La 7ème Cible


Film | Freigegeben: 1984 | Filmfreigabe: 1984 | Format: Vinyl
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Concerto de Berlin7:04
2.L'Enfant et la Nuit1:41
3.Coup de filet1:10
4.Catherine's Pub2:39
5.L'Automate Romantique1:25
6.All Night Long2:42
7.La 7ème Cible3:21
8.Soir de Tourment1:52
9.Les Fillettes3:24
10.Menace sur le bonheur1:38
11.Chasse Royale2:10
12.Suspense2:10
13.La 7ème Cible (générique)1:43
 32:58
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

La 7ème Cible - 08/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Franse thriller La 7ème Cible (Het 7de Doelwit) is geregisseerd door de bekende Franse regisseur Claude Pinoteau (La Boum, L'Etudiante). Deze film was de laatste grote rol voor de bekende acteur Lino Ventura, die drie jaar later is overleden. De film kreeg heel behoorlijke recensies in de pers en was behoorlijk succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om Bastien Grimaldi (Ventura), die zich als journalist heeft toegelegd op het schrijven van boeken. Hij is gescheiden en woont alleen. Dan krijgt hij bedreigingen en wordt gemolesteerd. Hij krijgt anonieme telefoontjes en een auto-ongeluk. Dan moet hij ook nog met veel geld over de brug komen. Omdat de politie hem afscheept, besluit hij in z'n eentje op onderzoek te gaan en weet daarmee ver te komen...

De muziek bij deze thriller is van Vladimir Cosma, wat door sommige recensenten van de film apart is vermeld. En dat gebeurt meestal niet. Overigens vonden sommigen de muziek weliswaar opvallend mooi, maar minder bij de betreffende scenes passen. Toch heeft Cosma met z'n score kennelijk een opvallende emotionele lading aan de film weten mee te geven.
En dat blijkt al gelijk bij de eerste track van het album, het zogenaamde 'Concerto de Berlin'. Hier heeft Cosma een geweldige melodie gecomponeerd in een indrukwekkende instrumentatie, waarbij een solo viool, virtuoos gespeeld door Israëlische Ivry Gitlis, de leidende themamelodie speelt. Het concert bestaat overigens uit meerdere gedeelten, waarbij het tweede gedeelte een spannend arrangement is, met een heel andere, donkere melodie, die op vier minuten weer overgaat in het hoofdthema, maar nog steeds in een niet zo aangenaam arrangement. Pas rond de klok van 6:30 minuten komt het echte hoofdthema terug.
Cosma was net begonnen aan dit concert toen hij in het ziekenhuis belandde met een gescheurde maagzweer. Maar de producent kreeg het voor elkaar dat Cosma naderhand een aparte kamer kreeg en een keyboard bij z'n bed, waar hij alsnog het concert afgerond heeft. Het stuk heet 'Concerto de Berlin', omdat de film zich deels in Berlijn afspeelt. Vervolgens is het door de Berliner Philharmoniker uitgevoerd.

De prachtige themamelodie komt vaak terug op het album, maar dan in duidelijk andere arrangementen. In 'L'Enfant et la Nuit' begint dit thema ingetogen op een klarinet, waarna langzaam het orkest erbij komt. Ook dit is een erg mooie track.
In 'L'Automatique Romantique' is het thema te horen in de vorm van een speeldoos, wat op zich heel aardig en zeker ook creatief is.
De titeltrack laat uiteraard ook het prachtige thema horen in een vrij stevige, mooie orkestrale uitvoering, compleet met drumpercussie en elektrische gitaar.
'Soir de Tourment' brengt het thema in een nogal trage en dreigende uitvoering, die duidelijk niet zo fraai is. Ook in 'Menace sur le Bonheur' komt het thema terug, zelfs in een fraaie vioolpartij.
En uiteraard komt het thema ook terug in de afsluitende aftitelingstrack, en dan opnieuw in de prachtige vol orkestrale uitvoering met Ivry Gitlis op z'n viool, die de solopartij speelt. Het album sluit daarmee op een bijzonder aangename manier af.

De film is een thriller en een aantal tracks hebben dan ook die spannende kleuring die de suspence van de film moeten versterken. Dat hoor je in tracks als 'Coup de Filet', 'Soir de Tourment', 'Menace sur le Bonheur' en 'Suspence', die overigens een enkele keer best goed in het gehoor liggen. Maar ook het concerto kent een behoorlijk spannend middendeel.

Het album bevat een paar tracks die nogal afwijken. De eerste is 'Catherine's Pub', waar een heel aardige melodie solo op piano wordt gespeeld. De track 'All Night Long' is een song in een vijftiger jaren rock'n roll stijl, die gespeeld en gezongen wordt door een onbekende band. De hoes vertelt er niets over en ook via het internet heb ik hier niets over kunnen achterhalen.
'Les Fillettes' is een luchtige track, waarin een mens het fluiten voor z'n rekening neemt. De track heeft een lichte jazzy kleuring. Heel iets anders hoor je in 'Chasse Royale', wat eigenlijk een typisch klassieke wals is met een mooie melodie en een fraaie barokke orkestratie met veel strijkers en houtblazers.

Kortom, met La 7ème Cible heeft Vladimir Cosma een erg fraaie score gecomponeerd voor deze thriller. Het prachtige thema is op z'n mooist als dit voluit door het orkest en de solo violist gespeeld worden, maar ook in andere uitvoeringen komt het thema op dit album soms prachtig naar voren. De typische thrillermuziek steekt daar dan toch wat schril tegen af en is duidelijk minder aangenaam. Een paar andere tracks vallen nogal uit de toon. Sommige daarvan, zoals de rock'n rollsong, vallen nogal tegen, maar andere zijn weer erg fraai. Daarmee is het een wat gemengde score geworden, waarin het hoofdthema duidelijk de boventoon voert. Die trekt in diverse uitvoeringen de waardering op tot een fraaie 79 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr