Over Batman zijn al talloze films gemaakt, de ene nog heftiger dan de andere of juist clownesker, zoals Tim Burton de films maakte. Christopher Nolan pakte het verhaal serieus op en maakte er een indringende vertelling van. Batman Begins is het eerste deel van een drieluik, waarvan de tweede film The Dark Knight de succesvolste en beste uit de serie is. Nolan heeft de film redelijk traditioneel gemaakt, met relatief weinig computerondersteuning. De film is zowel door critici als publiek erg goed ontvangen.
Het verhaal draait om Bruce Wayne (Christian Bale), die als kind bang is voor vleermuizen. Na een theatervoorstelling worden zijn ouders vermoord en Bruce groeit op bij de butler van de familie, Alfred Pennyworth (Michael Caine). Als hij later de kans krijgt om de moordenaar van z'n ouders te doden is een ander hem voor. Maar z'n jeugdvriendin Rachel Dawes (Katie Holmes) raadt hem aan om het recht niet in eigen hand te nemen. Daarop gaat Bruce de wereld in om wijs te worden en komt in contact met de League of Shadows, die dreigen om zijn stad Gotham City te vernietigen. Daarop keert Bruce terug naar Gotham om daar de misdaad te bestrijden. Maar de League heeft andere plannen...
De score voor de film is van zowel Hans Zimmer als James Newton Howard. Regisseur Nolan had aanvankelijk Zimmer gevraagd, maar die uitte een lang gekoesterde wens om een keer met Howard samen te kunnen werken. In de uitvoering nam Zimmer daarbij vooral de actiescenes voor z'n rekening waarin Batman speelde, terwijl Howard vooral de meer verhalende scenes van muziek voorzag, rondom Bruce Wayne.
En wat voor muziek hebben beiden gecomponeerd! De muziek is enerzijds heftig en opzwepend en anderzijds ingetogen en meeslepend. Daarbij zijn de melodieën in de score belangrijk, omdat die juist bijdragen tot een veel grotere dramatische impact. Niet alleen bij de actiescenes in de film, maar ook wanneer je los daarvan naar de muziek luistert. Dat ontbreekt juist bij veel andere scores voor dit formaat film, terwijl het juist zoveel toevoegt aan de beleving van de film. En zowel Zimmer als Howard zijn meesters in het creëren van mooie melodieën.
Daarbij is de muziek niet alleen melodieus, maar tegelijk strak en krachtig, met een ritmiek die tegelijkertijd de spanning doet oplopen. Dat ritme komt niet eens zozeer van de percussieafdeling van het orkest, maar ook van de strijkers en blazers, die regelmatig op een staccato-manier dat ritme versterken. Overigens is de score niet alleen orkestraal, maar wordt er ook een flinke dosis elektronische muziek overheen gegoten. Dat zorgt voor de nodige extra impact, wat het luisterplezier alleen maar groter maakt. Zimmer en Howard hebben overigens niet een standaard orkest gebruikt, maar hun eigen orkest samengesteld tot een groep van maar liefst 90 instrumentalisten.
De melodieën van Zimmer en Howard zijn vaak erg mooi en hebben iets melancholieks over zich. Toch hebben veel tracks toch duidelijk een donkere kant, die benadrukt wordt door de stoere heftigheid waarmee de muziek gemaakt is.
Niet alles is even fraai, want het filmverhaal blijft toch leidend bij de muziek en de beide componisten conformeren zich hier keurig aan, door ook te voorzien in spannende en soms creepy muziek, of in soundscape-achtige momenten. Maar toch valt dit bij het beluisteren weg tegen al het fraais dat de score te bieden heeft, maar dan vooral op andere albums.
Deze 'complete score' is geen aanrader, omdat erg veel tracks direct van de filmsoundtrack komen en veel filmgeluiden bevatten. In sommige tracks is de muziek zelfs bijna niet hoorbaar vanwege die geluiden. Dat zijn dan niet alleen achtergrondgesprekken of machinegeluiden, maar vaak zijn alle bijgeluiden daarin hoorbaar, van politiesirenes tot explosies en allerlei andere geluiden. Ruimschoots meer dan de helft van de tracks bevatten dit soort geluiden, waardoor het beluisteren van dit album geen onverdeeld genoegen is. De waardering voor dit album is dan ook niet hoger dan 69 uit 100 punten en dat komt zeker niet door Zimmer of Howard.