The Big Battalions
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | The Big Battalions Main Title | 3:00 | |
| 2. | Yared In Exile | 2:52 | |
| 3. | Yousef's Faith Awakens | 1:49 | |
| 4. | Gil And Susan | 1:12 | |
| 5. | Intafada | 1:43 | |
| 6. | Yousef's Resignation | 2:00 | |
| 7. | Edward Denied Bishopric | 1:46 | |
| 8. | Libera Me | 1:19 | |
| 9. | Goodbye Susan | 2:04 | |
| 10. | Mecca | 1:29 | |
| 11. | Alan Dies | 1:28 | |
| 12. | Edward's Remorse - Libera Me | 2:29 | |
| 13. | Welcome To Jordan | 2:46 | |
| 14. | Gil With His Sick Father | 2:34 | |
| 15. | Edward In Ethiopia | 1:11 | |
| 16. | Military Preparations In Jerusalem | 2:26 | |
| 17. | Ethiopoan Trek | 3:10 | |
| 18. | Gil Shoots Yousef | 2:10 | |
| 19. | Yousef Buried | 1:13 | |
| 20. | Yared Counsels Edward | 2:31 | |
| 21. | Yared Leads Martha To Safety | 2:40 | |
| 22. | Family Soul-Searching | 1:57 | |
| 23. | Yousef's Father In Mourning | 1:15 | |
| 24. | Gil Visits Susan And Confesses | 2:04 | |
| 25. | New Beginnings | 1:55 | |
| 26. | Return To Ethiopia | 1:22 | |
| 27. | Closing Sequence | 3:00 | |
| 55:25 |
Schrijf zelf je recensie
The Big Battalions is een Britse serie uit 1992 met o.a. Brian Cox (Bourne films, Braveheart en Troy,...), Juliet Aubrey (The Constant Gardener, Iris,...) en Jane Lapotaire (Downton Abbey). De serie zelf heb ik nog niet gezien en er is ook niet zo veel van terug te vinden. Zelfs op IMDB stond er geen korte samenvatting van het verhaal, maar na enig opzoekwerk heb ik dan maar zelf aangevuld wat ik er over kon vinden, al is dit maar bitter weinig. In grote lijnen gaat het over 3 families van verschillende geloofsovertuigingen, nl. Christen, Moslim en Joods en verdeelt zich over het Groot-Brittannië, Ethiopië, Israël, Jordanië en Saoedi-Arabië. Deze serie flopte grandioos in Groot-Brittannië en werd aanzien werd als saai en oninteressant. Dit werd me althans verteld door de brave man die mij deze cd verkocht, Marc Van Peteghem (Dune Records, Geldmunt 17, Patershol Gent, marcdune@telenet.be).
Een leuke anekdote nog die Marc me vertelde: Nadat de cd weinig succes had, besloot de platenmaatschappij te stoppen met het persen, maar Marc vond de muziek zo goed, dat hij vroeg om ieder jaar een 100-tal exemplaren te persen en op te sturen en die verkopen redelijk vlotjes. Dus is deze cd als het ware exclusief te verkrijgen in zijn winkel in Gent en de prijs is de prijs van een 'gewone' cd en valt dus best mee. Nu stop ik met gratis reclame, want mijn bedoeling is gewoon informatief voor filmmuziek-verzamelaars zoals ik. ;-)
De componist zelf, Christopher Gunning is niet echt een grote onbekende. Deze Brit is al actief in de muziekwereld sinds de jaren 70 en schreef de muziek voor talrijke series zoals: The man from Haven en Intimate Strangers en recenter ook Agatha Christie's Poirot en Rosemary & Thyme, maar ook voor films als La Môme en het recente Grace of Monaco. Naast films en series componeerde de man ook onder meer 6 concerti en 7 symfonieën. Een 'ouwe rot' dus.
De muziek is, in tegenstelling tot de serie, wél goed. Het bevat zeer sterke thematiek en prachtige orkestraties. Het orkest wordt bijgestaan door een solosopraan, een koor, percussie, solo cello en solo EWI (Electronic wind instrument). Mocht je je afvragen hoe dit instrument dan klinkt, zou ik zeggen: Denk aan een soort basfluit die ook een beetje weg heeft van een shakuachi en/of panfluit.
De ‘Main Theme’ raakt onmiddellijk de juiste snaar, met het volle orkest, percussie en sopraanstem van Nicole Tibbels, die haar stem ook ontleent heeft aan de soundtracks van Antz, Animal Farm & Needful Things. Wederom moet ik mijn verkoper gelijk geven als hij me zei dat het wat mee heeft van The Mission van Morricone. Verre van plagiaat, maar duidelijk hoorbaar dat Gunning zijn inspiratie haalde bij de Italiaanse maestro. Vooral de percussie, koor en fluit (al dan niet elektronisch) doen ons er terug aan denken. Maar toch is er genoeg afwisseling om niet iedere keer in herhaling te vallen. Het hoofdthema komt meer dan eens aan bod en iedere keer in een andere versie maar toch altijd herkenbaar.
Zoals de componist zelf zegt, heeft hij geprobeerd de verschillende culturen te laten horen doorheen de muziek, en met succes. Zo staat de zang voor het Christendom, de cello voor het Jodendom en de EWI voor de Islam. De orkestratie kan ook Midden-Oosters, Europeaans of Afrikaans getint zijn en wordt ook als het ware aangepast aan de situaties en personages. Zo lukt het Gunning om verschillende godsdiensten muzikaal over verschillende werelden te verspreiden. Bij het luisteren van de muziek waan je jezelf op muzikale wereldreis, en toch is er een rode draad dankzij de thema’s die telkens opnieuw terug keren in een nieuw jasje. Buiten het hoofdthema heb je nog Youssef’s thema (op EWI), het Joods thema (op cello) en het ‘Libera Me’-thema. Vraag me nu niet te beoordelen welk er het mooiste is, maar oordeel zelf. Zo worden ze ook soms in elkaar verweven zoals enkel de grootste componisten dit kunnen.
Misschien denk je nu: Zijn er dan echt geen minpunten aan deze soundtrack? Daarop kan ik niet anders dan luid NEE te antwoorden. Om het in het Latijn te zeggen: “De gustibus et coloribus non disputandum est” - Over smaken en kleuren valt niet te twisten – maar ik denk wel dat ieder goeie filmmuziekliefhebber onder ons wel zal weg zijn van dit over-het-hoofd-geziene pareltje.
Samen gevat: Deze score is er eentje om zeker niet links te laten liggen. Laat je niet afschrikken en waag de sprong in het onbekende met deze ondergewaardeerde maar prachtige soundtrack. Het is muziek van zeer hoog niveau en verdiend een dikke 10.
(Met dank aan Marc Van Peteghem)
Een leuke anekdote nog die Marc me vertelde: Nadat de cd weinig succes had, besloot de platenmaatschappij te stoppen met het persen, maar Marc vond de muziek zo goed, dat hij vroeg om ieder jaar een 100-tal exemplaren te persen en op te sturen en die verkopen redelijk vlotjes. Dus is deze cd als het ware exclusief te verkrijgen in zijn winkel in Gent en de prijs is de prijs van een 'gewone' cd en valt dus best mee. Nu stop ik met gratis reclame, want mijn bedoeling is gewoon informatief voor filmmuziek-verzamelaars zoals ik. ;-)
De componist zelf, Christopher Gunning is niet echt een grote onbekende. Deze Brit is al actief in de muziekwereld sinds de jaren 70 en schreef de muziek voor talrijke series zoals: The man from Haven en Intimate Strangers en recenter ook Agatha Christie's Poirot en Rosemary & Thyme, maar ook voor films als La Môme en het recente Grace of Monaco. Naast films en series componeerde de man ook onder meer 6 concerti en 7 symfonieën. Een 'ouwe rot' dus.
De muziek is, in tegenstelling tot de serie, wél goed. Het bevat zeer sterke thematiek en prachtige orkestraties. Het orkest wordt bijgestaan door een solosopraan, een koor, percussie, solo cello en solo EWI (Electronic wind instrument). Mocht je je afvragen hoe dit instrument dan klinkt, zou ik zeggen: Denk aan een soort basfluit die ook een beetje weg heeft van een shakuachi en/of panfluit.
De ‘Main Theme’ raakt onmiddellijk de juiste snaar, met het volle orkest, percussie en sopraanstem van Nicole Tibbels, die haar stem ook ontleent heeft aan de soundtracks van Antz, Animal Farm & Needful Things. Wederom moet ik mijn verkoper gelijk geven als hij me zei dat het wat mee heeft van The Mission van Morricone. Verre van plagiaat, maar duidelijk hoorbaar dat Gunning zijn inspiratie haalde bij de Italiaanse maestro. Vooral de percussie, koor en fluit (al dan niet elektronisch) doen ons er terug aan denken. Maar toch is er genoeg afwisseling om niet iedere keer in herhaling te vallen. Het hoofdthema komt meer dan eens aan bod en iedere keer in een andere versie maar toch altijd herkenbaar.
Zoals de componist zelf zegt, heeft hij geprobeerd de verschillende culturen te laten horen doorheen de muziek, en met succes. Zo staat de zang voor het Christendom, de cello voor het Jodendom en de EWI voor de Islam. De orkestratie kan ook Midden-Oosters, Europeaans of Afrikaans getint zijn en wordt ook als het ware aangepast aan de situaties en personages. Zo lukt het Gunning om verschillende godsdiensten muzikaal over verschillende werelden te verspreiden. Bij het luisteren van de muziek waan je jezelf op muzikale wereldreis, en toch is er een rode draad dankzij de thema’s die telkens opnieuw terug keren in een nieuw jasje. Buiten het hoofdthema heb je nog Youssef’s thema (op EWI), het Joods thema (op cello) en het ‘Libera Me’-thema. Vraag me nu niet te beoordelen welk er het mooiste is, maar oordeel zelf. Zo worden ze ook soms in elkaar verweven zoals enkel de grootste componisten dit kunnen.
Misschien denk je nu: Zijn er dan echt geen minpunten aan deze soundtrack? Daarop kan ik niet anders dan luid NEE te antwoorden. Om het in het Latijn te zeggen: “De gustibus et coloribus non disputandum est” - Over smaken en kleuren valt niet te twisten – maar ik denk wel dat ieder goeie filmmuziekliefhebber onder ons wel zal weg zijn van dit over-het-hoofd-geziene pareltje.
Samen gevat: Deze score is er eentje om zeker niet links te laten liggen. Laat je niet afschrikken en waag de sprong in het onbekende met deze ondergewaardeerde maar prachtige soundtrack. Het is muziek van zeer hoog niveau en verdiend een dikke 10.
(Met dank aan Marc Van Peteghem)