Attila


Super Tracks (801705000124)
Film | Freigegeben: 2001 | Format: CD
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Young Attila1:49
2.The Legend6:30
3.Galen's Theme1:55
4.Attila The Man2:27
5.N'Kara's Theme1:53
6.Battle5:30
7.To Rome2:52
8.Ballet Of Hedonism2:19
9.Duel To Death6:19
10.Hun Raid1:24
11.Attila The King7:27
12.Ildico's Theme3:13
13.Off To War1:48
14.Battle Of Orleans5:13
15.Preparing For Battle4:36
16.Attila Attack7:25
17.Wedding Day1:26
18.Wedding Night5:09
19.The King Is Dead4:56
 74:10
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Attila - 07/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
Dit is de tweede recensie in de Nick Glennie-Smith serie.

Vorige: A Sound of Thunder
Volgende: Lauras Stern

De Amerikaanse TV-serie Attila is geregisseerd door Dick Lowry (In the Line of Duty filmserie). De tweedelige miniserie is geproduceerd voor het USA kabelnetwerk, dat eigendom is van de NBC-Univeral productiemaatschappij. De historische betrouwbaarheid van de film is op veel punten nogal twijfelachtig, maar krijgt bij veel critici toch het voordeel van de twijfel.
Het verhaal draait om Attila de Hun (Gerard Butler), vanaf z'n opkomst in de gebieden oostelijk van de Kaukasus, waar hij diverse stammen wist te verenigen, goedschiks of kwaadschiks. Z'n daarop volgende veroveringstochten naar Europa boezemden eerst de Oost-Europeaanse volken grote angst in, maar later ook de West-Europese volken en zelfs het beduchte Romeinse Rijk wankelde onder de heerschappij van de Hunnen onder Attila's leiding. En natuurlijk zijn er de nodige vrouwen en familie-intriges die Attila het hoofd op hol brengen...

De muziek bij deze tweedelige tv-productie is van niemand minder dan Nick Glennie-Smith.
Vanuit de MediaVentures school weet Glennie Smith een redelijke balans te vinden tussen soms mooie en ingetogen melodieuze arrangementen en meer heftige en bombastische actiemuziek, of zelfs muziek die juist spannend of onheilspellend is. Wanneer die beide laatste categorieën wat meer melodieus zijn, maakt dat de score vaak best aangenaam beluisterbaar. Op deze score is dat echter tamelijk beperkt het geval, waardoor dit als geheel een wat mager klinkend album is geworden, ondanks een aantal erg fraaie tracks.

De filmmakers hebben wellicht de score van Hans Zimmer's Gladiator als temp track gebruikt en Glennie-Smith gevraagd om zijn muziek hierop te baseren. De stijl en kleuring van Gladiator is dan ook soms erg duidelijk herkenbaar als je naar deze score luistert. Puristen kunnen dit als minpunt beschouwen, maar ik maak me daar niet zo druk om. De muziek die Glennie-Smith heeft gecomponeerd kan prima op zichzelf staan.

De score bevat een aantal thema-melodieën die het heel behoorlijk doen en regelmatig terugkomen gedurende het album. Het zijn overwegend aardige thema's, die gemakkelijk in het gehoor liggen, maar niet blijven hangen. Een paar van die thema's zijn overigens bijzonder fraai.
In de openingstrack hoor je al gelijk iets van het hoofdthema doorklinken voor het hoofdpersonage, een thema dat in 'Atilla the Man' duidelijker gepresenteerd wordt, maar nog steeds in een iets mineure setting. In 'Attila the King' komt dat thema in volle glorie voor het voetlicht. Daarnaast zijn er thema's voor Galen, het bijzonder mooie thema voor N'Kara en het thema voor Ildico, maar het hoofdthema komt op het album het vaakst terug. En steeds weer wordt deze heel aardige melodie weer iets anders gearrangeerd en laat Glennie-Smith dit thema gedurende de score verder uitgroeien, tot aan de prachtige, meer ingetogen en dramatische versie van de afsluitende track 'The King is Dead'.

Natuurlijk ontbreekt ook de actiemuziek niet. Daarvan getuigen alleen al de diverse tracktitels met daarin woorden als 'Attack', 'Raid', 'War' of 'Battle'. Deze muziek is vaak voor een groot deel behoorlijk heftiger dan de meestal fraaiere en melodieuzere thematracks. Het bombasme druipt soms van de muziek af, maar vaak weet Glennie-Smith de muziek toch redelijk melodieus te houden, dus dat is zeker een pluspunt, al spreken lang niet alle motieven en melodieën aan.
Naast de heftigheid van de actietracks zijn er ook een aantal meer ingetogen tracks of delen van tracks, waarin fraaie melodieën op een aangenaam rustige manier voor het voetlicht komen. Dit zijn vaak ook de meer melodieuze momenten van de score, waar ook een track als 'Wedding Day' bij hoort.
Een wat trage en tragisch klinkende track is 'To Rome', die met grootse koorklanken een nogal depressieve melodie neerzet. Daarentegen is 'Ballet of Hedonism' een wat saaiere track met een licht erotiserende kleuring.

Waar Glennie-Smith in veel van zijn scores een flink aandeel elektronische muziek laat horen, is dat hier nauwelijks het geval. De muziek is vrijwel geheel orkestraal en klinkt ook kwalitatief erg goed. Regelmatig komen er koorklanken op de tracks voor, die toch een extra impact aan de muziek geven.

Kortom, met zijn muziek voor Attila heeft Nick Glennie-Smith een score neergezet, die enerzijds fraai melodieus is in een aantal thematracks en anderzijds toch wat bloedeloos in de actiemuziek. Een paar thematracks zijn erg fraai, met mooie melodieën, maar de thema's zijn niet altijd even aangenaam gearrangeerd, of komen terug in delen van tracks. De meer spannende tracks of actietracks zijn op zich goed beluisterbaar, want bijna nergens wordt het echt chaotisch of atonaal, maar echt melodieus zijn die tracks slechts beperkt. Vaak zijn het wat motieven, zonder dat de muziek echt aansprekend wordt. Daarmee valt deze score voor Attila toch een beetje tegen en komt de waardering niet hoger dan 68 uit 100 punten.


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr