American Outlaws

In de afloop van de Amerikaanse burgeroorlog keren Frank en Jesse James, samen met de broers Younger, terug naar huis, als ze horen dat het Zuiden zicht heeft overgegeven. Thuis blijkt het dorp door de Noordelijke legers te zijn bezet. De lokale boeren worden gedwongen hun land te verkopen aan de spoorwegmaatschappij. De families James en Younger willen hun boerderijen niet verkopen, maar daarbij komen een paar spoorwegmensen om en de dader wordt opgepakt. De broers van beide families bevrijden hem, maar hun boerderijen worden in brand gestoken en moeder James vermoord. Een wraakactie tegen de spoorwegmaatschappij begint...

De muziek bij de film is gecomponeerd door Trevor Rabin, die nu niet direkt bekend staat om muziek voor western-films. Toch heeft de muziek zeker de 'touch' voor die van een western. Maar vooral heeft de muziek de handtekening van Rabin zoals we hem kennen.
De muziek op het album is op te delen in twee helften. De eerste helft bevat de mooie klanken zoals Rabin die perfect kan maken, met bijna bombastische melodieuze uitbarstingen en heel rustige, bijna gedragen klanken op gitaar. De thema melodie is weer een prachtige, met een bijna zoetige kleuring en dat thema komt gedurende de score nog een paar keer terug. Vooral in de track First Kiss wordt dit thema prachtig met een solo viool op mooie gedragen underscore verklankt. Om bij weg te zwijmelen.
Natuurlijk ontbreekt bij Rabin de stevige en snelle percussie niet. Menige track is daarvan doorspekt. Maar ook de elektrische gitaar komt volop aan z'n trekken, vaak op een manier die sterk aan Mark Knopfler doet denken. Bijzonder fraai.

De tweede helft van het album bevat het grootste deel van de spannende en dreigende muziek. En door die spanning en aktie-elementen zijn die tracks toch veel minder prettig beluisterbaar. Vooral ook omdat de mooie melodieën dan vaak ontbreken en met name het spanningseffect toegepast wordt. Voor de film is dat allicht nodig, maar om te beluisteren wordt het er dan niet beter op.
Natuurlijk komen ook in dit deel van de score erg fraaie stukjes voor, maar die zijn dan vaak omgeven door minder fraai spannings- of aktiegeweld. Dit begint bij de twaalfde track 'No Ma, No More' en duurt tot en met de laatste track.
Vooral die laatste track is een beetje een kater, omdat deze de score niet mooi afsluit. De track verdwijnt eigenlijk een beetje in het niets en dan is de score zomaar afgelopen. Er is geen mooi afsluitend hoogtepunt, die je het gevoel geeft naar een mooie score geluisterd te hebben. Een stevige misser.

Kortom, Trevor Rabin zet met American Outlaws een score neer die met de eerste elf tracks geweldig is. Daarna zakt de score eigenlijk als een plumpudding in elkaar en dat is erg jammer. De eerste helft bevat bijna alleen maar hoogtepunten, terwijl de tweede helft dat bij lange na niet bereikt. Een betere mix op het album was allicht handiger geweest. Met name de afsluitende track laat je toch wel een beetje met een kater achter, vooral omdat je dan al een heel aantal magere tracks gehoord hebt en je je de prachtige eerste helft niet meer realiseert. Toch geeft die eerste helft de score een enorme boost in de waardering, waardoor deze toch nog op een 8 uitkomt.