La Dérobade


Film | Veröffentlichungsdatum: 20/07/2009 | Filmfreigabe: 1979 | Format: Herunterladen
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur Künstler/Komponist Dauer
1.La Dérobade5:00
2.Marie et Maloup2:06
3.Gérard2:15
4.Le Maniaque3:02
5.Manège St Louis2:29
6.Solitude2:12
7.Le Premier pas3:04
8.Thème St Louis3:28
9.Je n'ai pas dit mon dernier mot d'amourNicole Croisille4:05
 27:40
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

La Dérobade - 08/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
De Franse film La Dérobade is van regisseur Daniel Duval, die zelf ook een van de hoofdrollen speelt.
Het verhaal draait om Marie (Miou-Miou), die verliefd wordt op een man, die naderhand blijkt een pooier te zijn. En hij wil ook Marie in de prostitutie hebben, zodat ze geld kan verdienen om zijn schulden te kunnen afbetalen. Zo belandt Marie in de ellende van de prostitutie. Maar als ze genoeg vernederingen te verduren heeft gekregen, probeert ze toch uit het milieu te komen (vandaar de titel)...

De score voor deze film viel me al op toen ik de film ooit in de bioscoop gezien heb en ik wilde toen al de score bemachtigen. Uiteindelijk vond ik het thema van de film op een LP met panfluitmuziek van de toen beroemde Gheorghe Zamfir en heb dit grijs gedraaid.
Inmiddels heb ik vele tientallen scores van Vladimir Cosma, de componist van de score van La Dérobade, waarvan ik de komende tijd een aantal zal gaan recenseren.

De score opent met het prachtige melodieuze thema van de film in een lange track van vijf minuten. Dit is ook gelijk de mooiste track van het album. Het thema komt in een paar tracks nog terug, maar dan minder aansprekend als in de openingstrack, behalve in de bijzonder mooie song die het album afsluit.
De openingstrack begint de prachtige themamelodie op een keyboard, die in de verte lijkt op een panfluit, ondersteund door prachtige pianobegeleiding en lage strijkers. De melodie is licht melancholiek en bijzonder pakkend. De emotie spat bijna van de melodie af. Daarom is de afsluitende song op dit thema ook zo goed, omdat de zangeres de melodie van het thema volgt, terwijl het orkest de begeleiding verzorgd.
De song is dan ook een echte kippenvelsong. Nicole Croisille zingt de themamelodie op een bijzonder indringende manier, die bijna onder je huid kruipt. Een zeer fraaie afsluiter van het album.

Tussen openingstrack en afsluitende song zitten nog zeven tracks die relatief toch wat aan de magere kant zijn.
De tweede track 'Marie et Maloup' is vooral gitaarmuziek, waarbij een aantal gitaren al tokkelend spelen op een tweede thema. Een elektrische gitaar speelt dit thema op begeleiding van de andere gitaren. Dit is een wat minimalistisch klinkende, maar toch fraaie track.
Dat is bij de track 'Gérard' heel anders. Hier wordt het thema bijna vals gespeeld op een keyboard met een duidelijk plastic kleuring. Past natuurlijk goed bij het valse personage in de film, maar het is geen fraaie track.
'Le Maniaque' is een nogal jazzy gekleurde track op weer een ander aanverwant thema. Een trombone speelt hier de leidende melodie.
In de track 'Manege St. Louis' komt het tweede thema weer terug, nu als een soort klokkenspel, in plaats van tokkelende gitaar. De piano begeleidt hierbij. Een aardige, maar wat simpele track.
Vervolgens komt het hoofdthema weer terug in 'Solitude' en weer wordt deze op een keyboard gespeeld, op een wat tragische manier. Dat past weer prima bij de titel van de track, maar de plastic klank van het keyboard klinkt wel erg gedateerd.
In 'Le Premier Pas' speelt weer een trombone de hoofdrol in opnieuw een wat jazzy setting. Als je van jazz houdt, zul je dit allicht een heel aardige track vinden, anders valt dit wat tegen.
De laatste instrumentale track speelt het tweede thema: 'Theme St. Louis' uit de tweede en vijfde track. Nu wat voller gearrangeerd, met violen en piano, is dit een van de fraaiere tracks van de score.

Kortom, met La Dérobade heeft de Roemeense componist Vladimir Cosma een bijzonder hoofdthema gecomponeerd. Het thema is pakkend, melodieus en emotioneel. Maar een aantal tracks op deze score met hetzelfde thema doen het maar matig. Vooral het gedateerde gebruik van het keyboard zal niet bij iedereen in de smaak vallen.
Het aanvullende thema St Louis doet het ook heel behoorlijk, maar is overwegend wat mager uitgewerkt in de tracks. De twee jazzy tracks vallen nauwelijks in de smaak. Het album is met 27 minuten nogal kort, maar het prachtige hoofdthema van Cosma levert zeker een flink aantal punten op voor de waardering, die uitkomt op 78 uit 100 punten.

Andere Veröffentlichungen von La dérobade (1979):

Dérobade, La (1979)
Aussteigerin, Die (1980)
Dérobade, La (1980)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr