Conan the Destroyer
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | Maint Title/Riders of Taramis | 3:31 | ||
| 2. | Valeria Remembered | 3:02 | ||
| 3. | The Horn of Dagoth | 2:17 | ||
| 4. | Elite Guard Attacks | 2:23 | ||
| 5. | Crystal Palace | 6:00 | ||
| 6. | The Katta | 1:05 | ||
| 7. | Dream Quest | 1:30 | ||
| 8. | Night Bird | 2:21 | ||
| 9. | Approach to Shadizaar | 1:40 | ||
| 10. | The Scrolls of Skelos | 2:26 | ||
| 11. | Duelling Wizards | 1:25 | ||
| 12. | Illusion's Lake | 1:27 | ||
| 13. | Conan & Bombaata Battle | 1:16 | ||
| 30:22 |
Schrijf zelf je recensie
Toth Amon is een tovenaar die een kristal wil gebruiken om wereldmacht te verwerven. Conan (Arnold Schwarzenegger) gaat op reis om dit magische kristal te vinden voordat de tovenaar het gebruikt. Als hem dat lukt, zal tevens zijn overleden geliefde weer tot leven komen. Daarnaast moet hij ook nog een gevangen prinses bevrijden uit de boosaardige handen van koningin Taramis...
De score voor Conan the Destroyer werd geschreven door Basil Poledouris, die er een stevige orkestrale score van maakte. De score bevat veel vooral ook aktietracks waarbij Poledouris orkestraal flink uitpakt. Dat begint al gelijk met de openingstrack, waarin snelle strijkers en stevige blazers en pauken de dienst uitmaken. In deze track wordt ook het thema gebracht, maar dit thema pakt niet. Het is niet sprekend genoeg. Ook de tweede track, waarbij de geliefde van Conan overlijdt, is niet aansprekend. Poledouris geeft de track wel de nodige melancholie mee, maar de melodie is onvoldoende emotioneel geladen.
Zo gaat het eigenlijk de hele score door. De tracks en de melodieën zijn wel goed beluisterbaar, maar klinken te 'gewoon' om aansprekend te zijn. Je kunt ook goed aan de klank van de score horen dat deze uit de tachtiger jaren stamt. De oudere Horner-scores hebben daar ook wat last van (zoals Krull, die een beetje dezelfde klank en orkestraties heeft). De score heeft op zich voldoende variatie en is zeker niet eentonig, maar het blijft allemaal wat afstandelijk, en dat duurt de hele score voort.
Kortom, Basil Poledouris heeft met Conan the Destroyer een aardige orkestrale score neergezet. Maar het beklijft niet. Het spreekt te weinig aan en vooral de thema's blijven niet hangen. Er is voldoende variatie tussen de tracks, maar dat helpt niet echt.
De score voor Conan the Destroyer werd geschreven door Basil Poledouris, die er een stevige orkestrale score van maakte. De score bevat veel vooral ook aktietracks waarbij Poledouris orkestraal flink uitpakt. Dat begint al gelijk met de openingstrack, waarin snelle strijkers en stevige blazers en pauken de dienst uitmaken. In deze track wordt ook het thema gebracht, maar dit thema pakt niet. Het is niet sprekend genoeg. Ook de tweede track, waarbij de geliefde van Conan overlijdt, is niet aansprekend. Poledouris geeft de track wel de nodige melancholie mee, maar de melodie is onvoldoende emotioneel geladen.
Zo gaat het eigenlijk de hele score door. De tracks en de melodieën zijn wel goed beluisterbaar, maar klinken te 'gewoon' om aansprekend te zijn. Je kunt ook goed aan de klank van de score horen dat deze uit de tachtiger jaren stamt. De oudere Horner-scores hebben daar ook wat last van (zoals Krull, die een beetje dezelfde klank en orkestraties heeft). De score heeft op zich voldoende variatie en is zeker niet eentonig, maar het blijft allemaal wat afstandelijk, en dat duurt de hele score voort.
Kortom, Basil Poledouris heeft met Conan the Destroyer een aardige orkestrale score neergezet. Maar het beklijft niet. Het spreekt te weinig aan en vooral de thema's blijven niet hangen. Er is voldoende variatie tussen de tracks, maar dat helpt niet echt.
Trailer:
Andere soundtrack releases van Conan the Destroyer (1984):
