Un Homme Libre


Film | Freigegeben: 1973 | Filmfreigabe: 1973 | Format: Vinyl
 

Abonniere jetzt!

Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!





 

# Spur   Dauer
1.Un Homme Libre (Thème)3:35
2.Goodbye New York3:45
3.La Patinoire3:25
4.La Solitude À L'Aube3:55
5.Un Homme Libre (Générique)3:50
6.Un Homme Seul2:40
7.Ballade De Kelly Martin1:45
8.Un Homme Libre (Thème)3:35
 26:30
Reichen Sie Ihre Rezension ein Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden

 

Un Homme Libre - 07/10 - Überprüfung der Lammert de Wit, eingereicht am (Niederländer)
Dit is de 28ste recensie uit de Francis Lai serie.

Vorige: Emmanuelle II : L'anti Vierge
Volgende: Les Clés du Paradis

De Franse film Un Homme Libre is de enige film van regisseur Roberto Muller, die ook het scenario schreef, samen met Pierre Uytterhoeven. Uytterhoeven op zijn beurt werkte vaak samen met Claude Lelouch, die meewerkte aan de productie van de film. Lelouch werkte bij zijn eigen films voor de muziek altijd samen met componist Francis Lai. En zo raakte Lai ook betrokken bij deze film. De film was overigens geen groot succes.
Het verhaal draait om de architect Henri Lefèvre (Gilbert Bécaud), voor wie het werk alles is. Z'n vrouw Nicole (Olga Georges-Picot) besluit van hem te scheiden, wat hem eindelijk wakker schudt, maar ook een gevoel van vrijheid geeft. Hij besluit om al z'n aandacht aan z'n dochter (Sophie Bunoust-Roquère) te geven. Maar de z'n vrijheid zorgt ook voor een zekere eenzaamheid en als hij dan een jonge Amerikaanse Kelly (Pam Huntington) ontmoet krijgt z'n leven niet alleen een nieuwe wending, maar ontstaan ook spanningen tussen vader en dochter...

De muziek bij deze film is van Francis Lai, die er een nogal wisselende score voor componeerde. Veel scores van Lai kennen wel iets van een fraai thema of andere aansprekende melodieën, en ook voor deze film is dat gelukt, alleen niet met de themamelodie, die duidelijk aan de magere kant is.
Dat begint al met de openingstrack, die dit thema presenteert. Het is een wat zeurende melodie, die in een wat weemoedig arrangement is gezet, met een wat poppy kleuring van piano, drumpercussie en keyboardklanken. De vrouwenstem die de melodie ook zingt, overigens zonder woorden, maakt het allemaal een beetje melig.
De tweede track begint met frisse klanken van een heldere gitaar of mandoline, terwijl een klarinet de melodie speelt. Nu wordt de melodie door een man en een vrouw gezongen, in een wat vlottere kleuring, waardoor dit nog een heel aardige en best fleurige track is geworden. De melodie wordt daarnaast door diverse andere instrumenten gespeeld, wat de muzikale kleuring redelijk afwisselend maakt. Deze frisse melodie komt terug in de track 'La Ballade de Kelly Martin', waar houtblazers op mooie gitaarklanken spelen, en waarbij ook de zang terugkomt.

'La Patinoire' is orkestraal gecomponeerd, met diverse strijkers in de hoofdrol, af en toe aangevuld met houtblazers, die een best heel aardige, maar zeker niet meeslepende melodie brengen. Ook in 'La Solitude à L'Aube' spelen strijkers een belangrijke rol, maar de piano zorgt hier voor de melodie. Dit is de mooiste track van het album en heeft een erg mooie melodie in een bijzonder aangenaam klassiek arrangement.
Dat geldt dan weer helemaal niet voor de 'Générique', die tijdens de aftiteling te horen is. Dit is een duidelijk nogal popmuziekachtige track met de wat melige themamelodie. Het intermezzo met de strijkers maakt het niet tot een fraaie track. Dan is 'Un Homme Seul' een fraaiere track, waarbij een wat weemoedige accordeon de melodie speelt. Halverwege nemen andere niet-orkestrale instrumenten het tijdens een intermezzo even over, maar dit blijft een heel aardige, wat melancholieke track.

In de afsluitende track komt opnieuw het thema terug in min of meer dezelfde stijl als de openingstrack. Het blijft allemaal wat melig klinken.

Kortom, met zijn muziek voor Un Homme Libre heeft Francis Lai een wat wisselende score gecomponeerd. De grote tegenvaller is het hoofdthema van de film, die in drie van de acht tracks te horen is. Het is een nogal magere, wat zeurende melodie, die steeds in een wat poppy arrangement gegoten is, wat een nogal melige smaak achterlaat. Maar het album bevat ook een paar fraaie tracks met mooie melodieën, die soms een prettig klassieke kleuring hebben, maar soms ook een vlotte, wat poppy kleuring. Dit album is helaas wat aan de korte kant, met nog geen half uur muziek en krijgt een waardering van 71 uit 100 punten.

Andere Veröffentlichungen von Un homme libre (1973):

Homme libre, Un (1973)
Homme libre, Un (1973)

Soundtracks aus der Sammlung: French Cinema

Cinéma de Serge Gainsbourg, Le (2001)
Os Bandeirantes (1961)
Essential Francis Lai Film Music Collection, The (2011)
Comme un Boomerang (1992)
Trois Places pour le 26 (1988)
Enfant des Loups, L' (1991)
Tchao Pantin (1983)
'Z' (1969)
Cité de la Peur, La (1994)
Mépris, Le (2001)


Melden Sie einen Fehler oder senden Sie uns zusätzliche Informationen!: Einloggen

 



Mehr