Coneheads / Talent For The Game / The Itsy Bitsy Spider


Film | Releasedatum: 27/04/2015 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
CONEHEADS
1.Opening Credits3:11
2.Eating Soap1:47
3.Communicator2:19
4.Seedling & Eli2:03
5.The Symbol1:58
6.Phlairndep1:58
7.Bed Talk4:29
8.What’s With the Head1:12
9.The Big Phone3:01
10.Human Authority Figures4:45
11.Blunt Teeth3:50
12.Master Speech1:45
13.Return to Earth2:25
 
TALENT FOR THE GAME
14.Traveling Montage3:26
15.Rainy Tryout5:09
16.The Discovery1:43
17.Sammy’s Tryout1:28
18.How Good Is My Son?2:49
19.Visualize the Target1:52
20.Don’t Try So Hard3:44
21.Am I Ready?2:07
22.Sammy to the Mound1:27
23.The Final Out6:43
 
THE ITSY BITSY SPIDER
24.The Itsy Bitsy Spider6:00
 71:10
Schrijf zelf je recensie

 

Coneheads / Talent For The Game / The Itsy Bitsy Spider - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
Intrada bracht in 2015 een album uit met 3 scores van David Newman.

Coneheads

Op de Amerikaanse tv-zender NBC is halverwege de zeventiger jaren van de vorige eeuw de show Saturday Night Live van start gegaan, die een groot succes werd, vooral ook vanwege de humoristische sketches die er werden gespeeld. In die beginjaren waren de sketches van de Conehead-typetjes erg populair. In de negentiger jaren werden op basis van een aantal van die populaire sketch-series bioscoopfilms gemaakt, zoals The Blues Brothers en Wayne's World. Ook op basis van de sketches rond de Coneheads kwam in 1993 een film uit.
De film is een soort Science Fiction komedie en is geregisseerd door Steve Barron, met Dan Akroyd in de hoofdrol, naast Jane Curtin en Michelle Burke. Een aantal toen populaire tv-persoonlijkheden hadden bijrolletjes. De film is echter nogal matig ontvangen en werd geen succes.
Het verhaal draait om twee aliens die de aarde zouden onderwerpen ten behoeve van hun volk op de planeet Remulak. Hun UFO wordt echter neergeschoten door de luchtmacht. Beldar (Akroyd) en zijn levengezel Prymaat (Curtin) proberen dus maar op te gaan in de mensenwereld, vooral omdat hun redding nog wel een aantal 'zurls' kan duren....

De muziek is van David Newman, die er een grootschalige score voor componeerde. Al gelijk vanaf de 'Opening credits' gaat de muziek stevig van start, compleet met grootse koorklanken en geluidseffecten. Newman pakt uit met orkestrale muziek die gelijk doet denken aan andere scores van grootschalige SF-films. En dat blijft niet alleen bij de openingstrack, want die stijl komt in diverse tracks aangenaam terug.
De film is een komedie en de score bevat dan ook een flink gehalte aan comedy-muziek. Newman heeft er z'n hand niet voor omgedraaid om er een echte SF-score van te maken, met muziek die in menige blockbuster niet zou misstaan. Maar de film is vooral een komedie en Newman heeft dan ook uitgepakt in het komedie-genre, waar hij met een hoop effecten een stevig SF-sausje overheen gegoten heeft. Toch blijft de muziek prima beluisterbaar en wordt gelukkig niet mickey mousig of slapstick-achtig. Wel merk je dat Newman er schik in had, want die komische tracks zijn vlot, met leuke twists en grappige effecten, die er steeds weer een soort SF-gevoel aan geven.
Veel tracks zijn variatietracks, met veel verschillende stijlen binnen dezelfde track. Die variatie binnen de tracks maakt de muziek wat grillig en doet duidelijk afbreuk aan de beluisterbaarheid, vooral ook omdat veel van die stijlstukjes vrij kort zijn. Die stukjes met grootse orkestrale klanken zijn prachtig, maar duren vaak nogal kort, waardoor je er niet echt van kunt genieten.

Het SF-gevoel is in veel tracks duidelijk aanwezig, vooral in het gebruik van effecten, die zowel instrumentaal als elektronisch gemaakt zijn. Door een deel van die elektronische effecten klinkt de muziek wel regelmatig wat gedateerd. Toch heeft Newman het keurig ingepakt in een orkestrale omlijsting die er voor zorgt dat het prettig blijft. Het wordt zelfs af en toe een sport om te kijken of je weet naar welke film Newman hint bij zijn muzikale invallen.

De score kent ook z'n gevoeliger momenten en 'Bed Talk' is daar de eerste van. Met mooie orkestrale klanken weet Newman je mee te slepen in prachtige emotionele muziek van piano, strijkers en houtblazers. De melodie is pakkend en raakt je als je in de juiste stemming bent. Deze rustige en wat gevoeliger stijl komt vaker terug in de score, ook als onderdeel van meer gelaagde tracks, zoals 'The Big Phone'.
Behalve gevoeliger tracks is een deel van de muziek ook spannend, wat Newman vooral in de arrangementen heeft gezocht en niet in dissonante of chaotische klanken. Het blijft een komedie en de spanning zit dan ook vooral in de instrumentale combinatie, het tempo en het arrangement.

De laatste paar tracks zijn weer voor een groot deel vol orkestraal en hebben een aangename kleuring. Af en toe past Newman de koorklanken weer toe. Die geven de muziek steeds weer een soort van grandeur die de hele score op een hoger niveau brengt. Toch zit er in de tracks steeds een flinke dosis luchtigheid en je zou het soms zomaar kunnen verwarren met een score van Danny Elfman.

Kortom, met Coneheads heeft David Newman een prima score gecomponeerd, die regelmatig zowel meeslepend als grappig is en alles er tussenin. Met grootse orkestrale klanken en de nodige effecten om het SF-gehalte te benadrukken, heeft Newman een aantal prachtige tracks gecomponeerd. De stijlvariatie in veel tracks doet nogal afbreuk aan de aangename beluisterbaarheid, maar de score doet het best wel goed en kent prachtige en meeslepende momenten. De waardering komt dan ook op 73 uit 100 punten.


Talent for the Game

De Amerikaanse film Talent for the Game is geregisseerd door Robert M. Young. De hoofdrol wordt vertolkt door Edward James Olmos, zoals ook in veel andere films van Young. Hij speelt naast Lorraine Bracco. De film is mager ontvangen en was geen succes.
Het verhaal draait om Virgil Sweet (Olmos), die coach is van een honkbalteam. Maar de nieuwe eigenaar wil het systeem veranderen, waardoor Virgil's baan op de tocht staat. Als hij dan op een dag met z'n vriendin Bobby (Bracco) panne krijgt met z'n auto, treffen ze Sammy, een jongen die het wel eens heel ver zou kunnen schoppen. Maar als Sammy op verzoek van Virgil een auditie doet, valt het door de spanning allemaal nogal tegen. Hij blijkt dan toch erg goed te zijn, waarop het bestuur een grote publiciteitscampagne op touw zet. De verwachtingen lopen hoog op, maar Sammy heeft nog nooit een echte wedstrijd gespeeld...

Deze sportfilm is van muziek voorzien door David Newman. De vraag is of Newman voldoet aan de gestelde eisen voor een sportfilm, want die hoort bij vlagen heroïsch te zijn en emotioneel of opzwepend en geïnpireerd. Daardoor lijkt de muziek van veel sportfilms toch wel wat op elkaar. En dat is eigenlijk helemaal niet zo erg, want meestal spreekt die muziek erg tot de verbeelding. Vooral een score als Goldsmith's Rudy is het summum van inspirerende muziek voor een sportspectakel, maar ook Remember the Titans van Trevor Rabin, die het over een hele ander boeg gooit dan Goldsmith, mag er wezen. In deze beide scores zijn het de melodieën die de muziek zo enorm aansprekend maken.

Deze score van David Newman opent met de track 'Traveling Montage', die vooral rustig, bijna minimalistisch begint. Maar het is een 'montage' en dus volgen allerlei trackgedeelten met andere stijlen, waardoor dit soort montage-tracks zich als een soort suites gedragen. De eerstvolgende stijl is dan ook veel meer up-tempo, waarbij de violen vooral aan de bak mogen. Weer iets later komen daar ook nog koperblazers bij, die de muziek tot een volle klankkleur optrekken. Deze eerste track is qua instrumentale inzet alvast geslaagd. Ook de melodieën, waaronder het thema, in deze openingstrack zijn fraai.
De tweede track valt dan weer een beetje tegen. De muziek is hier qua melodie veel minder aansprekend en wat spannender gekleurd en dat belooft niet veel goeds voor de beluisterbaarheid. Vooral het vijftonige motief in de track spreekt niet aan.
Dat blijkt dan ook in de volgende tracks. Wat betreft de instrumentatie blijken ze het prima te doen, maar de melodieën houden niet echt over. Ook het vijftonige motief dat regelmatig terugkomt blijft afbreuk doen aan het geheel. Bij een sportfilm verwacht je eigenlijk een groots en meeslepend thema, maar dat valt toch wat tegen, ondanks de fraaie openingstrack.
Pas bij de laatste track van deze score 'The Final Out' komt de muziek weer op het niveau die een sportfilm waardig is. Dat begint al gelijk als de track van start gaat. De instrumentaties en arrangementen pakken groots uit en koperblazers worden volop ingezet. Daardoor krijgt de muziek een opgewekte en heroïsche kleuring, die goed uitpakt, mede omdat de melodieën weer veel meer aanspreken dan in de voorgaande tracks. Het vijftonige motief komt ook weer af en toe terug, maar stoort hier minder, omdat het door fraaie klanken omlijst wordt.

De instrumentaties doen het best wel heel behoorlijk in de score, maar de melodieën zijn veel te mager en maken het beluisteren van de score niet tot een sprankelende belevenis. Eigenlijk doen alleen de openingstrack en de afsluitende track het erg goed, de acht tracks daar tussenin vallen nogal tegen.
Vrijwel alle muziek is harmonisch gecomponeerd en daardoor op zich prima beluisterbaar. Zelfs wanneer het spannend wordt, klinkt de muziek weliswaar wat donkerder en dreigender, maar het blijft harmonisch. Dat is dan nog een pluspunt.

Kortom, met Talent for the Game heeft David Newman een score gecomponeerd die niet echt aansprekend is. Voor een sportfilm had ik veel meer van deze muziek verwacht, maar die verwachtingen zijn niet ingelost. De muziek klinkt bij eigenlijk alleen in de openings- en afsluitende track indrukwekkend, maar is verder vooral mat en aan de saaie kant. Eerder noemde ik al een paar andere scores voor sportfilms die juist vooral door hun pakkende melodieën zo geweldig zijn. Deze score van Newman kan hier lang niet aan tippen en daardoor blijft de waardering voor deze score hangen op 67 uit 100 punten, een mager zeventje.


The Itsy Bitsy Spider

De Amerikaanse film The Itsy Bitsy Spider is een korte, slechts 7 minuten durende animatiefilm. De korte film is gebaseerd op het kinderrijmpje met dezelfde titel en was de eerste aflevering van de gelijknamige televisieserie.
Het verhaaltje draait om de spin Itsy, die vriendschap sluit met een meisje tijdens haar pianolessen. Maar wanneer de muzieklerares de spin ziet vraagt ze een ongediertebestrijder om de spin te doden. Maar deze exTerminator lukt dat niet goed en hij gebruikt steeds zwaardere middelen, van gifgas tot explosieven aan toe...

De muziek bij deze korte film is van David Newman, die hiervoor uiteraard de wijs van het kinderrijmpje gebruikt heeft. De muziek heeft een hoog gehalte aan gepingel op de piano, die in de film aanvankelijk de muziekles begeleidt. De muziek heeft daardoor een nogal kinderlijke klank, wat voor de film natuurlijk heel passend is, maar om naar te luisteren heb je het na 1 keer wel gehoord.
Het wijsje van het kinderlied is in het Nederlandse taalgebied bekend als 'Hansje Pansje Kevertje'.

De enige track van de muziek van dit filmpje duurt zes minuten en omvat de complete score van deze korte film, wat dan wel weer aardig is voor verzamelaars van de muziek van Newman. Maar als volwassen luistermuziek komt de waardering niet hoger dan 45 uit 100 punten. (Het erg grappige filmpje is eenvoudig op internet te vinden.)
Coneheads (1993)

Talent for the Game (1991)

The Itsy Bitsy Spider (1992)
Trio of rousing David Newman soundtracks, all on one CD! First up is Newman's nod to Bernard Herrmann with evocative out-of-this-world score for The Coneheads featuring Dan Aykroyd and Jane Curtin reprising their popular roles from NBC's Saturday Night Live sketches, this time on the 1993 big screen for Paramount Pictures. Steve Barron directs wild tale of extraterrestrials bent on invasion of planet Earth with Newman tipping his hat towards The Day The Earth Stood Still. Signature 'tri-tone' throughout (both in melodic intervals, harmonic vernacular) keeps homage in spotlight while moving 'Bed Talk' brings touch of warm Americana into play. 'Blunt Teeth' allows serious edge while 'Return To Earth' brings satisfying resolution to score. Newman brings rousing, dramatic sports vibe to Talent For The Game, directed by Robert Young, starring Edward James Olmos. Newman joins their 1991 baseball game with musical moments both stirring, poignant. Winning Americana! Filling out CD is crisp, punchy Newman score for 7-minute animation short Itsy Bitsy Spider that played in front of 1992 Paramount feature Bebe's Kids. Witty tale has cute arachnid falling from web into piano pupil's practice session, bringing wacky exterminator (voiced by Jim Carrey) into zany house-destroying efforts to remove it. Newman uses familiar nursery rhyme as foundation for his own wild, madcap orchestral tour-de-force. All three scores presented in dynamic stereo from mint condition master elements courtesy Paramount. David Newman, Lukas Kendall supervise production with informative liner notes from Andy Dursin. Three musical faces of David Newman! David Newman conducts. Intrada Special Collection CD available while quantities and interest remain!

Andere soundtrack releases van Coneheads (1993):

Coneheads (1993)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer