The Help


Colosseum (4005939711429)
Varèse Sarabande (0030206711424)
Movie | Release date: 09/13/2011 | Film release: 2011 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.Aibilene3:07
2.Them Fools2:50
3.Upside-Down Cake1:23
4.Mississippi3:49
5.Heart Palpitations1:44
6.The Help2:18
7.Jim Crow1:46
8.Skeeter1:03
9.Miss Hilly1:14
10.Write That Down1:37
11.Bottom Of The List3:23
12.Deviled Eggs2:03
13.First White Baby2:00
14.Celia Digs2:06
15.November 221:12
16.Not To Die1:28
17.My Son2:50
18.Trash On The Road1:37
19.The Terrible Awful2:57
20.Constantine4:09
21.Gripping Testimonials1:32
22.Sugar1:50
23.Amen3:06
24.Mile High Meringue2:00
25.Ain’t You Tired (End Title)6:29
 59:33
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Help - 08/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
The Help is een Amerikaanse dramafilm van regisseur Tate Taylor en speelt zich af in de zestiger jaren van de vorige eeuw in het zuiden van de VS, waar de rassenscheiding en -discriminatie nog aan de orde van de dag was.
Het verhaal draait om een aantal zwarte huishoudsters in evenzoveel blanke gezinnen en wat zij zich moeten laten welgevallen door hun hooghartige werkgevers, die hen vaak als slaven behandelen. Skeeter is een jonge blanke journaliste, die zich in die situaties ongemakkelijk voelt, vooral ook omdat ze zelf een goede band had met de hulp die ze vroeger zelf thuis hadden. Die hulp is later door haar moeder ontslagen, zonder dat Skeeter wist waarom. Ze besluit een boek te schrijven over de belevenissen van zwarte huishoudsters in blanke gezinnen, maar de animo om mee te werken is niet hoog, omdat de vrouwen bang zijn het weinige dat ze verdienen ook nog kwijt te raken. Intussen doen de blanke upper class dames steeds gekkere dingen om de rassenscheiding in stand te houden of zelfs te vergroten...
De film is goed ontvangen en was behoorlijk succesvol en sleepte diverse prijzen in de wacht, waaronder een Oscar. Algemeen wordt de film hoog gewaardeerd.

De muziek voor deze dramafilm is van Thomas Newman. De stijl van Newman ligt dichtbij de muziekkleur die typerend is voor het zuiden van de VS, vandaar dat Newman wellicht voor deze taak gevraagd is. Daarbij heeft hij twintig jaren eerder ook de score gecomponeerd voor Fried Green Tomatoes, een film die zich ook in het zuiden afspeelt en waar Newman kans zag om deze score dat duidelijk zuidelijke sentiment mee te geven, met jazzy, bluesy en dixieland invloeden.
The Help heeft veel minder die zuidelijke kleuring dan Fried Green Tomatoes en is daarmee gelijk ook een veel gelijkmatiger score geworden, die prettig in het gehoor ligt.

Veel muziek op deze score is heerlijk symfonisch en vrij luchtig gekleurd. Daarbij speelt de akoestische gitaar een grote rol in de score, die de muziek vaak wat meer 'down to earth' brengt. Ook de piano speelt een behoorlijke rol en die wordt dan geregeld op de typische Newmaniaanse manier bespeeld, waardoor je de score ook weer herkent als een van Thomas Newman.
Ondanks het redelijk symfonische karakter blijft Newman's muziek aan de lichte kant, soms tegen het minimalistische aan. Echte orkestrale uitbarstingen kom je op de score niet echt tegen. Daardoor heeft de muziek toch een redelijk sferisch karakter, maar de kleuring zit aan de optimistische en harmonische kant, waardoor de score lekker wegluistert. Ook qua melodieën heeft Newman afgezien van deprimerende kleuringen en de melodieën zijn dan ook fraaie echte melodieën en niet meer de zich herhalende korte motieven uit z'n vroegere scores, die je soms op de zenuwen kon gaan werken. Die deprimerende harmonisaties tref je gelukkig niet aan op deze score, integendeel, Newman heeft veel tracks voorzien van een aangenaam positieve klank en instrumentatie. Daarbij gaan akoestische gitaarklanken en pianoklanken vaak over in mooie glijdende vioolmuziek, en omgekeerd, waardoor de muziek soms een lichte emotionele klank krijgt.

Toch kent de score ook z'n spannende of dramatische momenten en binnen het geheel van de score zorgen die voor een prettige afwisseling. En ook die tracks zijn nergens atonaal, want Newman creëert die spanning door de instrumentatie en door langer aangehouden tonen en de dramatiek door de melodie naast tegenklanken in mineur te zetten, terwijl ook hier de traagheid vaak zorgt voor extra dramatisch effect, regelmatig versterkt door het minimalistische karakter van veel tracks. Daarbij speelt Newman niet in op sentimentalisme, waardoor de muziek soms wat stug is, zoals in 'Gripping Testimonials'.
Maar Newman gaat de emotionaliteit niet altijd uit de weg. Een track als 'Amen' is een van meest gevoelige en emotionele tracks van de score en zal zelfs bij de grootste hork een gevoelige snaar raken. Maar ook veel andere tracks of momenten in tracks kennen die emotionele kleur, al is dat verreweg het sterkst in 'Amen', die je als enige track sentimenteel zou kunnen noemen.

De score sluit af met de 'End Titles', verreweg de langste track van de score en eigenlijk een soort suite, waarin van de sfeer uit allelei tracks terugkomt op momenten in deze langere eindtrack. Wel klinkt de muziek hier veel voller dan het gemiddelde van de score. Helaas stapt Newman in de laatste anderhalve minuut nog even over naar kunstmatige atmosfeerklanken in een lange ijle synthesizerkleuring, die we kennen uit zijn scores van begin deze eeuw en dat doet toch afbreuk aan deze verder fraaie track.

Kortom, met The Help heeft Thomas Newman een fraaie score gecomponeerd. De zuidelijke klankkleur is zeker aanwezig in de muziek, maar overheerst niet zoals in Fried Green Tomatoes. De akoestische gitaar is een belangrijk element in de score die toch enigszins zorgt voor een landelijke sfeer. De score is overwegend harmonisch en symfonisch, ondanks dat veel tracks wat minimalistisch zijn ingevuld. Vaak vult Newman de gitaar of pianoklanken aan met mooie glijdende violen en samen met de mooie melodieën geeft dat een aangename luisterervaring. Toch staan er ook wat andere tracks op, die zorgen voor de nodige variatie. Die zijn weliswaar niet allemaal even fraai, maar het geheel van de score is daarmee wel mooi gebalanceerd. Wel jammer dat de allerlaatste anderhalve minuut geen climax, maar juist een anti-climax is. Toch is de waardering voor deze score een mooie 83 uit 100 punten.
The Help - 07/10 - Review of Edmund Meinerts, submitted at (English)
Based on Kathryn Stockett's popular and critically-acclaimed novel of the same title - one which has, incidentally, become a favorite of this reviewer's mother and grandmother - The Help explores the topic of racism during the Civil Rights movement in 1960s Mississippi between white employers and their 'help', their black servants. It follows the attempts of aspiring writer Eugenia 'Skeeter' Phelan to publish a book full of the stories of several black maids, despite the disapprovement of her friends. The film has been an unsurprising critical success; more surprising for a drama of this type is the fact that it has made upwards of 150$ million at the box office, over six times its budget.

To film music fans, seeing Thomas Newman attached to this project would seem like a fairly logical assignment, given that he tends to gravitate towards drama and has one other notable score for a film that takes place in the southern United States on his resumé, namely Fried Green Tomatoes. However, Newman's fortunes of late have been decidedly mixed, his output having slowed down in both quality and quantity over the last few years. His only other score from 2011, The Adjustment Bureau, was a severe disappointment for many listeners who found themselves unable to connect with the detached, unmelodic, unengaging and occasionally downright bizarre soundscapes he constructed for that film. Those listeners will probably be much more pleased with The Help, which is arguably a successful return to the lyrical pre-American Beauty Thomas Newman of yesteryear.

That's not to say that Newman's typical post-American Beauty instrumental creativity is absent, either, but unlike in The Adjustment Bureau, he finds a good balance between a more traditional, restrained lyrical stance (led by piano, strings and the occasional woodwind) and that infamous collection of rattling, clicking, plucking and puffing specialty instruments. A good example of this balance can be found in the album's first cue, 'Aibileen', in which a contemplative string-led opening gives way to a quietly hopeful piano-driven rhythm which eventually adds the strings over the top. 'Deviled Eggs' is another case of a bright and plucky cue giving way to a passage of the lovely string layers Newman is so proficient at.

A few cues, such as 'Mississippi', are very understated indeed - not quite 'droning', but certainly not far off - but these are usually instantly balanced out by a jaunty cue like 'Heart Palpitations'. Individual moments of unique character include the somewhat downbeat but still engaging guitar rhythm heard in 'Jim Crow' and 'My Son', the faux-ominous string plucking for 'Miss Hilly' which is developed further in the humorous 'The Terrible Awful', a singularly lovely fiddle solo with resounding string ensemble backing in 'Constantine' and a more jaunty role for that instrument in the second half of 'Them Fools' and 'Gripping Testimonials'. Possibly the best cue is 'Ain't You Tired? (The Help End Title)', which opens with a gentle piano melody - the closest thing to a main theme that Newman has, though it's only referenced a couple of times throughout the score - before handing that melody over to a gorgeously-arranged string section for one of the score's best moments at 2:51. The only complaint about this cue is its overly-drawn-out ending, a characteristic it shares with some of James Horner's end title suites, but other than that it's a fine summary of the score to put on your best-of-Newman playlist.

The hour-long album for The Help is a remarkably effortless listen, maintaining a very pleasant, engaging and listenable stance throughout. No single cue stands above the others as an obvious highlight, just as no cue stands below the others as an obvious detraction. To his credit, Newman keeps each cue relatively unique, ensuring that the score never becomes dull or repetitious, but it never really becomes memorable either, which is what ultimately prevents it from being a totally successful return to form. Still, for Newman enthusiasts who have been longing for a score that relies on lyricism as much as it does on an eclectic group of odd instruments, The Help will be just what the doctor ordered.
The Help - 09/10 - Review of Maurits Petri, submitted at (Dutch)
Thomas Newman is een componist waar we van op aan kunnen. Vrijwel nooit maakte de man slechte scores of muziek. Bijna al zijn projecten zijn memorabel, het beluisteren waard en van hoge kwaliteit. Met nog altijd in ons achterhoofd zijn legendarische muziek van Meet Joe Black, Road to Perdition, Shawshank Redeption en bijvoorbeeld WALL·E. Nu was het een tijdje stil rondom Newman en waren er slechts sporadisch nieuwe soundtracks van hem. Gelukkig is daar The Help en ook dit blijkt weer een ouderwets hoogstaande soundtrack te zijn.

The Help is een drama waar eigenlijk maar weinig bekende mensen in meespelen. Op de titelrol zien we enkel Bryce Dallas Howard en Viola Davis staan. De rest van de acteurs en actrices doen geen belletje rinkelen. Een film met een klein budget. Desalniettemin beslist een goede film over vriendschap en liefde in het Mississippi van de jaren ´60. Thomas Newman haakt mooi op deze thema´s in en brengt een mix van zijn alom geprezen filmmuziek, met zijn daarbij behorende hemelse strijkers en pianospel. Hierbij introduceert hij ook zijn steeds vaker gebruikte synthesizers en ´drum and bass´. En deze combinatie zorgt in vele tracks voor watertandende taferelen. Helemaal wanneer Newman zichzelf verliest in machtig mooie strijkers en daarbij behorende thematiek. En daarmee verlies je jezelf als luisteraar des te meer en waan je je in de perfecte muzikale wereld. Een wereld die hier en daar neigt naar zwaardere klassieke muziek, maar net niet over dit randje gaat. De allereerste track, 'Aibilene', geeft zowaar het karakter aan van het gehele album. Dromerige en hemelse strijkers, een klein snufje inheemse instrumentatie en rustig kabbelende thema´s. Iets waar Thomas Newman altijd mee zal wegkomen. En al lijken sommige tracks slechts een droge herhaaloefening, toch grijpt het je wederom bij de keel.

In onder andere de track 'Constantine' introduceert Newman een elektrische viool die met alle emoties van dien prachtige stukken wegspeelt. Een panfluit geeft bovendien een flinke laag kippenvel. En wanneer de viool een andere laag der emoties opzoekt, is het einde zoek en blijft er alleen maar heerlijke rustige filmmuziek over. Muziek die we zo graag horen en waar je geen genoeg van krijgt. 'Amen' is een track die grenst aan het ongelooflijke. De prachtige strijkers en een harp smelten samen en geven nog eenmaal alles om het waanzinnig mooie thema van The Help in zijn volste glorie te laten klinken.

De laatste track 'Ain't You Tired (End Title)' is zonder dat we het weten de opstap naar de powerballad van niemand minder dan Mary J. Blige. Dit nummer, 'The Living Proof' is helaas niet op de cd opgenomen, maar ook zeer de moeite waard. En geproduceerd en gecomponeerd door Newman.

The Help is een typisch album van Thomas Newman. Veel strijkers, prachtige solo´s en een uitmuntende thematiek. Mocht je fan van zijn werk, dan zul je vele uren luisterplezier beleven aan dit pareltje. De kritische luisteraar zal ook wel wat herhaling opmerken, want Newman tapt veelvuldig uit z´n eigen vaatje. Desalniettemin verrast hij weer met een prachtige soundtrack die nog lang in je cd-speler zal blijven steken!
Based on one of the most talked about books in years and a #1 New York Times best-selling phenomenon, The Help stars Emma Stone (Easy A) as Skeeter, Academy Award®–nominated Viola Davis (Doubt) as Aibileen and Octavia Spencer as Minny — three very different, extraordinary women in Mississippi during the 1960s, who build an unlikely friendship around a secret writing project that breaks societal rules and puts them all at risk. From their improbable alliance a remarkable sisterhood emerges, instilling all of them with the courage to transcend the lines that define them, and the realization that sometimes those lines are made to be crossed - even if it means bringing everyone in town face-to-face with the changing times.

10-time Oscar® nominee Thomas Newman comes to THE HELP after a career that has included such classic and diverse scores as The Player, American Beauty, Finding Nemo, Road To Perdition, and so many others. Here, Newman returns to the American South he previously explored musically in Fried Green Tomatoes, and delivers one of the most important scores of the year.
Trailer:





Trailer:





Other releases of The Help (2011):

Help, The (2011)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More