Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl


Walt Disney Records (5050466689924)
Movie | Released: 2003 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Fog Bound2:17
2.The Medallion Calls1:53
3.The Black Pearl2:17
4.Will and Elizabeth2:08
5.Swords Crossed3:16
6.Walk the Plank1:59
7.Barbosa is Hungry4:06
8.Blood Ritual3:33
9.Moonlight Serenade2:09
10.To the Pirates' Cave!3:31
11.Skull and Crossbones3:24
12.Bootstrap's Bootstraps2:39
13.Underwater March4:13
14.One Last Shot4:46
15.He's a Pirate1:31
 43:42
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Marie-Lise Van Wassenhove, submitted at (Dutch)
De muziek van Pirates of the Caribbean – the Curse of the Black Pearl is niet zonder controverse. Oorspronkelijk zou Alan Silvestri het roer in handen nemen. Zijn werk kwam echter niet overeen met de visie van de studiobonzen en op de allerlaatste minuut werden Hans Zimmer en co bij het project gesleurd.
Blijkbaar moest het allemaal erg snel gaan, want niet minder dan 8 componisten en 9 orkestrators werden aangesproken. Het is uiteindelijk Klaus Badelt die de score op zijn naam mag schrijven, al blijft het erg onduidelijk wat nu precies door hem werd geschreven…

Enfin, “creatieve geschillen” tussen componist en regisseur/producers zijn er nog geweest en zullen er ook in de toekomst nog zijn.
Het is vooral de muziek zelf die nogal onenigheid tussen filmmuziekliefhebbers zaait. Geen leuke, swashbuckling deuntjes met authentieke instrumenten en speels orkest. Badelt heeft gekozen voor dreundende synth. Originaliteit nihil. De muziek kan evengoed functioneren in de nieuwste Michael Bay-prent.

En toch… werkt het. In een film waarin niets ernstig wordt genomen, waarin alles draait om avontuur en actie zonder meer, past eenvoudige, opvallende en oorverdonderende actiemuziek.

Een overzicht, track per track:

(01) Fog Bound
Het album opent met een vrolijke jig, gespeeld op elektrische cello. Het is het enige melodietje dat een vrolijke piratensfeer oproept. In de film is het o.a. te horen wanneer Jack en Will onder een omgekeerde sloep de Dauntless proberen te kapen.
Vanaf 0’30 verandert de sfeer. Spanning wordt opgebouwd. De boot die de jonge Elizabeth naar de Caraïben brengt, waadt voorzichtig door de mist (let op die kleine panfluit/synthesizer stukjes die de muziek een exotisch toets geven). Ze ziet een jongen drijven op het water. De muziek gaat in crescendo en eindigt in een dissonante climax (1’30): Elizabeth ziet de spookachtige verschijning van de Black Pearl.
Bij 1’41 verandert de sfeer opnieuw helemaal en brengen strijkers een aarzelende, romantische variant op het hoodthema (smoorverliefde Will ziet Elizabeth van de trap komen). Koperblazers herhalen het thema en de muziek loopt naadloos over in…

(02) The Medallion Calls
We horen nog verdere ontwikkelingen op het hoofdthema. In zijn onhandigheid beledigt Will Elizabeth die hierop verontwaardigd wegrijdt om de promotie van Norrington bij te wonen.
De camera glijdt over naar een nieuwe scène. Captain Jack Sparrow vaart op onvergetelijke wijze Port Royal binnen. Het hoofdthema (0’24 – de Jack-variant) klinkt heerlijk heroïsch, als een bombastische mars, wat dan enkel het komische effect van Jack’s intrede vergroot. Het personage krijgt de perfect introductie. Tijdens 0’59-1’13 groet Jack de opgeknoopte zeerovers, en bij 1’14-1’28 staan de inwoners van Port Royal Jack’s aankomst nogal verbaasd gade te slaan.
De Jack-variant wordt even kort herhaald, gevolgd door het Jack-motief (1’29-1’52) dat telkens in de film te horen is wanneer Jack iets van plan is.

(03) The Black Pearl
Jack wordt na het redden van Eizabeth door Norrington in de boeien geslagen. De muziek is dreigend met strijkers, koperblazers, koor en de alomtegenwoordige synths.
Plots wordt het ritme sneller en intenser. Jack keert de rollen om, bedreigt Elizabeth en zet zijn ontsnapping in (“This is the day you almost caught Captain Jack Sparrow!”). Op de tonen van Actie-thema 1 (0’53) (harde percussie met zinderende strijkers en koperblazers) weet hij te ontkomen. Ondanks de actie blijft de muziek speels.
Tijdens 1’20-‘126 (snelle strijkers) glijdt Jack met zijn handboeien over een touw en bij 1’26-1’32 snelt hij over een brug, terwijl hij de rondvliegende kogels van de soldaten probeert te ontwijken.
Strijkers herhalen kort de lage noten, tot onheilspellend koor en trage koperblazers de muziek overnemen. De marine is koortsig op zoek naar Jack, die zich ondertussen in een smidse verbergt (en toch wel niet toevallig die waar Will werkt!).

(04) Will and Elizabeth
Geen romantiek hier.
We horen opnieuw Actie-thema 1, nu tijdens het gevecht tussen Will en Jack in de smidse. Dreunende synthesizers, strijkers, koperblazers, … weer de hele mix.
Wel knap hoe in de film sommige zwaardslagen perfect op het ritme van de score getimed zijn.

(05) Swords Crossed
De muziek begint erg donker. Hier en daar klinken flarden elektrische cello (of is het toch synthesizer?). Er wordt à la “Fog Bound” (track 1) een spanning opgebouwd. Kapitein Barbossa vertelt Elizabeth over de vloek waar hij en zijn piraten aan lijden.
Vanaf 0’50 klink er een trage variant op het vervloekte piraten-thema, dat verder in deze track in volle glorie wordt uitgewerkt.
Bij 1’12 probeert Elizabeth te ontsnappen en rond 1’24 steekt ze Barbossa met een mes in de borst. Tot haar grote ontsteltenis stelt ze vast dat Barbossa de waarheid heeft verteld; door de vloek is hij niet dood te krijgen.
Elizabeth vlucht naar buiten en komt daar oog in oog te staan met de voltallige bemanning levende doden. Het vervloekte piraten-thema (1’41) klinkt denderend hard – een dreunende percussie, gestuwd door synthesizer en hier en daar een stukje elektrische viool.
Bij 2’31 schrikken we ons samen met Elizabeth een aap wanneer Jack, de aap van Barbossa, plots voor de camera valt.
Onder hetzelfde spanningsmotief dat werd gebruikt in track 01 benadrukt Barbossa nog eens de vreselijke vloek.
De muziek (en de scène) lopen gewoon verder door in…

(06) Walk the Plank
We horen meteen een dissonant crescendo: Barbossa ontkurkt een fles wijn en probeert ervan te drinken, maar de drank loopt dwars door hem heen. Vol angst rent Elizabeth haar kajuit in.
Vanaf 0’25 komen we weer in een ander moment in de film. Jack en Will zijn aan het beslissen welk schip van de Britse marine ze gaan kapen.
Vanaf 1’00 horen we opnieuw de jig waar het album mee opende. Jack en Will hebben hun beslissing genomen en lopen met een omgekeerde sloep onder water naar het schip de Dauntless. Vrolijke muziek voor een erg grappige scène. De muziek eindigt in een crescendo (“Gentleman, we are taking over this ship!”). De vervolgmuziek is te horen in track 08 vanaf 1’19.

(07) Barbossa is Hungry
Eén van onze favorieten. Deze muziek begeleidt de achtervolging van de Interceptor door de Black Pearl. Ze is doorspekt met harde synth percussie, strijkers (?), zelfs enkele keren de panfluit (?) en koperblazers die flarden van de romantische variant op het hoofdthema spelen.
Het gebruik van een fluit (?) in al dit geweld klinkt verrassend. Bij 2’32-2’34 komt de camera op Barbossa te rusten, waardoor hij net dat tikkeltje menselijker lijkt te worden.
De muziek eindigt wanneer beide schepen het bevel tot “Fire!” geven.

(08) Blood Ritual
We horen een trage, triestige variant op het hoofdthema. Will komt te weten wat er met zijn vader is gebeurd.
Vanaf 1’09 gaan we verder waar de muziek bij track 06 gestopt is. Norrington wordt op de hoogte gebracht van Jack en Will’s kaping. Bij 1’34 lacht Jack Sparrow zijn tanden bloot (een mooie variant op het hoofdthema door koperblazers ); alles verloopt perfect volgens plan. Norrington beveelt de Interceptor (een ander schip) naar de Dauntless te gaan om het opnieuw te veroveren. Terwijl heel de bemanning aan boord van de Dauntless komt, vliegen Jack en Will Tarzan-gewijs naar de Interceptor (1’54). Bij 2’04 is kort Actie-thema 1 te horen.
Norrington heeft zijn vergissing door (2’12). Hij wil de Interceptor aan flarden schieten, alles om haar uit de handen van een piraat te houden, maar Jack heeft het roer geblokkeerd. We krijgen afwisselend Actie-thema 1 (Jack bedankt Norrington nog vriendelijk voor het zeilklaarmaken van het schip) met variaties op het Jack ontsnapt-motief.
Koperblazers introduceren het hoofdthema (3’07) dat kort en triomfantelijk door strijkers en synths wordt gebracht (3’12). De Interceptor kiest het wijde sop.

(09) Moonlight Serenade
Het nummer opent met een heerlijke versie van het hoofdthema. Jack en Elizabeth zitten gestrand op een eiland, genietend van een voorraad rum.
Vanaf 1’15 maakt de track een grote sprong vooruit, naar het einde toe van de film. Will is gevangen genomen, Barbossa heeft zijn bende piraten op jacht gestuurd en Jack lijkt zijn slag thuis te hebben gehaald (hij is weer kapitein van The Black Pearl). Lage strijkers spelen de basis van Actie-thema 2. Maar dan, tot ieders verbazing, gooit Jack ineens (1’30) een zwaard naar Will die zich zo kan bevrijden (koperblazers en synths vervoegen de basis). Vanaf 1’36 barst Actie-thema 2 los. Het gevecht wordt menens.

(10) To the Pirates’ Cave!
Opnieuw de basis van Actie-thema 2 maar nu met het Vervloekte piraten-thema (0’13), gespeeld op een erg pizzicato-achtige manier, die me doet denken aan JJ Abrams’ “Opening Title” voor zijn serie Alias. Elizabeth sluipt de Black Pearl op om de “goede piraten” te bevrijden.
Bij 0’30 wordt de muziek veel harder en gaan we in de film over naar de strijd tussen de vervloekte piraten en de soldaten op de Dauntless.
Ook in de grot gaat het gevecht tussen Jack en Barbossa gewoon door (1’29 – Actie-thema 2).
Bij 1’39-1’58 komt er een volledige breuk in de muziek.
Vanaf 1’59 horen we flarden van het hoofdthema (de romantische variant) met variaties op het spanningsmotief. Komt Will hier te weten dat hij het is die door Barbossa wordt gezocht?

(11) Skull and Crossbones
De gevechten gaan lustig door, zowel in de grot als op de boot. Vooral vanaf 1’01 horen we opnieuw Actie-thema 2, met allerlei variaties.
Bij 2’01 gaan we een sprong terug in het verhaal. Will zit benedendeks vast in the Interceptor die op het punt staat te ontploffen. Rond 2’29 ziet Elizabeth het schip de lucht invliegen. Ze vreest het ergste, maar … als een echte held (3’01 - met een bombastische en heldhaftige variatie op het hoofdthema) verschijnt Will aan boord van The Black Pearl. Hij daagt Barbossa uit.

(12) Bootstrap’s Bootstraps
De vervloekte piraten houden lelijk thuis op de Dauntless. Bij 0’25 (militaire-aandoende synth) mengen ook Norrington en andere Britse soldaten zich in de strijd.
Rond 1’30 horen we kort het hoofdthema; ook Elizabeth draagt haar steentje bij.
Op het einde van de track gaat alles ineens snel (vanaf 2’32). Jack snijdt in zijn hand, gooit de bebloede munt naar Will, er klinkt een schot en alles valt ineens stil…

(13) Underwater March
Even is er verwarring: wie heeft geschoten? Barbossa heeft pech. Te laat beseft hij dat de vloek is opgeheven. Hij sterft. De muziek klinkt heel gelaten en triest, met strijkers en neuriënd koor (?). Ook de vervloekte piraten beseffen ineens dat ze niet langer vervloekt zijn en geven zich over aan de marine die triomfeert (onder een vreselijke versie van het hoofdthema (1’50)).
Voor Will en Elizabeth heeft de overwinning een bitter nasmaakje. Elizabeth heeft toegezegd met Norrington te trouwen en Will weet niet goed wat zeggen (2’09-3’09, een droevige versie van de romantische variant, met zelfs harp en fluit).
Vanaf 3’09 komen we bij de eigenlijke underwater march. Op een duistere en donkere variant van het spanningsmotief marcheren de vervloekte piraten richting Dauntless om zich op de nietsvermoedende Britten te storten. De muziek is heerlijk over de top, compleet met dreigende vocalises (?).

(14) One Last Shot
Maar uiteindelijk komt alles natuurlijk goed voor Will en Elizabeth. Met de romantische variant op de achtergrond geeft het verliefde paar eindelijk toe aan hun gevoelens. Het perfecte moment, vindt Jack, om er van door te gaan. De vrolijke cello-jig (0’29 - verder ook hernomen door koperblazers) kondigen zijn vertrek aan, dat eigenlijk toch niet helemaal loopt zoals verwacht; hij dondert onhandig de rotsen af – 1’21. Hij is ongedeerd en Norrington (de edelmoedigheid zelve) besluit hem één dag voorsprong te geven. Bij 2’44 klinkt nog even de jig.
Will en Elizabeth krijgen de toestemming te trouwen (het ging toen snel) en vieren dit met een innige kus op de noten van de triomfantelijk romantische variant op het hoofdthema (3’15).
Ook Jack komt weer bij zijn geliefde Black Pearl. Rond 3’48 is kort het Jack-motief (zie ook track 02 te horen). Ontroerd neemt hij het roer van zijn schip weer over (4’10) en maant vervolgens zijn bemanning aan het werk, ….

(15) He’s a Pirate
terwijl hij mijmerend “A Pirate’s Life for me” zingt. De End Credits worden ingezet en we krijgen nog een laatste keer Actie-thema 2 te horen.



Enzo… is Pirates of the Caribbean – the Curse of the Black Pearl best wel genietbaar, zeker in het licht van de film.
Jammer dat de productie zo ”snel snel” moest gebeuren; niet alleen de titels maar ook de scheidingen en de interne opbouw van de tracks lijken willekeurig te zijn gekozen. De score en het album zijn zeer snel in elkaar geflanst. Het had dus meer kunnen zijn.
Maar dit wordt door Zimmer in de sequels ruimschoots goedgemaakt…
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Sander Neyt, submitted at (Dutch)
Barbossa: You don't know what this is, do ye?
Elizabeth: It's a pirate medallion...
Barbossa: This is Aztec gold. One of 882 identical pieces they delivered in a stone chest to Cortez himself. Blood money paid to stem the slaughter he wreaked upon them with his armies. But the greed of Cortez was insatiable. So the heathen gods placed upon the gold a terrible curse. Any mortal that removes but a piece from that stone chest shall be punished for eternity.

Zoals ik mij in mijn vorige recensie afvroeg wat voor film nu uitgroeit tot een klassieker, kunnen ook de grote Hollywoodstudio’s mij daar geen antwoord op geven. Soms weten ze het ook niet. Zoals met deze “Pirates Of The Caribbean” film. Puristen namen aan zonder nadenken dat deze film een grote flop zou worden. Maar soms moeten zelfs de wijste mannen nederig hun woorden inslikken, want tot op de dag van vandaag blijft “Pirates Of The Caribbean” enorm populair. Deze film betekende de grote doorbraak van Orlando Bloom, Kiera Knightley en Johnny Depp. En deze film is terecht uitgegroeid tot een hedendaagse klassieker.
Het verhaal van de score van deze film is een speciaal verhaal. Oorspronkelijk had Gore Verbinski, Alan Silvestri gevraagd om de muziek van deze film te componeren. Zo gezegd, zo gedaan, het componeren begon. Maar dat was tegen de zin van de producer Jerry Bruckheimer. Eigenwijs als de man is, wou hij op het laatste moment een andere componist op deze film zetten. Zijn keuze viel op Hans Zimmer, een veelgevraagde componist in het hedendaags filmlandschap. De problemen hielden niet op met bestaan, want Zimmer kon deze film niet van muziek voorzien, want hij was bezig met een ander groot project. Daarom werd de muziek uitbesteed aan Klaus Badelt, die zich, samen met zeven andere componisten, over de score zou buigen.

Het resultaat is deze cd. Deze recensent zal eerlijk zijn. Dankzij “Pirates Of the Caribbean: The Curse Of The Black Pearl” ben ik in niet alleen in de filmwereld gerold, maar ook in de wereld van de filmmuziek. Dus ik draag deze score een goed hart toe. Maar objectiviteit is het wapen van een recensent, dus ik zal deze ook bewaren gedurende deze bespreking.
Nog een kleine nuance wens ik te maken voor diegene die verder lezen. Wie nu welke muziek heeft geschreven is tot op de dag van vandaag nog altijd niet duidelijk. Wat we wel weten is dat de thema’s afkomstig zijn van Hans Zimmer. Maar het overgrote deel van deze score bedragen niet deze thema’s. (De demo van de thema’s van Zimmer is trouwens te horen op de “Unreleased Suites”). Ik ga er in deze recensie van uit, dat de overige muziek van de hand is van Badelt, anders zou zijn naam de cover niet versieren.
Laten we de score even in twee delen splitsen.
Eerst een vooral wil ik het hebben over de typische piratenmuziek. Jammer genoeg is deze heel dun bezaaid op dit schijfje. Dit valt natuurlijk te wijten aan de snelle productie van deze score. De jig in de track “Fog Bound” is het enige echte “piratenmotiefje” in de film. Een stukje muziek waardoor je direct naar die tijd wordt terug gebombardeerd.
Maar je koopt deze cd gewoon voor het actiegedeelte van de score. Die actie is fenomenaal goed. Toegegeven, het is niet echt muziek dat je verwacht in een piratenfilm, en af en toe is de actie zeer zwaar wat komt door de hevige synthesizer percussie. Maar het is fantastische actiemuziek, actiemuziek die je meesleept vanaf de eerste seconde, en die je helemaal tot op het einde kan meeslepen. Is het origineel? Helemaal niet. Het is de oude Media Ventures stijl die we al zoveel hebben gehoord, maar deze recensent is wel fan van die stijl.
Wat ik nog niet heb vernoemd is “He’s A Pirate”. Het meest bekende stuk van de gehele franchise. En eenmaal je het voor het eerst gehoord hebt, zul je wel weten waarom. Het is heel simpel qua melodie en qua instrumentatie, maar het blaast je helemaal weg. Sluit je ogen, en je bent terug in de film. Bezig met het verslaan van Barbossa. En het is daarom dat deze track zo bekend is geworden. Waarom veel mensen het kennen, en het goed vinden. Want het is voor de componisten al moeilijk genoeg om hun muziek bij het grote publiek te krijgen, en ze moeten het nog mooi vinden ook. En dat hebben Klaus Badelt en Hans Zimmer bereikt. Ze hebben mij in de wereld van de filmmuziek geloodst, en ik ben daar blij om.

Conclusie
Dit eerste deel van de Pirates reeks is een schot in de roos. Zowel qua film als muziek. Niet iedereen zal deze score goed vinden, mensen kunnen de muziek te zwaar vinden, of onorigineel. Maar deze recensent zou zeggen, laat je daar niet door tegenhouden. Want dit is goede muziek. Maar wel met zijn minpuntjes natuurlijk. Motieven komen iets te veel terug naar behoeven, en dat zorgt toch wel voor één minpuntje. Waar ik mij ook geweldig aan stoor zijn de tracknamen. Zij kloppen langs geen kanten met de muziek die de beelden tot leven helpt wekken.
Badelt en Zimmer verdienen toch wel een dikke 8 voor hun score. De minste van de originele trilogie, maar wel fantastische muziek waarnaar je hersenloos naar kunt luisteren.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 06/10 - Review of Edmund Meinerts, submitted at (English)
If the majority of Hans Zimmer/Media Ventures haters weren't already of the belief that Jerry Bruckheimer knew squat about any film music that wasn't a power anthem, his firing of Alan Silvestri off the set of Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl firmly cemented that thought. Silvestri's 2001 score to The Mummy Returns was full of heroic brass and classic swashbuckling music in the vein of John Debney's Cutthroat Island and the classic Erich Wolfgang Korngold scores, and he was a natural choice for this brave (considering the disaster that was Cutthroat Island, score aside) new pirate flick. Would have been.

As a fan of both Silvestri and Zimmer, I have no idea whether to groan or cheer at this this most ill-advised decision on Bruckheimer's part. On the one hand, Silvestri's excellent talents were lavished, not on one of the ten highest-grossing and admittedly entertaining franchises of all time, but on the abysmal Tomb Raider: The Cradle of Life (for which, as usual, he provided a far stronger score than the film deserved). On the other hand, Zimmer's (and Klaus Badelt's, though it is now widely accepted that the only reason Badelt is on the CD cover at all is because of contractual reasons) work on PotC 1 paved the road for his infinitely superior sequels (Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest and especially Pirates of the Caribbean: At World's End ).

But, it must be said, this first Pirates score can be quite a nuisance. Admittedly, there was little time for the larger-than-usual committee of ghostwriters to pen it, but if ever there was the cheap epitome of a Media Ventures score, this is it. Its major themes (best heard in summary in "He's a Pirate") are highly derivative of Drop Zone, The Rock and, almost blatantly, Gladiator. That doesn't mean they aren't extremely bombastic and memorable, though - I will admit that one of the first times I really noticed a score in the context of the film was the massively brassy and very obvious theme in "The Medallion Calls", which plays over Jack Sparrow's humorous entry into the harbor of Port Royal.

Hidden very well behind the many power anthems and loud statements of theme, a very minimal attempt was made to insert a bit of swash and buckle into this score. This comes in the form of a 6/8 jig played on Martin Tillman's cello in "Fog Bound", "Walk the Plank" and, most robustly, in "One Last Shot" - which would be fine, except that it's a surprising and somewhat dismaying copy of Edward Shearmur's music for The Count of Monte Cristo.

The rest of the score is mainly action music, and not of the excellent memorable variety that Zimmer inserted with style into The Last Samurai the same year, or King Arthur the next. The brass, strings and especially percussion in this rather uninspired stuff is synthetically aided to such an obvious level that it sounds quite cheap in a movie set in the 17th century. Only some tracks stand out: "Barbossa is Hungry" and "Blood Ritual" (even if the latter isn't strictly action music) are among the handful of decent tracks on the album.

A bit of sombre or romantic music takes over wherever the synthonic (synthetic and symphonic - get it?) action or suspense music cuts out. The former is mainly in the form of adagios performed by a predominantly male choir in, for example, the beginnings of "Blood Ritual" and "Underwater March". The latter is all strings and best heard in "One Last Shot", but it's dreadfully dull stuff when compared to any of Zimmer's other love themes (Pearl Harbor, etc.).

Despite all this bashing, I must admit I do nurse a pronounced soft spot for this score - it's the first film score CD I ever bought, and there's no denying that it makes a rousing and exciting, and VERY listenable album experience. So listenable, indeed, that in terms of popularity it rivals even Titanic and Gladiator, two relative bestsellers in the world of orchestral film scores.

Plus, it set the scene for two vastly superior and immensely enjoyable sequel scores where Zimmer managed to snag himself the main credit on the cover. But still, I have to ask myself: what on earth was Jerry Bruckheimer thinking? Good thing there's a Pirates 4 (as if this franchise hasn't outstayed its welcome already) on the horizon - maybe Alan Silvestri will be given a well-deserved second chance.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Michiel Vaernewijck, submitted at (Dutch)
Zou er een succesvollere franchise komen na de James Bond serie? Zou de Lord Of The Rings geklopt worden in de box-office door een meer winstgevende trilogie? Antwoord op beide vragen is ja, of het zal in ieder geval zo zijn. In 2003 bracht regisseur Gore Verbinski samen met producer Jerry Bruckheimer de film naar voren. Met de absurde humor, goed verhaal, spanning en een goede cast sloeg Pirates of the Caribbean meteen aan bij het grote publiek. Nu film 3 er aan komt heb ik maar besloten eens een review te maken over de soundtracks van deel 1 (en 2?). Bij deze productie hoorden natuurlijk ook enkele juweeltjes van muziekstukken die het publiek een kick geven, ontroeren en op het puntje van hun stoel laten zitten. Componist Klaus Badelt werd binnengehaald, in samenwerking met topcomponist Hans Zimmer die eerder de fantastische score voor Gladiator had gemaakt. Avast, ye landrubbers!

De filmmuziek start meteen met een heerlijk stukje cello die opgewekt het Jack Sparrow-theme neuriet in Fog Bound. Onmiddelijk erna wordt de sfeer veel grimmiger met zachte percussie en dreigende tonen, om uiteindelijk in een afgrijselijke climax te ontknopen. The Medallion Calls luidt dan weer de vrolijke intrede van Captain (!) Jack Sparrow in, die meteen een onvergetelijke entree maakt. In The Black Pearl horen we de eerste versie van het geslaagde actie-thema. Waarom de volgende track Will and Elizabeth noemt, daar heb ik geen idee van. Meteen krachtige percussie en koperblazers die allerlei variatie's op het actie-thema brengen. Romantiek is in dit muziekstuk (en in de filmscene) moeilijk te vinden. In Swords Crossed horen we na een tijdje voor het eerst het theme van de vervloekte piraten op de Black Pearl. Krachtige synthesizers en percussie staan voor een en al chaos. Bijzonder krachtig. Aye!

Barbossa Is Hungry is meteen een van de hoogtepunten van deze CD met krachtige percussie en een meeslepende melodie. Niet veel woorden aan vuil te maken. Puur genot om naar te luisteren. Blood Ritual brengt ons een meeslepend stukje muziek als intro, waarna het actiethema weer opduikt. Lichtjes opbouwend rijst de muziek naar een hoogtepunt waarna dan opeens het actie-thema losbarst. Ook een erg goede en leuke scene in de fiLm wanneer Jack en Will een schip van de marine op eigenaardige wijze kapen. Moonlight Serenade is het romantische stukje muziek. Zeer goed gecomponeerd en uitgevoerd. Hoe het gebeurt weet ik ook niet, maar op elke track zit het actiethema, waarbij het op deze track ook in volle glorie te horen is! De beste en opwindendste variaties op het actiethema horen we in To The Pirates' Cave en Skulls and Crossbones. Ook in de track Bootstrap's Bootstraps horen we het actiethema terug waar het voor de zoveelste keer verschijnt. Underwater March is dan de mooiste en droevigste track van de hele CD. Barbossa voelt dat de vloek weg is en valt dood neer. Ook alle andere piraten in gevecht met de marine kijken verbaasd op naar de maan... Terwijl alle piraten zich overgeven gaat er een soort van kick door de hele marine waarbij ze als bejaarden op weg naar Knokke-Heist een soort HOEZEE-kreet uitroepen. Enfin, Joost mag het weten wat dat wil zeggen. One Last Shot is de voorlaatste track van de CD en bevat weer alle ingrediënten voor een goede track. Het Jack Sparrow-thema duikt weer op en we horen een zeer emotioneel stukje wanneer Jack Sparrow teder het roer van zijn Black Pearl masseert. Nadien krijgen we nog in volle glorie het actiethema te horen.

Pluspunten in overvloed. Het orkest is piekfijn in orde en het actiethema slaat aan bij iedereen die het hoort. Alleen is dit thema wat te veel gebruikt en kloppen de namen van tracks niet helemaal met de scene's uit de film. Enfn, dat is nu het minste. Als je hem ooit nog eens tegenkomt en hij nog niet in je verzameling prijkt... kopen!

'Drink up me harties, yo-ho!'
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 07/10 - Review of Sjoerd , submitted at (Dutch)
Dit is de hit van de laatste jaren, niet alleen de film, maar ook de muziek, maar waarom? Het ligt niet aan de originaliteit, het ligt niet aan de componist(Zo bekend was Klaus Badelt toch niet). Het komt omdat Hans Zimmer meehielp. Mensen (buiten het filmmuziekwereldje)houden van actiemuziek met synthesizers. Zimmer weet altijd hoe hij een succes van zijn filmmuziek moet maken, daarom begint bijna iedere filmmuziekfan bij Hans Zimmer. Ik gun natuurlijk Klaus Badelt wel alle publiciteit die hij er mee gehaald heeft(Bijv. een notatie in Nederlanse top 40)

'Fog bound' is het eerste nummer van deze soundtrack, het begint rustig met een cello (solo), na een stilte komt op 1.04 er een dreigend melodietje, dat na een stilte overgaat in een rustig piratenthema.

De volgende drie nummers geven aan dat er weinig tijd was om deze soundtrack te componeren, het zijn eigenlijk drie nummers met dezelfde noten, maar dan wat gemixt. Te beginnen met 'The Medallion Calls' De muziek sluit mooi aan bij hoe Jack aankomt met zijn schip(je)in de haven en die Port Royal en het eiland op wil. Het thema verklaart Jacks karakter. 'The black Pearl' begint dreigend en na 52 seconden komt er dan ook weer een nieuw thema(het lijkt toch wel heel erg op de vorige), overigens klopt er niet veel van de naam van dit nummer. Dan track 4: 'Will and Elisabeth'(ook bij dit nummer klopt de naam niet) Het is hetzelfde thema als het thema van 'The medallon calls'.

'Swords Crossed'(eindelijk een nieuw thema) begint rustig, maar er is dreiging. Bij 1.12 barst het actiethema los. Barbossa vindt Elisabeth en verteld haar over de vloek. 'Walk the Plank' begint gelijk als actiemuziek, maar na 18 seconden is er rust. De rust maakt plats voor een vrolijk piraten thema, dat heel anders is dan het begin van het nummer, het vindt zich ook plaats in een heel ander deel van de film. 'Barbossa is Hungry' is het volgende nummer, ook deze begint driftig, maar de rust keert snel terug. Vanaf 1.10 komt er een nieuw actiethema en ook bij 3.09 minuten ontmoeten we een nieuw thema dat nog vaak herhaald wordt.

'Blood Ritual' is rust na de storm. Will komt nu te weten wat zijn vader overkomen is, de rust blijft niet lang, want het thema van 'The Black Pearl' komt weer terug. Ook het volgende nummer 'Moonlight Serenade' begint rustig. Bij 1.14 komt er dreiging en ook nu is komt er weer actie muziek, een 'nieuw' thema. 'To the Pirates’ Cave!' begint dreigend en het is na 13 seconde raak, actiemuziek. Dit thema kwam eerder voor in het nummer 'Swords Crossed' Het volgende nummer: 'Skull and Crossbones' is mijn favoriet. Het begint met het actiethema dat al eerder voorkwam in 'Barbossa is Hungry' gevbolgd door het veel te bekende 'He's a pirate' thema.

Ook het volgende nummer bevat dat veel te bekende 'He's a Pirate Thema', namelijk 'Bootstrap’s Bootstraps'. Het nummer begint al gelijk erg druk en bombastisch. Een nieuw actiethema vindt zich plaats maar ook het thema van 'Barbossa is Hungry' komt hier in voor en natuurlijk na 1.53 het 'He's A pirate' thema. 'Underwater match' begint dreigend, maar veranderd meteen in een dramatische track. In de film gaat Barbossa nu dood. Bij 1.50 duidt de muziek een overwinning aan, Barbossa is dood. Bij 3.28 komt er weer een oud actiethema terug.

Bij het volgende nummer:'One last Shot' denkt Jack er vandoor te gaan als we na 29 seconden het vrolijke piraten motief horen, deze gaat echter over in een droevige track. 'He's a pirate hoef ik niet meer te omschrijven. Een cd met veel actiemuziek die niet allemaal even origineel is. Toch geef ik een 7.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 06/10 - Review of Andreas Lindahl, submitted at (English)
I just can't help but to feel a little sorry for Badelt. Here's this, clearly, very talented guy that has managed to stray away from the typical Media Ventures sound. He's hot off a couple of really good scores, The Time Machine, for example. And so he gets to do a pirate flick. "Fun", he must have been thinking. "This is a perfect opportunity for me to write some great, old-fashioned pirate music with a modern twist, kind of what Harry Gregson-Williams did for Sinbad". But instead he and his composer buddies have to do what the Media Ventures composers have been doing for practically every Bruckheimer flick ever produced (A couple of hundreds perhaps. Well... more than two, anyway.). So that's disappointing (it's also disppointing that Silvestri never got to score this film. I was praying for something like "The Mummy Returns - with a Ship and an Eyepatch"), but here comes the strange thing about this score and its effect on me.

To be regarded as a proper and serious reviewer I would probably have to bash this soundtrack. But I won't, because I'm not a proper, serious reviewer. And I happen to like it. I really do. Despite the fact that most of it basically is an overused cliché, a trifle, a "been there done that" score. And even though cues such as "Will and Elizabeth" is so much Media Ventures that it almost gets a little silly. And despite the huge lifts from scores such as The Rock and Gladiator. But yes, I like it. It's somewhat of a guilty pleasure. Pirates of the Caribbean is a darn entertaining score. And fun. So sue me.

The main theme screams MV, serving as your standard powerful march, often performed by a large array of brass instruments with plenty of pounding percussion in the background. Its appearance in "Barbosa is Hungry" is a perfect example. Great cue, that ows a lot to The Rock. The more quiet material is dominated by a nice slow theme, allowed to shine in "Moonlight Serenade", for at least a couple of minutes, before the action music bursts onto the stage again. There's also a little reocurring grovvy fiddle ditty, which also opens the CD in "Fog Bound". But it is the action music that dominates the score. And it's great fun.

It's interesting to note that seven (!) composers, apart from Badelt, wrote additional music for this film. It's not easy to tell which parts that have Badelt as their source, with such a large number of contributors, but I choose to believe that the more original parts are his, at least. Makes sense, after all, that he should focus on the fresher material, while his collaborators take care of parts of the rest. And I don't know if the large number of composers involved is the main reason Pirates of the Caribbean is a hotchpotch of purely orchestral parts, 100% synth cues and something in between. It's not really annoying, but certainly a little strange. Not that Media Ventures and synths is a new combination, but it is rarely this obvious.

Pirates of the Caribbean is perhaps the most unoriginal score of the summer, but it's also one of the most entertaining. It's just not possible to take this score seriously. And why should we? We always have a tendency to be so frickin serious about the music we listen to. It's just music, after all. Right, laddy? Haaaaar!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 03/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
Yo, ho, holy crap... it's The Rock as pirate music. I could probably stop there as that one sentence sums my entire feelings and contains an adequate description of Klaus Badelt's score. However, that would be a touch unprofessional, not that I get paid to type this drivel. It's only fair to open by saying that I was one of the many who was thoroughly disappointed that Alan Silvestri's participation on this project fell through. After his terrific effort for The Mummy Returns, he seemed a great choice to tackle another attempt to revive the once popular swashbuckler, this time based on a theme park ride; Hollywood, desperate? Surely not. However, as a Jerry Bruckheimer film, the music moved in a Media Ventures direction and one of the new rising stars, Klaus Badelt. He seems more capable than many of his MV colleagues to pen halfway decent music, but Pirates of the Caribbean is a blaring and soulless creation that doesn't sparkle, it just shouts, constantly.
The press release that I received with the album states that Badelt was invited to Hollywood by Hans Zimmer after scoring many films in Germany. It seems likely that he had his own style before arriving in America, but despite having started promisingly, Pirates of the Caribbean leaves the distinct impression of a temp track botch job. This perhaps isn't surprising, since the moniker of 'Music by Klaus Badelt' largely ignores the list of additional music credits: Ramin Djawadi, James Dooley, Nick Glennie-Smith, Steve Jablonsky, Blake Neely, James McKee Smith, and Geoff Zanelli. Many of those also contributed to 'Hans Zimmer's' Tears of the Sun and there the results were often extremely good, particularly those by Steve Jablonsky. However, here each track seems to just thunder and grind its way through the usual mix of pounding synth percussion, blaring brass (possibly synthetic, it's hard to tell these days) and often topped out with a chorus. Only the opening track and its jaunty jig tune offers any feeling for the genre or period. A couple of other tracks reprise the material, but aside from a few fleeting quiet cues, or part cues (usually a subdued final 30 seconds or less), offer any respite from the onslaught.

If Erich Wolfgang Korngold were alive, he'd be rolling in his grave and frankly I wouldn't blame him. As Media Ventures scores go, this is at the distinctly obnoxious end of the spectrum and aside from the jig, you'd be hard pressed to tell it's from a pirate movie. I was pretty scathing about Harry Gregson-Williams' score to the animated Sinbad released around the same time, but in comparison, it's a beacon of subtlety and imagination. At first I was disappointed that the Pirates of the Caribbean album is relatively brief, but by about halfway through I'd already had more than enough. There's no let up, almost no change in tempo, volume or drama. I suppose you could argue that there are no dull moments and the jig tune is rather nice, but otherwise, there's not much in the way of redeeming features. It is possible to produce a pirate movie with the Hans Zimmer/Media Ventures sound and as such, I recommend Muppet Treasure Island instead. Plus it has a frog duetting with a pig. What more could you want?
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 04/10 - Review of Thomas-Jeremy Visser, submitted at (Dutch)

The Curse of the Black Pearl is een van de meest geliefde maar tegelijkertijd overschatte scores van het vorige decennium. Groot pluspunt van de eerste in de serie is het aanbod van thema's en motieven. Allereerst hebben we het He's A Pirate-thema, of gewoon het hoofdthema. Dit behoeft geen introductie: er zijn maar weinigen die dit niet kunnen meeneurien. De kracht achter dit sterke thema zijn naast de popinvloeden en de aanstekelijke toonwisseling ook vooral het tempo en de instrumentatie. Het klinkt snel, avontuurlijk en relevant. Bovendien past het uitstekend bij de sfeer die er om de film heen hangt. Logisch dat Zimmer het later dan ook dankbaar gebruikte.

Als tweede thema hebben we dat van Jack Sparrow, onsterfelijk gemaakt door Johnny Depp. Hoewel ook dit stuk wereldberoemd is geworden is het kwalitatief iets minder sterk dan het hoofdthema, aan wie het sterk verwant is. Waar Badelt echter groots faalt is het schrijven van een goed liefdesthema. Waar Zimmer in At World's End zijn mooiste liefdesthema tot nu toe liet horen, komt Badelt met een lange en uitgerekte versie van het hoofdthema op de proppen. Slechts op het einde van de score komt het een keer uit de luidsprekers als echte noemenswaardige filmmuziek.
Naast al deze thema's schreef Badelt een hele reeks motieven die dan wel weer van hoge kwaliteit zijn. We horen opzwepende, dreigende actiemotieven als Barbossa en zijn mannen in actie komen, haast atonale muziek als het medaillon in beeld is, en de motieven die Jack Sparrows taferelen krijgen zijn haast ontelbaar.

De minpunten van de score wegen echter zwaar. Want over de gehele score zit een laag nepheid die makkelijk te doorprikken is. Het is veelal met software ingespeelde muziek, en het mist de ziel van een orkest. Was de score in zijn geheel opgenomen door een orkest dan had de score meer een echte ziel gehad. Bovendien neemt Badelt de veilige route, en speelt hij steeds weer op safe: de instrumentaties zijn steeds hetzelfde, de thema's horen we al van ver af aan komen en ook de manier waarop de actie wordt opgebouwd is cliché en saai. Tel daar nog eens bij op dat in de films soms letterlijk stukken uit Gladiator te horen zijn en je hebt een ongeïnspireerd werk binnen.

Dit maakt The Curse of the Black Pearl een score die vooral als startsein kan worden gezien: de thema's zijn geïntroduceerd, en de sfeer is gezet. Klaus Badelt mag dan het brein zijn achter veel thema's uit de reeks, Zimmer is toch echte de Pirate-lord.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Arvid Fossen, submitted at (Dutch)
Een film gebaseerd op de bekende Disneyland thema attractie, het is eens iets anders. Voor de muziek van Pirates of the Caribbean op doek verscheen is er heel wat gewoel geweest achter de schermen. Dit begon wanneer producer Jerry Bruckheimer (Pearl Harbour en Armageddon) de componist die oorspronkelijk op deze film werkte, Alan Silvestri, die ongewtijfeld muziek had geschreven in de stijl van zijn recente muziek voor The Mummy Returns, aan de deur zette. Wat hij wilde was een traditionele Bruckheimer Media Ventures score door Hans Zimmer. Daar deze te druk op andere projecten bezig was, kwam de job toe aan nieuwste oprijzend talent binnen Media Ventures, Klaus Badelt, die vorig jaar nog bekroond werd voor zijn The Time Machine met een World Soundtrack Award. Klaus Badelt werd bijgestaan door wel geteld zeven andere componisten en negen orkestrators en tenslotte drie synthesizer programmeurs. Dit Mediaventures legertje realiseerde een score die uitblinkt in wervelende orkestraties, fantastische synthesizers, krachtige orkestrake actie en afwisseling. Het is muziek die doet denken aan een mix van The Rock, Crimson Tide en Gladiator, en soms komen de melodieën wel heel dichtbij iets uit deze eerdere films. Dit maakt Pirates Of The Caribbean misschien niet de origineelste soundtrack, maar wel de meest typische en herkenbare avontuurlijke soundtrack van het jaar. Hoewel, eigenlijk is - gezien het thema van deze film - de muziek nu net niet zo typisch voor een Walt Disney productie. De zware ritmes, het donkere mannenkoor, de dreigende strijkers. Je kunt dus stellen dat dit piratenverhaal zijn power voor een groot stuk uit de indrukwekkende 'thriller' muziek haalt. Buiten het orkestrale geweld, laat Klaus Badelt zijn talent pas zien in de underscore tracks, waar hij er zoals geen ander in slaagt om inspirerende en emotionele muziek te brengen met een eenvoudige melodie. Pirates of the Caribbean, misschien niet de origineelste, maar van tijd tot tijd is het goed om een bombastische blockbuster soundtrack als deze uit te brengen. De liefhebbers van The Rock en Gladiator zullen hun nieuwe favoriet vinden, anderen laten het misschien liever aan zich voorbij gaan.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Peter Knockaert, submitted at (Dutch)
"Het levert een zeer aardige score op die nooit echt heel goed wordt."
????????
Die volg ik niet. Maar het zal wel aan mij liggen.
Pirates of the Caribbean is een schitterende score. Ik verbaas mij nog altijd over het feit dat in de grootsheid van orkestmuziek ze (=Hans Zimmer en Co) zichzelf toch steeds weer overtreffen. Dit is werkelijk megalomane muziek. Giganteske, bombastische over-geproduceerde muziek (vond ik trouwens een prachtige benaming op de cd: over-produced by Hans Zimmer, heb ik nog nooit gezien). Maar wat is een piratenfilm anders dan - vergeef me de bewoording - opgefokte franje? De muziek gaat helemaal mee in die richting. Ik las op Filmtracks een vrij belachelijke recensie waarin Klaus Badelt en zijn ploeg verweten werd dat ze niet geluisterd hebben naar de muziek die in het Themapark Disneyland op de Piraten-attractie te horen is. Wat is dit voor een nonsens-vergelijking??? Voor mijn part getuigt het net van originaliteit in plaats van een waardeloze kopie van een bestaand thema te nemen. Maar dit is wederom mijn bescheiden mening.
Nee echt waar, ik vind het super-geslaagd, en als je de muziekproducties van de laatste periode van de (soms beetje ironisch genoemde) Zimmer-fabriek vergelijkt, is dit voor mij toch wel één van de hoogvliegers. Ik heb ook de indruk dat Klaus Badelt na een lange periode in de schaduwzijde van Zimmer te hebben gestaan, nu eindelijk een frisse wind laat waaien in de Media Ventures winkel. The Recruit, The Time Machine, Equilibrum, K-19 en nu dit zijn stuk voor stuk erg goede soundtracks, en hij laat ook zijn verscheidenheid zien in de albums. Anyway, ik kijk alvast uit naar zijn volgende album!!! En leve The Pirates of the Caribbean!!! Gewoon heerlijk om naar te luisteren!!!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 07/10 - Review of Jesse van Amelsvoort, submitted at (Dutch)
In 2003 kwam de eerste van de drie Pirates of The Caribbean-trilogie uit, The Curse Of The Black Pearl. Aan het eind van het hele proces werd nog van componist gewijzigd, en op die manier viel Klaus Badelt de eer toe de film met Johnny Depp, Orlando Bloom en Keira Knightley van muziek te hebben voorzien. Hoewel de film een groot succes was, viel de score mij iets tegen – en hij was vooral te kort.

Doordat in weinig tijd bij wijze van spreke half MediaVentures ingeschakeld werd om de film van nieuwe muziek te voorzien, mist het album veel samenhang. Veel synthesizergemaakte actiemuziek en niet al te moeilijke thema’s schetsen het beeld.
Badelt geeft je als luisteraar, vooral in de eerste tracks, weinig rust. Koperblazers, veel en woeste strijkers, percussie en synthesizers: harde actie, die in de film goed valt en het ook zelfstandig goed doet. “Will And Elizabeth” en “The Black Pearl” zijn titels die je op het eerste been op een verkeerd spoor brengen: geen thema’s die speciaal voor die ‘karakters’ gemaakt zijn, maar gewoon, harde actiemuziek!
Desondanks zijn dat toch, voor mij, twee van de betere stukjes op het album. “Moonlight Serenade”, het mooiste nummer (samen met “He’s A Pirate”), is niet logisch opgebouwd. Halverwege de track gaan we (te) ver de film in en zijn we al weer bijna aan het eind. Deze misstap zorgt ervoor dat erg veel muziek op het album zich aan het eind van de film afspeelt (waar het mijns inziens te saai en langdradig wordt).

Hoewel Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl wel lekker wegluistert, is het muzikaal gezien niet van veel originaliteit of moeilijkheid. Veel synthesizers zijn misschien het enige (of een van de weinige) punt(en) die het album tot één smeden.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Mitchell Tijsen, submitted at (Dutch)
Klaus Badelt, de componist van Pirates of the Caribbean deel I...waarvoor hij niet voor Deel II is gevraagd kan ik best begrijpen. Hans Zimmer is meer ervaren en heeft meer themes door zijn hoofd zweven maar hij hielp Badelt ook met dit deel dus hij was al op de set te zien...

Maar het betreft hier natuurlijk deel I en niet deel II of III van Hans Zimmer. Badelt laat je kennis maken met de echte piraten stijl die me heel erg aan de atractie Pirates of the Caribbean in Disneyland moest denken. Maar dat was natuurlijk ook de bedoeling, de leuke deuntjes en melodietjes van Badelt sprak niet alleen de filmmuziekliefhebber aan maar ook het publiek buiten de filmmuziek kring! Nu is het Pirates of the Caribbean Theme uitgegroeit tot één van de bekendste Themes allertijden wat natuurlijk heel erg verdiend is, want het is een pracht Thema gemaakt door Badelt! Maar toch heb ik het Pirates deuntje ergens eerder gehoord...dit was in de film: The Mision van Ennio Morricone. De inspriatiebron voor Badelt was de Morricone's Score: The Mission! Verder wil ik niets verwijten over de Score hoor, het is een prachtige Score alleen soms wat hard etc. het liefdes thema (als ik het zo kan formuleren) is ook heel gepast en de actiethemas doen me altijd denken aan Captain Jack Sparrow al rennend voor zijn leven. Maar ook de tracks zoals: Moonlight Serenade & One last shot zijn goed gecomponeerd. Wat kan ik nog meer zeggen dan een dikke vette "9" voor dit album van Badelt (en dus ook gedeeltelijk Zimmer). Géén 10 want dat vond ik toch wel de Pirates Score's die hierna volgen alleen dan wel van: Hans Zimmer natuurlijk!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Damien , submitted at (French)
Le producteur Jerry Bruckheimer n'approuvant pas le travail de Alan Silvestri, qui devait initialement composer la bande originale du premier 'Pirates of the Caribbean', il s'est adressé au studio Remote Control Productions en dernière minute, ne leur laissant que 3 semaines pour travailler.

Si l'ensemble est crédité Klaus Badelt et produit par Hans Zimmer, en réalité c'est une petite armée de compositeurs qui s'est attaquée à ce projet. Ramin Djawadi, James Dooley, Nick Glennie-Smith, Steve Jablonsky, Blake Neely, James McKee Smith et Geoff Zanelli ont ainsi été mis à contribution pour produire 2h30 de musique, sur base d'une simple démo de Hans Zimmer, qui présentait trois des grands thèmes du film.

Le résultat est au final plus que satisfaisant. Poussant le film de pirates dans une nouvelle direction, les studios Disney ont fait une belle affaire. Musicalement, le travail des compositeurs n'est plus à présenter: qui ne connaît pas le célèbre 'He's A Pirate'?

Si le côté un peu terne de l'orchestration et le manque de contraste entre beaucoup de pistes, peuvent rebuter, l'inspiration est bien présente: thèmes entraînants, épiques, romantiques, tous les ingrédients sont là pour faire de ce 'Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl' un grand film d'aventures.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Onieman Soulman, submitted at (Dutch)
Dit is de eerste score voor de reeks Pirates of the Carribean van Klaus Babelt. Hij kan met weinig noten goede muziek maken. Het spijtige is dat hij veel te weinig tijd had om echte goede liedjes te maken, maar hij trok er zijn plan wel mee. Ik heb de soundtrack van Pirates of the Carribean 2 gehoord en die was wel beter. Maar deze score is toch wel wat meer piraatachtiger, alleen lijkt het meer op avontuur, maar dat is gepast, want POTC is nu eenmaal avontuur. Ik vind de melodietjes soms te traag, en het is wat more of the same. Het mocht wat bombastischer zijn. Alle liedje hebben dezelfde structuur. Ik geef het 8 omdat ik meer wou dan dezelfde noten. Maar ik heb al eens een slechtere score gegeven. Ik heb aan Harry Potter 4 een 6 gegeven door de altijd zelfde muzeik. Een heel goede film met meestal slechte muziek. Toch om alleen maar te luisteren. Bij de beelden is het gepast. Net als bij Pirates of the Carribean. Alleen is dit nogbeter. Klaus Babelt kan heel emotionele muziek maken. Ik vind Sword Crossed het beste liedje. Helemaal mijn genre. Dit was het. Ik ben Alan VR, 12 jaar.
+ goede sfeer
- more of the same, weinig instrumenten.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 04/10 - Review of Cohen Oat, submitted at (Dutch)
Pirates of the Caribbean is een van de slechtste soundtracks die in de afgelopen jaren is uitgebracht. Ik ben zelfs van mening dat Hans Zimmer deze score even snel in elkaar heeft gezet, met restanten van Gladiator, Mission Impossible en Pearl Harbor. Maar nergens haalt hij het niveau van een van deze drie genoemde scores. Hier en daar lijkt het zelfs of de filmmuziek geheel door de computer is gecomponeerd, zoveel onwerkelijke geluidseffecten erbij zitten. Ik zal zeker niet ontkennen dat het drukke karakter van de muziek niet past bij het al even drukke karakter van de film. Maar wanneer men de muziek alleen hoort en hem vergelijkt met parels als The Lord of the Rings-trilogie, Gladiator, Braveheart en het meest recente the Last Samurai, dan pas valt op hoe eenzijdig en zelfs hoe slecht deze score is
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Veen Dorothea, submitted at (Dutch)
Hallo,

Deze soundtrack kan mn vergelijken met een perfect in elkaar gezette puzzel.
Alles klopt gewoon bij elkaar, daar bedoel ik ook mee de muziek bij de beelden.

De stukken van de complete soundtrack zijn heel mooi, de ene keer heel lieflijk en zacht, en de andere keer hoor je opeens een heel banaal gedeelte, zoals 'To the pirates cave' of het stukje 'Fog Bound' dat heel vrolijk klinkt.

In het fanfare orkest waarin ik speel, doen wij ook het stuk 'POTC' ik vind het erg jammer dat het arrangement zo kort is, het had meer uitgebreid gemogen, en wat moeilijker, waardoor er meer variatie in komt.

Ik geef de muziek van deze film een 10, omdat het ook echt een 10 waard is, Klaus Badelt heeft zichzelf bij mij wel bewezen hoor.

Het is topmuziek en stat bij mij op nummer 1
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of JB , submitted at (Dutch)
Soundtrack gemaakt door Klaus Badelt
Score gemaakt door Hans Zimmer

Ik hebt deze recensie even hernieuwd want de verwarring was groot bij me toen ook Zimmer's naam verscheen in de aftiteling van deze film. Hij en Badelt hebben dus samengewerkt om de muziek voor deze film top te maken, en het is gelukt. De soundtrack die Badelt heeft gemaakt (en hij gaat dus met de eer lopen) dient eigenlijk meer als reclame voor de film maar toch vind ik hem goed. Spanning, actie, romantiek, enz..., goed gedaan! De muziek die in de film zelf wordt gebruikt, gemaakt door Zimmer, verschilt in sommige scènes van Badelt's soundtrack, maar is heel passend. Ze hebben allebei hun best gedaan, hetzij dat de muziek een beetje op andere films leek maar toch datgene om van deze film een topfilm te maken.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Joris Kessels, submitted at (Dutch)
Er is al veel over deze soundtrack gezegd, dus laat ik het bij drie opmerkingen houden:

Ten eerste: Ik sluit me bij die diegenen aan die deze soundtrack helemaal te geweldig vinden. Deze soundtrack is de meest krachtigste in zijn soort. Echt fantastisch!

Ten tweede: Klaus Badelt is werkelijk een koning! ‘Maar het is overproduced door Hans Zimmer’, ‘Maar zeven andere componisten hebben hem geholpen’, ‘Maar het lijkt zoveel op de Gladiator en The Rock’. Hou eens op met dat gemaar, er staat toch niet voor niets op de cd Original Music Composed and Conducted by Claus Badelt en ook al heeft het enige overeenkomsten met andere Media Ventures producties, het heeft een eigen identiteit en die wil je voor geen goud in je collectie missen!

Ten derde: ‘Barbossa is Hungry’
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of bert w., submitted at (Dutch)
Eindelijk heb ik de film gezien, had al even de score ervan, maar wilde ze toch als een geheel bezien en een oordeel vormen.
De film, met een johnny depp die zeker niet één van zen beste rollen neerzet, vond ik niet echt geweldig.
De score is een typische hans zimmer-kloon geworden, maar het past gewoon bij de sfeer in de film, de link met zimmers meesterwerk 'gladiator' is overmijdelijk. Niets mis mee, maar nadeel is dat je gaat vergelijken en met momenten is het dan ook storend in de film.
Over de score zelf geen verkeerd woord, bevat alles wat het nodig heeft, enorm veel power.
Underwater march heeft mijn persoonlijke voorkeur, trouwens in een geweldige scene gebruikt.
Dus voor mij een geslaagde score voor een minder geslaagde film.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Gert Bleus, submitted at (Dutch)
De soundtrack van het filmjaar 2003. Je hoort duidelijk de invloeden van Hans Zimmer en dit is uiteraard helemaal geen slechte zaak. Klaus Badelt weet echt hoe hij de luisteraar terug kan transporteren naar de tijd van piraten en avontuur. De 'main themes' van deze score zijn niets minder dan geniaal. De score zit bomvol met energie en verveelt geen moment. In de trailer van deze film kreeg je een fragment te horen van 'Drop Zone' van Zimmer, enkele tracks op deze cd bevatten gelijkaardige tonen.
Ik was aanwezig bij de soundtrack awards in Gent, waar Klaus Badelt aanwezig was en waar zelfs een stukje van deze soundtrack live gespeeld werd. Klonk nog beter dan op de cd ! Ik kreeg er kippenvel van. Zeer aanbevolen soundtrack !
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Mick Mick, submitted at (Dutch)
Ik vind de traditionele soundtracks altijd het mooiste, zoals die van Star Wars, Lord of the Rings, Jurassic park enz. Toen ik naar de film Pirates of the caribbean keek, kreeg ik werkelijk kippenvel van de muziek, die geweldige muziek gecombineerd met de beelden. Vervolgens heb ik de cd aangeschaft, ook zonder de beelden blijft het een geweldige soundtrack en ervaring. Vooral He's a Pirate geeft me kippenvel. Zelfs nu nog draai ik de aftiteling van de film met repeat, en draai ik ook nog de cd. een geweldige muziekvoorstelling, net als zijn opvolger, Pirates of the caribbean Dead Man's Chest.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Michel Gregoire, submitted at (French)
Cette bande originale nous emporte d'emblée à grands coups d'orchestre symphonique dans le monde de la piraterie, elle donne vraiment au film sa dimension épique et mystérieux au film.
Avec quelques morceaux de bravoure comme "he's a pirate" and le fameux thème des pirates "skull and crossbones" morceaux très dynamique où Klaus Badelt démontre qu'il est un grand compositeur en déclinant ce thème.
En bref, comme dans le film :beaucoup d'énergie et de puissance épique dans cette bande son qui pourra avantageusement mettre en valeur votre système de reproduction sonore home cinéma 5.1 .
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Jeroen van Eden, submitted at (Dutch)
Laatst las ik de review van Pirates of The Caribbean op Filmtracks.com. Daar schrok ik eerlijk gezegd wel even van. Ik had niets anders dan goede dingen over deze score gehoord. Voor de zekerheid ben ik hem zelf maar gaan luisteren en naar mijn mening is er helemaal niets fout aan deze geweldige score van Badelt. De prachtige thema's, de spannende actie stukken die de film op de voet volgen en nog veel meer. Een prachtig geheel dus. Niets mis mee.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Veerle J, submitted at (Dutch)
Ik begrijp sommige commentaren niet, wat maakt het uit als de soundtrack "niet meer zo origineel" is?? Oké, het is in de trant van bv Gladiatot, maar ook daar, net als in Pirates of the Caribbean, is het monumentale en donkere nodig om de muziek te laten passen bij het verhaal!
Ik vind het dus prachtige muziek, die perfect past bij het genre van de film (die trouwens al even geweldig is)! Ik kan uren naar deze muziek luisteren!!!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Tijs Vanhulle, submitted at (Dutch)
Het lijkt er misschien wel een beetje op, maar ik vind het een pracht van een cd! He's a Pirate, The Medallion Calls & zoals Joris.K zo mooi al zei, Barbosa is Hungry (prachtig begin vooral). Jammer genoeg duren die eerste twee niet al te lang. De rest van de cd heeft ook wel liedjes met goede stukken, maar nog een tijdje wordt het toch wel wat hetzelfde en ééntonig. Dat wil niet zeggen dat het een mindere cd is.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Peter Van Riet, submitted at (Dutch)
't stoort misschien een hele boel mensen...maar ik vind het juist zo fijn dat ik hier een heleboel materiaal herken uit vorige scores van Hans Zimmer : ).
En wat maakt het in godsnaam uit dat de muziek niet origineel is??
Deze muziek past absoluut uitstekend bij deze film, is gewoon superfijn om te beluisteren, en zal nog ettelijke keren in mijn cd-speler belanden : )
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Draconian Angel , submitted at (Dutch)
Gewoon fantastisch oveproduced!!!!!!!!!!!!!!!!!

Aanraders in dit genre:
Cuthroat Island(GROOOOOOOOTTTTSSSSSS)en very,very overproduced (wat een woord eigenlijk....)Bombasme der eerste orde!!!!!!!

Muppet Treasure Island (ook van Zimmer, en fantastisch)
Shakalaka Boom.....heerlijk!!!

Gewoon ondergaan en niet zeuren.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Edwin Huisman, submitted at (Dutch)
Gewoon een fantastische 'overproduced'soundtrack van Badelt, deze moet je goon ondergaan, enne voor de liefhebbers, van dit soort 'Piraten'muziek, luister dan is naar Zimmer's score van Muppet Treasure Island, enne wil je echt weggeblazen worden, stereo op 10 en Cuthroat Island in je Speler!!!!!!!!!!!!!!!!!

Heerlijk....!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Bart v/d Ploeg, submitted at (Dutch)
Geweldige soundtrack is dit !

Erg mooie muziek, waar je de opbouw naar de actie zeker geweldig zult vinden. De achtergrondstemmen zorgen voor spanning in (sommige nummers). Wel erg jammer, dat Hans Zimmer in de tweede film zo weinig muziek van deze cd heeft overgenomen.

Ik vind het een dikke 10 waard !
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of chris lanssens, submitted at (Dutch)
deze muziek is goed vooral het thema is wild zacht en alles tegelijkertijd island de la muerta is ook een goede soundtrack alles past perfect in elkaar soms overweldigend maar een keer was het voorspelbaar de muziek is echt tot de puntjes uitgewerkt en de muziek is altijd de beste sfeer in een film
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of the lord africanus, submitted at (Dutch)
music is still alive heerlijke ritmische muziek dat je doet verlangen naar meer... De muziek en film hebben ook een goede samenhang en prachtige variatie tussen snelle percutie en trage melodramatische stukjes muziek. Zeer goede film en nog betere muziek.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 09/10 - Review of Thomas Jenkins, submitted at (English)
Thinking logically, this is a poor score. It's bloated, loud, and brutish. Do I care? No. This is some of the most purely entertaining music ever written for the screen. Go in with your brain turned off, and you'll have a damn good time.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Fons Eijssen, submitted at (Dutch)
het geheel is een goed geintrumenteerd geheel dat voor de doorsnee filmkijker een prima ondersteuning geeft bnij de beelden. Muzikaal kan het hier en daar natuurlijk altijd verbeterd worden. Prima effecten bij de acties.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of nathanya van nijnatten, submitted at (Dutch)
Oke ik ben mischien een beetje bevooroordeeld omdat Orlando en Johnny (twee van mijn favo mannen) in de film zitten, maar de muziek vind ik echt geweldig, echte spannende en warme zee muziek, :D
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 08/10 - Review of Elisabeth Vandoorne, submitted at (Dutch)
ja, een goede soundtrack alleen lijkt de gladiator er nogal sterk op maar met die belletjes ofzo lijkt het echt op piraten muziek vooral nr 9 naar het laatste toe vind ik echt passend!!
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Will Vissers, submitted at (Dutch)
Iedereen die deze muziek niet leuk vindt moet gewoon zijn kop dicht houden. De muziek is prachtig geschreven en past precies bij alle scenes van de film.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 06/10 - Review of Frank Vincent, submitted at (Dutch)
Ik vind de muziek prima passen in de film, maar deze vind ik absoluut niet origineel. De muziek lijkt te veel op andere muziek van Media Ventures.
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl - 10/10 - Review of Dirk Franchoo, submitted at (Dutch)
Vreselijke doorslag van Hans Zimmer. Je hoort constant Gladiator en Mission Impossible 2, dat op zijn beurt al een restant was van Gladiator.
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Nominee)
The music of this soundtrack was used in:

Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (Trailer)

Trailer:



This soundtrack trailer contains music of:

Voices over War, X-Ray Dog (Trailer)
Drop Zone (1994), Hans Zimmer (Track 3. Hi Jack) (Movie)


Soundtracks from the collection: Pirates of the Caribbean

Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (2011)
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl (2003)
Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (2006)
Pirates Of The Caribbean: The Unreleased Suites (2007)
Pirates of the Caribbean: Soundtrack Treasures Collection (2007)
Pirates of the Caribbean : On Stranger Tides' (2011)
Pirates of the Caribbean: At World's End (2007)
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (2011)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More