The Forgotten
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | An Unsettling Calm | 4:27 | ||
| 2. | Remember... | 4:26 | ||
| 3. | In Memories Only, the Empty Page | 7:52 | ||
| 4. | Containment of a Darker Purpose | 7:51 | ||
| 5. | The Experiment on Innocence | 4:15 | ||
| 6. | Confronting Forever | 3:49 | ||
| 7. | Re-Assembling Shattered Pieces | 3:51 | ||
| 8. | Profound Emptiness... The Hangar | 8:47 | ||
| 9. | Erasing the Truth | 6:03 | ||
| 10. | Children, the Unbroken Bond | 3:39 | ||
| 11. | End Credits | 4:29 | ||
| 59:28 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Een kille en minimalistische score heeft James Horner voor The Forgotten geschreven. De film gaat over een moeder die haar kind, samen met andere kinderen, is verloren door een vliegtuigcrash
Het karakter van de score past perfekt bij het verhaal van het ontbreken van het kind en de zoektocht van de moeder naar de waarheid achter de geheimen. Het ontbreken van het kind en het ontbreken van muziek lopen parallel. Alleen in de gedachten van de moeder lijkt het kind te bestaan. En de ijle muziek van Horner past bij die gedachten en de zoektocht daarbij.
De eerste track heet An Unsettling Calm en die titel geeft helemaal weer wat de sfeer van de muziek is doorheen de hele score. Horner maakt daarbij vooral gebruik van de synthesizer om sfeer te creërn, maar ook op de piano worden losse motieven gespeeld en dat geldt ook voor de viool, die de muziek extra licht en ijl maakt. Bijna de hele score is erg minimalistisch opgezet omdat het verhaal daarom vraagt. En zo hoort het ook: de muziek is ondersteuning voor het verhaal van de film en niet bedoeld voor verwende luisteraars om van te genieten.
Ik geeft toe: ik heb er niet van genoten. Als luistermuziek is de score ongeschikt. Daarvoor ontbreekt ten enen male alle melodie en harmonie. Minimalistische thrillermuziek is niet mijn smaak en de ijle klanken waar Horner de film mee ondersteunt zijn dan ook niet aan mij besteed.
Als muziek bij deze thriller met een buitenaardse sfeer en ontknoping is de muziek zeer geslaagd, maar ik geef een waardering voor de luisterbaarheid naar mijn smaak, en die is niet hoog.
Het karakter van de score past perfekt bij het verhaal van het ontbreken van het kind en de zoektocht van de moeder naar de waarheid achter de geheimen. Het ontbreken van het kind en het ontbreken van muziek lopen parallel. Alleen in de gedachten van de moeder lijkt het kind te bestaan. En de ijle muziek van Horner past bij die gedachten en de zoektocht daarbij.
De eerste track heet An Unsettling Calm en die titel geeft helemaal weer wat de sfeer van de muziek is doorheen de hele score. Horner maakt daarbij vooral gebruik van de synthesizer om sfeer te creërn, maar ook op de piano worden losse motieven gespeeld en dat geldt ook voor de viool, die de muziek extra licht en ijl maakt. Bijna de hele score is erg minimalistisch opgezet omdat het verhaal daarom vraagt. En zo hoort het ook: de muziek is ondersteuning voor het verhaal van de film en niet bedoeld voor verwende luisteraars om van te genieten.
Ik geeft toe: ik heb er niet van genoten. Als luistermuziek is de score ongeschikt. Daarvoor ontbreekt ten enen male alle melodie en harmonie. Minimalistische thrillermuziek is niet mijn smaak en de ijle klanken waar Horner de film mee ondersteunt zijn dan ook niet aan mij besteed.
Als muziek bij deze thriller met een buitenaardse sfeer en ontknoping is de muziek zeer geslaagd, maar ik geef een waardering voor de luisterbaarheid naar mijn smaak, en die is niet hoog.
Jullianne More vertolkt in The Forgotten een moeder die haar acht jarig zoontje in een vliegtuig crash verloor. Als ze maanden daarna van haar psychiater te horen krijgt dat ze nooit een zoon zou gehad hebben, en dat ze al zijn herinnering aan hem uitvindt, blijken ook alle herinneringen zoals foto’s, video’s enz. verdwenen te zijn …
The Forgotten is de nieuwste James Horner score, vol van suspense en eigenlijk niet helemaal de stijl wat je van James Horner zou verwachten, maar meer iets wat een componist als Mark Snow voor de X-files componeerde. Deze vergelijking vanwege de mijmerende piano motieven, de synthesizer en de vele geheimzinnige geluiden en echo’s in de score. Op de soundtrack zijn de opening en de laatste tracks zeer herkenbare Horner thema’s, in een orkestratie van strijkers, piano en zwevende synthesizer. De andere tracks zijn met veel en bijna uitsluitend nadruk op synthesizer, met soms verwarrende ritmes en melodieën. Dit alles heeft een reden, daar Horner al met het einde van de film rekening houdt, namelijk de ontknoping is van een bijzondere aard. Schitterend vind ik hoe constant dezelfde bedrukkende, bijna frustrerende sfeer in de score naar voren komt. Vreemd genoeg wordt deze score nogal bijzonder negatief onthaald, naar mijn gevoel totaal onterecht. The Forgotten is natuurlijk wel een speciale score, die niet de typische, epische en lyrische James Horner compositie is geworden, maar daarom zeker niet minder interessant.
The Forgotten is de nieuwste James Horner score, vol van suspense en eigenlijk niet helemaal de stijl wat je van James Horner zou verwachten, maar meer iets wat een componist als Mark Snow voor de X-files componeerde. Deze vergelijking vanwege de mijmerende piano motieven, de synthesizer en de vele geheimzinnige geluiden en echo’s in de score. Op de soundtrack zijn de opening en de laatste tracks zeer herkenbare Horner thema’s, in een orkestratie van strijkers, piano en zwevende synthesizer. De andere tracks zijn met veel en bijna uitsluitend nadruk op synthesizer, met soms verwarrende ritmes en melodieën. Dit alles heeft een reden, daar Horner al met het einde van de film rekening houdt, namelijk de ontknoping is van een bijzondere aard. Schitterend vind ik hoe constant dezelfde bedrukkende, bijna frustrerende sfeer in de score naar voren komt. Vreemd genoeg wordt deze score nogal bijzonder negatief onthaald, naar mijn gevoel totaal onterecht. The Forgotten is natuurlijk wel een speciale score, die niet de typische, epische en lyrische James Horner compositie is geworden, maar daarom zeker niet minder interessant.
Een score voor toch een film met een verhaal vol met emotie's en gevoel. Jammer genoeg in deze horner score weinig van te merken, allemaal ooo zo saai, zo koud, zonder gevoel.
Een score waarbij de piano centraal staat, samen met de synthe's.
Het album begint en eindigt met het geluid van een aantal spelende kinderen, verder doorheen de score een wat mysterieuze bijklank, maar na track 1 en 2 heb je zowat het hele album gehoord, weining variatie, zo ééntonig, samen met de beelden misschien wel een perfect match, de score apart, saaaaaaai.
James horner heeft dit jaar al zoveel kritiek gehad, al vond ik de score voor troy dan ook weer niet zo slecht, maar deze score, no thanks.
Een score waarbij de piano centraal staat, samen met de synthe's.
Het album begint en eindigt met het geluid van een aantal spelende kinderen, verder doorheen de score een wat mysterieuze bijklank, maar na track 1 en 2 heb je zowat het hele album gehoord, weining variatie, zo ééntonig, samen met de beelden misschien wel een perfect match, de score apart, saaaaaaai.
James horner heeft dit jaar al zoveel kritiek gehad, al vond ik de score voor troy dan ook weer niet zo slecht, maar deze score, no thanks.