Terminator Genisys


Film | Releasedatum: 23/06/2015 | Film release: 2015 | Medium: Download, CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Fate and Hope3:57
2.Better Days3:05
3.Work Camp3:37
4.Bus Ride2:03
5.Sarah & Kyle4:36
6.Alley Confrontation2:33
7.Sarah Kicks Ass1:53
8.Cyberdyne3:41
9.Still After Us2:52
10.Come With Me3:42
11.John Connor2:56
12.It’s Really Me2:36
13.Alcove2:17
14.I Am More2:40
15.If You Love Me You Die5:52
16.Judgement Day2:56
17.Family3:14
18.Fight3:01
19.Sacrifice4:21
20.Guardianship3:26
21.What If I Can’t?4:23
22.Terminated2:00
 71:40
Schrijf zelf je recensie

 

Terminator Genisys - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
Dit is de 25e recensie uit de Lorne Balfe serie.

Vorige: Manny
Volgende: Terminator Genisys (complete score)

De Amerikaanse SF-film Terminator Genisys is een van de inmiddels vele Terminator films. Deze versie is geregisseerd door Alan Taylor, die vooral tv-series regisseerde, maar met Thor: The Dark World een succesvolle film maakte. Met deze film hebben de producenten de verhalen een nieuwe start willen geven, vandaar ook de subtitel Genisys, maar dan in een andere richting, terwijl Arnold Schwarzenegger wel weer de rol van de Terminator op zich nam. Toch kreeg de film een magere ontvangst door de critici en werd deze ook in de bioscopen niet het verwachte succes, al bracht deze wel een flink positief saldo op. Desondanks werden vervolgfilms afgeblazen.
Het verhaal begint wanneer in 2029 het intelligente Skynet de wereld beheerst en de mensheid wil uitroeien. John Connor (Jason Clarke) is leider van het verzet tegen Skynet en ontketent een aanval. Maar Skynet grijpt in en stuurt een Terminator-robot terug in de tijd, naar 1984, om Sarah (Emilia Clarke), de moeder van John Connor te doden, zodat John nooit geboren zal worden. Zodra het verzet dit in de gaten heeft meldt Kyle Reese (Jai Courtney) zich om ook terug te gaan en Sarah te beschermen. Maar terug in 1984 blijkt Sarah al beschermd te worden door een gemodificeerde Terminator (Arnold Schwarzenegger), en zij weten de pas gestuurde Terminator uit te schakelen. Dan blijkt er al verder terug in de tijd het nodige te zijn gebeurd...

De muziek bij deze film is van Lorne Balfe. Aanvankelijk zou Christophe Beck de score componeren, maar om onbekende redenen is hij afgevallen. Of dit goed of slecht nieuws was zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat de score die Lorne Balfe componeerde in de film prima gefunctioneerd heeft, maar dat filmmuziekrecensenten de score overwegend nogal mager vonden, te generiek, te uitwisselbaar met andere scores.
Dit is de vijfde Terminator film en de score voor de eerste beide films van Brad Fiedel heeft toen voor de muziek de toon gezet. Marco Beltrami gaf daar in de derde film een orkestrale draai aan en Danny Elfman mocht voor de vierde film aan de bak. Balfe heeft voor zijn score echter nauwelijks voortborduurt op het oorspronkelijke Terminator thema van Brad Fiedel, maar in de afsluitende track heeft hij toch nog een fraaie soort van tribute aan Fiedel gebracht.
Balfe componeerde de muziek vooral elektronisch en heeft veel geluiden en effecten toegepast. De akoestische instrumenten zijn overigens wel volop hoorbaar, omdat Balfe ze duidelijk in de voorgrond heeft geplaatst. Daardoor klinkt de muziek vooral als een combinatie van elektronische en orkestrale muziek, terwijl het toch vooral de elektronische klanken zijn die de muziek z'n volume en bombastische kleuring geven.

Toen ik het album opstartte was ik op basis van andere recensies niet bijster hoopvol, maar ik was blij verrast, want de openingstrack 'Fate and Hope' een is bijzonder fraaie track, met mooie ostinato's en een prettige melodie en arrangement.
Toch blijken de internationale collega recensenten het grotendeels goed gehoord te hebben. Want na de eerste track bestaat de muziek vooral uit geluiden, klanken en elektronische samples, die in veel andere score al volop te horen zijn geweest. Melodie is na deze eerste track ook nauwelijks meer aan de orde, hooguit zijn het nog wat melodieuze motieven die voor wat aangename momenten zorgen. Die momenten zijn echter wel wat schaars. Percussie is daarentegen overvloedig aanwezig. Daarmee voorziet Balfe veel tracks van de nodige heftigheid, die soms zelfs een beetje lijkt door te slaan. Dat geldt ook voor sommige tracks waarin zo ongeveer alles wat geluid maakt tot een groot slagveld wordt gemaakt. De muziek is dan beter te betitelen als lawaai, zoals in 'Still after Us', maar ook in veel andere tracks komt deze overdaad regelmatig voor.

Meer ingetogen momenten komen slechts beperkt voor in de score. 'Sarah & Kyle' is zo'n ingetogen track, die zelfs bijna minimalistisch is. Ook 'Cyberdyne' is tamelijk ingetogen, maar hier gaat van de muziek wel de nodige dreiging uit en Balfe pompt de muziek naar het eind toe weer flink op. Een prettige en melodieuze track is 'John Connor', waarin Balfe zowaar een aantrekkelijke themamelodie presenteert, op prettige staccato-achtige ostinato's van strijkers. Ook 'It's Really Me' is ingetogen, maar qua melodie niet fraai en soms zelfs wat creepy, terwijl 'Alcove' juist wel weer fraaier is, maar het qua arrangement en instrumentatie weer laat afweten.
Toch weet Balfe met een track als 'If You Love Me You Die' weer wel de gevoelige snaar te raken. Een prachtige melodie, die op een melancholieke manier op cello wordt gespeeld, begeleid door fraaie ingetogen klanken. Halverwege eindigt de cue helaas en is er een hele andere aan vast geplakt.

De track 'Sacrifice' is een fraaie en toch prettig bombastisch klinkende track, met een aangename melodie en stevige begeleiding, waarbij de stoere percussie en de strijkerostinato's voor de nodige extra's zorgen. 'Guardianship' wordt vooral door de piano of het keyboard gespeeld, waarbij andere instrumenten voor een lichte begeleiding zorgen. Best een heel aardige track.
En ook de voorlaatste is weer een melodieuze track, die rustig begint, na een minuut een steviger intermezzo heeft, en dan ingetogen verder gaat met prettige harmonieën, om af en toe toch nog even wat aan te zetten en in een mooie climax te eindigen.
Het album sluit af met 'Terminated', waarin Balfe de oorspronkelijke themamelodie van Brad Fiedel stevig laat horen. De track heeft een bombastische kleuring, vooral ook omdat de percussie volop ingezet wordt met flinke slagen, waarmee het album gepast eindigt.

Kortom, met zijn muziek voor de SF-actiefilm Terminator Genisys heeft Lorne Balfe een score neergezet met twee verschillende stijlen. De eerste is een niet of nauwelijks melodieuze stijl, waarin vooral klanken, geluiden en effecten te horen zijn, als een soort heftige soundscape, die een sfeer neer moet zetten van spanning en sensatie. Maar het gebrek aan melodie degradeert deze muziek vooral tot een soort veredeld lawaai. De tweede stijl is die van de muziek die juist wel melodieus is en vaak ook veel ingetogener gebracht wordt. Hier weet Balfe soms zelfs de gevoelige snaar te raken met mooie, wat melancholieke melodieën en een harmonische begeleiding, die soms overigens best stevig uitpakt. De verdeling tussen beide stijlen pakt nogal ongunstig uit, want de meeste muziek is vooral lawaai. De waardering komt desondanks vanwege een ruime twintig minuten aan fraaie muziek toch nog op 68 uit 100 punten.

Andere soundtrack releases van Terminator Genisys (2015):

Terminator Genisys (2015)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer