Erin Brockovich

Het waargebeurde verhaal dat verteld wordt in de film Erin Brockovich is geregisseerd door de bekende regisseur Steven Soderberg (Traffic, Ocean's 11, 12 en 13). Julia Roberts won diverse prijzen, waaronder een Oscar, voor haar hoofdrol. Grappig is dat de echte Erin Brockovich nog een klein rolletje heeft.
Erin heeft een auto-ongeluk gehad en haar advocaat verwacht dat ze een mooie schadevergoeding zullen winnen. Maar door haar gedrag in de rechtzaal verbruidt ze het zelf, waardoor ze geen geld en nog steeds geen baan heeft, wat het lastig maakt om haar drie kinderen te verzorgen. Ze arrangeert dan een baantje bij de advocaat op het kantoor. Ze mag dan een zaak uitzoeken waarbij het bedrijf PG&E de bewoners van een huis wil uitkopen. De bewoners zijn ziek en Erin duikt in de zaak en stuit op een wereld van corruptie, vriendjespolitiek en vervuild grondwater. Er blijken veel meer inwoners van het dorpje ziek te zijn en behandeld te zijn door dokters die door PG&E werden betaald. De bewoners willen compensatie en Erin zet zich voor hen in...

De muziek bij de film is van de hand van Thomas Newman. Hij componeerde een niet alledaagse score, die heel behoorlijk werkt in deze indrukwekkende film, die vooral gedragen wordt door de hoofdrolspeelster. In veel tracks kun je duidelijk de kenmerkende stijl van Newman herkennen.
De score heeft echter een nogal expirimenteel karakter, die de beluisterbaarheid niet ten goede komt. Voor de film werkt het wel, maar los van de film moet je wel een beetje van deze typerende stijl houden om er prettig naar te kunnen luisteren. Dat begint al gelijk met de openingstrack. Veel muziek op de score heeft een hoog percussiegehalte, en dan niet van het diepe en heftige gehalte zoals Zimmer en collega's dat doen, maar vooral ingetogen en soms minimalistisch. Met allerhande ritmische instrumenten en wellicht ook met 'voorwerpen' presenteert Newman een nogal typererende niet-melodieuze stijl, die vooral een sfeer probeert te scheppen. Het grote gebrek aan melodie doet de muziek toch wel een beetje de das om. Verreweg de meeste tracks zijn nogal kort en daardoor varieert Newman met veel verschillende percussiestijlen, die regelmatig ook elektronisch ondersteund worden, soms zelfs via sampling. Ook gebruikt Newman keyboard en gitaren om vooral een ritme te presenteren in plaats van een melodie.
Het belangrijkste instrument die wat melodie in de score brengt is de piano, terwijl ook het keyboard regelmatig iets van melodie laat horen. Maar die melodieën zijn nogal beperkt en hangen veelal rondom een paar noten, die in mineur steeds weer gespeeld worden. Waar Newman probeert om enige emotie over te brengen, zoals in de track 'Miss Wichita' of 'What about You', heeft de muziek een nogal beperkte inhoud, met een achtergrond van synthetische klanken waarop een piano licht speelt.

De film heeft best wel een aantal momenten die komisch zijn en voor de nodige humor zorgen. Dat weet Newman dan weer te illustreren met wat vlottere muziek, maar toch blijft het gebrek aan aansprekende melodieën de score parten spelen. En met alleen een grote variatie in lichte percussie of kort aangeslagen gitaren ontstaat er nog geen prettig beluisterbare score.

Op het album staan ook twee songs, gezongen door Sheryl Crow. Beide songs passen goed in het geheel van de score, want de melodieën en instrumentatie liggen dicht bij het karakter zoals Newman die in de score heeft gelegd. De songs zijn zeker wel aardig, met name het refrein van 'Redemption Day', met een lichte country-invloed.

Kortom, voor Erin Brockovich heeft Thomas Newman een tamelijk expirimentele score gemaakt. Het grote gehalte aan percussie en het gebrek aan aansprekende melodie maakt het tot een score die niet echt aanspreekt. Het gebruik van gitaren als percussie-instrument geeft de score een lichte funky inslag en die stijl moet je wel wat liggen om deze muziek prettig te vinden. Eigenlijk zijn alleen de wat gevoeliger tracks de meest aangenaam beluisterbare, vooral omdat Newman dan via piano of keyboard er toch iets meer melodie in legt.
Beide songs van sheryl Crow passen heel behoorlijk bij de stijl van de score, maar zorgen niet voor een veel hogere waardering, die blijft hangen op 52 uit 100 punten.