*batteries not included

Het verhaal van de film in een notendop: een projectontwikkelaar wil een flatgebouw slopen om daar veel geld aan te verdienen, maar de huurders van de appartementen willen niet weg. De projectontwikkelaar laat zich daardoor echter niet vermurwen en besluit om een plaatselijke bende in te huren om hem een handje te helpen. Dan duiken er vanuit de ruimte plotseling een soort ufo's, aliens op, die het goed met een paar huurders kunnen vinden. Vanuit die vriendschap wenden ze dan ook hun krachten aan om de bende op de loop te jagen. En ook de ontwikkelaar wordt terloops even op andere gedachten gebracht...

James Horner maakte de muziek voor deze science fiction familiefilm. Maar als je de muziek beluistert, dan krijg je sterk de indruk dat deze muziek niet past bij een familiefilm. Nu heb ik de film niet gezien, dus ik kan niet beoordelen hoe dit in werkelijkheid uitpakt, maar ik zou me goed kunnen voorstellen dat je af en toe moet fronzen bij de muziekkeuze.
Horner heeft een score gemaakt die je zou kunnen betitelen als een samenraapsel van diverse stijlen en muzieksoorten. Als je niet weet dat dit van Horner is, zou je het nooit bedenken. De muziek is relatief eenvoudig gecomponeerd, maar het verschil in stijlen tussen en soms binnen de tracks is niet erg aansprekend. De score is geen consistent geheel en de tracks lijken allemaal los van elkaar gecomponeerd en daarna op een hoop gegooid te zijn, alsof het tracks waren die Horner nog op de plank had liggen en die nu wel van pas kwamen...
De score opent met een jazzy track met een wat lounge-achtige sfeer. Die jazzy stijl komt in meer tracks voor, de ene keer in een luchtige track, de andere keer in een wat gewichtiger track, maar het blijft een jazzy stijl, ook al gaat het in sommige tracks naar big-band muziek, je moet daar wel van houden, hoewel de track Hamburger Rhumba het wel lekker luchtig houdt.
Behalve tracks met die jazzy stijl kent de score ook tracks met nogal saaie en voortkabbelende muziek, die niet erg aanspreekt. Toch bevat de score zowaar ook nog een paar stukken met fraaie symfonische muziek, maar vooral in de laatste track zit dat verscholen tussen minder aansprekende stijlen.
Voor het echt spannende gedeelte in de film componeerde Horner de track 'Arson', wat hij een donkere en geladen sfeer meegaf. Met veel dissonanten en andere spanningsverhogende effecten is dit een van de minst goed beluisterbare tracks van de score. In de film zal het vast wel spannend klinken, om als scoretrack te beluisteren valt nog niet mee.

Kortom, Batteries Not Included is een wat vreemde score met z'n rommelige mix van stijlen. Veel tracks zijn jazzy gekleurd, wat soms goed uitpakt. Ook een paar andere tracks zijn zeker heel aardig, maar de score bevat ook een aantal duidelijk mindere tracks. Qua waardering kom ik niet echter verder dan een ruime 5.
Voorafgaand aan het beluisteren heb ik wat info over de film opgezocht en dat maakt dan dat je de film gaat associëren met een score die vooral symfonisch van stijl is, vooral omdat de film ook kinderen zou moeten aanspreken. Als dan bij het beluisteren blijkt dat de score heel anders uitpakt, maakt je dat kritischer. En als de muziek dan ook nog (of daardoor) tegenvalt, vraag je je af of Horner toen wel de goede keuze geweest is voor deze film en vanwege de vele films die hij toen van muziek moest voorzien het niet met kant-en-klare tracks van de plank heeft afgeraffeld.