Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides
Walt Disney Records (5099909792524)
Film | Releasedatum: 16/05/2011 | Film release: 2011 | Medium: CD, Download
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte | |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Guilty Of Being Innocent Of Being Jack Sparrow | 1:42 | ||
| 2. | Angelica | Rodrigo y Gabriela | 4:17 | |
| 3. | Mutiny | 2:48 | ||
| 4. | The Pirate That Should Not Be | Rodrigo y Gabriela | 3:55 | |
| 5. | Mermaids | 8:05 | ||
| 6. | South Of Heaven's Chanting Mermaids | Rodrigo y Gabriela | 5:48 | |
| 7. | Palm Tree Escape | Rodrigo y Gabriela | 3:06 | |
| 8. | Blackbeard | 5:05 | ||
| 9. | Angry And Dead Again | Rodrigo y Gabriela | 5:33 | |
| 10. | On Stranger Tides | 2:44 | ||
| 11. | End Credits | 1:59 | ||
| Bonus tracks | ||||
| 12. | Guilty Of Being Innocent Of Being Jack Sparrow [Remix] | 2:45 | ||
| 13. | Angelica (Grant Us Peace) [Remix] | 3:08 | ||
| 14. | The Pirate That Should Not Be [Remix] | 6:26 | ||
| 15. | Blackbeard [Remix] | 5:26 | ||
| 16. | South Of Heaven's Chanting Mermaids [Remix] | 3:32 | ||
| 17. | Palm Tree Escape [Remix] | 5:28 | ||
| 18. | Angry And Dead Again [Remix] | 5:49 | ||
| 77:36 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Barbossa: Taken, not lost. We were off the coast of Hispanola when we came under attack. No provocation nor warning or offer of parley. We were peppered with cannon fire. And then the sea beneath the Pearl began to roil. The Pearl was pitching and yawing so violently and every rail and spar all at once began to creak-the rigging had come to life! Our own ship turned against us. Tangling the crew, wrapping them like snakes... and wrapping around my leg! But my arms were free and my sword was still in my hand. I am the master of my ship, not Blackbeard. I am the master of my fate, not Blackbeard! So I did what needed done... I survived.
Pirates Of The Caribbean: On Stranger Tides is inmiddels al terug het vierde deel in de Pirates serie. Waar de eerste drie films één verhaal vormden, is dit deel een verhaal dat op zich zelf staat. Alles wat de eerste drie films zo leuk maakten, komt terug. Johnny Depp en Geoffrey Rush zijn terug. Ze zitten goed in hun rollen als Jack Sparrow en Hector Barbossa. Het zijn deze heren die de film rechthouden. Want ook al vind ik het een goede film, het is een zwak verhaal, en het is direct het zwakste deel uit de reeks. Niets meer, niets minder.
Toen het bekend werd dat er een vierde film uit de serie ging komen, was Hans Zimmer de eerste om te zeggen dat hij niet meer zou deelnemen aan het project. Hij had genoeg van de piratenserie. Maar een paar maanden kwam hij terug op zijn woorden. Hans Zimmer zou toch de muziek van deze film voor zijn rekening nemen. En daar was ik aanvankelijk zeer blij om. Want de muziek voor Pirates is altijd zeer goed geweest. Vooral het derde deel van de franchise. Dat is Zimmer op zijn best. Voor deze score kreeg Zimmer de hulp van Rodrigo y Gabriela. Voor deze score had ik zeer grote verwachtingen. En daarom is de teleurstelling des te groter. Want dit is een draak van een score. Dit noem ik zelf geen score. Het is meer een verzamelalbum. Met een paar nummers van Zimmer, een paar van Rodrigo y Gabriela. En dan het derde deel van de cd bestaat uit remixen van de eerdere nummers.
Hoe deze cd ooit op deze manier op de markt is kunnen komen is voor mij nog steeds een mysterie. De muziek van Hans Zimmer verdient meer respect dan dit. Omdat deze score bestaat uit drie grote delen zal ik deze recensie ook opsplitsen in drie delen. Niet dat ik het normaal doe, maar ik heb hier geen andere keuze. Laten we beginnen met de score van Zimmer.
Het is eerste wat opvalt bij de stukken van Zimmer, is dat Zimmer een grote mate van recycling heeft toegepast. Dat hoor je al in het eerste nummer: “Guilty Of Being Innocent Of Being Jack Sparrow”. Het is eigenlijk een herhaling van “Jack Sparrow”. Maar dit vind ik nog niet erg. Jack Sparrow is het hoofdpersonage in deze film, daarom vind ik het niet meer dan goed dat zijn thema terugkomt. Wat ik dan wel frustrerend vind is dat hij het thema van Davy Jones gebruikt in de film tijdens een achtervolging in Londen. Gelukkig staat dit niet op deze cd.
In de track “Mutiny” krijg je geen nieuw thema te horen, maar ouderwetse actie van Zimmer. Het begin van de track vind ik vrij goed. Het is een standaard Zimmer werk. Maar ik ben fan van zijn werk. Maar wanneer Zimmer zijn recycling terug toepast gaat mijn nekhaar terug overeind staan van frustratie. Want hij brengt het thema van de vervloekte bemanning van Barbossa van de eerste film terug. Allemaal goed en wel, maar wat doet het thema hier? Het hoort hier niet thuis. Het hoort thuis in de eerste film. En het is trouwens een werk van Klaus Badelt.
“Mermaids” is dan wel een goede track. Ook al komen er thema’s terug boven water die in vorige films thuis hoorden. Maar Zimmer mengt zijn oude en nieuwe composities mooi. Het begint met het thema van de mermaids, maar gaat dan subtiel over naar het thema van “At Wit’s End”. Ook de opbouw is heel goed. Iets waar Zimmer sowieso altijd goed in is. Wanneer dan de actie losbarst, dan heb je eindelijk het gevoel dat je naar een Zimmer score luistert. En je mag er zeker van zijn, het is de enige keer dat je dit zal meemaken op deze score.
De volgende track van Zimmer is “Palm Tree Escape”. Ook dit is pure recycling. Het is terug gewoon het actiegedeelte van het thema van Jack Sparrow. Maar dan nog iets agressiever en actievoller. Ook Rodrigo y Gabriela maken hier hun opwachting. Wel eens leuk om te horen, maar het brengt totaal geen vernieuwing. Het werkt zelfs tenenkrommend in de film.
De volgende track is “Blackbeard” en hier krijg je eindelijk een nieuw thema voorgeschoteld. Maar ik vind het geen mooi thema. Het is een simpel thema, maar geen thema die de grandeur kent van Davy Jones of The Kraken. Het lijkt alsof Zimmer geen zin had om een mooi thema te schrijven. Volgens mi heb ik deze stelling al twee keer moeten schrijven de afgelopen twee dagen. Als je geen liefde voor het project voelt, moet je er niet aan beginnen. En aangezien Zimmer vooraf had aangekondigd dat hij de muziek van een volgende Pirates film niet zou schrijven, kan ik alleen maar zeggen dat hij deze job heeft aangenomen voor het mooie bedrag op zijn bankrekening.
De voorlaatste track van Zimmer is het hoofdthema dat te horen is in “On Stranger Tides”. Daar krijg je het thema van de Mermaids weer. Dat is één van de weinige goede stukken in de muziek van Zimmer. Maar na het thema van de Mermaids krijg je het thema van de Spanjaarden. En daar is terug de epiek waar ik zo naar verlangd heb. Maar het leuke liedje is maar van korte duur, want voor wanneer je het weet zit je terug aan de laatste track van Zimmer namelijk “End Credits”. He’s A Pirate komt terug in deze score. En dat is maar goed ook, want het is en blijft één van de bekendste en leukste thema’s die er vandaag de dag zijn.
Tot hier de muziek van Zimmer. Maar ook Rodrigo y Gabriela hebben een viertal nummers op deze cd staan. En raar maar waar, de nummers van RyG zijn de beste van de cd. Zij hebben tenminste oog voor kwaliteit en het maakt de score gewoon levendig. Hun tracks zijn mooier dan de score van Zimmer en ik had nooit gedacht dat ik zoiets ooit zou schrijven. Vooral “The Pirate That Should Not Be” springt eruit qua originaliteit. Het is zeker en vast één van de betere nummers van de cd.
Over het derde deel van de cd, namelijk de remixen ga ik gewoonweg geen woorden vuilmaken. Dit heeft deels te maken dat ik ze niet heb kunnen uitluisteren omdat het zo’n gedrochten zijn. Zo’n muziek hoort niet thuis op een cd met filmmuziek en al zeker niet op een score van Zimmer!
Conclusie
Hoe dat deze cd ooit in deze vorm op de markt kunnen komen is, blijft de vraag. De score van Zimmer staat er versnipperd op, en heeft een vertekend beeld van de muziek in de film. Ook al heb ik frustraties van het recycling gedrag van Zimmer. Voor mij het bewijs dat hij dit project met tegenzin en voor het geld heeft gedaan. Maar de track Mermaids is wel de moeite waard. Net zoals de muziek van RyG. Hun nummers behoren tot de beste van de score. De remixen zijn gewoon opvulling van de cd en het is een schande dat het erop staat. Als fan van de reeks heb ik deze cd aangeschaft. Spijt heb ik er niet fan. Maar de volgende keer dat er een Zimmer score verschijnt met de helft van de tijd remixen dan zal ik hem in het vervolg links laten liggen. Ook al ben ik een fan van Zimmer, zo’n uitgave wens ik nooit meer te aanhoren. Want het is een regelrechte schande. Al bij al krijgt hij van mij een 6, dankzij de goede nummers van RyG en de twee goede nummers van Zimmer waaronder He’s A Pirate.
Pirates Of The Caribbean: On Stranger Tides is inmiddels al terug het vierde deel in de Pirates serie. Waar de eerste drie films één verhaal vormden, is dit deel een verhaal dat op zich zelf staat. Alles wat de eerste drie films zo leuk maakten, komt terug. Johnny Depp en Geoffrey Rush zijn terug. Ze zitten goed in hun rollen als Jack Sparrow en Hector Barbossa. Het zijn deze heren die de film rechthouden. Want ook al vind ik het een goede film, het is een zwak verhaal, en het is direct het zwakste deel uit de reeks. Niets meer, niets minder.
Toen het bekend werd dat er een vierde film uit de serie ging komen, was Hans Zimmer de eerste om te zeggen dat hij niet meer zou deelnemen aan het project. Hij had genoeg van de piratenserie. Maar een paar maanden kwam hij terug op zijn woorden. Hans Zimmer zou toch de muziek van deze film voor zijn rekening nemen. En daar was ik aanvankelijk zeer blij om. Want de muziek voor Pirates is altijd zeer goed geweest. Vooral het derde deel van de franchise. Dat is Zimmer op zijn best. Voor deze score kreeg Zimmer de hulp van Rodrigo y Gabriela. Voor deze score had ik zeer grote verwachtingen. En daarom is de teleurstelling des te groter. Want dit is een draak van een score. Dit noem ik zelf geen score. Het is meer een verzamelalbum. Met een paar nummers van Zimmer, een paar van Rodrigo y Gabriela. En dan het derde deel van de cd bestaat uit remixen van de eerdere nummers.
Hoe deze cd ooit op deze manier op de markt is kunnen komen is voor mij nog steeds een mysterie. De muziek van Hans Zimmer verdient meer respect dan dit. Omdat deze score bestaat uit drie grote delen zal ik deze recensie ook opsplitsen in drie delen. Niet dat ik het normaal doe, maar ik heb hier geen andere keuze. Laten we beginnen met de score van Zimmer.
Het is eerste wat opvalt bij de stukken van Zimmer, is dat Zimmer een grote mate van recycling heeft toegepast. Dat hoor je al in het eerste nummer: “Guilty Of Being Innocent Of Being Jack Sparrow”. Het is eigenlijk een herhaling van “Jack Sparrow”. Maar dit vind ik nog niet erg. Jack Sparrow is het hoofdpersonage in deze film, daarom vind ik het niet meer dan goed dat zijn thema terugkomt. Wat ik dan wel frustrerend vind is dat hij het thema van Davy Jones gebruikt in de film tijdens een achtervolging in Londen. Gelukkig staat dit niet op deze cd.
In de track “Mutiny” krijg je geen nieuw thema te horen, maar ouderwetse actie van Zimmer. Het begin van de track vind ik vrij goed. Het is een standaard Zimmer werk. Maar ik ben fan van zijn werk. Maar wanneer Zimmer zijn recycling terug toepast gaat mijn nekhaar terug overeind staan van frustratie. Want hij brengt het thema van de vervloekte bemanning van Barbossa van de eerste film terug. Allemaal goed en wel, maar wat doet het thema hier? Het hoort hier niet thuis. Het hoort thuis in de eerste film. En het is trouwens een werk van Klaus Badelt.
“Mermaids” is dan wel een goede track. Ook al komen er thema’s terug boven water die in vorige films thuis hoorden. Maar Zimmer mengt zijn oude en nieuwe composities mooi. Het begint met het thema van de mermaids, maar gaat dan subtiel over naar het thema van “At Wit’s End”. Ook de opbouw is heel goed. Iets waar Zimmer sowieso altijd goed in is. Wanneer dan de actie losbarst, dan heb je eindelijk het gevoel dat je naar een Zimmer score luistert. En je mag er zeker van zijn, het is de enige keer dat je dit zal meemaken op deze score.
De volgende track van Zimmer is “Palm Tree Escape”. Ook dit is pure recycling. Het is terug gewoon het actiegedeelte van het thema van Jack Sparrow. Maar dan nog iets agressiever en actievoller. Ook Rodrigo y Gabriela maken hier hun opwachting. Wel eens leuk om te horen, maar het brengt totaal geen vernieuwing. Het werkt zelfs tenenkrommend in de film.
De volgende track is “Blackbeard” en hier krijg je eindelijk een nieuw thema voorgeschoteld. Maar ik vind het geen mooi thema. Het is een simpel thema, maar geen thema die de grandeur kent van Davy Jones of The Kraken. Het lijkt alsof Zimmer geen zin had om een mooi thema te schrijven. Volgens mi heb ik deze stelling al twee keer moeten schrijven de afgelopen twee dagen. Als je geen liefde voor het project voelt, moet je er niet aan beginnen. En aangezien Zimmer vooraf had aangekondigd dat hij de muziek van een volgende Pirates film niet zou schrijven, kan ik alleen maar zeggen dat hij deze job heeft aangenomen voor het mooie bedrag op zijn bankrekening.
De voorlaatste track van Zimmer is het hoofdthema dat te horen is in “On Stranger Tides”. Daar krijg je het thema van de Mermaids weer. Dat is één van de weinige goede stukken in de muziek van Zimmer. Maar na het thema van de Mermaids krijg je het thema van de Spanjaarden. En daar is terug de epiek waar ik zo naar verlangd heb. Maar het leuke liedje is maar van korte duur, want voor wanneer je het weet zit je terug aan de laatste track van Zimmer namelijk “End Credits”. He’s A Pirate komt terug in deze score. En dat is maar goed ook, want het is en blijft één van de bekendste en leukste thema’s die er vandaag de dag zijn.
Tot hier de muziek van Zimmer. Maar ook Rodrigo y Gabriela hebben een viertal nummers op deze cd staan. En raar maar waar, de nummers van RyG zijn de beste van de cd. Zij hebben tenminste oog voor kwaliteit en het maakt de score gewoon levendig. Hun tracks zijn mooier dan de score van Zimmer en ik had nooit gedacht dat ik zoiets ooit zou schrijven. Vooral “The Pirate That Should Not Be” springt eruit qua originaliteit. Het is zeker en vast één van de betere nummers van de cd.
Over het derde deel van de cd, namelijk de remixen ga ik gewoonweg geen woorden vuilmaken. Dit heeft deels te maken dat ik ze niet heb kunnen uitluisteren omdat het zo’n gedrochten zijn. Zo’n muziek hoort niet thuis op een cd met filmmuziek en al zeker niet op een score van Zimmer!
Conclusie
Hoe dat deze cd ooit in deze vorm op de markt kunnen komen is, blijft de vraag. De score van Zimmer staat er versnipperd op, en heeft een vertekend beeld van de muziek in de film. Ook al heb ik frustraties van het recycling gedrag van Zimmer. Voor mij het bewijs dat hij dit project met tegenzin en voor het geld heeft gedaan. Maar de track Mermaids is wel de moeite waard. Net zoals de muziek van RyG. Hun nummers behoren tot de beste van de score. De remixen zijn gewoon opvulling van de cd en het is een schande dat het erop staat. Als fan van de reeks heb ik deze cd aangeschaft. Spijt heb ik er niet fan. Maar de volgende keer dat er een Zimmer score verschijnt met de helft van de tijd remixen dan zal ik hem in het vervolg links laten liggen. Ook al ben ik een fan van Zimmer, zo’n uitgave wens ik nooit meer te aanhoren. Want het is een regelrechte schande. Al bij al krijgt hij van mij een 6, dankzij de goede nummers van RyG en de twee goede nummers van Zimmer waaronder He’s A Pirate.
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides -
08/10 -
Recensie van
Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op
De vierde Pirates-film is een feit. Nadat de eerste drie delen goed waren voor zo’n 2,5 miljard dollar was het natuurlijk wachten op het vierde deel, en misschien wel een vijfde en een zesde. Laten we het hopen want deel vier was eindelijk weer te snappen. De films worden bijgestaan door populaire filmmuziek. Het He’s a Pirate thema is een van de bekendste thema’s van de afgelopen jaren en schaart zich moeiteloos tussen andere grote bekende hoofdthema’s zoals die van Batman, Back to the Future en Indiana Jones. Als men scherp op de kwaliteit van de scores gaat letten moet men concluderen dat de scores niet allemaal geweldig zijn. Klaus Badelt leverde eigenlijk een draak van een score af, maar de tracks die echt goed waren genieten op youtube en fansites een ware cultstatus. Dead Men’s Chest was al een stuk beter te genieten, maar had zoveel (sterke) thema’s dat de uitgegeven score wat mat klonk. Het hoogtepunt werd bereikt met At World’s End, tot op de dag van vandaag de beste score uit de serie.
Wat At World’s End zo goed maakte was de enorme variatie. Zimmer schreef een paar van zijn sterkste thema’s (At Wit’s End, Will & Elizabeth’s liefdesthema en natuurlijk Up is Down), maar hield zich trouw aan de andere thema’s (Jack, Davy Jones, The Kraken, East Indian Trading Company).Hierdoor onstond een speelveld waarin Zimmer zich helemaal liet gaan. Bovendien behoort de actiemuziek voor At World’s End tot de beste, zoniet dé beste uit Zimmer’s carriere. Wat de Piratesscores wel vaker opbreekt zijn echter de verschrikkelijke releases. In plaats van de prachtige muziek die er wordt geschreven wordt de liefhebber opgescheept met een hele rits remixes die de oren pijnigen en een stukje van de ziel doden. Helaas is hetzelfde het geval bij On Stranger Tides. Dat betekent echter niet dat er weinig te genieten valt. Want On Stranger Tides is weliswaar wat minder groots en snel dan At World’s End, toch heeft de nieuwste Pirates-score genoeg om naar te luisteren.
De grootste verandering is al in de tweede track te horen. Tango! Hans Zimmer heeft er de laatste jaren een sport van gemaakt om goede muzikanten te vinden en hen een prominente rol te geven in zijn scores. Zo hoorden we de uiterst begaafde violist Joshua Bell in Angels and Demons en Sherlock Holmes. Vanwege de Spaanse invloeden in de film (Spaanse schepen, Sparrows potentiele liefde in de vorm van Angelica) heeft Zimmer een grote rol gegeven aan de Spaanse gitaar en andere Spaanse invloeden. Het Mexicaanse gitaarduo Rodrigo y Gabriela zijn Zimmer’s nieuwe decipelen en ze tillen de score naar een hoger niveau. Toegegeven, de eerste keer voelt het een beetje als een stijlbreuk met de bombastische vorige delen, maar als men de score voor de derde keer luistert komt men erachter dat het gitaarspel qua sfeer wel degelijk wat wegheeft van de vorige delen. Bovendien spelen de heren Rodrigoo y Gabriela foutloos, en is de samenwerking met Zimmer feilloos: van een zwoele tango in Angelica, een ode aan Jack Sparrow in The Pirate that Should not Be, tot aan het thematisch rijke South of Heaven’s Chanting Mermaids: het werkt, en voegt een nieuwe dimensie toe aan de muziek die voor Pirates is gemaakt.
Voor mensen die toch echt vrezen dat ze het Spaanse getingel niet kunnen verdragen is er ook nog genoeg te beleven. Want die typische Pirates-sound is er nog steeds en werkt verassend genoeg ook nog steeds zoals het dat in 2003 deed. De instrumentaties klinken, op het Spaanse gitaarwerk dus na, erg herkenbaar en de thematiek zit prima in elkaar.
Wat opvalt aan de thematiek op On Stranger Tides is de herkenbaarheid. Zimmer doet aan recycling en dat is te horen. Want waarom zou je het wiel opnieuw uitvinden als de oude methodes prima werkten? En daar kunnen we Zimmer alleen maar gelijk ingeven als we luisteren. We krijgen een uitgebreid scala aan bekende thema’s en motieven te horen, zij het in een ietwat andere uitwerking. Het eerste wat opvalt is de hoeveelheid muziek die terugkeert uit The Curse of the Black Pearl. In de heerlijke actietrack Mutiny horen we naast het heerlijk donkere gitaarspel namelijk ook de spookachtige actiemuziek die Badelt schreef voor de illustere vervloekte piratencrew van Barbossa. Er zit echter een dik koor overheen en de combinatie tussen de gitaren en de percussie werkt bijzonder goed. Natuurlijk moet Jacks’ thema weer terugkeren, maar dit wordt ondertussen gewoon, en Zimmer weet in Palm Tree Escape zelfs lelijk over the top te gaan met dit thema. Er is echter een track waarin Zimmer zijn genialiteit als filmcomponist laat horen: Mermaids.
In At World’s End kregen we in de track At Wits End een thema te horen wat door een vrouwenkoor werd gezongen. Hoewel het mooi was, was het niet kippenvelgevend. Zimmer herbruikt dit thema echter voor deze score en laat het als een soort hoofdthema voor de score fungeren. Mermaids opent met het thema, en laat het akelig kalm door een kinderkoor zingen. Als er later de typische Zimmer-blaassectie overheen komt, gevolgd door zinderende actiemuziek met snoeihard koper en koor is een van de beste tracks uit de Pirates-serie een feit. Een geheel nieuw thema is er te horen voor de nieuwe kwade kapitein Blackbeard. Zimmer heeft een aanstekelijk ritme gevonden en een thema geschreven wat soms wat weg heeft van een walts. Het is donker, sinister en heerlijk Zimmer. Op de vreemdste momenten komt er een ronkende elektrische gitaar bij, of delen koor en percussie rake klappen uit. Wederom erg sterk.
Pirates 4 is een score die je moet ontdekken. De eerste keer zul je genieten, maar pas bij de derde luisterbeurt geeft de score wat meer prijs. Het heeft de Pirates-factor maar je moet er alleen maar wat langer naar zoeken. Zimmer combineert voor dit werk het goede uit de oude scores, en voegt er weer wat krachtig nieuw werk bij. Dat is tekenend voor een componist die op dit moment misschien wel beter is dan ooit. Ook moeten er trouwens credtis gaan naar de ondersteundende componisten Eduardo Cruz en Geoff Zanelli, en Eric Whitacre die voor prachtige koorpartijen zorgde. On Stranger Tides is misschien net wat minder goed dan At World’s End, maar de eerste twee Pirates scores verbleken bij dit vierde deel. Een heerlijke zomerscore waar we hopelijk ooit nog een volledige versie van kunnen beluisteren. Dan wellicht nog een punt erbij.
Wat At World’s End zo goed maakte was de enorme variatie. Zimmer schreef een paar van zijn sterkste thema’s (At Wit’s End, Will & Elizabeth’s liefdesthema en natuurlijk Up is Down), maar hield zich trouw aan de andere thema’s (Jack, Davy Jones, The Kraken, East Indian Trading Company).Hierdoor onstond een speelveld waarin Zimmer zich helemaal liet gaan. Bovendien behoort de actiemuziek voor At World’s End tot de beste, zoniet dé beste uit Zimmer’s carriere. Wat de Piratesscores wel vaker opbreekt zijn echter de verschrikkelijke releases. In plaats van de prachtige muziek die er wordt geschreven wordt de liefhebber opgescheept met een hele rits remixes die de oren pijnigen en een stukje van de ziel doden. Helaas is hetzelfde het geval bij On Stranger Tides. Dat betekent echter niet dat er weinig te genieten valt. Want On Stranger Tides is weliswaar wat minder groots en snel dan At World’s End, toch heeft de nieuwste Pirates-score genoeg om naar te luisteren.
De grootste verandering is al in de tweede track te horen. Tango! Hans Zimmer heeft er de laatste jaren een sport van gemaakt om goede muzikanten te vinden en hen een prominente rol te geven in zijn scores. Zo hoorden we de uiterst begaafde violist Joshua Bell in Angels and Demons en Sherlock Holmes. Vanwege de Spaanse invloeden in de film (Spaanse schepen, Sparrows potentiele liefde in de vorm van Angelica) heeft Zimmer een grote rol gegeven aan de Spaanse gitaar en andere Spaanse invloeden. Het Mexicaanse gitaarduo Rodrigo y Gabriela zijn Zimmer’s nieuwe decipelen en ze tillen de score naar een hoger niveau. Toegegeven, de eerste keer voelt het een beetje als een stijlbreuk met de bombastische vorige delen, maar als men de score voor de derde keer luistert komt men erachter dat het gitaarspel qua sfeer wel degelijk wat wegheeft van de vorige delen. Bovendien spelen de heren Rodrigoo y Gabriela foutloos, en is de samenwerking met Zimmer feilloos: van een zwoele tango in Angelica, een ode aan Jack Sparrow in The Pirate that Should not Be, tot aan het thematisch rijke South of Heaven’s Chanting Mermaids: het werkt, en voegt een nieuwe dimensie toe aan de muziek die voor Pirates is gemaakt.
Voor mensen die toch echt vrezen dat ze het Spaanse getingel niet kunnen verdragen is er ook nog genoeg te beleven. Want die typische Pirates-sound is er nog steeds en werkt verassend genoeg ook nog steeds zoals het dat in 2003 deed. De instrumentaties klinken, op het Spaanse gitaarwerk dus na, erg herkenbaar en de thematiek zit prima in elkaar.
Wat opvalt aan de thematiek op On Stranger Tides is de herkenbaarheid. Zimmer doet aan recycling en dat is te horen. Want waarom zou je het wiel opnieuw uitvinden als de oude methodes prima werkten? En daar kunnen we Zimmer alleen maar gelijk ingeven als we luisteren. We krijgen een uitgebreid scala aan bekende thema’s en motieven te horen, zij het in een ietwat andere uitwerking. Het eerste wat opvalt is de hoeveelheid muziek die terugkeert uit The Curse of the Black Pearl. In de heerlijke actietrack Mutiny horen we naast het heerlijk donkere gitaarspel namelijk ook de spookachtige actiemuziek die Badelt schreef voor de illustere vervloekte piratencrew van Barbossa. Er zit echter een dik koor overheen en de combinatie tussen de gitaren en de percussie werkt bijzonder goed. Natuurlijk moet Jacks’ thema weer terugkeren, maar dit wordt ondertussen gewoon, en Zimmer weet in Palm Tree Escape zelfs lelijk over the top te gaan met dit thema. Er is echter een track waarin Zimmer zijn genialiteit als filmcomponist laat horen: Mermaids.
In At World’s End kregen we in de track At Wits End een thema te horen wat door een vrouwenkoor werd gezongen. Hoewel het mooi was, was het niet kippenvelgevend. Zimmer herbruikt dit thema echter voor deze score en laat het als een soort hoofdthema voor de score fungeren. Mermaids opent met het thema, en laat het akelig kalm door een kinderkoor zingen. Als er later de typische Zimmer-blaassectie overheen komt, gevolgd door zinderende actiemuziek met snoeihard koper en koor is een van de beste tracks uit de Pirates-serie een feit. Een geheel nieuw thema is er te horen voor de nieuwe kwade kapitein Blackbeard. Zimmer heeft een aanstekelijk ritme gevonden en een thema geschreven wat soms wat weg heeft van een walts. Het is donker, sinister en heerlijk Zimmer. Op de vreemdste momenten komt er een ronkende elektrische gitaar bij, of delen koor en percussie rake klappen uit. Wederom erg sterk.
Pirates 4 is een score die je moet ontdekken. De eerste keer zul je genieten, maar pas bij de derde luisterbeurt geeft de score wat meer prijs. Het heeft de Pirates-factor maar je moet er alleen maar wat langer naar zoeken. Zimmer combineert voor dit werk het goede uit de oude scores, en voegt er weer wat krachtig nieuw werk bij. Dat is tekenend voor een componist die op dit moment misschien wel beter is dan ooit. Ook moeten er trouwens credtis gaan naar de ondersteundende componisten Eduardo Cruz en Geoff Zanelli, en Eric Whitacre die voor prachtige koorpartijen zorgde. On Stranger Tides is misschien net wat minder goed dan At World’s End, maar de eerste twee Pirates scores verbleken bij dit vierde deel. Een heerlijke zomerscore waar we hopelijk ooit nog een volledige versie van kunnen beluisteren. Dan wellicht nog een punt erbij.
Did everyone see that? Because I will not be doing it again.
Eén van de grootste helden van deze eeuw op het gebied van films is toch wel Captain Jack Sparrow, deze piraat is niet meer weg te denken van de filmwereld, dat blijft ook zeker wanneer ik hoorde dat er een 4e piratenfilm kwam met dit keer weer Jack Sparrow voor 100 % in de hoofdrol. Omdat Zimmer ooit had gezworen dat hij nooit meer een piratenfilm zou doen lag mijn hoop op een heel laag pitje, uiteindelijk bleek dat ik het mis had want Zimmer kwam toch weer in actie. Hij liet zien dat hij een echte piraat was, uit het juiste hout gesneden, want hij keerde terug op de befaamde plek als componist van The Pirates of the Carribean! Het roer was opnieuw van hem en ik was enthousiast als een gek, At World’s End had namelijk fenomenale muziek waar ik nog steeds bij kan weg dromen. Natuurlijk had ik hoge verwachtingen bij dit vierde deel, net zoals al die andere mensen kon ik niet wachten op de dag dat de samples uitkwamen en kon ik niet wachten tot dat ik eindelijk alle tracks in hun geheel kon beluisteren...
Toch viel alles, naar mijn mening, een beetje tegen. Mijn verwachtingen werde deels beantwoord.
De eerste track is natuurlijk heerlijk om naar te luisteren maar was niet echt vernieuwend. De track ‘Angelica’ is aardig maar is geen meesterwerk. Na het luisteren van de soundtrack van Henry Jackman voor Puss in Boots weet ik dat deze Rodrigo Y Gabriela meer in zijn mars heeft dan hij hier heeft laten zien/horen. De track is aardig maar komt totaal niet overeen met wat ik had verwacht.
De enige track die mij wel kan bekoren is de track ‘Mermaids’, dit is tenminste iets wat overeen komt met mijn verwachtingen. Ook in de film was dit een heerlijke track die ontzettend goed bij de beelden pastte. Het is een track die iets magisch over zich heen heeft, een track met iets magisch maar ook iets wat echt bij Pirates of the Caribbean past. Dit heeft Zimmer echt prima gedaan!
Maar daarmee is ook een eind gekomen aan al mijn positiviteit van deze score, en dat terwijl de track van Mermaids zo veelbelovend klonk...
De rest is allemaal kopiewerk en die laatste tracks zijn allemaal onzin, het gaat mij om de score en eigenlijk niet om al die remixen die hier toevallig ook zijn opgezet. De remix van Tiesto, bij Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest, vond ik ook al verschrikkelijk (laat staan deze troep).
Ik vind het gewoon jammer dat Zimmer met zo’n score komt aanzetten. Al mijn verwachtingen waren eigenlijk voor niets, de score is voor mij een echte tegenvaller op 1 track na. Natuurlijk zijn de tracks leuk en vind ik ze ook nog eens geweldig. Wanneer mensen mij vragen om lekker actiemuziek die opzwepend is en ook nog eens geschikt is voor alle leeftijdsgroepen zou ik ook zeker tracks van Pirates of the Caribbean noemen. Maar toch is er iets aan deze score wat me tegen houdt om erg positief over te zijn. Neem nou bijvoorbeeld de track ‘End Credits’, dit is een track waar echt alles mag en dat doet Zimmer ook. Hij gooit het oude vertrouwde thema erin (daar is niets mis mee) en gooit er een klein schepje Mediteraans doorheen. Dan zou het nog leuker zijn als de rest van de score géén kopiewerk zou zijn maar ik had het mis, de helft van de tracks is een kopie van de delen hiervoor. Als ik iets niet leuk vind van een nieuwe film is het dat kopiewerk, dat herhalen van de vorige muziek uit de voorgaande delen. Ik snap best dat het leuk is als mensen weer de oude, vertrouwde en geniale melodieën horen maar Zimmer gaat met Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides net een stapje te ver. Ik weet niet zo goed of Zimmer er geen tijd voor heeft gehad maar het lijkt alsof hij dit in 1 week bij elkaar heeft geraapt. Ik gok dat hij 5 dagen over de leuke track ‘Mermaids’ heeft gedaan en de rest in 2 dagen in elkaar heeft gezet. En dit is juist hetgeen wat ik niet wil bij een nieuwe score, zeker niet als deze afkomstig is van een componist zoals Zimmer.
Veel mensen zullen zeggen dat de gitaarsolo’s verfrissend klinken maar naar mijn mening valt dat best wel mee. Luister naar Puss in Boots en hoor wat de beste man (Rodrigo Y Gabriela) allemaal kan met zijn gitaar. Daar horen we zijn talent, in deze Pirates soundtrack horen we dat echter niet.
Een teleurstelling kan ik het ook niet noemen omdat ik de melodieën allemaal erg mooi vind, maar ik blijf zeggen dat ik het jammer vind dat Zimmer niet is wat origineler is geweest. Hij had zoveel meer uit deze score kunnen halen dan hij nu heeft gedaan. Ik ben bang dat het met de tijd te maken heeft die hij voor deze score heeft gekregen, een andere reden zie ik niet echt. Wanneer je een tijdje gaat luisteren naar deze score word je het echt zat. Zeker die gitaarsolo’s, die sla ik altijd over.
Wanneer ik zou moeten kiezen welke Pirates of the Caribbean soundtrack ik zou moeten afspelen ligt dat aan mijn stemming. Deel 1 en 2 zijn namelijk geweldig vanwege hun originaliteit en deel 3 is prachtig vanwege de liefdesthema’s die erin zitten. Deel 4 is een beetje het buitenbeentje, mocht er een deel 5 komen hoop ik echter nog steeds dat ze Zimmer nemen. Misschien was dit een project waar hij te weinig tijd voor heeft genomen, een project dat even tussendoor moest.
Voor de echte Zimmer-fans is dit natuurlijk een geweldige soundtrack maar als ik zo kijk naar al die remixen en de tracks die ik langdradig vind worden zou ik deze soundtrack niet aanbevelen, luister dan liever naar deel 2 of 3, die zijn veel origineler en pakkender dan deze soundtrack.
Jammer, een 6.
Eén van de grootste helden van deze eeuw op het gebied van films is toch wel Captain Jack Sparrow, deze piraat is niet meer weg te denken van de filmwereld, dat blijft ook zeker wanneer ik hoorde dat er een 4e piratenfilm kwam met dit keer weer Jack Sparrow voor 100 % in de hoofdrol. Omdat Zimmer ooit had gezworen dat hij nooit meer een piratenfilm zou doen lag mijn hoop op een heel laag pitje, uiteindelijk bleek dat ik het mis had want Zimmer kwam toch weer in actie. Hij liet zien dat hij een echte piraat was, uit het juiste hout gesneden, want hij keerde terug op de befaamde plek als componist van The Pirates of the Carribean! Het roer was opnieuw van hem en ik was enthousiast als een gek, At World’s End had namelijk fenomenale muziek waar ik nog steeds bij kan weg dromen. Natuurlijk had ik hoge verwachtingen bij dit vierde deel, net zoals al die andere mensen kon ik niet wachten op de dag dat de samples uitkwamen en kon ik niet wachten tot dat ik eindelijk alle tracks in hun geheel kon beluisteren...
Toch viel alles, naar mijn mening, een beetje tegen. Mijn verwachtingen werde deels beantwoord.
De eerste track is natuurlijk heerlijk om naar te luisteren maar was niet echt vernieuwend. De track ‘Angelica’ is aardig maar is geen meesterwerk. Na het luisteren van de soundtrack van Henry Jackman voor Puss in Boots weet ik dat deze Rodrigo Y Gabriela meer in zijn mars heeft dan hij hier heeft laten zien/horen. De track is aardig maar komt totaal niet overeen met wat ik had verwacht.
De enige track die mij wel kan bekoren is de track ‘Mermaids’, dit is tenminste iets wat overeen komt met mijn verwachtingen. Ook in de film was dit een heerlijke track die ontzettend goed bij de beelden pastte. Het is een track die iets magisch over zich heen heeft, een track met iets magisch maar ook iets wat echt bij Pirates of the Caribbean past. Dit heeft Zimmer echt prima gedaan!
Maar daarmee is ook een eind gekomen aan al mijn positiviteit van deze score, en dat terwijl de track van Mermaids zo veelbelovend klonk...
De rest is allemaal kopiewerk en die laatste tracks zijn allemaal onzin, het gaat mij om de score en eigenlijk niet om al die remixen die hier toevallig ook zijn opgezet. De remix van Tiesto, bij Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest, vond ik ook al verschrikkelijk (laat staan deze troep).
Ik vind het gewoon jammer dat Zimmer met zo’n score komt aanzetten. Al mijn verwachtingen waren eigenlijk voor niets, de score is voor mij een echte tegenvaller op 1 track na. Natuurlijk zijn de tracks leuk en vind ik ze ook nog eens geweldig. Wanneer mensen mij vragen om lekker actiemuziek die opzwepend is en ook nog eens geschikt is voor alle leeftijdsgroepen zou ik ook zeker tracks van Pirates of the Caribbean noemen. Maar toch is er iets aan deze score wat me tegen houdt om erg positief over te zijn. Neem nou bijvoorbeeld de track ‘End Credits’, dit is een track waar echt alles mag en dat doet Zimmer ook. Hij gooit het oude vertrouwde thema erin (daar is niets mis mee) en gooit er een klein schepje Mediteraans doorheen. Dan zou het nog leuker zijn als de rest van de score géén kopiewerk zou zijn maar ik had het mis, de helft van de tracks is een kopie van de delen hiervoor. Als ik iets niet leuk vind van een nieuwe film is het dat kopiewerk, dat herhalen van de vorige muziek uit de voorgaande delen. Ik snap best dat het leuk is als mensen weer de oude, vertrouwde en geniale melodieën horen maar Zimmer gaat met Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides net een stapje te ver. Ik weet niet zo goed of Zimmer er geen tijd voor heeft gehad maar het lijkt alsof hij dit in 1 week bij elkaar heeft geraapt. Ik gok dat hij 5 dagen over de leuke track ‘Mermaids’ heeft gedaan en de rest in 2 dagen in elkaar heeft gezet. En dit is juist hetgeen wat ik niet wil bij een nieuwe score, zeker niet als deze afkomstig is van een componist zoals Zimmer.
Veel mensen zullen zeggen dat de gitaarsolo’s verfrissend klinken maar naar mijn mening valt dat best wel mee. Luister naar Puss in Boots en hoor wat de beste man (Rodrigo Y Gabriela) allemaal kan met zijn gitaar. Daar horen we zijn talent, in deze Pirates soundtrack horen we dat echter niet.
Een teleurstelling kan ik het ook niet noemen omdat ik de melodieën allemaal erg mooi vind, maar ik blijf zeggen dat ik het jammer vind dat Zimmer niet is wat origineler is geweest. Hij had zoveel meer uit deze score kunnen halen dan hij nu heeft gedaan. Ik ben bang dat het met de tijd te maken heeft die hij voor deze score heeft gekregen, een andere reden zie ik niet echt. Wanneer je een tijdje gaat luisteren naar deze score word je het echt zat. Zeker die gitaarsolo’s, die sla ik altijd over.
Wanneer ik zou moeten kiezen welke Pirates of the Caribbean soundtrack ik zou moeten afspelen ligt dat aan mijn stemming. Deel 1 en 2 zijn namelijk geweldig vanwege hun originaliteit en deel 3 is prachtig vanwege de liefdesthema’s die erin zitten. Deel 4 is een beetje het buitenbeentje, mocht er een deel 5 komen hoop ik echter nog steeds dat ze Zimmer nemen. Misschien was dit een project waar hij te weinig tijd voor heeft genomen, een project dat even tussendoor moest.
Voor de echte Zimmer-fans is dit natuurlijk een geweldige soundtrack maar als ik zo kijk naar al die remixen en de tracks die ik langdradig vind worden zou ik deze soundtrack niet aanbevelen, luister dan liever naar deel 2 of 3, die zijn veel origineler en pakkender dan deze soundtrack.
Jammer, een 6.
Een zomer of vier geleden was de derde en tevens laatste Pirates of the Caribbean film de onbetwiste hit van het jaar. Het filmpubliek bezocht de bioscoop massaal, recensenten gruwelden van het script dat tijdens de eerste draaidag nog niet af was en filmmuziekliefhebbers konden niet wachten om de laatste dienst die componist Zimmer voor de Pirates-films zou leveren te beluisteren. Want Zimmer, zo gaf de componist aan, was wel klaar met het getetter van 'He's A Pirate' en de andere aan Jack Sparrow gerelateerde melodieën. En laten we eerlijk zijn, dat is te horen aan de score van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Die is vooral inspiratieloos.
Hoewel regisseur Gore Verblinski en een groot deel van de cast bij de première van At World's End ook al aangaf dat de derde film uit de trilogie voor hen het laatste hoofdstuk uit het Pirates-boek betekende, zag producent Jerry Bruckheimer geen reden om het laatste beetje melk uit de koe te krijgen. Daar is an sich absoluut niks mis mee, tenzij dit resulteert in een film en score als Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Waar hun voorgangers nog voor goed vermaak en entertainment zorgde, is nummer vier meer een creatieve deceptie.
Wat als eerst opvalt aan de score van Hans Zimmer is dat de muzikale thema's uit de eerdere Pirates-films zich nergens ontwikkelen, zoals wel gebeurde met Zimmers thema's van Batman Begins en in mindere mate bij de eerdere Pirates scores. Zimmer bouwt niet verder vanuit zijn fundament, hij kopieert het alleen. Sterker nog, de muzikale hoogtepunten uit Pirates of the Caribbean: At World's End, waarvoor Zimmer zijn thema's wel verder uitwerkte, komen nauwelijks terug en maken vooral plaats voor het uit 2003 stammende synthesizergeweld van Klaus Badelt. Een bewuste keuze waarschijnlijk, zeker omdat veel personages uit de drie voorgaande films niet meer terug te zien zijn, maar het komt het luisterplezier niet ten goede.
Het enige vernieuwde element van de score van Hans Zimmer zit hem dan ook in het gitaarwerk van Rodrigo Y Gabriela. En hoewel dit gitaarwerk in de track 'Angelica' wat doet denken aan Zimmers eigenzinnige Sherlock Holmes, zijn de tracks waarin Rodrigo Y Gabriela het werk doet verruit het meest enerverend. De Spaanse vondst is verfrissend tussen de verder weinig interessante bombast, maar toch kan het gevoel dat er meer uit de samenwerking met Rodrigo Y Gabriela gehaald kan worden, niet ontnomen worden. Daarvoor past Zimmer te weinig thematische vernieuwing toe.
Het lijkt erop dat Zimmer weinig aandacht aan zijn nieuwe Pirates-kindje heeft gegeven. Waar Zimmer met de score voor At Wits End uitblonk met uitgebouwde thematiek, bestaat On Stranger Tides vooral uit oude samples, percussielijnen en thema's die met de synthesizer aan elkaar zijn geplakt. Of er werkelijk wel een orkest aan te pas is gekomen, is nog maar de vraag. De enige tracks waarin dit niet het geval is, zijn afkomstig van de maestro's Rodrigo Y Gabriela en dat is toch een grote tegenvaller. Juist voor de liefhebber van Zimmers muziek. De track 'End Credits' symboliseert de volledige score. Waar de muziek onder de eindtitels van At World's End een mooie suite was van alle nieuwe en oude thema's, betreft het bij On Stranger Tides slechts een sample van 'He's A Pirates' met daaronder de gitaren van Rodrigo Y Gabriela geplakt, als enige lichtpuntje van de score. En met dat 'He's a Pirate' gejengel zijn we, net als Zimmer in 2007, wel een beetje klaar.
Al met al zal de muziek van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides voor de Zimmerliefhebber een tegenvaller van formaat zijn. Weinig nieuwe thema's, enkel bij elkaar gesneden actiemuziek en bombasme dat al veel vaker is gehoord. De gitaren van Rodrigo Y Gabriela bieden enig lichtpuntje als een zeer goede en interessante vondst, maar dat maakt van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides nog geen meesterscore. Daarvoor mist het het spektakel van Inception en de het 'gave bombasme' van At Worlds End. Laten we hopen dat Zimmer in het vervolg minder inspiratieloos is, hoewel hij anders nog wel een keer bij het duo Rodrigo Y Gabriela mag aanbellen. Daar zal niemand erg in hebben.
Hoewel regisseur Gore Verblinski en een groot deel van de cast bij de première van At World's End ook al aangaf dat de derde film uit de trilogie voor hen het laatste hoofdstuk uit het Pirates-boek betekende, zag producent Jerry Bruckheimer geen reden om het laatste beetje melk uit de koe te krijgen. Daar is an sich absoluut niks mis mee, tenzij dit resulteert in een film en score als Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Waar hun voorgangers nog voor goed vermaak en entertainment zorgde, is nummer vier meer een creatieve deceptie.
Wat als eerst opvalt aan de score van Hans Zimmer is dat de muzikale thema's uit de eerdere Pirates-films zich nergens ontwikkelen, zoals wel gebeurde met Zimmers thema's van Batman Begins en in mindere mate bij de eerdere Pirates scores. Zimmer bouwt niet verder vanuit zijn fundament, hij kopieert het alleen. Sterker nog, de muzikale hoogtepunten uit Pirates of the Caribbean: At World's End, waarvoor Zimmer zijn thema's wel verder uitwerkte, komen nauwelijks terug en maken vooral plaats voor het uit 2003 stammende synthesizergeweld van Klaus Badelt. Een bewuste keuze waarschijnlijk, zeker omdat veel personages uit de drie voorgaande films niet meer terug te zien zijn, maar het komt het luisterplezier niet ten goede.
Het enige vernieuwde element van de score van Hans Zimmer zit hem dan ook in het gitaarwerk van Rodrigo Y Gabriela. En hoewel dit gitaarwerk in de track 'Angelica' wat doet denken aan Zimmers eigenzinnige Sherlock Holmes, zijn de tracks waarin Rodrigo Y Gabriela het werk doet verruit het meest enerverend. De Spaanse vondst is verfrissend tussen de verder weinig interessante bombast, maar toch kan het gevoel dat er meer uit de samenwerking met Rodrigo Y Gabriela gehaald kan worden, niet ontnomen worden. Daarvoor past Zimmer te weinig thematische vernieuwing toe.
Het lijkt erop dat Zimmer weinig aandacht aan zijn nieuwe Pirates-kindje heeft gegeven. Waar Zimmer met de score voor At Wits End uitblonk met uitgebouwde thematiek, bestaat On Stranger Tides vooral uit oude samples, percussielijnen en thema's die met de synthesizer aan elkaar zijn geplakt. Of er werkelijk wel een orkest aan te pas is gekomen, is nog maar de vraag. De enige tracks waarin dit niet het geval is, zijn afkomstig van de maestro's Rodrigo Y Gabriela en dat is toch een grote tegenvaller. Juist voor de liefhebber van Zimmers muziek. De track 'End Credits' symboliseert de volledige score. Waar de muziek onder de eindtitels van At World's End een mooie suite was van alle nieuwe en oude thema's, betreft het bij On Stranger Tides slechts een sample van 'He's A Pirates' met daaronder de gitaren van Rodrigo Y Gabriela geplakt, als enige lichtpuntje van de score. En met dat 'He's a Pirate' gejengel zijn we, net als Zimmer in 2007, wel een beetje klaar.
Al met al zal de muziek van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides voor de Zimmerliefhebber een tegenvaller van formaat zijn. Weinig nieuwe thema's, enkel bij elkaar gesneden actiemuziek en bombasme dat al veel vaker is gehoord. De gitaren van Rodrigo Y Gabriela bieden enig lichtpuntje als een zeer goede en interessante vondst, maar dat maakt van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides nog geen meesterscore. Daarvoor mist het het spektakel van Inception en de het 'gave bombasme' van At Worlds End. Laten we hopen dat Zimmer in het vervolg minder inspiratieloos is, hoewel hij anders nog wel een keer bij het duo Rodrigo Y Gabriela mag aanbellen. Daar zal niemand erg in hebben.
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides maakt van de met geld overladen trilogie een quatrologie. Weliswaar met een nieuwe cast en crew, we weten nu al dat deze film flink de kassa zal doen rinkelen.
Hans Zimmer roept voor zijn derde Pirates project de hulp in van het Spaanse gitaarwonder Rodrigo Y Gabriela, misschien wel de Santana van onze tijd. Helaas moet Zimmer flink inboeten als het de originaliteit aangaat. Dit is hoogst waarschijnlijk een bewuste keuze geweest, omdat de stijl van de vierde film niet teveel moest afwijken van de formule die al eens in het drievoud miljoenen opleverde. Hierdoor krijgen we veel van hetzelfde voorgeschoteld. Het synthesizer-orkest krijgt er dan ook flink wat langs en brengt weinig vernieuwends. Sterker nog, Zimmer grijpt terug naar samples en thema´s van At World´s End en Dead Man´s Chest. Voor de oplettende luisteraars in de track 'Mermaids' nagenoeg dezelfde sample van het koor uit Dead Man´s Chest. Alleen weet Zimmer dit probleem slim op te lossen, door er een epische draai aan te geven. Rodrigo Y Gabriela zorgt eigenlijk voor het grootste luisterplezier. Helemaal als hij het oh zo bekende Pirates thema laat weerklinken in Spaanse gitaarmuziek. De actiemuziek die hij met gitaren ondersteunt is zeer entertainend, maar zeker geen unieke of verbluffende vondst. In 'Palm Tree Escape' is zijn gitaarspel hier zelfs erg simplistisch.
Daarbij komt ook nog eens dat de speelduur minimaal is en dat de zeven remixes totaal geen toegevoegde waarde hebben. Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides solliciteert naar de twijfelachtige eer om de minste uit de reeks te zijn. Had Klaus Badelt bij het eerste deel van Pirates nog verbluffende muzikale vondsten, die Zimmer fenomenaal doorzette in de twee daarop volgende films. Nu lijkt Zimmer er met zijn pet naar te gooien. Het latino sausje luistert lekker weg, Rodrigo Y Gabriela doet zeker goede zaken op dit album. De originaliteit daarentegen is beneden peil, de instrumentatie en manier waarop Zimmer synthesizers mixt met live orkest en het koor doet standaard aan. Was Inception nog cool, eerlijk en subliem, Pirates 4 mist net die extra laag wat filmmuziek van Zimmer zo belachelijk goed kan maken!
Hans Zimmer roept voor zijn derde Pirates project de hulp in van het Spaanse gitaarwonder Rodrigo Y Gabriela, misschien wel de Santana van onze tijd. Helaas moet Zimmer flink inboeten als het de originaliteit aangaat. Dit is hoogst waarschijnlijk een bewuste keuze geweest, omdat de stijl van de vierde film niet teveel moest afwijken van de formule die al eens in het drievoud miljoenen opleverde. Hierdoor krijgen we veel van hetzelfde voorgeschoteld. Het synthesizer-orkest krijgt er dan ook flink wat langs en brengt weinig vernieuwends. Sterker nog, Zimmer grijpt terug naar samples en thema´s van At World´s End en Dead Man´s Chest. Voor de oplettende luisteraars in de track 'Mermaids' nagenoeg dezelfde sample van het koor uit Dead Man´s Chest. Alleen weet Zimmer dit probleem slim op te lossen, door er een epische draai aan te geven. Rodrigo Y Gabriela zorgt eigenlijk voor het grootste luisterplezier. Helemaal als hij het oh zo bekende Pirates thema laat weerklinken in Spaanse gitaarmuziek. De actiemuziek die hij met gitaren ondersteunt is zeer entertainend, maar zeker geen unieke of verbluffende vondst. In 'Palm Tree Escape' is zijn gitaarspel hier zelfs erg simplistisch.
Daarbij komt ook nog eens dat de speelduur minimaal is en dat de zeven remixes totaal geen toegevoegde waarde hebben. Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides solliciteert naar de twijfelachtige eer om de minste uit de reeks te zijn. Had Klaus Badelt bij het eerste deel van Pirates nog verbluffende muzikale vondsten, die Zimmer fenomenaal doorzette in de twee daarop volgende films. Nu lijkt Zimmer er met zijn pet naar te gooien. Het latino sausje luistert lekker weg, Rodrigo Y Gabriela doet zeker goede zaken op dit album. De originaliteit daarentegen is beneden peil, de instrumentatie en manier waarop Zimmer synthesizers mixt met live orkest en het koor doet standaard aan. Was Inception nog cool, eerlijk en subliem, Pirates 4 mist net die extra laag wat filmmuziek van Zimmer zo belachelijk goed kan maken!
Alweer veel anticipatie op talloze filmmuziek-fora, dat wil dus zeggen dat er een nieuwe Zimmer-score komt te verschijnen! Et voila, hier is hij dan: ‘Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides’. Toen een tijdje terug uitlekte dat Zimmer voor deze nieuwe score ging samenwerken met het populaire gitaar-duo ‘Rodrigo Y Gabriela’, werd meteen duidelijk dat de componist iets extra wilde toevoegen aan de Pirates-franchise. Een sublieme vondst even eenvoudig als briljant zo blijkt. Luister gewoon naar het nummer ‘Angelica’ en je weet het meteen: Hans Zimmer is in fenomenaal goed gezelschap! Alhoewel velen net van Zimmer houden voor zijn wollige bombast, zijn het net deze meer introverte passages die uitblinken waarvan ‘The Pirate that Should Not Be’ nog zo’n voorbeeld is. Uiteraard ook geen Pirates-score zonder de gekende themata en motieven gebracht met de nodige over-the-top orkestraal gekletter dat zelfs een schip op stil water zou doen slagzij maken. Dit hoorden we Zimmer natuurlijk al vaker doen, maar gelukkig is er een mooie balans tussen beiden en vallen er nog diverse pareltjes te ontwaren. ‘Mermaids’ is zo’n moment waarbij Zimmer zich van zijn meest subtiele en eerlijke kant laat horen alvorens weer uit te barsten in vintage Zimmer-action. Afsluiten doet Zimmer met een reprise van het nieuwe thema in ‘On Stranger Tides’ en een héér-lij-ke suite van Pirates-muziek getiteld ‘End Credits’ waarop Rodrigo Y Gabriela volledig los mogen gaan!!
Maar liefst 7(!!)remixes besluiten het album en voegen zoals te verwachten weinig of niks toe aan de soundtrack en maken de speelduur van de score erg kort. Gelukkig verheft de bijdrage van de virtuozen Rodrigo Y Gabriela deze soundtrack tot een hoger niveau en doet je die korte speelduur snel vergeten. De beperkte hoeveelheid muziek zal velen storen, maar de selectie muziek die hier te horen is behoort wel tot het beste wat er voor deze reeks werd geschreven. Kudos voor Zimmer die het aandurfde om 2 gitaristen centraal te stellen in wat dé score van het zomerse blockbuster-seizoen moet worden en die zonder twijfel massaal de bioscopen zal enteren!
Maar liefst 7(!!)remixes besluiten het album en voegen zoals te verwachten weinig of niks toe aan de soundtrack en maken de speelduur van de score erg kort. Gelukkig verheft de bijdrage van de virtuozen Rodrigo Y Gabriela deze soundtrack tot een hoger niveau en doet je die korte speelduur snel vergeten. De beperkte hoeveelheid muziek zal velen storen, maar de selectie muziek die hier te horen is behoort wel tot het beste wat er voor deze reeks werd geschreven. Kudos voor Zimmer die het aandurfde om 2 gitaristen centraal te stellen in wat dé score van het zomerse blockbuster-seizoen moet worden en die zonder twijfel massaal de bioscopen zal enteren!
18 mei zet het vierde (en aangezien Johnny Depp aangegeven heeft Jack Sparrow nog meer te willen spelen, ongetwijfeld niet het laatste deel) wederom zeil in de bioscopen. De jolige capriolen van Jack Sparrow blijven inspireren en blijven populair, maar de originaliteit is de reeks onderhand nu echt wel kwijt en daar kan de komst van Ian McShane en Penelope Cruz niet veel aan veranderen.
Oude getrouwe Zimmer mag weer opdraven, en met zijn gekende stijl brengt hij het piratenleven weer tot leven. Deze keer ligt het niveau iets lager dan voor het derde deel van Pirates, waar hij werkelijk alles uit de kast had getrokken. Nu krijgt hij door de introductie van Penelope Cruz de gelegenheid om te 'latiniseren', en dit doet hij door gebruik te maken van de niet minder dan fantastische Rodrigo y Gabriela, een Spaans gitaarwonder - duo. En het moet gezegd, het klinkt verfrissend om He's A Pirate zo te horen weergalmen en het doet de score en zeker de reeks zeker geen kwaad.
Verder blijft Zimmer zichzelf trouw met heerlijke melodieën die opzwepen en zo oerPirates zijn, afgewisseld met knallende actie, zoals we het van hem wel gewoon zijn.
Oude getrouwe Zimmer mag weer opdraven, en met zijn gekende stijl brengt hij het piratenleven weer tot leven. Deze keer ligt het niveau iets lager dan voor het derde deel van Pirates, waar hij werkelijk alles uit de kast had getrokken. Nu krijgt hij door de introductie van Penelope Cruz de gelegenheid om te 'latiniseren', en dit doet hij door gebruik te maken van de niet minder dan fantastische Rodrigo y Gabriela, een Spaans gitaarwonder - duo. En het moet gezegd, het klinkt verfrissend om He's A Pirate zo te horen weergalmen en het doet de score en zeker de reeks zeker geen kwaad.
Verder blijft Zimmer zichzelf trouw met heerlijke melodieën die opzwepen en zo oerPirates zijn, afgewisseld met knallende actie, zoals we het van hem wel gewoon zijn.
Met de vorige 3 soundtracks van Pirates of the caribbean in mijn achterhoofd had ik toch eigenlijk wel wat speciaals verwacht bij nummer 4.
Laat ik eerst beginnen met wat ik wel goed vond aan de soundtrack.
Dit was namelijk het nummer mermaids.
Zo rustig als je werdt van dat nummer word je van de rest van de cd niet.
De cd staat voor bijna de helft gevuld met remix'en.
Nu moet je weten dat mijn muziek smaak vrij breed is en dat ik goed kan luisteren naar verschillende Trance,Hardcore en hardstyle muziek.
Maar deze remix'en waren om te janken, totaal niet opmaat of passend bij de muziek.
Meer iets wat de gemiddelde 'thuismixer' zelf maakt en op youtube zet.
Ook over de rest van de muziek van de cd kan ik kort zijn.
Het leek erop dat Hans Zimmer het te druk had met andere dingen want hij dacht waarschijnelijk slim te zijn door alle ouwe soundtracks aan elkaar vast te plakken, snel klaar te zijn en te gaan cashen.
Kortom viel bij mij niet in de smaak.
Hij scoort bij mij dan ook een 4, maar dat is dan alleen door het nummer mermaids wat erop staat.
Laat ik eerst beginnen met wat ik wel goed vond aan de soundtrack.
Dit was namelijk het nummer mermaids.
Zo rustig als je werdt van dat nummer word je van de rest van de cd niet.
De cd staat voor bijna de helft gevuld met remix'en.
Nu moet je weten dat mijn muziek smaak vrij breed is en dat ik goed kan luisteren naar verschillende Trance,Hardcore en hardstyle muziek.
Maar deze remix'en waren om te janken, totaal niet opmaat of passend bij de muziek.
Meer iets wat de gemiddelde 'thuismixer' zelf maakt en op youtube zet.
Ook over de rest van de muziek van de cd kan ik kort zijn.
Het leek erop dat Hans Zimmer het te druk had met andere dingen want hij dacht waarschijnelijk slim te zijn door alle ouwe soundtracks aan elkaar vast te plakken, snel klaar te zijn en te gaan cashen.
Kortom viel bij mij niet in de smaak.
Hij scoort bij mij dan ook een 4, maar dat is dan alleen door het nummer mermaids wat erop staat.
De zoveelste Pirates score al. Dit keer weer een van Zimmer, maar wel de minste...
Het oude, bekende Pirates Theme zit er weer vaak in waardoor het allemaal niet echt vernieuwend meer is. Gitaar stukken zijn daarin tegen wel leuk, maar na een tijdje best langdradig...
Jammer dat er niet zo'n nieuw, mooi thema in zit zoals bij At World's End bijvoorbeeld. Die had oude, herkenbare dingen, maar ook een nieuw thema.
Beetje een minder album.. Een 6.
Het oude, bekende Pirates Theme zit er weer vaak in waardoor het allemaal niet echt vernieuwend meer is. Gitaar stukken zijn daarin tegen wel leuk, maar na een tijdje best langdradig...
Jammer dat er niet zo'n nieuw, mooi thema in zit zoals bij At World's End bijvoorbeeld. Die had oude, herkenbare dingen, maar ook een nieuw thema.
Beetje een minder album.. Een 6.
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Genomineerd)
Trailer:
Andere soundtrack releases van Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (2011):
Soundtracks uit de collectie: Pirates of the Caribbean
