The Scarlet Letter

Met 'The Scarlet Letter' schrijf ik mijn 500ste recensie voor Filmmuziek.com!

Het verhaal van de film is gebaseerd op het boek met de dezelfde titel van Nathaniel Hawthorne uit 1850, maar het verhaal is sterk aangepast. Wel speelt het zich nog steeds af in de 17e eeuw in het noorden van de V.S. Hester Prynne (Demi Moore) komt als koloniste aan in Massachusets vanuit Engeland. Haar man zou volgen, maar lijkt te zijn omgebracht. Hester valt daarna voor de plaatselijke predikant en ze raakt zwanger. Vanwege haar overspel wordt ze gevangen gezet en wordt ze gedwongen om een rode letter 'A' op haar kleding te dragen. Dan verschijnt toch nog haar echtgenoot...

Elmer Bernstein kreeg aanvankelijk de opdracht om de score voor 'The Scarlet Letter' te componeren. Maar toen hij de score klaar had, werd deze alsnog afgewezen.
De producers hebben toen Ennio Morricone gevraagd de score te componeren, maar de proefopnames van zijn score werden ook afgewezen. Vervolgens is John Barry gevraagd om de uiteindelijke score te componeren. De afgewezen score van Bernstein is ook op cd verschenen.

Eigenlijk is 'The Scarlet Letter' de laatste grote score van Barry geworden. Er zouden nog slechts een paar scores volgen, samen met een aantal afgewezen scores, voordat hij de filmmuziek vaarwel zei.
De score voor deze film is een met een werkelijk meeslepend thema, in de stijl van 'Dances with Wolves'. Een prachtige melodie, die groots met violen op donkere blazerstonen wordt gebracht. De melodie is speels en harmonieus en heeft de hoofdrol in de score, want dit hoofdthema komt in veel tracks terug. Voor het eerst is dit kippenvel-thema te horen in de tweede helft van de openingstrack.
De score is onder te verdelen in twee helften. De eerste helft is het min of meer romantische deel. Hier presenteert Barry z'n fantastische hoofdthema en de daaraan gerelateerde subthema's. De sfeer in deze eerste helft is rustig en gedragen, waarbij Barry ook koormuziek toepast. Op het album staat als zesde track het Agnus Dei, gebaseerd op het Adagio voor violen van Samuel Barber. Dit is gezongen, wat melancholieke, muziek door een mannen en vrouwenkoor, waarbij beide koren prachtig tegen elkaar in zingen, zonder verdere begeleiding. Het is een indrukwekkende, maar wat tragische track en veruit de langste van het album.

In 'Love Scene' presenteert Barry weer zo'n prachtig subthema voor de liefdescenes in de film. Dit subthema heeft een wat melancholieke ondertoon, die de tragiek van die liefde benadrukt. De volle muziek van grootse vioolklanken, maakt dit tot een heerlijke track. Dit zelfde geldt ook voor een aantal andere tracks, die een wat tragische sfeer in de muziek hebben. Terwijl als het geluk weer komt, de melodie weer positief wordt en het kippenvel weer terugkomt.

Ook spannende tracks en dramatische tracks hebben vaak het thema als rode draad. Als de spanning toeneemt illustreert Barry dat vooral met donkere melodieën en zware percussie. Vanaf de track 'Dr Roger Prynne' speelt die spanning een stevige rol in de score, al is het hier vooral nog de toonsetting van een wat monotone melodie die de spanning maakt. Dat geldt ook voor 'An attempt at rape', die een zware melodie kent, met veel donkere strijkers en paukengeroffel.
Vanaf de track 'Up' zorgt vooral zware percussie voor de spanning. Dit heeft Barry goed gedaan, want die percussie klinkt heftig, terwijl de melodieën weer de themalijn volgen. Dat maakt van 'Up' een stoere track. Ook 'The Indians Attack' is zo'n heftige percussietrack, al spreekt de melodie daar minder aan.

De score sluit af met twee prachtige tracks, die beide het schitterende thema laten horen. Vooral de eerste van die beide zet met blazers een prachtige tegenklank tegenover de hoofdmelodie, waardoor dit er bovenuit klinkt. Geweldig.

Daarmee is 'The Scarlet Letter' een bijzonder fraaie score van John Barry geworden. Vooral de themamelodie in de romantische setting geeft echt kippenvel. Helaas staan een aantal tracks nogal in de mineur en liggen een aantal spannende tracks niet echt prettig in het gehoor. Toch is het geheel van de score een heerlijke luisterervaring en de afwisseling laat de mooiste tracks nog eens extra fraai uitkomen. De waardering komt dan ook op een mooie 83 uit 100 punten.