, is very sweet and innocent, as is "Yoda and the Younglings" with its beautiful choir in the style of Hook.

All in all, Attack of the Clones is an excellent and solid Star Wars score by Williams. It's not a five star score - at least not like this, on a single disc as a standalone listen - but it's close. Now, I suppose the question everyone is thinking is "when will we get the complete score released, a la The Phantom Menace?"
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Boris M. Lecompte, eingereicht am (Niederländer)
Attack of the Clones, de tweede episode van werelds bekendste sciencefictionepos. Weer een nieuw stukje kan gelegd worden in de puzzel over het leven van de meest gevreesde persoon in het universum, Darth Vader. Ook voor deze film werd John Williams gevraagd voor het schrijven van de score en dat was weer een meer dan terechte keuze! Na al die jaren weet deze magistrale componist perfect hoe hij het Star Wars universum moet inkleden.

De soundtrack opent zoals gewoonlijk met het befaamde Star Wars thema. Wie het nu nog niet kent is niet van deze planeet…
De intro gaat over in ‘Ambush on Coruscant’, terwijl eigenlijk de muziek wordt gebruikt die we horen tijdens de landing van Obi-Wan op Kamino (iets later in het verhaal) en vervolgens pas die van de onderhandelingen die plaatsvinden aan het begin van de film. Het eerste deel is een vrij bombastisch geheel waarin strijkers, maar vooral koper de bovenhand nemen. Het tweede deel daarentegen is veel rustiger en subtieler aangepakt en heeft een sterk dreigend gevoel.

In het tweede nummer ‘Across the Stars’ horen we het liefdesthema uit ‘Attack of the Clones’. Een voortreffelijk uitgebalanceerd nummer met een hoog sentimenteel gehalte. Williams schreef een heel emotionele melodie die zich perfect integreert in de wereld van de Force, absoluut een pareltje op deze soundtrack.

‘Zam the Assassin and The Chase Through Coruscant’ is het eerste actienummer die we horen en meteen ook het langste, maar dat stoort helemaal niet. Deze track bevat meeslepende achtervolgingsmuziek met veel percussie en af en toe een elektrische gitaar. Nog meer actie krijgen we te horen in ‘Jango’s Escape’ en ‘Bounty Hunter’s Pursuit’. Zoals we van Williams gewoon zijn wordt er weer veel koper gebruikt om het nog krachtiger te laten klinken. Op het einde van ‘Bounty Hunter’s Pursuit’ worden we nog eens verwend met een bewerking op ‘The Droid Invasion’ uit ‘The Phantom Menace’, om van te smullen!

Nog een mooie variatie op een thema uit de eerste episode vinden we terug in de underscore track ‘Return to Tatooine’. Net na we het ‘The Force’ thema horen kunnen we nog eens genieten van een stukje ‘Duel of the Fates’, werkelijk subliem.

In ‘Love Pledge and The Arena’ krijgen we eerst een reprise van het liefdesthema gevolgd door de nieuwe aanvalsmuziek. Ook hier kunnen we spreken van een variatie, deze keer op het thema van ‘The Droid Invasion’ uit ‘The Phantom Menace’. Het bestaat uit veel koper en percussie die de marsmelodie versterken, echt zalig als je van bombastische filmmuziek houdt!

Om af te sluiten laat Williams ons genieten van een geslaagde bewerking op ‘The Imperial March’. Jammer dat deze versie niet nog verder uitgewerkt is maar dat ligt natuurlijk aan de scène in de film waarvoor deze muziek diende.
Leuk is de bonustrack 'On The Conveyor Belt' maar uiteindelijk kon dit evengoed opgenomen worden tussen de andere titels.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 08/10 - Überprüfung der Wilco de Jong, eingereicht am (Niederländer)
Voor The Phantom Menace bracht John Williams ons als signatuurmelodieën 'Duel of the Fates,' 'Anakin's Theme' en een motief voor de Trade Federation. Star Wars - Episode II: Attack of the Clones wordt hierin uitgebreid, en wel op een zeer aangename manier: 'Across the Stars' is het nieuwe hoofdthema en doet aan kracht zeker niet onder voor de thema's van episode I. Het is een weelderig romantisch thema, dat af en toe zelfs wat doet denken aan Gone with the Wind... Even wennen, omdat het geenszins bescheiden klinkt, maar nu, vijf jaar later, heeft het wennen plaatsgemaakt voor kippenvel!

Attack of the Clones is een combinatie tussen wat rustigere suspense-muziek, best wel wat opgewekt lieflijke passages (die John Williams sinds Hook nogal eens inzet... Harry Potter e.g.) en actiemuziek doorregen met lekker gejaagde motieven. Het is allemaal goed geschreven en gespeeld: niks mis mee. Maar de echte kippenvelmomenten zijn die momenten waarin bekende thema's worden verweven en net iets anders worden gespeeld of worden 'verbouwd' dan we gewend zijn. Een emotioneel hoogtepunt in 'Return to Tatooine': het Force-thema, dat dan foutloos overgaat in Duel of the Fates. Het eerste, met één noot per maat gespeelde, verschijnen van Darth Vader's Theme in 'The Tusken Camp' is nog zo'n voorbeeld. In 'Bounty Hunter's Pursuit' komt opeens het Trade Federation Theme terug, voluit martiaal: geweldig. Een aantal tracks eindigt ook met een scène-wisseling, een soort muzikale krul aan het eind van een track, die zeker genoegdoening geven.

De score sluit af met 'Confrontation with Count Dooku and Finale,' waarin het Force-thema, Darth Vader's Theme en Across the Stars subliem worden gebruikt om een finale en Star Wars-eindgeneriek te vormen die ver boven die van The Phantom Menace en Revenge of the Sith uitreikt...!

Stukken beter dan The Phantom Menace, deze score. En stukken rustiger dan Revenge of the Sith. Across the Stars is simpelweg een hoog-kaliber thema dat, zeker in combinatie met het Force-thema, de hele soundtrack draagt...

Track nummer 14 heet 'On the Conveyor Belt' en voegt weinig elementairs toe.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der Alfred Mok, eingereicht am (Niederländer)
Recensie 6: Star Wars 2.

Het 2e deel (of 5e deel) van de Star Wars reeks die me opnieuw in de stemming bracht.
Na het fantastische Duel of the Fates kwam er nu eindelijk een Love Theme voor de Star Wars Sage, en wat voor 1!

Met Across the Stars brengt Williams ons niet alleen liefde maar ook wat magie en meeslepenheid en dat is iets wat niet veel componisten hem na kunnen doen. Vooral de originialiteit van dat Love Theme vind ik voortreffelijk. Het gekke is dat Star Wars nooit een echt love theme heeft gehad. Je kan Princess Leia haar theme een love theme noemen maar dit is nou wat je noemt het Love Theme van Star Wars en daarmee maakt Williams niet alleen Alfred Mok blij maar ik denk heel veel mensen. Zo zaten er vast meer mensen te hopen op een Love Theme. Verder vind ik de film ook leuk maar niet zo aanlokkelijk als sommige scenes in deel 1. De film moet het echt hebben van de mooie muziek van Williams, en helemaal aan het einde van de film met die prachtige Imperial March weet ik gewoon dat Williams het opnieuw geflikt heeft.

Hoe die man dat steeds doet is me een raadsel, wel weet ik dat ik steeds meer van zijn nieuwe stijl muziek begin te houden. En uiteindelijk vind ik het misschien nog wel beter. Al gaat het niet om wat beter is etc. maar wat mooi is en wat bij de film past. Deze filmmmuziek past perfect bij de beelden en sluit genadeloos aan bij mijn fantasiewereld over Star Wars. Een welverdiende 9.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der Arvid Fossen, eingereicht am (Niederländer)
Star Wars, het beste aan de film is wat mij betreft steeds de muziek. Voor Episode 1 kregen we een verrassend experimentele score van John Williams. Attack of The Clones is echter een veel toegankelijker score geworden, veel lyrischer, duidelijkere en meer memorabele thema's. Attack of the Clones is meer een romantische score dan een actie score geworden. Centraal staat het nieuwe love theme, 'Across the Stars', dat op de cd in een concert arrangement staat en regelmatig later in de score terugkomt. Het is een ontzettend mooi thema, een van de mooiste van John Williams van de afgelopen jaren. De stijl sluit het meest aan bij zijn klassiekers van de jaren 80 en begin jaren 90. De actie tracks liggen minder in het verlengde van zijn eerdere scores voor Star Wars, de actie sequenties zijn hier donkerder en eerder dissonant. Hij gebruikt verder elementen als etnische drums en ritmes welke te vergelijken zijn met bijvoorbeeld Indiana Jones and the Last Crusade. Op deze editie staat een 14de bonus tracks, al is het me niet duidelijk dat dit om een special edition gaat zoals sommigen aangeven. Deze track is niet meer dan een actie score van zo'n 3 minuten, niet echt een must. Episode II is een emotionele en entertaining score geworden en sluit zich beter aan bij de latere episodes dan Episode I dat deed.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der Tijs Vanhulle, eingereicht am (Niederländer)
Een prachtig middenstuk in de eerste Star Wars Trilogie, waar je zowel het bombastische eerste thema van The Phantom Menace als de latere donkere zijde van de Revenge of the Sith kan in horen.
Het start met het bekende openingsthema, waardoor we onmiddellijk in de sfeer van het Star Wars gebeuren vertoeven. Daarna volgt ogenblikkelijk het hoogtepunt van de cd met Across the Stars. één van de betere songs van de hele Star Wars reeks!
Daarna loopt het goed door met The chase through Corusant, waarin je mooi de achtervolging kan meevolgen. De cd blijft doorgaan met goeie nummers, maar niet van hoogste klasse, maar wel goed om op de achtergrond te laten spelen. Alleen voor het laatste liedje luisteren we nog eens aandacht, want de grote finale is wel degelijk de grote finale.
Confrontation with Count Dooku is een prachtig stuk met de fantastische overgang naar het Star Wars theme en Across the Stars
Deze cd is top met enkele smaakmakelijke hoogtepunten!
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Peter Van Riet, eingereicht am (Niederländer)
Star Wars episode 1 was een tegenvaller vond ik, maar episode 2 is een stuk beter dan de vorige, kwalitatief ongeveer vergelijkbaar met "the empire strikes back". Waarschijnlijk komt dit omdat op het einde er een triomfantelijke terugkeer is van de "Imperial march", wat eigenlijk een anachronisme is, want dit thema was het belangrijkste thema van "Empire", en dit thema kwam helemaal niet voor in episode IV, wat dus pas eigenlijk na episode 1 komt, kan je nog volgen.... Er is vooral een thema dat nieuw is, dat centraal is: het love thema", wat erg mooi is, maar wat volgens toch wat te veel gelijkt op het thema van "hook"..... Wat spijtig is, is dat we eerst deze cd moeten kopen met ovolledige muziek, en dat waarschijnlijk binnenkort toch de volledige filmmuziek uitkomt. Laten we dan maar hopen dat dan de muziek eropstaat zoals Williams bedoelde, want zowat de helft van de muziek van de vorige film werd gemonteerd bij de huidige film...
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 08/10 - Überprüfung der Cohen Oat, eingereicht am (Niederländer)
Na de matige score voor de eerste episode mocht Williams het opnieuw proberen voor de tweede film. Ditmaal geen uplifting thema, maar een liefdesthema, Accros the Stars. Voor veel star wars fans misschien even wennen maar voor mij als muziekliefhebber is dit thema toch echt het mooiste thema van de 5 bestaande soundtracks. Het is dan weer liefelijk en dan weer duister.

Dit geldt ook voor de rest van de score die duidelijk veel beter en coherenter is dan de score voor de eerste episode. Thema's komen vaker terug, soms herkenbaar soms in een variatie, maar nergens wordt het eentonig. De finale van deze score is boeiend, vooral door het gebruik van het Darth Vader thema. Ook de end-credits zijn van een uitstekend niveau wat deze soundtrack een ruime voldoende laat scoren.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 08/10 - Überprüfung der Jeroen van Eden, eingereicht am (Niederländer)
Zowel Starwars Episode 1 en 2 vond ik allebij geweldig.
Naast zo'n visueel spektakel hoort natuurlijk ook een prachtige score. Ik vond die van Episode 1 al erg goed maar de muziek in Episode 2 is nog beter. Williams mag dan wel de wat rustige kant zijn opgegaan maar dat betekent nog niet dat de hele starwars feel weg is. Naast het prachtige Love Theme bestaat de score toch ook uit de wat heftigere orkestrale acties verwerkt met ritmische percussie. Ook al is deze score anders dan je zou denken blijft het toch een must have voor liefhebbers.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Onieman Soulman, eingereicht am (Niederländer)
Ik vind dit een van de beste muziek van John Williams; een fantasierijk, magische score. John Williams bewijst zich weer eens, met zijn majestueuze (of hoe je het ook schrijft) melodietjes, die hij als de beste kan. De liedjes zijn heel afwisselend, en past perfect bij de sfeer van de film. Meer kan ik niet zeggen. Zeker Across the stars (het liedje waar die jongeman en vrouw elkaar kussen) vind ik een kippenvelliedje.
+ magisch, fantasierijk, typisch John Williams, afwisselend.
- niets
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 09/10 - Überprüfung der jean-benoit clerget, eingereicht am (Französisch)
musique plus sombre que le premiers et aussi trés émouvant comme (across the star) qu'on peut l'entendre plusieurs fois dans le film. et j'ai bien aimé le marche de l'empire dans la fin du film qui va bien avec les images des troupes de clone devant les yeux de papaltine alias dark sidious. du grand john williams. bravo l'artiste
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der christopher blair, eingereicht am (Niederländer)
een goede soundtrack, af en toe speciaal voor een sw-score denk maar aan het gebruik van een el.gitaar in Zam the Assassin, een mooi lovetheme..hij heeft alles om te scoren maar toch weer mist hij nog een stukje magie dat in de orginele 3(anh,esb,rotj)wel zit...
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 02/10 - Überprüfung der the lord africanus, eingereicht am (Niederländer)
crap crap crap i.p.v. wat niveau in de muziek te steken gaan ze de romantisch rustige kant uit ...fout fout fout men gaat kijken naar star wars voor de special effects de schitterende battles niet voor ingewikkelde liefdesromance's.
Star Wars Episode II: Attack of the Clones - 10/10 - Überprüfung der Matys Mith, eingereicht am (Französisch)
Une B.O géniale. John Williams donne toujours le meilleur de lui-même à chaque B.O. John Williams est éternel!!!
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Nominee)

Soundtracks aus der Sammlung: Star Wars

Star Wars Episode I: The Phantom Menace (1999)
Star Wars (1989)
Star Wars: The Empire Strikes Back (1997)
Star Wars: The Return of the Jedi (1983)
Story of Star Wars: The Empire Strikes Back, The (1980)
Star Wars Episode VI: Return of the Jedi (2004)
Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back (2004)
Story of Star Wars: The Return of the Jedi, The (1983)
Star Wars The Ewoks: Caravan of Courage / The Battle for Endor (1999)
John Williams Conducts Music From Star Wars Saga (1997)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr