Are you sure you want to play this game?
I'm afraid you'd lose.
________________________________________
Deze citaat vat heel de film : Sherlock Holmes: A Game Of Shadow, samen. Een kat en muis spel tussen de twee slimste personages in de literatuurgeschiedenis. Sherlock Holmes neemt het op tegen professor James Moriaty in een spannende en spectaculaire film. De film zit boordenvol Engelse humor, mooie historische plaatsen, en het belangrijkste: vol met actie.
Robert Downey Jr en Jude Law komen terug als respectievelijk Holmes en Doctor Watson. Ook Guy Ritcie is terug op de regisseursstoel. Maar de belangrijkste persoon die terug komt in het Holmes universum is natuurlijk Hans Zimmer, die net zoals deel één, de score schreef voor deel 2.
Ik ben een grote fan van het eerste deel. Die score is één van de betere werken die Zimmer ooit geschreven heeft. En ook in dit tweede deel maakt hij gebruik van het nieuwe geluid dat hij gecreëerd heeft. Dat was een grote geruststelling.
Het bekende thema van Holmes komt gelukkig terug, en wordt in een gehele nieuwe instrumentatie gespeeld in de track ‘It’s So Overt, It’s covert’, wat direct één van de betere tracks is van het album. Het hoofdthema komt in nog bepaalde tracks voor, maar dat vind ik een positieve zaak. Zimmer steunt inderdaad op zijn oude thema’s maar dat hoort zo in een vervolg. Herkenning is een belangrijk iets in een trilogie. He’s A Pirate komt in alle Pirates Of The Caribbean films voor. Hedwig’s theme komt in alle Potter films voor. De muziek van een filmserie moet een rode draad hebben, en in de Holmes franchise is dat het Holmes theme.
Maar Zimmer heeft natuurlijk ook andere nieuwe geweldige muziekstukken geschreven. Met als hoogtepunt: het shadows drieluik.
De track ‘That Is My Curse ( Shadows part 1) is verrassend donker, en vrij zwaar om naar te luisteren. En het fungeert als thema van de boosaardige James Moriarty. De blazers zijn zwaar, de percussie levert het nodige werk. En het thema ademt echt kwaadaardigheid uit. Wat natuurlijk moet bij een villain van het kaliber van de professor.
‘Tick Tock’ (shadows part 2) is dan weer het actiethema van de score. En wat voor een actiethema. Het werkt briljant in de film, maar ook losstaand van de film, luistert het thema lekker weg. Het is een thema voornamelijk gespeeld op strijkers; met het nodige synths er doorheen. Je bent direct terug in de film als je dit terug beluisterd, wat natuurlijk de bedoeling is. Het stuk is een soort wals, dat perfect de situatie van de twee hoofdpersonages beschrijft. Ze spelen een spel, niet wetende wie er gaat winnen. Maar ze zijn zeker aan elkaar gewaagd.
“The Chase (shadows part 3)’ is het derde een laatste muziekstuk van de shadowstrilogie. Het kent een prachtig begin. Synths geweld, maar daartussen flarden van het hoofdthema. Geweldig gevonden. De rest van de track kent een spanningsopbouw, zoals we die gewend zijn van Zimmer. Om op je nagels te bijten.
Nog een track die ik graag zou vermelden is ‘To the Opera’. Dit is geen werk van Zimmer natuurlijk, maar het past geweldig in de film. Tijdens de opera scene zal je op je nagels bijten van spanning. En ik waardeer de keuze van Zimmer om het muziekstuk van Mozart in de film te steken, tijdens desbetreffende scene.
To The Opera is niet het enige klassiek stuk dat op deze cd staat. Ook ‘Die Forelle ‘ van Schubert vind je op deze score. Misschien een beetje een rare keuze, maar zodra je de film hebt gezien, ga je weten waarom dit nummer erop staat, en dan gaat je het zeker waarderen.
Tot hier toe heb je mij nog niet op één woordje kritiek kunnen bespeuren. Maar die zijn er jammer genoeg wel. De Slavische invloed, hoewel dat het perfect past in de film, vind ik een groot minpunt op deze score. Sommige mensen gaan het natuurlijk waarderen als ze deze geweldige score beluisteren, maar ik ben niet zo’n grote fan van dit soort muziek. Net zoals Mitchell Tijsen hierboven al vermeldde, klinkt het als een valse kat. Jammer.
Conclusie.
Zimmer heeft het weer klaargespeeld. Hij heeft een prachtige score geschreven voor een prachtige film over ’s werelds bekende detective. Een score met verschillende invloeden. De Slavische invloeden waardeer ik niet, de klassieke invloeden des te meer. Ze passen griezelig perfect in de film. Deze score van Zimmer verdient een dikke 8!